“Joyce sandali! Magpapaliwanag ako!”
“Wala ka ng dapat ipaliwanag pa ate. Kitang kita ng dalawang mata ko.”
Bumuhos ang luha sa mga mata ng aking kapatid. Dama ko ang galit at hinagpis sa kanyang dibdib. Parang dinudurog ang aking puso. Pumatak na din ang sarili kong luha. Nagpapawis ng malamig ang aking palad.
“Dinamay mo pa ako sa kalokohan mo ate. Kaya mo pala iniwan sa akin ang pamangkin ko eh para makipaglandian!”
“Hindi ko sinasadya Joyce. Magtiwala ka sakin.”
“Sa lahat ng taong kilala kong magloloko, ikaw ang kahuli hulihang taong inisip ko na gagawin ito. Nagloko din ako nun sa asawa ko. Alam mo yan! Pero ate hindi naman umabot sa ganito. Sa burol pa talaga ng tatay ni kuya?”
Sabay talikod ni Joyce. Hinawakan ko ito sa kanyang braso upang pigilan.
“Sandali Joyce.”
“Ayusin mo yang buhay mo ate. Tapusin mo na yan. Huwag mo ng hintaying ako ang magsabi kay kuya!”
Pagkasabi ay tuluyan ng umalis ang aking kapatid. Hindi ko na ito napigilan. Nanatili na lamang akong nakatayo sa lobby ng funeraria. Habang pinagmamasdan si Joyce na mawala sa aking paningin.
***
LUMIPAS ANG ISANG LINGGO. Nailibing na din si papa. Balik na muli sa normal ang aming buhay. Araw araw ay binabangungot pa din ako ng araw na mahuli kami ng aking kapatid. Hindi na kami nag-usap simula ng mangyari iyon.
Mas tumitindi din ang aking pagkahilo sa umaga. Panay ang aking pag duwal sa paggising ko. Biglang pumasok sa aking isip ang posibilidad na ikinatatakot kong mangyari. Kaagad kumabog ng malakas ang aking puso.
Huwag naman sana.
“Hon, alis ako mamaya.”
“Saan ka punta?”
“Punta lang ako ng clinic. Papacheckup lang.”
“Huh? Bakit? Anong nararamdaman mo?”
“Wala naman hon. Medyo nahihilo lang ako palagi. Ilang araw na din eh kaya gusto kong patignan.”
“Teka tatawag ako sa opisina. Hindi na muna ako papasok. Samahan kita.”
“Naku hindi na. Kaya ko na ‘to. Alam kong madami kang trabaho. Magtext na lang ako kapag tapos na ako.”
“Sigurado ka?”
“Oo hon.”
***
PANG ANIM. Bilang ng numero na kailangan kong hintaying tawagin upang matignan ako ng doktor. Pinagmamasdan ko ang bawat babaeng nakaupo sa aking paligid. Kasama ang kani-kanilang mga asawa.
Kaagad kong naalala ang mga panahon ng ipinagbubuntis ko ang aming anak. Naalala ko ang pagkasabik sa mukha ni Anthony. Ang pagka taranta nito palagi sa tuwing sasakit ang aking tiyan. Ang pag-aalaga sa akin ng aking asawa ng mga panahong iyon.
Makalipas ang mahigit isang oras na paghihintay ay tinawag na din ang aking numero. Kaagad akong tumayo at nagtungo sa loob ng opisina ng doktor.
“Oh Jade! Long time no see!”
“Oo nga po doktora. Magpapa check up po sana ako.”
“Sure maupo ka. Ano bang nararamdaman mo?”
“May one week na po kasi akong nahihilo palagi tuwing paggising ko sa umaga. Tsaka naduduwal din po ako palagi.”
“Kelan kayo huling nagsiping ni mister?”
Biglang binalot ng kaba ang buo kong katawan. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. Hindi ko naman pwedeng sabihing limang lalaki ang nagdaan sa akin noong nagdaang isang linggo.
