Gwen’s POV
“Wala nga akong alam diyan Pres.! Hindi ko alam gagawin diyan huhu,” nagmamakaawa kong saad sa class president namin na si Jacob.
Nandito ako sa condo niya dahil sa research namin.
“Kaya nga kita pinapunta dito diba para tulungan ka sa part mo?” mahinahon niyang tugon sa reklamo ko.
“Eh wala nga akong alam about sa topic na yan. Discovering the potential of various microbeschu chu ampota- ano ba yan pres.! Ang hirap huhu.”
Sinamaan niya ako ng tingin na ikinatahimik ko.
“Hindi ka man lang ba nahihiya sa mga group mates natin? Ikaw na lang ang hindi pa nakakapasa sakin ng part mo oh,” naiinis niyang saad.
“I’m trying my best nga eh to do my part. Pero wala talagang pumapasok sa utak ko pres.” Nag puppy eyes ako sa kanya to convince him. Nakakatamad kaya gumawa- hmp!
“I’ll help you Ms. Gwen. Sabihin mo sakin lahat ng hindi mo naiintindihan sa research natin. So that we can finish this before the deadline,” seryoso ang kanyang mukha habang naghahalungkat ng papers sa table.
“Lahat pres. Title pa nga lang hindi ko na maintindihan,” I pouted my lips, making sure makikita niya para ma convince siya na nahihirapan talaga ako.
Nakita ko namang napahilamos siya ng mukha.
“So anong ambag mo sa research nato, ha? Wala? Puro reklamo?”
Napasimangot naman ako.
“Alam mo– sumasakit na ang ulo ko sayo Ms. Gwen,” saad niya at hinilot ang kanyang sentido.
“Aling ulo ba ya– este gusto mo i-massage ko na lang ang ulo mo para hindi na yan sumakit pres.? hehe,” offer ko sa kanya.
Sarap kaya i-massage ang ulo. Nakakarelax. Lalo na kung ulo ni president hehehehe.
“Wag na, lalo lang tong sasakit pag ikaw magmamasahe,” inis niyang saad.
“Sus, arte naman neto. Isubo ko pa yan eh,” pabulong kong sabi.
“What did you say?” Tinignan ko siya at nakitang nakakunot-noo ito.
“Ha? Ang sabi ko bilhan na lang kita ng snacks. Alam kong gutom ka na.” Nginitian ko siya ng matamis.
“Shut up. Gawin mo na lang ang part mo pwede? Nang makauwi ka na rin since gabi na.” Patuloy lang siya sa pagbabasa ng mga papers at ako nama’y kaharap niya lang sa table.
“Pres. naman eh, pwede bang kahit ano na lang gawin ko wag lang yang research? Like- lutuan na lang kita. Or ako na lang mag encode ng mga need i-encode. Mabilis naman ako mag type eh. Magagamit to kahit sa anong gawain ang mabilis kong kamay.” Tinaas-baba ko ang kilay ko sa kanya na tila nang-aasar.
Napahinga naman siya nang malalim na para bang pinipigilan ang inis.
“Or what if I’ll make you a coffee na lang? It’s raining pa naman. Bagay na bagay ang kape sa ganitong weather.” Tumayo ako at nagtungo sa kusina upang ipagtimpla siya ng kape. Minsan ko naman siyang nakikitang umiinom ng kape eh.
Nang matapos ako sa pagtimpla ay kaagad akong bumalik sa mini office niya.
Nang makapasok ay pumwesto ako sa likod niya at nilagay ang ang coffee sa table.
Sinadya kong idikit ang dibdib ko sa ulo niya hehe. Ayaw niya nun, may unan siyang nakatayo.
“Okay na Ms. Gwen, pwede ka ng lumayo,” naiirita niyang sabi.
Ay nakadikit pa pala ako sa kanya kahit nalagay ko na ang coffee sa table. Mukha akong timang huhu.
“Ay sorry pres. Nadala lang ng init ng kataw– este nadala ng emosyon.”
Napakamot ako ng ulo. Muntik pa madulas haha.
“Pinagsasabi mong babae ka? Pwede ba kung wala ka man lang maitulong, umuwi ka na lang,” pinikit niya ng mariin ang mata niya.
Para namang nag twinkle twinkle ang mata ko dahil sa sinabi niya.
