**********
Isa na siguro ito sa pinakamasaya pero pinakamalungkot na nangyari sa buhay ko.
Pinakamasaya dahil nakita ko muli ang unang lalaking nagpatibok ng puso ko. Ang lalaking unang nagmulat sakin kung gaano kasarap ang magmahal. Ang kaisa isang lalaking pinangarap kong makasama habang buhay. Ang lalaking unang umangkin sa aking pagkababae. Ang lalaking minamahal ko hanggang ngayon.
At Pinakamalungkot dahil may iba na siyang mahal. May anak na ako. At alam ko na kailanman ay hindi na pwedeng maging kami dahil kasal na siya.
Kaya pala pamilyar ang mukha ni Matet dahil siya yung pinost ni Tita Elvie nun at siyang dahilan kaya natigil ang aming komunikasyon. Siya pala ang maswerteng babaeng pinakasalan ni Kelvin.
Ngumiti ako ng bahagya. Pero para akong hinahabol ng aso sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko.
Apple: Pasensiya na Kelvin nakatulog kasi ako. Lumabas pala ang anak ko.
Kelvin: Okay lang yun Apple. Nakakatuwa nga, ang saya niya kalaro para akong bumalik sa pagkabata.
Lumapit na siya akin.
Kukunin ko na sana si Keith kaso parang nakaramdam ang anak ko at humigpit ang yakap niya sa leeg ni Kelvin.
May konting kirot sa puso ko dahil sa ginawa ng anak ko. Alam kong nangungulila siya sa kanyang ama. Na kailanman ay hindi ko alam kung pano ko hahanapin at ipapakilala sa kanya
Kelvin: Ipasok ko nalang siya kung pwede? San ang higaan niya?
Apple: Ahm sa taas pa ee,
Kelvin: Sige ituro mo nalang.
Nauna akong umakyat, nakasunod naman siya. Bawat galaw ko ay tantyado dahil alam kong nasa likod ko lang si Kelvin. Binuksan ko ang kwarto namin ng anak ko.
Apple: ahmm Saglit lang aayusin ko lang.
Pagkatapos kong ayusin ay dahan dahan niyang nilapag si Keith. Nang mailapag niya iyo sa kama, gumalaw bigla si si Keith at umiyak. Hinehele naman siya ni Kelvin, tinatapik tapik ang binti ng anak ko. Hanggang bumalik na ito sa pagtulog. Kita ko ang pagod sa mukha ng anak ko pero nakangiti ito.
Habang hinahaplos ni Kelvin si Keith ay diko mapigilang mapahanga dahil hirap akong patulugin si Keith. Kailangan pa basahan ng kung ano anong kwento. Pero haplos lang ni Kelvin mahimbing na ang tulog niya.
Napansin ko ang pagkakahawig nila sa mata, ilong at bibig nila. Lalo na ang pagngiti nila. Hayyss nagiilusyon lang ako ano ba to.
Apple: Ang galing mo naman magpatulog ng bata. Hirap na hirap ako minsan ee.
Kelvin: haha hindi naman. Wala nga akong anak. Napagod siguro, isang oras kami naglaro ee.
Noon ko lang napansin na wala pala siyang suot na pantaas at naka pangbasketball na short lang. Kapansin pansin din ang nasa harapan niya dahil sobrang halata ang pagkakabukol ng alaga niya.
Apple: Aayain sana kitang dito na kumain pero baka hinahanap kana ng asawa at anak mo.
Natahimik siya bigla.
Kelvin: Umalis nga si Matet ee nag away kasi kami at ako lang mag isa, wala pa kaming anak. Mukhang di ko tatanggihan ang alok mo.
Apple: Sige pero Kailangan mo sigurong madamit muna. at magluluto rin muna ako.
Sabay tingin sa hubad niyang katawan. Ibang iba na ang katawan niya ngayon. Sobrang toned ng mga muscles niya lalo na ang six pack abs niya. Hindi lang nagbago ang mukha niyang napakagwapo parin.
