Chapter 11 -Liwanag ng Buwan-
MARTES, alas nuebe ng gabi.Tatlong oras na si Elena sa patahian, ngunit sadyang hindi mawala ang kaba sa kanyang dibdib, dahil sa kaiisip sa bunsong anak na si Diana na nag-iisa lang sa kanilang bahay. Kahit may dalawang oras pa silang gawain ay mabilis na nagpaaalam na si Elena sa kanyang mga kasama kahit hindi pa sila tapos. Humingi siya ng paumanhin kay Mang Andres, pumayag naman ang matanda at hinayaan na siyang umuwi at sinabing sa makalawa pa niya makukuha ang kanyang kaupahan.
Pumayag naman si Elena dahil ganoon naman talaga ang patakaran. Mabilis na umuwi sa bahay si Elena, nakiramdam muna saka tahimik na pumasok sa loob ng bahay. Lumapit sa pinto ng kwarto ng anak at saka iyon binuksan. At labis na galit at pagkabigla ang kanyang naramdaman ng makitang nakakandong ang bunsong anak sa hita ni Aurelio at nakapulupot ang kamay sa likuran lalake, habang mainit na naghahalikan ang dalawa.
ELENA : Diana! Aurelio! Mga hayop kayo…!
Mabilis kaming naghiwalay ni Tiyo Rel at lumayo sa isa’t-isa. Ang isang labis na pagkatakot ay lumukob sa aking katawan.
DIANA : N-nay…
ELENA : Anong ibig sabihin ng kababuyang ginagawa ninyong dalawa ngayon!
ELENA : Sumagot kayong dalawang mga hindot kayo! Labis ang kaba ko na may taong magsasamantala sa anak ko, hindi ko akalaing ikaw mismong demonyo ka ang aahas sa anak ko!
AURELIO : Wala kaming masamang ginagawa ng anak mo!
Mabuti na lang at nasa pinakasulok nakatayo ang aming bahay at ang pinakamalapit na bahay ay malayo sa amin, dahilan upang walang mga nakakarinig sa mga pagsigaw ng aking ina dahil sa matinding galit.
ELENA :Tumahimik ka Aurelio! Anong kababuyan tong ginawa ninyo Diana? Sumagot ka!
Labis-labis ang takot at kaba sa aking dibdib, hindi ko akalaing maagang uuwi ang inay. Ngunit sa sandaling ito ay kailangan kong panindigan ang isang kasinungalingan para sa aming kapakanan ni Tiyo Rel.
Kahit na labis na takot ang aking kasalukuyang nararamdaman ay mabilis akong nag-isip ng isang kasinungaligan.
DIANA : N-nagpahalik lang po ako n-nay.
ELENA : Nagpahalik lang. Eh nakapupulot kang malandi ka habang nakakandong dyan sa demonyong yan! Napakati mong babae Diana! Hindi kita pinalaking ganyan!
AURELIO : Wala pa kaming ginagawang masama ng anak mo.
ELENA : Wala pa? Kung hindi ako bumalik ng maaga? Ano? Naghihindutan na kayo?
ELENA : Diana! Magsabi ka ng totoo!
AURELIO : Ang dumi ng utak mo Elena!Tinuturan ko lang humalik yang anak mo, ano ba yang halik? Eh hahalikan din naman yang anak mo ng kung sino-sinong lalaki pagdating ng araw.
ELENA : Huwag kang makialam Aurelio sa pag-uusap naming mag-ina, hayop ka! Demonyo ka!
ELENA : Anong ibig sabihin nito Diana? Anoonngg ibig sabihin nitooo! Ha! Sumagot ka! Sa edad mong yan, marunong ka ng makipaghalikang malandi ka! Sa sarili mo pang amain, hindi ka man lang ba nakaramdan ng takot o hiya sa sarili mo at sa akin?
Hindi na ako makapagsalita dahil sa matinding takot at kahihiyan sa harapan ng aking inay. Noong una ay akala ko ay kaya kong harapin ang inay, malaking kaibhan pala kapag dumating na sa iyong harapan ang labis mong kinatatakutan ng mangyari. Namalayan ko na lang ang paglandas ng mga mainit kong luha sa aking magkabilang pisngi.
ELENA : Umamin ka sa akin ngayon Diana. Huwag kang mag-iiyak dyan! Huwag kang maglalakas ng loob na magsinungaling kung hindi ay kakalbuhin ko yang ulo mo. Mas gusto kong kalbo kang nasa loob ng bahay kesa kung saan-saan ka naglalanding babae ka. May nangyari na ba sa inyo nitong demonyong to? Sumagot ka! DIANA! Sumagot ka!
