A Dozen Roses

Busy akong nagta-type sa laptop ko nang may tumawag sa pangalan ko.

Nasa opisina ako noon at sumasagot sa emails. Napatingin ako sa lalaking tumawag sa akin.

“Kayo po ba si…?” Binasa ang pangalan ko sa hawak niyang maliit na notebook. Napansin ko rin ang isang bouquet ng pulang rosas na hawak nito sa kabilang kamay.

“Yes po, kuya. Ako nga po.”

Pagkasagot ko ay binigay niya sa akin ang bouquet at pinapirma ako nito sa notebook at tsaka umalis.

Nakita ko namang nakatingin sa akin ang officemates ko at kasama na roon si Joy.

“Kanino galing?” She mouthed at me.

I just shrugged my shoulders kasi hindi ko rin alam kung sino ang nagpadala. Napansin ko na may nakasuksok na maliit na card doon kaya naman kinuha ko ito.

“Hello beautiful,

Just want to make you feel loved with this roses.
Try to pick one and call me. 😉

Love,
Carlo”

Nakita kong papalapit na si Joy sa akin kaya bago pa man siya makarating sa area ko ay itinabi ko na agad ang card.

“Uy, bakit mo tinatago?”

“Ah, wala. Wala. Hindi naman nakalagay kung sino.” Sabi ko.

“Weh?” Sinubukan niya iyong kunin sa akin. Inilagay ko sa loob ng damit ko ang card, dun sa part na malapit sa bra para hindi na niya pilitin pa itong kunin.

“Uy, may boyfriend ka na?” Bati naman ng isa ko pang officemate na lalaki na napadaan sa table ko.

Friendly ito kaya medyo nakakabiruan din namin sa opisina. Gwapo din at medyo maputi. Hindi naman masyadong katangkaran pero tama lang. Mga 5’7 siguro ang height. Ang chismis sa opisina ay playboy daw ito. Ngunit wala pa namang official girlfriend or nililigawan ito dito sa kumpanya.

Tumigil siya sa harap namin ni Joy. “Or manliligaw pa lang ba?”

“Walaaaa.” Tanggi ko. Ayokong malaman ni Joy na si Carlo ang nagpadala noon.

“Hmm…” Tumango lang siya, at sabay hinawakan ang isang piraso rose. Hinugot niya iyon at napansin na may nakarolyong maliit na papel sa tangkay nito. Hindi ko agad siya napigilan at napatawa siya nang malakas bago ulit ito binalik sa bouquet.

“Hoy, Sam! Pakialamero ka talaga!” Saway ko sa kanya at inilayo na ang mga rosas dito.

Akmang titignan din sana ito ni Joy nang tawagin siya ng boss namin. Napabuntong-hininga ako nang makaalis si Joy.

Pero si Sam…

Nakatingin pa rin sa akin habang naka-smirk.

“Ikaw ha. May tinatago ka rin palang kapilyahan.” Sabi niya sa akin nang mahina lang at kaming dalawa lang ang makakarinig.

“Bakit ba? Ano ba yun?”

“Tignan mo kaya yung nakasulat.” Tumawa ulit siya.

Kinuha ko ang isang tangkay at napalaki ang mata ko sa nakasulat doon sa maliit na papel.

“Doggy Style”

At may maliit ding drawing ng dalawang tao na naka-doggy style sa tabi nito.

Namula ako at hindi ako makatingin kay Sam. Bakit kasi napakapakialamero ng lalaking ito?

Tuloy pa rin ito sa pagtawa. “So, ano nga? Boyfriend mo ba nagbigay niyan?”

“Bakit ka ba interesado?” Galit na tanong ko sa kanya, pero medyo nahihiya pa rin ako sa nakita niya.

Lumapit siya sa akin nang bahagya bago bumulong. “Para alam ko kung may pag-asa pa ako sayo.”

Kinindatan ako nito at tsaka umalis habang sumisipol.

Tumingin naman ako sa paligid. Halos lahat ay busy na nagtatrabaho kaya hindi naman siguro nila napansin ang ginawa ni Sam.

Maya-maya ay naisip kong tawagan si Carlo para tanungin kung ano ang nasa isip niya bakit pinadalhan niya ako ng ganito.

Ring.. Ring…

“Hello?” Narinig ko ang boses ni Carlo. “Did you like my gift?”

“Ano ‘to?” Tanong ko sa kanya na medyo may pagkairita.

“Hearing your reaction just now looks like you already saw my real gift to you.” Halatang may halong ngiti ang boses niya. “Are you free tonight?”

“Yeah.”

“Okay, I’ll pick you up at your office later.”

Natapos ako sa trabaho at hinintay si Carlo sa may lobby ng opisina namin.

Bigla naman akong natyempuhan doon ni Sam.

“Waiting for someone?” Tanong niya.

“Wala kang pakialam.” Galit pa rin ako sa kanya dahil sa ginawa niya kanina.

Lumapit siya sa akin. Itinapat ang bibig niya sa tenga ko. Medyo nag-init ako dahil naramdaman ko ang hininga niya na sobrang lapit sa tenga ko. “Enjoy!”

Hinarap niya ulit at naging seryoso ang mukha nito.

“Kapag hindi ka na masaya, sabihan mo lang ako.”

Hindi naman ako nakasagot sa kanya dahil tumunog na ang cellphone ko. Tumatawag si Carlo.

“Hello, nandito na ako sa tapat.” Sabi ni Carlo.

“Okay.” Sabi ko habang naglalakad na ako palabas ng building. Nakita ko na sinusundan ako ni Sam.

Pagkababa ko ng phone ay kinausap ko siya. “Bakit ka sumusunod?”

“Ha? Eh uuwi na rin ako. Dito yung palabas diba?” Sabi niya sa akin.

I rolled my eyes at him at dumiretso na sa kotse ni Carlo na nag-aabang sa tapat ng opisina. Pagkapasok ko ay napansin kong nakatitig si Sam sa direksyon namin. Ano na naman kayang iniisip ng lokong ‘to?

Nabaling ang atensyon ko kay Carlo nang biglang himasin niya ang hita ko. Kinuha niya ang bouquet na hawak ko at inilagay iyon sa likod ng sasakyan.

“Mamaya na ‘to.” Sabi niya, at nagtuloy na siya sa pagmamaneho.

Dinala niya ako sa isang motel. Nag-shower muna ako bago ako humiga sa kama na ang tanging nakabalot lang sa katawan ko ay ang manipis na tuwalya.

Nakatayo naman sa gilid si Carlo habang hawak-hawak ang bouquet.

“Are you ready, my love?” Tanong niya sa akin.

“Para saan ba yan?”

“You will see.” Nag-smirk ito bago bumunot ng isang rosas at tinanggal ang papel na nakarolyo sa tangkay nito.

Pumatong ito sa akin at isinubo ang suso ko. Sinimulan niya ring hagurin ang hiwa ng puke ko.

Nang magsawa siya sa dede ko ay unti-unti niyang ibinaba ang mga labi niya habang nilalawayan ang buo kong katawan. Nakarating ito sa bukana ng puke ko.

Tinignan niya iyon at pinaghiwalay ang labi ng pekpek ko, tsaka naman isinugod ang dila niya sa loob.

“AHHH SHIIIIIITTTT.” Napakadyot din ako sa sarap nito. Ibang klaseng kumain si Carlo. Halatang marami na itong natikman at sanay na sanay sa pagpapaligaya ng babae.

Kinain kain pa niya iyon habang sinasalsal ang burat niya.

Ako naman ay nakakapi…