Magdalena’s point of view
Nanghihina at pagod akong pumasok ng aking apartment pagkauwi ko galing kayna Tatay Tyago at Sophia. Halos walang tigil ang ginawa kong pag-iyak sa mahabang oras kong pagdadrive dahil tila ba hinahabol ako ng kunsesya sa mga ginawa ko.
May porsyento sa puso ko na gusto ng itigil ang aking mga plano at pakawalan na lamang ang matalik kong kaibigan, pero kapag ginawa ko iyon ay masasayang ang mga pinaghirapan ko at maaring mawala ang lahat ng tinatamasa ko ngayon. Ngayon ko pa nga lang nararamdaman ang pabor ng tadhana at ayokong matigil ang lahat ng ito dahil lamang sa lintik na kunsensya na lumalamon sa aking sistema.
Dumeretso ako sa CR upang maligo at dinama ko ang mainit na tubig na nanggagaling sa shower. Nakatulong naman ito dahil unti unting gumaan ang aking pakiramdam at narelax ang aking katawan.
Pakatapos maligo ay nagpatuyo ako at nahiga agad sa aking kama. Pumikit ako upang ipahinga ang aking katawan, pero biglang nagpakita sa aking isipan ang gwapong mukha ni Adonis. Hindi lang iyon dahil naalala ko rin ang napakagandang katawan nito lalo na kapag pawisan dahil sa paglalaro ng basketball.
Nakaramdam ako kakaibang init.
Kusang gumalaw ang aking mga kamay at gumapang sa aking dibdib. Marahan ko itong nilamas at inisip na ang mga kamay ni Adonis ang gumagawa nito sa akin. “Adonisss… aaaahhhh” impit kong ungol.
Pinagpatuloy ko ang paglamas sa aking dibdib at kinakalabit pa ang aking dalawang utong. Ang aking dalawang hita naman ay nagkikiskisan sa bawat isa dahil sa kakaibang sensasyon sa aking pagkababae.
“Shet Adonis sigeeee paaaaahhhhh” iginapang ko ang aking kanang kamay pababa sa pagitan ng aking hita at marahang minasahe. Mas umigting ang init na aking nararamdaman kaya naman mas binilisan ko ang paglalaro sa aking dibdib at pagkababae.
Ipinasok ko ang aking isang daliri sa loob ng aking lagusan at inurong sulong. Tila hindi pa ako nakuntento at ipinasok ko pa ang isa pang daliri sa loob.
“Aaaaahhhhhhhhh Adoooniiisssss ang saraaaapppp sigeeee paaaa!” napahalinghing ako dahil sa sarap. Mas binilisan ko ang aking ginagawa habang pinapantasya ang mukha at katawan ni Adonis. Mas tumindi ang libog na nararamdaman ko kaya mas bumilis at dumiin pa lalo ang aking pag fifinger, kaya naman ilang sandali pa ay nagpakawala ng masaganang katas ang aking lagusan.
Hingal na hingal man dahil sa pagod ay may sumibol na ngiti sa aking labi.
Naisip kong wag ng patagalin pa ang aking mga plano kaya naman bukas na bukas ay pupuntahan ko na si Adonis upang ipakita ang hawak kong mga video ni Sophia. Hindi na ako makapag antay a na tuluyan ng maagaw si Adonis. Hindi na ako makapag antay na mapasakin ang lalaking pinakamamahal ko at makasama siya habang buhay. Hindi na ako makapag antay na dumampi ang aking mga palad sa kanyang katawan at magniig kami na parang mag asawa.
Ang kaninang lungkot nararamdaman ko ay ngayo’y napalitan ng pagkasabik at saya. Unti unti akong napahalakhak ng malakas na animo’y isang baliw na hindi mapigilan ang galak na nadarama. Patuloy lamang ako sa walang humpay na pagtawa hanggang sa unti unti akong napagod at nilamon na ng antok.
Kinabukasan… ay agad akong nagdrive patungo sa bahay ni Adonis.