Nahihirapan na akong magsalita, dahil ngayon ko lamang nakitang nagalit ng ganito ang aking inay. Ngunit kailangan kong ipagpatuloy ang aking nasimulan ng kasinungalingan. Napaiyak na ako habang sumagot sa aking ina ng buong pait.
DIANA : W-wala pa po Nay… Wala pa po…
ELENA: Ang sabi ko Diana! Huwag kang magsisinungaling sa akin! Birhen ka pa ba?
Patuloy ako sa mahinang pag-iyak ng muling sumagot.
DIANA : O-opo nay..
ELENA : Aurelio! Sabihin mo sa akin kung totoo ang sinasabi ng anak ko! Walang pang nangyayari sa inyo? Yang libog mong yan na demonyo ka. Noon ko po napapansin yang mga malalanding tinginan ninyong mga hindot kayo! Akala ko ay imahinasyon ko lang, mga putang-ina ninyo!
AURELIO : Nagsasabi ng totoo sayo ang anak mo. Wala kaming ginagawang mali.
May pang-uuyam na muling nagsalita ang aking ina.
ELENA : Talaga ha. Tingnan natin. Malalaman natin kung anong katotohanan meron dyan sa mga sinasabi ninyo kapag dinala ko si Diana sa ospital para ipa-konsulta. Dadalhin ko agad sa ospital sa bayan itong malandi kong anak. Saka ako maniniwala sa inyong dalawa. Kapag nalaman ko Aurelio na biniyak mo itong anak ko. Ipakukulong kita Aurelio! Ipakukulong kitang hayop ka!
Marahas akong hinawakan ng aking ina sa braso at mabilis na inilabas sa aking kwarto. Sumunod naman si Tiyo Rel at dun nila ipinagpatuloy ang kanilang mainit na pagtatalo. Pasigaw na kung magpalitan sila ng mga salita habang ako naman ay nasa likod ng aking ng aking ina na hindi na bumitaw sa mahigpit na pagkakahawak sa akin. Pilit na kinalma ng aking inay ang kanyang sarili. Binitawan na din ako at saka siya nag-utos ng mariin.
ELENA : I-ikuha mo a-ako ng isang basong tubig Diana.
Mabilis akong sumunod. Pagkainom ng tubig ay iginiya ako ng inay sa kusina at pinaupo doon at pinaliwanagan ng malumay pero madiin. Naroon pa din ang galit na pilit na pinipigilan.
ELENA : Diana, wala ka pa sa tamang edad para maging mapusok. Huwag kang magpadala sa simbuyo ng damdamin. Marami ka pang makilalang mga lalaki sa buhay mo at hindi ka mauubusan. Mga kasing edad mo din na maaaring magbigay sayo ng magandang buhay. Pag-aaral ang atupagin mo at hindi ang paglalandi! Huwag mong dungisan ng maaga ang iyong dangal at kapurihan dahil lamang sa mga demonyong nagkalat sa kung saan-saan.
Nakayuko akong umiiyak. Kung alam lang sana ng aking mahal na inay na matagal ko ng naisuko ang aking dangal at kapurihan sa loob ng kubo ni Tiyo Rel.
DIANA : O-opo Nay.
AURELIO : Kung makapagturo ka sa anak mo, akala mo ay totoo. Eh ikaw nga, disi-sais pa lang ng mag-asawa. Sinong lumalabas na mas malandi sa inyo ngayon ng anak mo?
ELENA : Huwag kang makialam sa pag-uusap namin ng anak ko demonyo ka! Iba ang sitwasyon ko noon sa sitwasyon ng anak ko ngayon! Hiwalay na tayong hayop ka, hindi ko alam na aasahin mo ang anak ko. Bumalik ka na sa demonyo mong kubo!
Mabilis na lumapit sa akin si Tiyo Rel at mariin ding nagsalita.
AURELIO : Diana, makinig ka sa akin. Darating ang araw na makakakilala ka ng lala-
Hindi na pinatapos ng aking ina ang sasabihin sana sa akin ni Tiyo Rel.
ELENA : Anong mga kababuyan yang sinasabi mo sa anak ko!
AURELIO : Tumahik ka dyan Elena! Kanina ka pa putak ng putak! Ang dami mo nang naiputak, kaya patapusin mo ang gusto kong sabihin sa anak mo! O gusto mong dun natin ituloy kina Mang Andres ang pag-uusap natin, ng maagang pagpyestahan ng mga tao itong anak mo.
Galit na tumahimik ang aking ina habang ako ay patuloy sa aking pagluha.
