ANG PINAGMULAN
(Ito ay mahalaga para malaman ang pinagmulang ng mga istoryang aking ikukwento.)
Ako si Sharon. At ito ang aking kwento.
Mula ng mamatay ang inay ay kinupkop na ako ng panganay na kapatid ng Inay. Walong taon lamang ako noon. Anak ako sa pagkadalaga ng Inay at hindi ko nakilala ang aking ama. Kaya naman nang mamatay si Nanay ay agad akong kinuha ng aking Tito.
Mahirap lamang ang aming angkan at sina Tito, bukod sa siya ang panganay ay siya lamang sa sampung magkakapatid ang may kayang kumupkop at bumuhay sa akin.
Masaya ang aking pagkabata. Madami kaming magpipinsan pero karamihan ay lalake. Tanda ko pa ang mga laro namin noon: tumbang preso, harang-taga, luksong-baka, at iba pa. Dahil sa ang mga kababata ko ay mga lalake, parang lalake din aka kung umasta at wala akong pakialam kahit na mga lalakeng pinsan pa ang mga lagi kong kasama. Magkakasama kaming naliligo sa ilog, gumagala sa tumana, at ginagabi sa kalsada. Gayunpaman ay hindi maipagkakaila ang taglay kong ganda sa kabila ng kabataan at pagkababad sa araw. Intsik ang aking ama at minana ko sa kanya ang aking kutis na bagamat sunog sa araw ay makinis. Singkit ang aking mga bata, katamtaman ang tangos ng ilong, at maliliit ang mga labi.
Makaraan ng ilang taon ay lumipat kami sa Maynila. Iyon ay dahil magkokolehiyo na ang panganay na anak ni Tito. Ako naman ay nalipat sa public school malapit kung saan kami natira.
Sapagkat maliit lamang ang bahay na tinitirhan ay sama-sama kaming natutulog sa kwarto na magpipinsan. Ako ang pinakabata sa amin at may apat na anak ang tito — dalawang babae at dalawang lalake. Si ate Elena ay tumira sa dorm ng kolehiyo kaya ako at ang ate Juliet kasama ng dalawa pang kapatid nyang lalake ang nagsasalo-salo sa kwarto.
Lumipas ang panahon. Kasabay ng pagdadalaga at pagbibinata ay ang pagkakaroon ng isa’t isa nang barkada. Pakiramdam ko ay nag iisa ako sapagka’t silang lahat ay kapwa madaming mga kaibigan.
Isang hapon na umuwi ako galing sa eskwela ay naabutan ko ang kuya Rene sa bahay kasama ang kanyang mga kabarkada. Dumiretso ako sa kwarto dahil di ko feel ang mga barkada nito. Bukod sa mukhang mga walang gagawing maganda ay di ko gusto ang tingin ng mga ito sa akin.
“Ganda ng pinsan mo..” Narinig kong sabi ng isa sa kanila.
“Pakilala mo nga kami..” Udyok pa ng isa.
“Bata pa yan. Magdodose anyos palang yan..” Depensa ng aking pinsan.
“Puta pare. Dose anyos? Di halata. Ang kurba ng katawan pare. Shet.” Sabi pa ng isa.
Sila noon ay mga nasa college na at nasa 18 anyos na.
Habang pinapakinggan ang usapan ng magkakaibigan ay di ko napigilan titigan ang sarili sa salamin. Malaki na ang pinagbago ng aking katawan. Mula sa sunog sa araw na balat ay lumabas ang manilaw-nilaw kong balat na minana ko sa aking ama. Katamtaman ang aking taas at balingkinitan ang aking katawan. Sa aking edad ay bakas na ang umuusbong kong dibdib at mabilog na din ang aking puwitan at balakang na di maipagkakaila sa kabila ng uniporme na aking suot. Makinis ang hugis puso kong mukha at maitim at makintab ang aking buhok na lampas balikat. Nagkibit ako ng balikat.
Madami ang may crush sa akin sa school, mapalalake o mapababae. Muse pa nga ako ng klase subalit wala sa akin iyon at wala akong interes sa sa mga may crush sa akin.
Tahimik na sa labas. Malamang ay umalis na ang mga barkda ng kuya. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto.
“Oh”
Nagulat ako nang di inaasahan ay tumambad sa akin ang dahilan kung bakit tahimik sa sala – nanonood pala sila ng TV. Natuon ang aking paningin sa screen at nagulat ako ng makitang may babae doon na nakahubad at nakaibabaw sa kanya ang isang lalake. Pawang nakahubad ang mga ito!
Mabilis kong isinara ang pinto. Ramdam ko ang bilis ng tibok ng aking puso. Ano yun? First tim…