Sa umpisa ay hindi ako pinapasok ng mga katulong nito dahil iyon daw ang utos ng kanilang amo, pero ng ipinasabi ko na may balita na ako kay Sophia ay ura urada nila akong pinapasok at pinaakyat sa kwarto ni Adonis. Nakita ko itong nakatayo malapit sa pintuan at inaabangan ako.
Kahit paano ay naging maayos naman ang itsura ni Adonis kumpara sa huli ko itong nakita. Malago na ang kanyang balbas at bigote at medyo mahaba na rin ang buhok nito. Mas pumayat pa ito at parang nabawasan ang muscle sa katawan, pero kahit na ganon ay hindi pa rin nawawala ang kagwapuhan nito at katikasan.
“May balita ka na raw kay Sophia?” agad na tanong nito. Tumango ako at agad kong kinuha ang aking cellphone upang hanapin ang video ni Sophia. Wala itong kaalam alam sa kung anong klaseng balita ang dala ko.
“Eto…” tipid kong sagot at inabot ang aking cellphone.
“Ano to?” kunot noo na tanong nito.
“Yan ang balita na matagal na nating inaantay mula kay Sophia. Panoorin mo at tatagan mo yang loob mo” nagtaka ito sa aking tinuran sabay plinay ang video. Nanlaki ang mga mata nito at halatang hindi inaasahan ang nakita.
“Aaaaah sigeeee paaa aaaah aaaah haaaaaaa ang saraaaapppp aaaahhhh isagaaaad niyooo paaaaa!!! Mang Bertooooo!! Mang Freeeedddd!!! Kantutin niyoooooo paaa akooooooo!!!! Aaaaaahhhhh!!!” dumiin ang pagkakahawak at sobrang sama ng tingin ni Adonis sa screen ng aking cellphone habang pinapanood si Sophia na kinakantot ng dalawang matandang lalake. “Isagad niyo paaaaaaaa ooohhhhhh uuuuuhhhhhh!!!!! Ang saraaaaappp ng mga buraaattttt niyooooooooo! Walang kasing saraaaaappppp!!! Sige paaaaaaa!! Aaaaaahhhh! Tamuran niyo ang pukeeee kooooooong malandeee! Buntisin niyooo akoooooooo! Anakan niyoooo akoooo ngay—-“ hindi na itinuloy ni Adonis ang panonood at ibinalik sa akin ang cellphone.
Pumikit ito na tila sinusubukang kumbinsihin ang sarili na hindi si Sophia ang napanood. Nakakuyom rin ang kanyang mga palad kasabay ng bumibilis nitong paghinga na at halatang nagpipigil ng matinding galit at emosyon.
Inantay ko itong magsalita dahil ayokong pangunahan ang kanyang mga iisipin at sasabihin.
“Hindi si Sophia yan! Impossibleng gawin sa akin yan ni Sophia. Hindi siya ganyang klaseng babae… Hindi siya ganyang klaseng tao…” ani Adonis habang umiiling at nagpipigil ng galit.
“Hindi rin ako nakapaniwala ng una ko itong napanood. Kilala ko ang bestfriend ko, hindi hindi niya magagawa ito sayo. Hinding hindi niya magagawang lokohin ka at gawin ang nakakadiring bagay na yan. Pe-pero kahit na anong panood ang gawin ko, si Sophia talaga ang babae sa video” malumanay kong sagot.
Muling nanahimik si Adonis at tila nag-iisip. Kita ang sakit sa kanyang mga mata at hindi matanggap ang napanood.
“Ku-ku-kung siya talaga ang nasa video… I’m sure someone drugged her” natigilan ako sa kanyang tinuran. “Someone drugged her para gawin niya ang ganyang klaseng bagay. It’s obvious na wala siyang control sa katawan at utak niya kaya sigurado akong she’s under the influence of some kind of drugs.”
Napalunok ako sa kanyang sinabi at namangha. Sa ikalawang pagkakataon ay nahulaan niya ang tunay na nangyari kay Sophia; una ay yung pag kidnap dito at ngayon ay itong pagpapainom ng droga sa kanya. Hindi ko akalin na madali niyang maiisip ang mga totoong nangyari kay Sophia.