AURELIO : Diana, makinig ka, kapag nakilala mo ang lalaking alam mong mahal mo at gusto mong makasama sa buhay ay ang puso mo ang pagpasyahin mo. Huwag kang makinig sa mga sinasabi ng iba. Ikaw ang magpasya Diana. Ikaw!
Mabilis na sumabad ang aking inay dahil sa mga sinabi ni Tiyo Rel.
ELENA : Tigilan mo na nga yang mga kababuyan mo sa anak ko at lumayas ka na dito! Bumalik ka na dun sa demonyo mong kubo! Magsama ka ng kambing at yung ang gawin mong asawang hayop ka!
Saglit na tiningnan ng matalim ni Tiyo Rel ang aking ina at pagkatapos ay sa akin naman ito lumingon, mainit itong naglabas ng buntung-hininga, at pagkatapos ay mabilis na lumabas ng kusina pagkatapos ibalabag ng malakas ang pinto.
ELENA : Diana! Huwag na huwag kong malalaman na napunta ka sa kubo ng demonyong yun. Kahit kausapin lang ang hayup na yun! Malaman-laman ko lang ay talagang kakalbuhin ko yang ulo. Banta ito sayo Diana! Tandaan mo! Banta ito!
Humihikbi akong sumagot kay inay.
DIANA : O-opo nay.
ELENA : Itigil mo na yang pag-iyak mo! Hindi yan makakatulong sayo. Talaga bang wala pang nangyayari sa inyo ng demonyong yun? Sumagot ka.
Nakayuko akong patuloy na nagsinungaling na naman sa aking inay.
DIANA : O-opo Nay, w-wala pa po talaga, ngayon lang po. I-isang halik sa labi lang. H-hanggang dun lang po talaga nay. Maniwala po kayo sa akin.
Muli, may pang-uuyam na nagsalita sa akin ang inay.
ELENA :Tingnan ko lang Diana, buong akaala ko ay mahinhin ka, may landi ka din pa lang nakatago sa katawan. Maniniwala ako sayo ng tuluyan pag nasa ospital na tayo, dahil kapag nakuha ko na yung upa sa akin ay dalawa tayong pupunta ng ospital, para malaman ko kung nagsasabi ka talaga ng totoo. Naiintindihan mo ba ako Diana!
DIANA : O-opo nay.
Habang ako ay patuloy sa aking paghikbi ay muli kong naramdaman ang matinding takot na muling lumukob sa aking katawan. Kung maari lang sanang wala ng mga araw na darating sa aking buhay, at tapusin na agad ang paghihirap sa aking kalooban.
MIYERKULES. Kinabukasan ay hindi na kami nakaalis ng inay dahil may kalayuan din ang ospital na nasa ikatlong bayan pa, idagdag pa ditong kailangan ng inay ng salapi para makalakad kami.
Maghapon akong nakakulong sa bahay at hindi kami halos nag-uusap ng aking inay. Kailangang muling bumalik ng inay kina Mang Andres ngayong upang muling manahi at makakuha ng pera. Ang upang matatanggap ng inay para sa pananahi nito ng nakaraang gabi ay labis ang kakulangan. Ayaw man akong iwan ng aking inay na alam kong galit pa din sa akin ay wala itong magagawa.
ELENA :Diana, may patahi ulit mamayang gabi, at aabutin na ng magdamag. Dahil wala na talaga tayong pera at tiyak na kukulangin ang aking upa na makukuha ko bukas. Alam mo namang sa malayong bayan pa ang pinakamalapit na ospital dito sa lugar natin. Ipangako mo sa akin na hindi ka lalabas ng kwarto mo Diana. Hanggang sa makabalik ako bukas ng madaling-araw, at huwag mong kakausapin at papapasukin sa bahay ang demonyong yun!
DIANA : O-opo Nay. Pangako po.
ELENA : Ipangako mo ulit sa akin Diana.
DIANA : Opo Nay, ipinapangako ko po. H-hindi ko na po kakausapin si Tiyo Rel.
ELENA : Wag mo ng tatawagin Tiyo Rel ang demonyong yun Diana. Wala na kaming ugnayan. Putang-ina nya!
MIYERKULES, alas syete ng gabi. Palabas na ng bahay ang aking inay ng muli nitong inulit ang mahigpit niyang bilin sa akin. Nang wala na ito ay isinara ko ang lahat ng mga pinto ngunit hindi ko ikinandado ang pinto sa kusina. Sa pag-asang babalik si Tiyo Rel sa bahay upang ako ay kausapin.
