Ako Si Michaela (7)

Bahagyang ngumiti si Mario. Mas naging maaliwalas ang gwapo nitong mukha. What’s even more appealing is that his smile— it’s genuine.

And here I thought na walang soft side tong si Mario. Akala ko talaga ay barumbado siya’t walang modo.

Bumalik ang atensyon ko nang magsalita siya. “Anak ka pala ng mayor, ah.”

Bahagya akong tumango at ngumiti nang marahan. Hindi dinidisclose ni Dad ang information na may anak siya— though hindi naman talaga niya ako anak. Ang tanging nakakaalam lang na anak ako ng isang mayor ay ang mga kasambahay, pati na rin ang pamilya ni Mary.

“Kaya pala. Sarap pala sa pakiramdam makapasok ng mamahaling puke,” nang marinig ko iyon ay himampas ko siya sa braso.

Natawa naman si Mario sa reaksyon ko at tumayo siya. “Hays. Ayan tuloy, nagigising na ulit si junior.”

Binaba ko ang tingin ko patungo sa burat niya. Totoo nga. Bumabakat na naman ito sa kanyang shorts.

Agad ko itong inabot at hinimas. “Saglit lang, subukan kong alisin ulit yung pamamaga. Hihi!”

Daglian kong ibinaba ang kanyang shorts kung saan nakatago ang kanyang napakasarap na titi. Nang mababa ko na ang lahat ng kanyang pambaba ay ayad kong hinawakan ang katawan ng kanyang burat at nagtaas baba.

“Ahhhhhh! Ganyan ngaaa.”

Napatitig ako sa kanya. Nakatingala ito na para bang sarap na sarap sa ginagawa ko. Agad ko namang sinipsip ang ulo ng kanyang kahabaan.

“Ohhhhh! Shit ang sarap niyannn”

Ulk! Ulk! Ulk!

Kahit na nahihirapan ay mas lalo ko pang dinidiin sa aking lalamunan ang burat niya. Mas napalakas ang ungol ni Mario dahil dito.

Tila ba musika sa aking pandinig ang kanyang pag-ungol. Nagbibigay pa ito lalo sa akin ng gana para mas sikipan pa ang aking bibig.

“Tang ina mo! Haaaahhh!”

Ilang saglit pa ay lumalaki na sa aking bunganga ang kanyang napakatabang burat. Malapit na.

“Hayan na ako! Oooohh! Ipuputok ko sa bibig mo ha?”

Tumango na lamang ako at sinipsip ko ang katawan ng kanyang tarugo.

“Ayan nah tang ina! Ahhhhhhh!”

Nagsimula nang maglabasan ang tamod niya. Habang mas tumatagal ay mas nasasarapan na ako sa katas ni Mario. Nakakaadik. Hingal na hingal kami pareho.

Nang iniluwa ko na ang kanyang titi ay hindi pa rin ako natatapos. Dinilaan ko pa ang ulo nito at bahagyang sinipsip.

“Wag kang mag-alala, sa ‘yo lang yan. Walang aagaw,” pabirong sabi ni Mario at ginulo nito ang aking buhok. Natawa ako rito at tumayo na rin.

Nagulat na lamang ako nang bigla niya akong yakapin. May binulong ito pero hindi ko siya naintindihan.

What’s— What’s wrong with him?

Pagkatapos ng aming mainit na pagtatalik ay pinauwi ko na rin ito. Hinayaan ko na lamang siyang lumabas ng kwarto dahil na rin sa pagod ko.

Bago pa siya tuluyang umalis, tumingin siya sa akin at nagsalita. “Sa sabado, may liga kami do’n malapit sa amin. Punta ka ha?”

Hindi na ako umimik at nagpatuloy sa pagpapahinga. Hindi na rin ako nakapagbihis dahil sa pagod kaya nama’y naka-hubo’t hubad lamang akong nakadapa sa aking kama.

Nagsisimula na ring umagos palabas ang tamod ni Mario sa aking kaselanan ngunit hindi ko na ito pinansin at natulog na lamang.

Mag-aalas dos na ng tanghali nang ako’y bumangon. Agad akong tumungo sa dining area para kumain.

Habang kumakain ay busy rin ako sa pags-scroll ng news feed sa Facebook. Sunod-sunod ang mga posts tungkol sa nalalapit na Valentine’s day. Hmmmm, isusurpresa ba ako ni Mario?

Agad nag-flash sa isip ko si Jonathan. Alam kong hindi makatarungan ang gagawin kong pakikipag-break pero, I had no choice. Nagsabi na ako kay Mario kaya dapat ko itong pangatawanan.

Hindi ko napansing may umupo sa aking tapat at sumabay rin sa pagkain.

“Kamusta ang ginawa niyong project? Masarap ba?”

Nasamid ako sa narinig. Agad akong naghanap ng baso at dagliang ininom ang laman nitong tubig. “Tito naman!”

Napatingin ako sa seryoso niyang mukha. “Is he really a classmate of yours? Bakit hindi ko siya nakikita?”

Ayan na. Aambunan na naman ako ng katanungan. Ngunit hindi ko siya sinagot. “Nagseselos ka ba?” nakangiti kong tanong.

Habang ngumunguya ay umiling ito. “I’m not.”

“Then why does it feel like it?”

Matalim niya akong tinitigan. “You don’t know what you’re talking about. Manahimik ka diyan at bilisan mong kumain.”

I shrugged. “Okay, fine.”

Natapos agad kumain si tito at iniwan na ako nito sa dining area. Nakita ko siyang umakyat sa taas, baka magpapahinga na rin sa kwarto niya.

What’s wrong with him?

Ilang minuto pa’y natapos na rin ako. Gusto ko sanang pumunta ngayon sa mall kaso may gagawin pa pala akong schoolworks.

Umakyat na rin ako sa taas at dumiretso na sa kwarto ko. Nang buksan ko ang pinto ay nagulat ako nang makita si titong nakaabang sa pagdating ko.

“Ang tagal mo,” seryoso niyang wika at bigla na lamang akong hinalikan. Nilaro-laro naman ng kanyang mga kamay ang aking dibdib.

“Hngggggggh! Tito please bukas na lang. Ohhhh!”

Itutulak ko sana siya palayo sa akin nang ibagsak niya ako sa sahig. Nakaluhod akong nakaharap sa kanya at katapat pa ng aking mata ang kanyang nakatagon…