“Yay! So may naiambag na ako sa research pres.? Pwede ko na bang hindi gawin ang part ko?” masaya kong saad sa kanya na nakadikit pa ang dalawang kamay na parang nagdarasal.
Tinignan niya naman ako ng masama.
“Ambag? Anong naiambag mo? Sakit ng ulo?” Bakit ba inis na inis sakin ang nilalang nato. Wala naman akong ginagawa ah.
‘Oo pati nga sa research niyo wala kang ginawa.’
“Eh sabi mo pwede na akong umuwi. Tsaka tinimplahan naman kita ng kape eh. Katumbas na kaya yan ng chapters 4 at 5.” Tinuro-turo ko pa ang kape niya na para bang napakalaking ambag na ‘yon para sakin.
“Yes, makakauwi ka na. But don’t expect that you will get a high grade in this subject. Kasi sasabihin ko kay Ms. Patty na wala kang naiambag sa research na to,” seryoso niyang sabi habang nakatingin ng diretso sakin.
Hindi ko mapigilang mapalunok ng laway. Later hindi lang laway ang lulunukin ko.
Eme lang.
“Pres. naman, ilang beses ko bang sasabihin na wala nga akong maintindihan? Kahit ano na lang ang ipagawa or iutos mo sakin na hindi lang about sa research, susundin ko kahit ano pres.” Pagmamakaawa ko sa kanya. Tangina naman. Sino ba nag imbento ng research research na to nang mapalo ko sa pwet.
“Wala akong iuutos sayo. Umuwi ka na lang,” maawtoridad niyang utos.
Hala siya. Nabuang na. Anong gagawin ko? Huhu, ayokong may bagsak na grade.
“Fine! Gagawin ko na lang ang part ko. I’ll try my best to do it. Okay na MR. JACOB C. POLLIB?” may halong inis kong sabi.
Tinaasan niya lang ako ng kilay.
“Akala ko ba wala kang maintindihan?”
“Meron na. Kararating lang sa utak ko.” Inirapan ko lang siya at binuksan ang laptop ko.
Neknek niya. Wala akong balak gumawa noh. Ang hirap kaya.
But I have a plan BWAHHAAHHAHA.
“Anong nakakatawa Ms. Gwen?” Napalingon naman ako sa kanya at nakita ang matalim niyang tingin sakin. Hindi ko napansin na napahagikhik na pala ako sa personal. Akala ko sa utak lang.
“Siguraduhin mo lang na maayos yan. Gamitin mo rin paminsan-minsan yang utak mo.”
Grabe naman to. Porket matalino eh. Pakyu.
Inirapan ko na lang siya at nagkunwaring nagtatype.
‘PARANG TIMANG SI MR. PRESIDENT OH! ALAM NAMANG BOBO AKO PINAGAWA PA SAKIN ANG DALAWANG CHAPTERS. DALAWA PA TALAGANG HAYOP KA!’
Kaagad ko namang dinelete ang tinype ko sa laptop bago pa niya makita.
Alam niyo ba ang plano ko?
Malamang hindi.
Plano kong akitin siya para ma convince ko siya na siya na lang gumawa ng part ko NYAHAHHAHAHAHA.
Ako to, si Gwen Milli Pablos. Walang inuurungan, walang tinatakbuhan, walang pag-aalinlangan.
Nagpatuloy lang ako sa pagtatype kahit wala namang kwenta ang nilalagay ko.
Maya-maya ay huminga ako nang malalim.
‘Okay, sisimulan ko na.’
“Ugh, ang init naman pres. Ba’t ang hina ng aircon mo dito?” Pinaypayan ko pa ang sarili ko as if pinagpapawisan ako.
Sinimulan kong i-unbotton ang blouse ko hanggang sa makita ang cleavage ko.
‘Maakit ka please.’
Nakita ko sa peripheral vision ko ang pag-angat niya ng tingin sakin bago muling nagsulat ng kung ano.
“Hmm, how strange. Nilalamig nga ako eh. Umuulan sa labas and malakas ang aircon dito. How come naiinitan ka?” aniya na patuloy sa pagsusulat.
“Eh mainit naman talaga eh. Baka naman nilalagnat ka kaya ka nilalamig?” Taas-kilay kong tanong ngunit hindi niya ako pinansin. Pasimple ko siyang tinignan na ngayon ay nakatutok na sa laptop niya.