Ganap na alas onse ng gabi. Kanina ko pa gustong pumunta ng kubo at kausapin si Tiyo Rel para malaman ang dapat kong gawin. Pilit kong pinipigilan ang aking sarili na lumabas ng bahay dahil sa banta at matinding takot sa aking ina.
Ngunit sadyang malakas ang panghihikayat sa akin ng tukso at ng aking damdamin, lalo na ng maaala ko ang sinabi kanina ni Tiyo Rel. Na piliin ko ang laman ng aking puso na siyang dapat na magpasya.
Dito na nagsimulang lumakas ang aking loob, at aking susubukin ang aking kapalaran. Naramdaman kong muling uminit ang aking katawan at inalis ko na ang salitang moralidad sa aking isipan. Kailangan ko si Tiyo Rel ngayong gabi, at kailangang malaman ni Tiyo Rel na mas mahalaga siya sa akin, kaysa sa galit ng aking ina.
Kailangang bigyang laya ko ang katotohanan na mahal ko na si Tiyo Rel, at ang nag-uugnay sa amin ngayon ay hindi lamang ang aking napakatinding libog at init, kung hindi naroon na din ang lakip na pag-ibig na bagaman nagsimula sa mahalay at imoral ay tapat ko ng nararamdaman.
Ngayon na din ang tamang panahon upang malaman ng aking inay ang lahat. Dapat ng matapos ang aming kasinungalingan at hayaang humiwa ang sakit ng katotohanan. Saka na ako magsisisi sa kung ano man ang kahihinatnan ng aking gagawin. Tulungan nawa ako ng tadhana at sa gabing ito ay bigyan ako ng mabuting kapalaran.
Bakit kaya parang ang lupit sa akin ng mundo? Ito ang aking naitanong sa aking sarili. Pumili lang naman ako, at pinili ko ang lalaking mahal ko. Kung ang umibig sa isang tao ay mali? Ay ano pang halaga mayroon ang tinatawag na pag-ibig.
Pumasok ako sa aking kwarto at hinubad ko ang lahat ng aking mga damit. Pagkatapos ay nagtungo ako sa banyo, nagbuhos ng malamig na tubig na hindi kayang daiigin ang maiinit kong katawan. Nang matapos ay mabilis akong bumalik sa loob ng aking kwarto at binuksan ang mga lagayan ko ng damit. Kinuha ko ang isang lumang puting panty, ito ang unang panty na hinubad sa akin ni Tiyo Rel. Pagkatapos ay kinuha ko din ang aking lumang puting kamison na siya ding unang damit na hinubad niya sa akin.
Lumabas na ako ng aking kwarto, ngunit hindi ko na isinara ang pinto. Lumingon ako pabalik upang tingnan ang mga nagkalat kong mga damit. Kapag naunang bumalik ang aking inay ay hindi ko na kailangan pang magpaliwanag sa kanya. Sapat ng dahilan ang mga nagkalat kong pinaghubaran para malaman niya kung saan ako nagpunta at kung sino sa akin ang mas mahalaga. Muling sumungaw ang luha sa aking mga mata na mabilis kong pinalis gamit ang aking mga kamay. Kailangang kong maging matatag, dahil wala ng balikan ang ginawa kong pagpapasya.
Tuluyan na akong lumabas sa may kusina at binaybay ang daan patungo sa kubo ni Tiyo Rel. Kahit ganap ng nakalatag ang gabi ay parang maliwanag pa din ang buong kaparangan. Tumingin ako sa bilog na buwan na parang nagbibigay ng liwanag sa aking landas na dinadaanan, anupa’t kahit gabi na ay maliwanag kong naaaninag ang mga damo at halaman sa kapaligiran.
Kanina pa nag-iisip ng malalim si Aurelio sa loob ng kanyang kubo. Alam niyang nag-aalala ngayon si Diana na hindi alam ang gagawin. Malayo ang agwat ng kanilang edad ngunit mahal na din niya ang dalagita. Isa itong katotohanan na hindi kayang takpan ng init at libog na kanyang nararamdaman. Nakabuo siya ng isang matibay na pasya, ilalayo niya si Diana at luluwas sila sa ibang probinsya.
Mula sa kubo ni Aurelio ay natanaw niya sa malayo ang isang babae na nakasuot ng puting damit na parang si Diana. Binuksan niya ang pawid na pinto ng kanyang kubo at sa tulong ng bilog na buwan na parang nagbibigay ng liwanag sa buong kaparangan ay nakita niya ang dalagita. Nakaramdam ng matinding libog at init ng katawan si Aurelio dahil parang anghel na naglalakad sa liwanag ng buwan ang babaeng minamahal.
