“Michaela! Bakit mo kasama ang babaeng iyon?!”
Napakagat ako ng labi nang marinig ang boses ni Aling Sonia. Mas binilisan ko na lamang ang lakad pabalik ng bahay upang hindi na rin makihalubilo sa mga tao.
Hanggang ngayon ay ganoon pa rin kababa ang tingin ng mga tao rito sa akin. Dalawang taon na ring hindi nagbabago ang pagtrato sa akin bilang baliw.
Agad kong binuksan ang pinto at isinara ito pagkatapos ko pumasok. Inilibot ko ang aking mga mata. Mabuti na lang wala pa siya.
Binuksan ko ang telebisyon sa sala at nakinig ng mga balita. Dumiretso na ako sa kusina upang magluto na ng hapunan.
Naghihiwa na ako ng mga gulay nang makarinig ng malakas na pagbukas ng pinto. Lumingon ako sa direksyon nito.
Pagewang-gewang itong naglakad papunta sa upuan. Katulad ng dati, may bitbit na naman itong alak sa kamay.
“Tang inang ‘yan, hindi ka pa rin nakakapagluto?!” sigaw nito sa akin.
“Saglit lang ‘to.”
Hindi ko maiwasang ma-badtrip sa tuwing naririnig ko ang boses nito.
“Aba dapat lang. Punyeta lagi ka na lang ganyan,” asik nito sa akin.
Hindi na ako umimik. Nag-focus na lang ako sa pagluluto.
Lumipas ang ilang minuto at inaantay ko na lamang kumulo ang putahe nang mapatay na ito.
“MATAGAL PA BA ‘YAN?!”
Narinig ko itong tumayo at ang mga yabag nitong papunta sa direksyon ko. Maya-maya pa ay hinila nito ang buhok ko.
“Nasasaktan ako, Hulyo!” Daing ko. Halos maiyak na ako sa higpit ng pagkakahila niya sa buhok ko.
“Kung wala ka nang magandang dulot sa buhay ko, mabuti nang patayin na lang din kita. Gusto mong mangyari sa yo ang ginawa ko sa pamilya mo dati?!”
Natigilan ako sa narinig. Muli na naman niyang pinaalala ang ginawa niya sa pamilya ko dati.
2 years ago…
“Kuya Hulyo, tama na po. Hindi ko na po kaya,” pakiusap ko.
Kasalukuyan akong nakahiga sa aking kama. Nakapatong si Kuya Hulyo sa akin habang patuloy na hinihimas ang aking mga dibdib.
“Manahimik ka, Pia. Nakikita mo ang kutsilyong katabi ko?”
Napalingon ako sa tinuro niya.
“Gusto mo bang tumarak ‘yan sa ‘yo?”
Umiling akong agad.
“Mabuti at nagkakaintindihan tayo.”
Nagpatuloy siya sa kanyang ginagawa. Ito na ang ikalawang beses na pinagsamantalahan niya ako. Ipinapanalangin ko na sana ito na rin ang huli.
Dada, Mama, umuwi na kayo agad please.
Napadaing ako nang maramdaman ang magaspang niyang mga daliri sa lagusan ko. Hanggang ngayon ay namamaga pa rin ito sa sakit nang pasukin niya ako noong nakaraang araw.
“Ang sikip mo pa rin, ah. Hehehehe.”
Walang sabi-sabi pa ay binigla niya ang pagpasok ng tatlong daliri sa aking lagusan. Halos mapasigaw ako sa sakit nang bigla niyang takpan ang aking mga bibig.
Nilakihan niya ang kanyang mga mata habang nakatitig sa akin.
“Subukan mo lang talagang mag-ingay. Bangkay ang aabutan ng mga magulang mo rito,” banta niya.
Napalunok ako sa narinig. Dito na muling bumuhos ang aking mga luha. Tahimik akong umiiyak habang kinakalikot ni Kuya Hulyo ang aking lagusan.
Pagkatapos ng ilang saglit ay inilabas na niya ang kanyang mga daliri sa akin. Naghubad na ito ng damit pang-itaas at pang-ibaba. Lumapit siyang muli sa aking mukha at bigla akong sinalubong ng halik.
Ramdam na ramdam ng aking bibig ang nakakasuka niyang laway na pinipilit ipinapalunok sa akin.
Bumitaw na ito sa pagkakahalik at bumulong sa akin.
“Dadalhin kitang muli sa langit.”
Nakahiga sa akin si Kuya Hulyo matapos ang kalahating oras na pambababoy sa akin. Ramdam ko pa rin ang lumambot na niyang ari sa aking lagusan pati na rin ang mga katas nito.
Hindi ako makatulog. Napalingon ako sa paligid at nakita ang patalim na hindi kalayuan sa akin.
Sinubukan ko itong iabot gamit ang aking kanang kamay.
Masyado itong malayo.
Dahan-dahan ko nang ipinipikit ang aking mga mata dulot ng pagod nang makita ang aking ama na nakatulala habang nakatingin sa akin at kay Kuya Hulyo.
Dito na ako nabuhayan at agad na bumulong.
“Dada, tulungan mo ako.”
Ibinagsak ni Dada ang kanyang mga pananim at sumugod sa direksyon namin ni Kuya Hulyo.
“HAYOP KANG LALAKI KA!”
Agad niyang hinila palayo sa akin si Kuya Hulyo. Gulat na gulat si Kuya Hulyo nang makita si Dada.
“Pare—”
Pinaulanan ng suntok ni Dada si Kuya Hulyo na naglikha ng ingay. Napadaing ito nang matamaan ng napakaraming beses.
Narinig ni Mama ang ingay kaya nama’y pumunta ito sa tapat ng kwarto ko. Nagulat ito sa nakita at bumagsak sa sahig.
“TINRATO KITANG KUMPARE, HULYO!!! DEMONYO KA! TANG INA KA!!!”
“Pare— tama na pare!”
“WAG MO AKONG TINATAWAG NA PARE!”
Isang malakas na suntok pa at agad na nawalan ng malay si Kuya Hulyo. Nakahinga na ako nang maluwag.
Itinakip ko ang kumot sa aking hubo’t hubad na katawan. Lumingon sa akin si Dada.
“Ayos ka lang, ‘nak?”
“Opo, Dada. Maraming salamat po.”
Dito na ako tuluyang umiyak nang napakalakas. Natapos na rin ang paghihirap ko. Natapos na rin ang bangungot na ito.
Sumugod sa akin si Mama upang yakapin ako nang mahigpit.
“Tahan na, anak. Tapos na ang mga paghihirap mo,” bulong niya sa akin.
Tumawag na si Dada sa pulisya upang i-report ang nangyari. Pagkatapos ng sampung minuto ay dumating na ang mga ito.
Kinabukasan…
“Ale, isang pakete po ng suka.” Iniabot ko ang bayad kay ate.
“Ito, ineng, oh.”
“Salamat po.”
Pabalik na ako sa bahay upang magsimula na sa pagluluto nang…