The story, all names and incidents portrayed in this series are fictitious. No identifications with actual persons (living or deceased), places, buildings, and products is intended or should be inferred.
Ang istorya, lahat ng pangalan at mga pangyayari na nilalarawan sa seryeng ito ay kathang-isip lamang. Walang pagkakakilanlan sa aktwal na mga tao (buhay o namayapa), mga lugar, mga gusali at mga produkto and sinadya o mahihinuha.
<><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>
…CONTINUATION
That night, I acted as if wala akong kalokohan sa katawan. Like was an angel… Like I was faithful to Aiden. Hindi niya alam na puno na ng kalyo ang dila ko kakabanggit ng iba’t ibang kasinungalingan habang ang isip ko nama’y pagod na kakaisip.
Huh, our bestfriends really are getting married. Dapat masaya ako para sa kanila, hindi rin ako naiinggit… Nahihiya ako, oo… Nahihiya ako kay Aiden.
Nang bumilis ng konti ang takbo ng sasakyan ay bahagyang binuksan ni Aiden ang bintana ng sasakyan sa side ko. Wala akong ginawa kundi tumanaw lang sa labas ng sasakyan…
Aiden: “Nakakapagod ba ang buong linggo mo?”
Ako: “… I guess so, I don’t know.”
Aiden: “Is that an attitude?”
Ako: “No, of course not. Siguro pagod lang ako.”
Aiden: “Pwede naman tayong hindi pumunta kung ayaw mo.”
Ako: “Nah, we’re going. Nakabili ka na ng dress ko at sina Steven and Finn ang may announcement. We should be there.”
Aiden: “Ikaw bahala, just tell me what’s bothering you.”
Ako: “I don’t know, baka pagod lang ako.”
Aiden: “Alright. Sit tight, pahinga ka na lang dyan. Malapit na tayo sa inyo.”
I could’ve just told him na nagloloko ako. I had all the chance, sa text, sa tawag or sa messenger… Sa personal. What’s taking me so damn long na umamin? Mas gugustuhin ko ba na mawala muna sa’kin si Aiden bago ko sabihin ang totoo?
That dream was bothering me, kakaiba ang panaginip na ‘yun. I can still feel it, parang totoo.
Ilang saglit lang ay nakarating na kami sa tapat ng gate ng bahay namin. Bababa pa sana si Aiden pero kumapit ako sa braso niya dahilan para lumingon siya sa’kin. Sinunggaban ko siya ng halik.
Ako: “Moi, ‘wag ka na bumaba… I’ll walk myself to the door.”
Aiden: “Sigurado ka?”
Ako: “Opo…”
Aiden: “What about tomorrow? Ihatid kita sa school.”
Ako: “Ah ‘wag na Moi, hindi na lang ako papasok bukas… Ipe-present na lang nila ‘yun group activity.”
Aiden: “Okay? Pagod ka sa work?”
Ako: “Yeah, super. I’ll just sleep in whole Saturday.”
Aiden: “Oh okay, pahinga ka na agad pagpasok mo. I’ll see you on Sunday.”
Binuksan ko ang pinto ng sasakyan at humakbang palabas, ngiti lang ang sinagot ko kay Aiden. Yumuko ako at sinilip siya…
Ako: “I love you”
Aiden: “Keep your head up, queen. I love you.”
Tumalikod ako at naglakad sa gate, naghintay pa si Aiden na makapasok ako sa gate namin bago niya paandarin ang sasakyan. Pumasok ako sa loob at sinara ang gate. Naglakad ako papuntang pinto at sinusian ito, binuksan ko at pumasok na ako sa bahay.
Pagdating ko sa loob ay madilim na, tulog na sina mama at papa, Kaya nilapag ko ang bag ko sa sofa at hinubad ang flat shoes ko. Kumuha ako ng pantulog sa sampayan, nagbihis, naglinis ng mukha at umakyat na sa silid ko. Humiga agad ako sa kama ko, nakatulala na naman ako sa kisame. Iniisip ko kung ano’ng gagawin ko pero nahihirapan ako.
Pumikit na lang ako at pinilit na matulog.
