Binarurot ng Karpintero part 5

Ibinaba ni domeng si kristine at pinosisyon naman ito ni caloy na parang isang wheelbarrow, ang mga kamay ng dalagita ay nakatukod sa kama at ang mga paa ay nakaunat sa magkabilang balakang ni caloy. Si domeng naman ay pumunta sa harap ni kristine at muling isinubo ang bu-rat sa bibig nito.
Halinhinan ang magkapatid sa pagkan-tot kay kristine, kung ano-anong posisyon ang ginawa nila sa kawawang dalagita. Kinantot pa ito ni domeng ng patayo na magkaharap sila, ang isang paa ng dalagita ay nakapulupot sa bewang ng lalaki at ang isa naman ay nakatapak sa sahig. Nakakapit sa batok ni domeng si kristine habang walang humpay siyang kinakan-tot nito. Ilang beses pang nilabasan si kristine samantalang ang dalawang lalaki ay ipinuputok sa loob ng pu-ke niya ang mga ta-mod nila o di kaya ay sa bibig niya at pilit na ipapalunok ito sa dalagita.
HULING YUGTO
Samantala, sa opisina ay hindi mapakali si claire. Nag-text kasi siya sa kapatid pero hindi ito nagre-reply. Kinakabahan siya kaya nagpaalam siya sa kanyang team leader. Naintindihan naman siya nito kaya pinayagan siya. Halos liparin ni claire ang condo. Lakad-takbo ang ginawa niya. Malayo-layo pa siya ay napansin na niya ang nakaawang na pinto ng unit niya pati ang malakas na volume ng radio na nagmumula sa loob. Lalo siyang kinabahan. Naiiyak na siya.
Claire: diyos ko ang kapatid ko. Wag naman po sana. Sana ay mali ang hinala ko!
Pagbukas ni claire ng pinto ay hinanap agad ang kapatid. Hindi niya ito nakita sa sala kaya dire-diretso ito sa kwarto. Ito ang tanawing tumambad sa kanya. Si caloy at domeng ay magkatabing nakahiga sa kama, tulog na tulog at hubo’t hubad. Si kristine naman ay nakasiksik sa isang sulok ng kwarto, nakabaluktot ang hubad na katawan at nakasubsob ang ulo sa mga tuhod.
Biglang sumilakbo ang galit ni claire.
Claire: mga walanghiya! Sinasabi ko na nga ba.
Nanginginig sa galit na pumasok ito sa banyo at nakita ang muriatic acid. Binuksan niya ito at bumalik sa kwarto. Tulog na tulog pa rin ang magkapatid, marahil ay sa sobrang pagod sa kakakan-tot sa kapatid niyang si kristine. Walang sabi-sabing ibinuhos ni claire ang dalang muriatic acid sa mga bu-rat ni domeng at caloy. Napahiyaw ang dalawa.
Dito na nagising si claire, humihingal, parang binabayo ang dibdib, umiiyak at tagaktak ang pawis kahit naka-on ang aircon.
Claire: diyos ko, panaginip lang pala. Parang totoong totoo. Diyos ko, salamat po.
Bumangon ang dalaga at tiningnan ang wall clock. Alas-dos ng madaling araw. Nakaramdam ng gutom si claire kaya kumain ito ng oatmeal at nagtimpla ng juice. Pagkatapos ay bumalik sa higaan. Pero hindi na siya makatulog. Iniisip niya ang kanyang napanaginipan. Nabuo na rin ang pasya niyang hindi na muli magpapa-abuso sa dalawang matandang karpintero. Lilipat na siya ng tirahan, hindi na bale ang advanced payment na naibigay niya para sa condo. Ang mahalaga ay makatakas na siya mula sa mga kuko ng dalawang karpinterong hayok sa laman.
Kinabukasan, papasok sa opisina si claire. Napansin niyang maraming tao sa lobby na parang may pinag-uusapan. Namataan niya si allen na may kausap na guwardiya. Nang makita siya ni allen ay binati siya nito na medyo nahihiya pa.
Allen: ah, mam. Nabalitaan ninyo na ba?
Napakunot ng noo si claire.
Claire: nabalitaang…ano?
Allen: si caloy po na karpintero natin, patay na. pati nga rin yung kapatid niya na si mang domeng. Kagabi lang.
Nabigla si claire: h-ha? Bakit, ano ang nangyari?
Ikinuwento ni allen ang mga pangyayari. Natuklasan ng electrician na si nonong kagabi na minomolestiya ni caloy ang anak niyang trese anyos at sa galit nito ay pinagsasaksak niya ang karpintero. Nagtangkang sumaklolo ang kuya niyang si domeng pero nasaksak din ito ni nonong. Napatay pareho ni nonong ang magkapatid at hinuli siya ng mga pulis.
Gulat na gulat si claire. Parang wala sa sarili na lumakad na para pumasok, nangingilid ang luha. Naiwan si allen na nagtataka.
Hindi alam ni claire kung matutuwa siya sa kanyang nabalitaan. Ang alam niya, malaya na siya. Tadhana na ang nagpalaya sa kanya mula sa magkapatid na hayok sa laman.
Nag-resign si claire mula sa call center na pinapasukan at umuwi ng probinsiya. Bigla niya kasing na-miss ang kanyang pamilya lalo na ang kanyang kapatid na si kristine. Magbabakasyon muna siya ng isang buwan. Gusto niyang kalimutan ang isang madilim na kabanata sa kanyang buhay. Inaamin niyang meron siyang pagkakamali. Pero iyon ay nagsilbing isang mahalagang aral sa kanya. Sisiguruhin niyang sa pagbabalik niya sa maynila upang maghanap muli ng trabaho ay hindi na mauulit ang karanasang iyon. Magiging matatag na siya sa tuksong naglipana sa magulong lunsod.

Mga Pahina: 1 2 3 4