Mula sa loob ng kubo ay hinubad niya ang suot na damit maging ang kanyang pantalon ay hindi niya itinira. Buong tikas na nakatayo ang kanyang naghuhumindig na pagkakalalaki at saka siya lumabas ng kubo upang salubungin si Diana. Mabilis siyang naglakad dahil sa kanyang pananabik na muling makapiling si Diana. Halos dalawampung metro ang kanyang nilakad bago sila nagpanagpo ng landas ng dalagita.
Mula sa malayo ay natanaw kong lumabas ng kubo si Tiyo Rel na labis na nagbigay sa aking puso ng kasiyahan. Ngunit ang kasiyahan sa akin puso ay tinalo ng napakatinding libog at init ko sa katawan, dahil napansin kong hubo’t-hubad siyang naglalakad patungo sa aking kinaroroonan.
Nang may limang metro pa ang layo namin sa isa’t-isa ay saglit kaming tumigil sa daan. Nakapako ang paningin sa isa’t-isa ilalim ng napakaliwang na buwan. Nagpalitan kami ng matamis na ngiti at nagpatuloy sa aming paglapit. Napakainit ng aming mga hininga na tumatama sa harapan ng aming mga katawan. Mga dalawampung metro din siguro ang aming layo mula sa kanyang kubo. Nang sandaling iyon ay parang napakaliwanag ng paligid na para bang ang lahat ng liwanag ng buwan ay para lamang sa aming dalawa ni Tiyo Rel ng gabing iyon. Magkakatitig ang aming mga mata, punong-puno ng sumibol na pagmamahal, ngunit mas higit sa lahat, ng labis na pananabik namin sa isat-isa.
AURELIO : Diana, tanda mo ba yung pagpayag na ginawa mo sa aking kubo, sa lahat ng aking naisin sayo.
Marahan akong tumango habang buong init na nakatingin sa kanyang kaysarap talagang pagmasdan na naghuhumindig na pagkalalake.
AURELIO : Ganun pa din ba ang nararamdaman mo hanggang ngayon? Wala bang nagbago?
Muli akong tumango at saka marahan na sumagot, ngunit ngayon ay sa kanya ng mukha ako nakatingin.
DIANA : Wala pong nagbago. Sabihin po ninyo at walang pagtutol ko pong gagawin.
Ngumiti sa akin si Tiyo Rel, at saka niya marahang iginala ang paningin sa buong kaparangan.
AURELIO : Napakaliwanag ngayong gabi Diana, at mula sa malayo ay maaaring may mga matang nakatingin sa atin ngayon. Ngunit kung sasabihin ko ba sayo… dito ngayon sa ating kinatatayuang parang, na puro damo at halaman, sa ilalim ng matinding liwanag ng buwan, ay nais kong buong-libog at buong-init tayong maghindutan ay papayag ka ba?
Tumingin ako kay Tiyo Rel na muli ding ipinako ang paningin sa akin, at mabilis kong hinubad ang aking suot na lumang kamison at inilaglag iyon sa damuhan sa tabi ng daan. Pagkatapos ay hinubad ko naman ang aking suot na lumang panty at ihinulog din iyon sa ibabaw ng aking kamison. Ngayon ay kapwa hubo’t-hubad na kaming magkaharap sa gitna ng parang na mainit na nakatingin sa isat-isa. Sa bawat pagdampi ng hangin sa aming mga balat ay lalong umiinit ang aming pakiramdam. Kasabay nito ang munting paglalaro ng hangin sa aking mahaba at maitim na buhok. Lumukob na ang napakatinding libog at init sa aming mga nag-aapoy na katawan, kapwa nakatingin sa kahubarang ng bawat isa ng buong pananabik at pagnanasa. Wala na kaming pakialam may makakita man sa amin o wala, kami lang ang tao ngayon sa ibabaw ng lupa, yun ang tanging mahalaga sa aming dalawa.
DIANA : Kailangan ko pa po bang sagutin.
AURELIO : Mahal na kita Diana. Hindi lang libog at init ang nararamdaman ko sayo.
Namuo ang luha sa gilid ng aking mga mata at saka sumilay sa aking labi ang isang napakatamis na ngiti ng pag-ibig.
DIANA : Noon ko pa po kayo minahal Tiyo Rel. At labis po ang saya ng aking puso ngayon sa inyo pong sinabi na… Mahal nyo din po ako. Mahal na mahal ko na po kayo.