[FAST FORWARD TO SATURDAY MORNING]
I woke up around 9AM. I snoozed all my alarms dahil hindi naman ako papasok. Bumangon ako at tinali ang buhok kong magulo. Tumayo ako ngunit nakalimutan ko ang cellphone ko sa higaan, nang dadamputin ko na ay may narinig akong sasakyan sa labas. Dali-dali akong pumunta sa bintana at hinawi ang kurtina, sumilip ako at hindi nga ako nagkamali ng kutob. Nakita ko ang puting bubong at mugen rear-wing ng FD.
Wala naman kaming lakad ngayon, why is he here?
Nagmadali akong bumaba, nagkukuskos pa ako ng mata nang nanakbo ako sa hagdan. Nakita ko sina Mama at Papa na nagliligpit ng mga kinainan nila…
Mama Hilda: “Anak! Mag-iingat ka sa hagdan baka madulas ka!”
Ako: “Ehehe! Sorry Ma! Nandyan kasi si Aiden…”
Papa Jess: “Oh? Pagbukas mo na ‘Nak.”
Binuksan ko ang pinto at nakapaa na akong tumakbo papunta sa gate, pagbukas ko’y nakita ko si Aiden na may dalang malaking bouquet.
Aiden: “Oh, Moi… Hello, this is for you.”
Inabot niya sa’kin ang bugkos ng mga bulaklak at pumasok sa gate, siya na rin ang nagsara nito at sinamahan ako papunta sa pinto. Pinagbuksan niya ako ng pinto at pumasok na kami sa loob.
Humarap ako kay Mama at Papa na may bulaklak na dala, hindi ko maiwasang ngumiti ng sobra dahil hindi ko naman ine-expect na gagawin ni Aiden ‘to. Lumapit si Aiden sa parents ko ang nag-mano, ako naman pumunta sa laundry are sa likod ng kusina para kumuha ng timba, nilagyan ko ito ng tubig at tinubog ang bouquet doon.
Bumalik ako sa sala at naabutan kong nakaupo sa sofa si Mama at Papa, si Aiden naman ay hinihintay ako malapit sa pintuan…
Ako: “What?”
Aiden: “Come on…”
Ako: “Hah?”
Aiden: “May pupuntahan tayo…”
Ako: “Sabado pa lang uy!”
Aiden: “I know, tara na.”
Ako: “Saan naman tayo pupunta?”
Aiden: “Basta, ako na bahala. ‘Wag ka na masyadong mag-ayos… Maganda ka na.”
Ako: “Bolero…”
Sabay tawa ng mga parents ko. Umakyat ako saglit para magpalit ng damit, hindi ako makapag-isip kung ano’ng isusuot ko. Hinubad ko ang mga pantulog ko at nagpalit ng casual. Nagsuot ako ng sweatshirt hoodie at 3/4s pants, sabayan ng slip-ons and casual AF.
Bumaba ako at mabilis na nagsipilyo, humarap ako sa salamin at kinusko ang mga mata ko. Nag-check kung may muta pa, at nag-lipgloss ng konti. Nag-mano ako sa mga parents ko at lumapit na kay Aiden, binuksan niya ang ang pinto at sabay na kami lumabas ng gate. Pinapasok niya ako sa sasakyan at umikot siya, sumakay siya ng sasakyan at lumarga na kami.
Ako: “Saan tayo pupunta?”
Aiden: “Magde-date. Bakit?”
Ako: “May plano ba tayo ngayon mag-date?”
Aiden: “Masama ba? Gusto lang kitang i-date, pagod ka eh.”
Ako: “Saan nga tayo nyan?”
Aiden: “Magpapa-massage tayo, nail and hair… You’re getting the whole relaxation and beautification package Moi.”
Ako: “Para ‘to bukas?”
Aiden: “You can say that, but mainly kasi gusto lang kitang makita na nagrerelax. Lagi kang pagod eh.”
We drove around town, kumain, nag-mall konti. Nagpa-spa, nanood ng pelikula at marami pang iba hanggang abutin kami ng gabi. The last stop was in MOA, we bought coffees on-the-go at naglakad sa seaside. Though maraming tao that evening dahil Saturday nga, we found a spot well-away from the crowd. It was me, him and coffee.
Ako: “Soooo… What gave you the idea to date me?”
Aiden: “Hahaha… I told you, wala nga… Pagod ka kasi lagi.”
Ako: “Am I? Hmm… I admit, I had a hectic week.”