At upang hindi na ito makapag isip pa ng malalim at baka muling idako sa akin ang sisi ay nagdesisyon na akong ilabas ang aking huling baraha.
“Yan din ang iniisip ko Adonis… pero… pero mukhang pareparehas tayong naloko ni Sophia” napakunot ang noo nito at tinupulan ako ng masamang tingin. “Eto panoorin mo itong video na ito” inabot ko sa kanya muli ang aking cellphone at pinlay ang video.
Muli nitong itinutok ang mata sa screen.
“A-a-adonis… ka-kamusta ka na? Sa-sa-sana ay nasa mabuting kang kalagayan” panimula ni Sohpia. “Hi-hi-hindi ko a-alam kung paano sisimulan ang mensahe kong ito, pero hayaan mong simulan ko sa paghingi ng tawad. Patawarin mo ako Adonis… patawarin mo ako dahil hi-hindi na ako babalik pa ng San Alcantara… hindi na ako babalik pa sayo. Ma-ma-masaya na ako sa piling ng ibang lalake at ngayon ko lang naramdaman ang ganitong saya at sarap na kailanman hindi ko naranasan noong magkasama tayong dalawa” nagulat si Adonis dahil sa narinig at bumagsak ang kanyang mga balikat.
Napangisi ako.
“A-a-aaminin ko sayo, ma-ma-matagal ko ng gustong makipaghiwalay sayo Adonis. Noong graduation day ko sana sasabihin sayo ang lahat; na hindi na ako masaya sa relasyon natin at may i-i-ibang la-la-lake na akong gusto. Pe… pe..pero ang bilis ng mga pangyayari at nagulat ako dahil bigla kang nagpropose ng kasal. At dahil ayokong mapahiya ka, labag man sa puso ko, ay tinanggap ko ang alok mo. Sinubukan kong kumuha ng pagkakataon upang makipag hiwalay sayo pero nakukunsensya akong putulin agad ang kasiyahang nararamdaman mo. Ngunit dumating na yung gabing kinailangan ko nang umalis kaya naman hindi na ako nagkaroon pa ng pagkakataon na kausapin at magpaalam sayo”
Napapikit si Adonis na parang may iniindang sakit.
“Sinabi ko kay Lola Tessa ang mga balak ko kaya naman nagalit siya sa akin. Pero mas matimbang talaga sa puso ko ang lumayo ng San Alcantara kaya kahit ilang beses niya akong pinigilan ay tumuloy pa rin ako sa aking balak. Kaya… kaya… kaya ang hiling ko sayo Adonis ay respetuhin at unawaain mo ang naging desisyon ko, at kung hindi ako napigilan ni Lola Tessa ay hinding hindi mo rin ako mapipigilan. Dahil katulad ng sabi ko kanina… masaya na ako sa ibang lalake at wala ng dahilan pa para manatili pa sa piling mo” dito tumulo ang luha ni Adonis.
Pinigilan kong tumawa upang magbunyi dahil mukhang tagumpay ako sa aking mga plano. Tagumpay akong mapaniwala si Adonis na tunay ang kanyang video na pinapanood.
“Hindi! Hindi! Sophiaaaa hindddeeeeeee! Mahal na mahal kita at kahit na ayaw mo ay hahanapi’t hahanapin kita!!!! Ibabalik kita sa akin!!!!!” mataas na boses ni Adonis.
“Kaya kung hinahanap mo man ako ay tumigil ka na. Tigilan mo na ang paghahanap sa akin dahil masasayang lang ang oras mo. Makita mo man ako ay hinding hindi ako sasama sayo dahil walang kapantay ang sarap at ligaya ang nadarama ko dito sa bago kong buhay… ang buhay kasama ang mga lalakeng tunay na nagpapaligaya sa akin… ang buhay na wala ka at malayo sayo” ani Sophia. “At maniwala ka ma’t sa hindi pero ito ang tunay na Sophia. Isang babae na ma-ma-mali-li-bog… malibog at isang babae na hindi na-ku-kuntento sa isa” dagdag nito.
Napatingin ito sa akin at hindi maipaliwanag ang itsura.