Saglit kaming nagkakatigan at pagkatapos ay mainit na yumakap sa isat-isa, at buong init na naghalikan sa gitna ng daan. Humawak ang isa niyang kamay payakap sa aking likuran at ang isa naman niyang kamay ay nagsimulang banayad na lumamas sa isa kong dibdib. Kusa namang hinanap ng aking dalawang kamay ang kanyang matigas at nagbabagang pagkalalaki at saka ko ito nilaro at sinalsal.
Mayamaya pa ay bumaba na ang halik ni Tiyo Rel mula sa aking labi papunta sa aking leeg hanggang sa tuluyang dumako ito sa magkabila kong malulusog na dibdib. Masarap niyang pinaglaruan ang aking mga dibdib, nilamas niya ang mga ito habang patuloy na hinahalikan at dinidilaan, na may paminsan-minsang pagsupsop sa aking korona at utong.
Pagkatapos ng niyang magawa ang lahat ng kanyang gusto sa aking mayamang dibdib ay bumaba na ang kanyang mainit na halik sa akin tyan, sa aking puson at saka dumako sa labi ng aking pagkababae. Napasinghap ako sa sarap ng banayad niyang halikan ang basang hiwa ng aking puke. At pagkatapos ay tumingala sa aking mukha upang tingnan ang aking masarap na reaksyon dahil sa kanyang ginawa.
DIANA : Ohh…
Nang muli niyang ilalapit ang kanyang mainit na labi sa aking puke ay saglit kong pinigilan ang ulo ni Tiyo Rel. Muli siyang tumingala sa akin at ako naman ang ngumiti sa kanya. Ibinaba ko ang aking katawan sa may damuhan at inayos ang pagkakalatag ng aking kamison, samantalang inilagay ko naman ang aking nahubad na puting panty sa may bandang ulunan ng aking nakalatag na damit.
Pagkatapos ay humiga ako sa damuhan habang nasa aking likuran naman ang aking lumang kamison. Tumingin ako sa kanya at kusa kong ibinuka ang aking magkabilang hita sa kanyang harapan upang ihain ang buong katambukan ng mainit at basa ko ng puke. Hindi naman ako pinaghintay ni Tiyo Rel at mabilis siyang sumunod sa nais kong mangyari. Lumuhod siya sa aking kahubaran at kanyang hinawakan ang aking magkabilang hita, at pagkatapos ay buong sarap na kinain ang aking matambok, mainit at basang-basa ng puke. Lalong nag-alab ang aking pakiramdam dahil sa sarap ng kanyang ginagawang pagkain sa aking pagkababae. At habang kinakain niya ako ay nag-utos siya sa akin ng may kasamang pagsuyo.
AURELIO : Diana, gusto kong buong lakas kang umungol at dumaing at iparinig mo sa buong kaparangan na ito ang sarap na ginagawa ko sa katawan mo, sarap na ako lamang ang natatanging lalaki sa mundo na may karapatang magparanas sayo.
Pagkasabi niyon ay muling kinain ni Tiyo Rel ang aking puke, at sinunod ko naman ang kanyang nais at ganun nga ang aking ginawa. Buong lakas at buong sarap akong umungol at humalinghing sa kaparangan, wala ng pakialam may makarinig man sa aking mga malalakas na ungol at daing.
DIANA : Ahhhh……… Ohhhh…. Aaaahhhm…..
Hinalikan niya ng ilang ulit ang hiwa ng aking puke, at pagkatapos ay papasadahan naman ng kanyang matigas at madulas na dila ang loob ng aking hiwa. Kahit ang aking munting tinggel ay hindi nakaligtas sa marahan niyang mainit at masarap na pagkagat dito at pagkatapos ay didilaan iyon ng pauulit-ulit. Napakasarap ng ginagawang pagkain at paglalaro ni Tiyo Rel sa aking puke na naging dahilan ng walang tigil kong masarap na pag-ungol at pagdaing habang nakahiga sa may damuhan sa gitna ng kaparangan.
Nang nasa pintuan na ng aking puke ang aking napakasarap at napakainit na orgasmo ay buong lakas at buong sarap akong umungol at halos sumigaw na ng ako ay tulayan ng nilabasan.
DIANA : Aurelliiiooo…. Napakasarap moonnggg kumaiinnn nnggg pukkeeee… Ahhhhhhhhh….
Habang ako’y masarap na nilalabasan ng aking mainit na sabaw ay hindi tumigil si Tiyo Rel sa pagsungkal sa aking pagkababae. Na para bang uhaw na uhaw sa aking mainit na sabaw.
Bahagya akong humihingal dahil sa labis na sarap at munting pagod na aking naramdaman.