Aiden: “‘Di ba? You really need some R&R.”
Ako: “…”
Aiden: “Mahal mo ba ako?”
Tanong niya habang nakatanaw sa tabing-dagat. Nagulat ako sa tanong niya.
Ako: “O-Oo naman…”
Sinabi kong “OO”, dahil totoo namang mahal ko siya. Sa aspetong ito, alam kong hindi ako nagsisinungaling. Mahal ko si Aiden.
Aiden: “That’s comforting to know…”
Parang sampal sa’kin ang tanong ni Aiden, hindi ko inaasahan na itatanong niya ‘yon. Is he… Nararamdaman niya ba ang kalokohan ko? Or worst, does he know what I’m doing?
Ako: “Bakit mo tinatanong?”
Aiden: “Wala naman.”
It sounded like he needed to confirm my feelings for him, like a validation kung bakit nagkukulang ako emotionally. He feels it too, sa sobrang tagal na naming magkasama… Kahit hindi ko sabihin na may problema ako, nararamdaman niya. I don’t know if it’s compatibility, compromise, or my recent lack of committment.
After that question, matagal kaming naging tahimik. We just stared at the night lights sa kabilang bahagi ng seaside. I had to break the ice…
Ako: “Why Moi?”
Aiden: “Hah?”
Ako: “Bakit mo tinatanong?”
Aiden: “Ah, wala lang.”
Ako: “‘Yung totoo. Umamin ka nga.”
Aiden: “Wala lang, feeling ko kasi uneasy ka kapag pinag-uusapan natin ‘yung tungkol sa kasal…”
Ako: “Ah hindi, hindi lang ako sanay…”
Aiden: “Hahaha, sa bagay… It’s a once in a lifetime experience talaga.”
Ilang oras pa ang lumipas, tumambay lang kami dun at nag-usap. It was already 10:30PM. Kaya nagyaya na si Aiden na umuwi na. Magkahawak ang aming kamay habang naglalakad papuntang parking lot, mahigpit ang pagkakahawak niya. He was so in love that night. Ako? I don’t know what to feel, mahal ko siya pero pagkatapos niyang tanungin ‘yun… Lalo akong na-guilty. I was having severe guilt shower, hindi lang halata.
Hindi ako nagsasalita habang naglalakad kami. Nang makarating kami ay pinagbuksan niya ako ng pinto ng sasakyan. Sumakay na rin siya at pinaandar ang sasakyan. Habang nasa biyahe kami ay tulala ako at nagtitimbang ng saloobin ko.
Hind ko na naman ulit napansin na nasa harap na kami ng gate ng bahay. This time, hinatid na ako ni Aiden sa bahay. ‘Yun nga lang ay walang sumalubong sa’min, dahil quarter to 12MN na ay siguradong tulog na sina Mama at Papa. Pagpasok ko ay madilim na, nasa likod ko si Aiden. Sinara niya ang pinto nang dahan-dahan. Pagharap niya ay agad ko siyang hinalikan.
Yumakap agad siya sa’kin. Mahigpit. Nalasahan ko ang kape sa laway niya, napakalambot ng labi ng nobyo ko… Or I was just keen o details when it comes to Aiden. He’s a good kisser. Sinisipsip niya ang labi ko, napapahabol ako ng hininga tuwing ipapaso niya ang dila niya sa loob ng aking bibig. While all these were happening, gumagapang ang kamay ko papunta sa harapan niya. I was unbuckling his belt already, nang maalis ko ang sinturon niya ay sinunod ko ang patalon niya. Bahagyang bumaba ang pants niya at kinapa ko na agad ang boxers niya. Naramdaman ko agad ang naninigas niyang titi.
Hindi pa kami nakakalayo sa pintuan. Habang naghahalikan kami, mabilis kong sinasalsal ang burat niya. Nagre-respond naman ang alaga niya sa bawat hagod ng kamay ko. Naghahabol pa ako ng hininga nang bumaklas ako sa pakikipaglaplapan, umatras akong konti at tiningnan ang kanyang naghuhumindig na tarugo. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa, lumuhod agad ako at tinapat sa mukha ko ang titi niya.
Tumingala ako at tumingin sa kanyan, nagtagpo ang aming mga mata. I maintained eye-contact with Aiden, binuka ko ang bibig ko at tinanggap ang laman ni…