Kasalukuyan siyang nasa pier at hinihintay ang pagbiyahe ng barko na kaniyang sasakyan para sa isang linggong bakasyon. Mag-isa lamang siya sa bakasyong ito. Kailangan niya ang oras para makapag-isip. Ang pinakasanhi ng kaniyang biglaang bakasyon ay ang panlolokong ginawa ng kaniyang kasintahan. Nahuli niya kasi ito na kahalikan ang babaeng best friend niya sa inuupahan nitong kwarto. Kaarawan ng boyfriend niyang si Warren sa araw na iyon. Kahit na hating gabi matatapos ang kaniyang shift ay hindi niya nakaligtaang bumili ng isang maliit na cake para sana surpresahin siya. Pero pagkarating niya roon ay nanlumo na lamang siya sa kaniyang mga nasaksihan.
Best friend ni Warren ang babae. Simula high school palang ay naging magbest friend na ang mga ito. Maging siya mismo ay kinaibigan na rin niya dahil nga best friend siya ng jowa niya. Maayos naman ang naging samahan nila at maituturing na din ni Ronan na matalik na kaibigan ang babae. Hindi niya man lang naramdaman na may gusto pala ito sa boyfriend niya. At ito namang si Warren, marupok din pala. Ang inaakala niyang masayang surpresa, siya palang sisira sa mundo niya.
Hindi kailanman naging swerte si Ronan sa pag-ibig. Pangatlong lalaking dumating sa buhay niya si Warren. Akala niya siya na pero katulad lang din pala siya ng mga ibang lalaking pumasok sa buhay niya. Kasabay ng pagkawasak ng kaniyang puso ay ang mga problema sa bahay. Nang nalaman kasi ng kaniyang mga magulang ang nangyari ay imbes na damayan siya ay mas pinamukha pa ng kaniyang sariling ama na walang seseryoso sa kagaya niya.
Noon pa man ay hindi na siya tanggap ng kaniyang tatay. Ang kaniyang ina naman ay hindi siya maipagtanggol mula sa ama. Naging sunud-sunuran na lamang ito na kahit binubugbog na ang sariling anak ay wala itong ginawa kundi manood sa gilid. Pamilya? Kahit minsan, hindi naramdaman ni Ronan na meron siya nun. Buong buhay niya, mag-isa siya na humaharap sa hamon ng buhay. Minsan nga ay naiisip na niyang sumuko pero ewan ba niya at laging may namumuong pag-asa sa puso niya na balang araw magiging masaya din siya.
Maya-maya pa ay inabisuhan na ng kapitan ng barko na sila ay bibiyahe na. Nagbigay ng ilang paalala ito ngunit karamihan ay hindi nakinig at kasama na siya dun. Ilang sandali lamang ay umandar na ang barko.
Abala si Ronan sa pag-inom ng alak nang tumunog ang kaniyang telepono. Hindi naman ito lasing dahil wine lamang ang iniinom niya. Tinignan niya kung sino ang tumatawag at nainis lamang siya.
Sinagot niya ang tawag. Hindi siya nagsalita at hinintay na si Warren ang unang magsalita. Tahimik ang kabilang linya. Naghintay pa si Ronan ng ilang segundo bago naisipang ibaba ang tawag. Akmang papatayin na niya ito ay biglang nagsalita si Warren.
“Ronan…” sabi nito sa malungkot na boses. Nanigas si Ronan nang marinig muli ang tinig ni Warren. Ang boses na iyon na pilit niyang kinakalimutan. Iyon ang boses na noo’y punong puno ng lambing kung binibigkas ang kaniyang pangalan pero ngayon ay tila ba iba na.
Muling tumulo ang kaniyang mga luha. Pilit nitong tinatago ang paghikbi para hindi marinig ni Warren sa kabilang linya.
“Ronan, sorry…” muling sabi ni Warren. Hindi pa rin sumasagot si Ronan dahil sa hindi rin niya alam ang sasabihin. Naninikip ang kaniyang dibdib sa sakit at nanghihina ang kaniyang katwan. Magsasalita pa sana si Warren pero agad nang pinatay ni Ronan ang tawag at humagulgol. Alam niyang hindi na niya kakayanin ang mga susunod na bibitawang salita ni Warren.
Labis niyang minahal ang lalaki. Binigay niya ang buong pagkatao at tiwala niya rito. Naninwala siya na may kakahantungan ang kaniyang mga pangako. Kasama niya itong bumuo ng pangarap. Kasama niya itong nagplano para sa hinaharap. Akala niya’y magkasama silang tutupad sa mga pangarap na iyon pero mukhang pinaglaruan siya ng tadhana.
Muling pumasok sa isipan ni Ronan kung saan ba siya nagkulang. Hanggang sa nakarating ito sa konklusiyon na may isang bagay na hinding hindi niya maibibigay sa taong minamahal. Napatawa na lang siya nang maisip yun.
“Talo na pala ako nung una pa lang..” malungkot na saad nito sa sarili. Nang marealize niya iyon ay naintindihan niya si Warren. Pangarap ni Warren ang bumuo ng pamilya at magkaroon ng anak. Sana noong una pa lang na nalaman ito ni Ronan ay sumuko na siya. Baka siguro hindi siya nasasaktan ngayon ng ganito.
Nabulag siya ng pagmamahal na naging sanhi upang hindi na niya makita ang realidad. Tama nga ang kaniyang ama, habang buhay siyang magiging mag-isa at mamatay ng malungkot sa mundong ginawa na tila ba hindi kabilang ang tulad niya
Patuloy lamang sa pag-inom si Ronan. Maya-maya pa ay may lumapit sa kaniya. Isang seaman ng barko. Tumingin siya rito. Gwapo ang seaman. Malaki ang katawan nito at maputi ang balat. Siguro ay nasa late 20s o early 30s na ito base sa kaniyang itsura. Dahil sa espiritu ng alak ay di niya naiwasang makaramdam ng init sa kaniyang katawan.