Tumayo naman si Tiyo Rel at buong sarap niyang pinagmasdan ang aking nakahigang napakagandang kahubaran sa mga damo at munting halaman, na ngayon ay malinaw niyang nakikita dahil sa matinding liwanag ng buwan. Ako naman ay lalong pinapungay ang aking mata at tumingin ng may pang-aakit at panunukso sa kanya.
Muling ibinaba ni Tiyo Rel ang kanyang katawan sa akin at muling pinaghiwalay ang aking mga hita. Itinutok niya ang nagbabaga niyang malaking tite sa aking matambok, mainit at basang puke at saka ito dahan-dahang naghugot-baon hanggang sa tuluyang nang sumagad sa lagusan ng aking pagkababae ang kanyang napakalaki at nakakapasong pagkalalake. Napakapit ako sa kanyang likod at napaungol ng masarap ng maramdaam kong humalik na naman ang ulo ng kanyang malaking tite sa bungad ng aking sinapupunan. Kaysarap talagang namnamin ang nakakapasong init na nagmumula sa kanyang malaking tite na ngayon ay nasa loob naman ng aking puke. Muling nangusap ang aming mga mata at mabilis naming hinanap ang labi ng bawat isa. At mainit na muling naghinang ang aming mga labi. Walang kasawaan sa mainit naming palitan ng mga laway.
Ilang sandali pa at nagsimula ng ang masarap na pagbayo sa akin ni Tiyo Rel. Marahan muna itong nagsimula hanggang sa mayamaya pa ay naging mabilis na ang paggalaw ng kanyang balakang. At dahil sa aking maiinit na nektar na ngayon ay bumabasa sa buong kahabaan ng kanyang pagkalalake ay naging maingay na ang kanyang bawat masarap na pagbayo.
“plok” “plok” “plok” “plok”
DIANA : Ohhh…. T-tiyo Reelll… A-ang saraappp poo…. Ahhh….
AURELIO : Ahh.. Ahh… Ngayong gabi Diana… Ay lunurin natin sa sarap ang ating mga katawan… Ahh.. Ahh…
Halos walang tigil ang kaniyang masarap na pagbayo, at lumipat na ang kanyang labi sa aking magkabilang dibdib at halinhinang pinaglaruan ang mga ito. Panay ang paglalaro ng kanyang dila sa aking kulay rosas na korona at utong at panaka-nakang mga pagsupsop na parang sanggol sa mga ito, na sinasamahan din ng mga banayad na paglamas sa aking mayamang punong dibdib.
At pagkatapos ay muli namang hahagilapin ng kanyang labi ang aking labi na kapwa mainit at laging uhaw sa laway ng isat-isa. Matagal din naming nilasap ang sarap ng aming pag-iisa bago tumigil si Tiyo Rel sa pagbayo. Hinugot niya ang kanyang matigas at malaking tite mula sa katambukan ng aking basang-basang puke.
Inilalayan niya akong patayo at muli kaming mainit na naghalikan. Itinaas niya ang aking kaliwang hita at ibinaba niya ng bahagya ang kanyang katawan, at saka niya muling itinutok ang kanyang nagbabagang malaking tite sa bukana ng aking basang-basang lagusan. Akin namang mabilis na pinagsalikop ang aking magkabilang bisig sa kanyang batok. At mayamaya pa ay naramdaman ko na ang muling pagbaon ng kanyang nagbabagang tite sa loob ng napakainit ko ding puke.
DIANA : Tiyo Rel, ahhh….
At sa hindi ko na matandaang bilang ng pagkakataon ay muli na namang naglapat ang aming mga bulbol. Mainit kaming muling naghalikan at nagsimula na namang magsalpukan ang kapwa sabik naming mga katawan.
“plok” “plok” “plok” “plok”
Masarap at mainit kaming naghindutan habang nakatayo sa gitna ng daan sa malawak na kaparangan, at aming muling nilasap ang tamis ng aming pagtatampisaw sa kasalanan.
At mabilis na naging maingay ang paligid dahil sa bawat pagbaon at paglabas ng malaking tite ni Tiyo Rel mula sa aking matambok na puke. Dahil sa ingay ng aming mga salpukan ay parang nahiya ang lahat ng mga ibon at kulisap na sumabay pa sa ingay ng aming nakapasarap na hindutan sa parang, sa ilalim ng napakaliwang na bilog na buwan.
“plok” “plok” “plok” “plok”
Mayamaya pa ay iniangat na din ni Tiyo ang aking isa pang hita, at ngayon ay mahigpit na akong nakapulupot sa kanyang baywang at sa kanyang batok, habang walang tigil ang aming mainit na halikan at ang kanya din naman walang humpay na masarap na pagbayo sa buong katambukan ng aking pagkababae.