“At para sa matalik kong kaibigan, Magdalena. Patawarin mo rin ako dahil hindi ko na nagawang makipag usap at makapag paalam sayo. Alam kong nakakabigla ang rebelasyon kong ito pero inaasahan ko ang inyong respeto sa naging desisyon ko. Etong video na ito ang huling sandaling makikita at maririnig niyo ako kaya ikaw na ang bahala kay Adonis at kay Lola Tessa. Tulungan mong malimutan ako ni Adonis at aalagaan mo rin ang aking lola. Tatanawin kong malaking utang na loob ang gagawin mo at hinihiling kong maging maayos ang lahat sa inyong mga buhay. Paalam Magdalena. Paalam Adonis.” at huminto ang video.
Rumagasa ang luha sa mga mata ni Adonis at ramdam ko ang kanyang galit at paghihinagpis. Dahil sa sobrang galit ay naibato niya ng malakas ang aking cellphone sa pader kaya naman nabasag ang screen nito at ang ibang mga parte ay naghiwalay.
“Sophiiiaaaaaaaa!!! Bakkkkeeeetttt?! Bakit mo ginaaawaaaa iiitttooooo!!!” sigaw nito at pinagsusuntok ang pader na malapit sa kanya. “Sopppphiiiiaaaaaaaa!!!! Baaaakkkkeeeeetttt?!!!!” tinapangan ko ang aking loob at lumapit sa kanya. Hinimas ko ang kanyang braso upang pakalmahin ito at patigilin sa pananakit sa sarili.
“Patawarin mo ako Adonis. Ayoko mang ipakita sayo ang mga video na ito pero naisip ko na kailangan mong malaman ang totoo. Kailangan mong malaman na hindi ka na mahal ni Sophia at masaya na siya sa iba” ako. “Nanggaling na mismo kay Sophia ang katotohanan kaya wala na tayong magagawa kundi tanggapin ang lahat at ipagpatuloy ang mga buhay natin. Hindi na tayo mga bata Adonis, kailangan nating maintindihan na may mga taong malalapit sa atin ang mawawala, at hindi pwedeng tumigil ang mundo dahil lang sa kanila.” ani ko.
“Sinabi ba sayo ni Sophia kung nasaan siya? Gusto ko siyang makausap! Kailangan ko siyang makausap!” pagsusumamo nito na tila hindi naintindihan ang aking mga sinabi. “Magdalena kung alam mo kung nasaan si Sophia, please parang awa mo na sabihin mo sa akin kung nasaan siya. Gagawin ko ang lahat malaman lang kung nasan siyaaaaaa” anito habang patuloy na umiiyak.
“Adonis wala siyang sinabi sa kinaroroonan niya. Sinend niya lang sa akin yung video na iyan sa email at sinubukan ko siyang tawagan pero katulad ng dati ay cannot be reached ang phone niya. Wala na rin akong ibang makitang paraan para makausap siya dahil naka deactivate na rin ang mga social media accounts niya” ani ko.
Naupo ito sa kanyang kama at inihilamos ang kamay sa kanyang mukha. Para itong pinagsakluban ng langit at lupa, at problemadong problemado ang itsura.
“Hi-hindi ko maintindihan! Gi-ginawa ko naman lahat para maging masaya siya. Masaya naman kami noon at mahal na mahal ang isa’t isa pero bakit ganito ang nangyari sa amin? May nagawa ba akong mali? May nagawa ba akong hindi niya nagustuhan? Sana sinabi niya sa akin! Kung hindi pa siya handang magpakasal ay sana sinabi niya dahil handa naman akong maghintay, handa akong antayin siya!” lumapit ako at tinabihan siya.
“Adonis…” marahan kong hinimas ang kanyang likuran. “Wala kang ginawang masama… wala kang ginawang mali sa relasyon niyo ni Sophia. Saksi ako sa kung paano mo siya mahalin at sa kung paano mo ibigay ang lahat sa kanya; yung oras mo at pati yung buong puso mo. Pero hindi na sayo ang problema, na kay Sophia na. Siya itong hindi ipinaglaban ang pagmamahal mo. Siya itong hindi sinuklian ang lahat ng mga ginawa mo para sa kanya. At siya itong naglihim sayo at pinagmukha kang … tanga.” ani ko.