Sobrang pogi naman din kasi ng seaman na ito, di hamak na mas lamang siya kaysa kay Warren. Kahit lasing na si Ronan ay nasa maayos pa naman itong pag-iisip. Napangisi ang seaman nang napansing sinusuyod ng mga mata ni Ronan ang kaniyang kabuuan. Mukhang di magiging malamig ang gabi nilang dalawa.
“Ahhhh….” ungol ni Ronan nang sipsipin ng seaman ang kaniyang utong. Napapasabunot naman si Ronan sa malago at itim na itim na buhok ng estranghero at napapadaing naman ito dahil nagugustuhan niya ang ginagawa ni Ronan.
Mula sa kaniyang utong ay pataas ng pataas ang labi ng seaman. Nang nakarating ito sa kaniyang leeg ay bahagya niya itong kinagat na nagpaungol kay Ronan. Sino ba tong lalaking to at tila alam na alam niya ang kiliti niya? Nanghihina na ang tuhod ni Ronan dahil sa tindi ng kaganapan. Para na siyang mababaliw dahil sa dila ng kaulayaw.
“Ahhhhhh… anong pangalan mo?” tanong ni Ronan sa gitna ng kanilang romansahan.
“Hhmmmm…,” ungol ng estranghero,” name’s Anson,” sagot ng lalaki sa malalim na boses na nagpatindig balahibo kay Ronan.
“You?” tanong pabalik ng lalaki saka pinagpatuloy ang paglagay ng mga kissmark sa leeg ni Ronan.
“Ronan..” sagot niya sa lalaki.
“Hmmmm….You taste so fucking sweet Ronan,” ungol ng lalaki. Natuwa naman si Ronan sa papuri ng lalaki. Dahil sa sobrang galing ng lalaki sa kaniyang ginagawa, di niya namalayang wala na pala silang mga pang-itaas. Ramdam niya ang init ng katawan ng lalaki na nakadikit sa kaniya na para bang ayaw niya itong pakawalan sa kaniyang mga bisig. Libog na libog na si Ronan lalo na nang maramdaman ang matigas na bagay na nakadikit sa kaniyang tiyan. Nanghihina na talaga si Ronan dahil sa sarap na nararamdaman. Hindi siya natutumba dahil sa pagsuporta sa kaniya ni Anson. Nakahawak ang dalawang kamay ni Anson sa kaniyang beywang.
“You’re so fucking sexy, Ronan..” bulong ng lalaki sa tenga ni Ronan. Napangisi naman si Ronan sa pambobola ng lalaki.
“Hey, you’re smiling,” nakangiting sabi ni Anson habang nakatitig kay Ronan. Hindi namang maiwasang mamangha ni Ronan sa ganda ng ngiti ng lalaki. Nakakainlove naman kasi talaga. Makamandang ang ngiti nito, ibig sabihin, delekado. Ilang beses na ba siyang nahulog sa patibong ng mga ngiting yan.
“You look good when you smile..”
“Shhhh…” pagpigil ni Ronan sa sinasabi ng lalaki gamit ang kaniyang daliri,” just fucking kiss me please,” maotoridad na sabi ni Ronan. Nagulat ang lalaki sa pagiging dominante ni Ronan ngunit ngumisi din naman ito dahil sa pagkamangha. Mukhang mapapalaban siya sa isang to, sabi niya sa kaniyang isipan.
“Of course…” ang tanging sagot ni Anson bago sinakop ang labi ni Ronan. Muling naglandas ang mga kamay nila sa katawan ng isa’t isa. Maya-maya pa ay binuhat ni Anson ang kahalikan saka ito dinala sa kaniyang kama. Agad nilang hinubad ang kanilang natitirang saplot at itinapon sa kung saan. Agad pumatong si Anson kay Ronan at muli itong inulan ng halik.
Dahil sa sobrang libog na ding nararamdaman ni Ronan ay tinulak niya si Anson at pumatong rito. Kita sa mukha ni Anson ang pagkamangha dahil sa pinapakitang aksyon ng kaulayaw. Akala niya talaga ay submissive ang lalaki pero mukhang nagkamali siya pero hindi naman siya nagrereklamo.
“You know you’re so hot doing that. What are you going to do to me master?,” nang-aakit na sabi ni Anson na may halong biro.
Napangisi lang si Ronan at dahan dahang humalik sa leeg ni Anson. Malumanay ang mga galaw nito ngunit tila ba napapasailalim niya ang lalaki. Pinadaan niya ang kaniyang mga labi mula sa leeg ng lalaki pababa sa dibdib nito. Napakaganda ng katawan ng seaman na ito. Matigas ang mga braso, dibdib at ang six pack abs nito na talaga namang nakakatakam para kay Ronan. Sa isip niya’y, panalong panalo siya ngayong gabi. Ilang beses na din niyang nasasagi ang ario ng lalaki na masasabi niyang sobrang pinagpala din.
Dinilaan ni Ronan ang utong ng katalik. Sinipsip niya ito ng bahagya at halos mabaliw naman si Anson sa ginagawa sa kaniya ni Ronan.
“Fvck, that’s so good baby..” papuri nito kay Ronan. Natuwa naman si Ronan sa narinig kaya mas pinagbuti pa niya ang ginagawang pagromansa.
Naging mas mapusok pa si Ronan sa ginagawa at napapahiyaw lang sa sarap ang isa. Hinalikan, sinipsip at pinagdidila ni niya ang bawat guhit sa tiyan ni Anson. Hind…