“plok” “plok” “plok” “plok”
Dahil sa matinding sarap na aming kapwa nararanasan sa sandaling iyon ay muli na naman naming naramdaman ang aming kapwa nalalapit na pagsabog ng aming masarap na orgasmo.
DIANA : Tyoongg… Ohhh… M-malapit na… po akong… labasan ulit… Bilisan nyo pa…Ahhh…
AURELIO : Ahh.. Ahh.. Malapit na din ako.. Diana… Ahh… Ihanda mo na ang.. puke mo… Ahh.. Ahh…
DIANA : Ohhh… Oh… Lagi pong.. akong… nakahanda … sa tamod ninyo…. Ahhh… Iputok po ninyoo…. lahat sa loob ng aking pukeee… Ahhhh… Ohhh..
AURELIO : Ahh… Ahh… Ipagkakaloob ko sayo ang pangarap mo Diana…. Ahh.. Ahh..
DIANA : Ohhh… O-opoo…. B-buntisin din.. nyo po ako Tyonngg… tulad ng ginawa nyo po kay… Atee Jennaaa….. Ahhh… . Ohhhhh…
At lalong humigpit ang pagkakayakap namin sa isa’t-isa ng halos magkasabay naming narating ang sukdulan ng aming kaligayahan sa laman.
DIANA / AURELIO : Ohhhmmmmppp.. / Aagggggghhhhh…
Ang napakalakas naming pag-ungol ng dahil sa mainit na paglabas ng aming orgasmo ay naghalo sa buong kaparangan. Kasabay nito ang pagsabog ng ang aming kapwa mainit na katas sa loob ng aking puke. At minsan pa, sa hindi ko na mabilang na pagkakataon, muli na namang pinuno at diniligan ng napakainit na tamod ni Tiyo Rel ang aking uhaw na sinapupunan. Labis ang aming paghingal pagkatapos ng aming minsan pang napakasarap na bawal na hindutan. Hindi pa din binibitawan ni Tiyo Rel ang aking magkabilang hita, nanatili akong nakapulupot at nakayapos sa kanyang matigas at matipunong maitim na katawan. Ang aking ipinagtataka ay ang ngayon lamang nangyari na hindi nabawasan ang tigas at init ng nakabaong tite ni Tiyo Rel sa loob ng aking matambok na puke.
AURELIO : Halikan mo ako Diana, ng buong sarap at buong init.
Sinunod ko si Tiyo Rel at nagsimula na namang maghinang ang aming labi at mainit na naman kaming naghalikan at nagpalitan ng laway. At nagsimula ng lumakad si Tiyo Rel pabalik sa loob ng kubo habang patuloy na buhat-buhat ang aking katawan. Walang tigil ang aming mainit na halikan habang ang kanyang malaki at nagbabagang tite ay nanatiling nakapasok sa loob ng aking puke.
Iniwan na namin sa daan ang aking lumang puting kamison at ang aking lumang puting panty. Pagpasok namin sa loob ng kubo ay buong lakas na isinara ni Tiyo Rel ang pawid na pinto gamit ang isa niyang paa. Ipinasok niya ako sa loob ng kwarto at maingat na ihiniga sa makapal na kumot, at pagkatapos ay muli na naman kaming naghindutan ng buong init at buong sarap. Ang lakas ng aking mga pag-ungol, daing at halinghing ay naging musika sa paligid ng kubo. Halos hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nabaliw sarap ng gabing iyon. At sa kauna-unahang pagkakataon, tatlong beses na magkakasunod na nilasap ng aking sinapupunan ang napakainit na tamod ni Tiyo Rel. At sa isa pang kauna-unahang pagkakataon, ay natulog kaming magkatabi ni Tiyo Rel sa isang maalab na gabi na para lamang sa aming dalawa. Nakayakap ako sa kanya at ang aking ulo naman ay nakaunan sa kanyang braso at dibdib. Bigla kong naalala si Ate Jenna sa isang gabi ng kanilang kataksilan, at ang lihim kong nasabi… “Ate Jenna, mamatay ka sa inggit”. At mahimbing na akong nakatulog sa piling ng aking pinakamamahal na si Aurelio.
Hindi ko alam ang mangyayari sa araw ng bukas na walang kasiguraduhan. Dahil ang bawat bukas ay hindi natin pag-aari, ang mahalaga sa akin ay ang masarap na sandali ngayon na aming mainit na pinagsaluhan.
(Ipagpapatuloy…)