“Ugh shit, ang init talaga.”
Dahan-dahan kong itinaas ang buhok ko para itali ito. Hindi man ako nakatingin sa kanya ay ramdam ko ang titig niya sakin.
Nang matapos ako sa pagtali ay nilingon ko siya. Napangisi ako nang palihim nang nakatitig nga siya sakin. Kita ko pa ang paglunok niya bago umiwas ng tingin.
‘Aha! Sabi na nga ba may epekto ako sa kanya eh.’
“I’m hungry pres. Wala ka bang pwedeng makain dito?” saad ko na nakahawak pa sa tiyan.
“Wala na, order ka na lang online. I’ll pay for it.”
“Hmm okay. Ano kaya masarap kainin?” Tumingin pa ako sa ceiling habang tinatap ko ang chin ko gamit ang aking hintuturo na para bang pinag-iisipan ko talaga ang kakainin ko.
“Gusto ko sana ng medyo liquidy eh. Nauuhaw kasi ako. Parang I’m craving for something for my throat. But hindi ko alam kung ano,” inosente kong saad. Tinignan ko siya nang mapang-akit na ngayon ay nakatingin na ng malalim sakin.
“Something hard… and wet… and sticky. Something big a–“
“Ms. Gwen. I’m warning you. You’re here for our research. Don’t ever forget that,” putol niya sa sasabihin ko sana sa malamig na boses.
Walangya.
“Ehhh grabe ka naman. I’m just describing the food that I want to eat!” Nakanguso kong reklamo.
“C’mon, we both know what you are talking about. Wag mo ako gawing bobo. Hindi ako gaya mo.” Napasinghap naman ako sa sinabi niya.
Grabe, alam ko namang bobo ako. Hindi naman niya need ulit-ulitin. Konti na lang talaga imamartilyo ko na talaga yang ano niya.
“Ang harsh mo naman pres. Parang hindi tayo magkaklase ah, hmp! Later na nga lang ako kakain.”
Nilukot ko ang ibang papel at tumayo upang ilagay sa trash can malapit sa pinto. Nagbitbit din ako ng ballpen. Nang makalapit ay tumuwad ako upang ilagay ang papel.
Naka mini skirt ako ngayon kaya for sure kitang-kita ang panty ko ngayon. Nasa likod pa naman siya hehe.
Oo, sinadya kong ipakita ang panty ko. Part to ng plano eh. Umayos ako ng tayo, yung pinasexy na pagtayo. Humarap ako ulit sa kanya ngunit ramdam na ramdam ko ang maiinit niyang titig sakin.
Hindi ko siya pinansin o tinignan man lang bagkus ay sinadya kong ihulog ang ballpen nang malapit na ako sa table niya. Kinuha ko iyon ng nakatuwad ulit kaya exposed na exposed ang dibdib ko sa kanya. Kung wala akong bra ngayon ay malamang sa malamang, pati nipples ko makikita na.
“Gwen…” Napalingon ako sa kanya nang tawagin niya ang pangalan ko nang mahina.
Hindi ko mapigilang mapangisi nang makita ang mukha niya. He’s breathing heavily at nakakuyom ang kamao.
“Yes, Mr. President?” I looked at him seductively and started to slowly unbutton my polo shirt.
Nakita ko itong napalunok ng laway at pinasadahan ng tingin ang katawan ko nang mahubad ko na ang polo ko.
Tatanggalin ko na sana ang bra ko nang hinampas niya nang malakas ang table. Nagulat naman ako sa ginawa niya.
“Stop that Gwen! What the fuck are you doing?!” sigaw niya sakin. Ngunit imbes na matakot ay nginisihan ko lang siya.
Sinisigawan niya ako pero iba naman ang pinapakita ng mga mata niya.
His eyes are now filled with lust.
Pinagpatuloy ko ang pagtanggal ng bra ko at nang maibaba ko na ito ng tuluyan ay tumalbog ang naglalakihan kong dibdib.
“Kunwari ka pa. Gusto mo tong isubo, right Mr. President? You want to lick my boobs and hold it.” Natawa naman ako nang may maalala.
Tumayo ako mula sa pagkakaupo at lumapit sa kanya. Hinaplos ko ang batok niya at bumulong.