“Hindi ko maintindihan Magdalena. Hindi ko maintindihan ang ginawa niya sa akin! Ang sakit sakit!!! Bakit niya ginawa to sakin?!!!” reklamo nito.
Hinawakan ko ang kanyang hita at marahang hinimas.
“Hindi ko rin inaasahan na mangyayari ang lahat ng ito. Hindi ko lubos maisip kung paano nagawa ni Sophia ito sayo at maging sa akin… lalo na kay Lola Tessa. Namatay ang lola niya ng wala siyang kaalam alam at ni hindi man lang niya kinamusta o dinalaw. Kaya masakit man pero eto na marahil ang oras para simulang mamuhay ng wala siya” ani ko.
Napatingin sa akin ang nasasaktang si Adonis.
“Kung gusto mong muling magkulong dito sa kwarto mo at magpakalulong muli sa alak ay sige go gawin mo. Kung iyan ang paraan para makalimot ka sa sakit at mamanhid ang puso mo, sige gawin mo. At kapag manhid ka na sa sakit, sana ay ayusin mong muli ang sarili mo at ipakita mo kay Sophia kung sino ang sinayang niya. Bumangon ka at buuin mo ang sarili mo at hayaan mong pagsisihan ni Sophia kung sino ang pinakawalan at iniwan niya.” tila ba natauhan ito sa aking sinabi.
“Sige Adonis, maiwan na muna kita para hayaan kang mag isip. Tawagan mo na lang ako kung kailangan mo ng tulong o kailangan mo ng kausap dahil pupunta ako agad. Hindi kita iiwan at hindi kita sasaktan… hindi katulad ng ginawa ni Sophia” paalam ko. Pero akmang aalis na ako ng bigla akong hatakin ni Adonis at ikinandong sa kanyang hita.
Hinawakan niya ang aking ulo sabay sinibasib ako ng halik.
Nagulat ako sa kanyang ginawa pero gumanti ako ng halik at hinawakan ang kanyang dibdib upang hindi ako mawalan ng balanse. Nakipaglabanan ako ng dila kay Adonis at ipinalasap sa kanya ang tamis ng aking halik.
Makalipas ang ilang segundo ay kumalas ako at ginawaran siya ng malakas na sampal.
Paaaaaakkkkk!!!! Namula ang kaliwang pisngi ni Adonis at nagulat siya sa aking ginawa. Kailangan kong gawin ito para magmukhang hindi ako nagmamadali, dahil baka kung anong isipin nito o baka naman sinusubukan niya lamang ako.
“Kahit na sinabi kong nandito ako palagi para sayo ay hindi ibig sabihin non magiging panandaliang aliw mo na ako. Hindi ako isang panakip butas Adonis. Kung noon ay patay na patay ako sayo at gagawin ko ang lahat para mahalin mo ako, pwes iba na ngayon. Alam ko na ang halaga ko at hindi ako magiging panakip butas sa nasira mong relasyon” ani ko. “Tsaka akala mo ba nalimutan ko na ang pagtataboy at panghihiya mo sa akin dito sa bahay niyo? Tapos ipinaimbistiga mo pa ako dun sa private investigator mo? Masyado mo ng ibinaba ang pagkatao ko, at hindi na ako papayag na dungisan mo pa ang dignidad ko” galit kong tugon.
“So-so-sorry Magdalena. Nabigla lang ako” sagot nito.
Huminga ako ng malalim bago sumagot. “Magpahinga ka na. Bibilihan ko na lang ang mga katulong na dalhan ka ng pagkain at maiinom. Tawagan mo na lang ako kapag may kailangan ka.” paalam ko at lumabas ng kanyang kwarto.
Nakangisi ako habang hawak ang aking labi.
Nagtungo ako sa kusina at sinabihan ang mga katulong na maghanda ng pagkain at iakyat kay Adonis. At ng masiguradong naintindihan na nila ang mga inutos ko ay lumabas na ako ng kanilang bahay at nagtungo sa aking kotse upang umuwi.
===
Lumipas ang ilang linggo…
“So with th…