“Ah… eh… ano kasi doktora. Matagal na din. Siguro mga 2 weeks ago na din.”
“Hmm, delayed ka na ba?”
“Irreg ako diba doktora.”
“Oo nga pala. Tagal mo kasing hindi nagpa check up!”
Hindi nagtagal ay binigyan ako ng pregnancy test ng doktor. Pinapasok ako sa CR sa loob ng opisina nito. Parang bumabaligtad ang aking sikmura habang papasok ako ng banyo. Tila may humihila sa akin pabalik.
Mabilis kong isinara ang pinto. Kinakabahan pa din ako sa aking mga susunod na gagawin kahit hindi na bago sa akin. Dahan dahan kong binuksan ang pakete. Iniangat ang aking skirt at ibinaba ang panty.
Naupo sa toilet bowl at itinapat ang kapirasong plastic sa aking pagkababae hanggang sa lumabas ang aking ihi.
Nang matapos ay kaagad kong tinignan ang resulta. Nakahinga ako ng maluwag ng makitang isang guhit lamang ang lumabas. Ipinatong ko ito sa lababo at nagmadaling inayos muli ang sarili.
Nanlaki ang aking mga mata ng kukunin ko ng muli ang pregnancy test. Halos himatayin ako sa aking kinatatayuan matapos makita ang paglabas ng ikalawang guhit.
Shit!
***
NAGLALAKAD SA KAWALAN. Lutang ang aking isip habang naglalakad. Hindi malaman kung saan patungo. Gusto kong sumigaw ng malakas at sisihin ang lahat ng tao.
Ipalaglag ko na lang kaya ito.
Isa lang ang malinaw sa akin. Hindi dapat malaman ito ni Anthony. Naisip kong puntahan si Miguel. Dahil alam kong sa kanya ang batang dinadala ko.
Kaagad akong nagpapara ng taxi at nagpahatid sa condo ni Miguel. Nagtitindigan ang aking balahibo habang binabagtas ang daan patungo sa bahay nito. Hanggang sa narating ko ang harapan ng building makalipas lamang ang ilang minuto.
Pinagbuksan ako ng guard. Dahan dahan akong lumabas ng taxi. Napatingin sa paitaas ng building. Hanggang sa tuluyang pumasok sa gusali at dumiretso sa elevator.
Habang papalapit ako sa unit ni Miguel ay pabigat ng pabigat ang aking mga yabag. Halos lumabas sa aking dibdib ang aking puso sa lakas ng pintig nito.
Pagtapat ko sa pinto ay sobrang bigat ng aking braso. Halos hindi ko maiangat ito upang kumatok sa pinto.
Tok Tok!
Nagbukas ang pinto. Tumambad sa akin ang napakagandang mukha ni Miguel. Ang mukha na gumising sa natutulog kong puso.
“Jade!”
“Miguel!”
Masaya akong sinalubong nito at pinapasok. Kaagad akong niyakap ng lalaki at hinalikan sa mga labi.
“Miss na miss kita Jade! Buti na lang naisipan mong pumunta dito.”
Kaagad ko namang pinigilan ang lalaki.
“Sanda… sandali Miguel. May sasabihin ako sayo.”
“Mamaya na yan! Halika na muna dito. Libog na libog na ako sayo!”
Muling yumakap sa akin ang lalaki at hinalikan ako ng marahas. Kaagad nitong napasok ng kanyang dila ang aking bibig. Mabilis na naghalo ang aming mga laway. Sumipa ang kuryenteng natutulog sa aking katawan.
Hanggang sa maramdaman ko na lang ang kamay nito sa ilalim ng aking palda. Mabilis nitong nakapa ang aking puke. Hinawi ang aking panty at hinimas ang aking hiwa.
“Ooooh Miguel! Sandali.”
Kaagad namasa ang aking pagkababae. Umikot ang aking paningin ng laruin nito ang aking tinggil. Habang inangat naman ng isang kamay nito ang blusa kong suot. Hanggang sa lumabas a…