“I know your dirty little secret. You want to fuck me, don’t you? You always look at me with desire in your eyes. Lagi rin kitang napapansin na palihim akong kinukunan ng litrato. Do you really think na hindi ko napapansin yon?” I chuckled as I placed my hand on his chest.
“T-that– that w-was… I don’t know what you’re t-talking about.” Kinakabahan niyang sabi.
Pfft– cute.
“Ah really?”
Napasinghap siya nang kumandong ako bigla sa kanya. Wala na akong bra kaya naman ay lantad na lantad sa kanya ang dibdib ko.
“G-Gwen! W-what are y–”
“Shhh– pipigilan mo ba talaga ako kung ganito ka na katigas Mr. President?”
Nagsimula akong gumiling sa kandungan niya. Manipis lang ang suot kong panty kaya ay ramdam ko ang umbok niyang kumikiskis sa pagkababae ko. Nakaangat pa ang mini skirt ko.
“Ahhh,” nakakakiliti, feel ko na rin ang pagkabasa ko.
“Gwen…”
“Hmm?” I looked at him and bit my lips. Malalim ang bawat paghinga niya at mahigpit ang pagkakahawak sa bewang ko.
“Ohhh, mygod,” binilisan ko ang pagkiskis ng pagkababae ko sa kanya na lalong nagpalaki ng umbok niya.
“Ang tigas talaga ng ulo mo noh? ‘Wag na ‘wag mo tong pagsisisihan Gwen. I won’t be gentle with you when you’re this fucking hot.” Impit akong napaungol nang pisilin niya ang pwet ko.
Sus. Yan nga gusto ko eh. Mas masarap pag aggressive hehe.
“Do you want my body Mr. President? Do you really want to fuck me?” Minasahe ko ang sarili kong dibdib at pinisil-pisil ang nipples ko.
“Yes, I want to fuck you. Hindi ko palalagpasin ang pagkakataong ‘to Gwen,” aniya na ikinangisi ko.
‘Bibigay rin pala eh, pinapatagal pa.’
“Then… ikaw na lang gumawa ng part ko Mr. President hehehe. In exchange, hahayaan kitang gawin ang gusto mo tonight. Angkinin mo ‘ko nang paulit-ulit if you want.” I started to move my hips again. Pinasok ko ang kamay ko sa shirt niya at hinawakan ang kanyang abs.
‘Wow, yum yum.’
“Tsk, I knew it.”
Hinaplos niya ang bewang ko pataas.
“Alright. Ako nang bahala sa part mo. I’ll surely include your name so don’t worry about it. But may isa akong kondisyon,” aniya sa seryosong boses.
Ay anak ng putcha— may kondisyon pa siya niyan? Hindi pa ba sapat na ibigay ko ang katawan ko sa kanya?
Ang kapal naman ng pogi niyang mukha.
“Sure, what is it?” I smiled at him sweetly, a fake one. Mahirap na, bago magbago pa siya ng isip huhu.
“Let me have sex with you not just tonight. Let’s fuck every day, or anytime I want.” Napanganga naman ako sa sinabi niya.
Huh? Seryoso ba ‘tong tao na ‘to?
“Eh nasa school tayo everyday except Sunday. Ibig sabihin ba nun titirahin mo ‘ko kahit sa school, ganun?” kunot-noo kong tanong sa kanya. Narinig ko naman ang mahina niyang pagtawa.
“Yes, kahit class hours ipapasok ko ‘to sayo. Classmates naman tayo so madali lang sa’tin to, right?” saad pa nito sa nang-aasar na boses.
“Baliw ka ba? What if mahuli tayo? And worst is baka professor pa ang makahuli sa’tin. Nasa unahan pa tayo nakaup–”
Naputol ang sasabihin ko sana nang bigla siyang humalakhak.
Baliw nga.
Ano ba ‘tong tao na ‘to, nakakainis. Seryoso ako dito eh.
Ilang segundo lang ay huminto ron ito kaagad sa pagtawa.
Dapat lang. Ipapasubo ko na sana suso ko kung hindi pa siya tumigil eh haha.
“Nagbibiro lang ako Gwen. Sa tingin mo ba talaga gagawin ko ‘yon as a class president?” aniya na natatawa pa rin.
Duh. Hindi naman talaga ako naniwala, lol. …