Napangiti naman siya
Kelvin: O siya maliligo lang muna ako. Malagkit na din ang katawan ko ee.
Pagdaan sa harapan ko bumulong pa siya.
Kelvin: Mukhang nag eenjoy ka sa nakikita mo. Sabay kindat niya.
Pagkaalis niya ay para akong tanga na napapangiti. ‘Hayyss mali ito may asawa na yung tao.’
Nagprepare agad ako ng hapunan namin. Mga tatlumpung minuto ay wala pa din si Kelvin.
Nag ayos na ako ng dining. Ang mga pinggan kutsara at tinidor. Tinitignan kong mabuti ang kulang at kung malinis ba ang mga ito.
*********
-Kelvin-
Nasa kusina na ako pero di pa rin ako napapansin ni Apple dahil sa busy nito kakaayos sa lamesa.
Doon ko naman siya napagmasdan ng medyo matagal. Marami nang nagbago kay Apple sobrang gumanda siya lalo ngayon at hindi mo rin masasabi na may anak na siya kung ang katawan niya ang pagbabasehan dahil napaka seksi parin nito. Ang swerte naman ng asawa niya. Kung ako ang asawa niya hindi ko siya iiwanang mag isa. Napakalaki ng kasalanan ko sa kanya iniwan ko siya sa ere.
Hanggang napansin niya ako.
Apple: Kanina ka pa dyan halika na, Pasensya na di naman ako magaling magluto. Pagtyagaan mo na yang luto ko.
Kelvin: Kung amoy at itsura palang masarap na ee sigurado ako pati lasa nito masarap din. Baka lagi na akong makikikain pag natikman ko.
Saktong pag upo namin biglang umiyak si Kit.
Kelvin: Umiiyak si Kit. Nagising ata.
Tumawa siya ng tumawa.
Kelvin: Anong nakakatawa sa sinabi ko.
Apple: Keith kasi hindi Kit.
Kelvin: Yun ang pakilala niya ee.
Tumawa na rin ako.
Inantay ko na muna na makababa sila.
Umiiyak parin si Keith. Keith pala yun. Pagkakita sakin ng bata ay agad nagpapakuha gusto ako ang kumarga.
Kinuha ko naman siya at tumigil siya sa pag iyak.
Nag nagprepare si Apple ng pagkain niya.
Sinubuan niya ito.
Keith: No, Mama I can do it.
Nilagyan naman ni Apple ang plato ko dahil karga karga ko si Keith.
Kelvin: Thank you. nakangiti kong sabi… Wow, sabi mo di ka marunong magluto, ang sarap pala ng luto mo ee.
Apple: Thank you, tsamba lang yan.
Mabilis na naubos ang pagkain ni Keith kaya bumaba na ito at nanood muna sa sala.
Tahimik kaming kumakain ni Apple. Nagpapakiramdaman kung sino ang unang magsasalita. Kapag tinitititigan ko siya ay magpofocus siya sa pagkain. Pero nahuhuli ko siyang tumitingin din sakin saka mabilis na iiwas ang tingin.
Hanggang matapos kaming kumain. Bigla naman akong tinawag ni Keith at ipinakita ang laruan nitong mga iba ibang klase ng motor.
Kelvin: Wow ang dami mo namang motor.
Keith: But I want a real one.
Kelvin: Kapag big boy kana pwede na pabili ka kay Papa mo.
Keith: I don’t have Papa.
Natahimik yung bata na nakahawak sa laruan niya.
Anong ibig sabihin niyang wala siyang papa so wala pang asawa si apple o baka namatay na?
Sobrang lungkot ng itsura ni Keith. Hindi ko alam kung pano ko siya pasasayahin ulit.
Kahit para na akong bata na nakikisali sa paglalaro ng mga motor niyang laruan ay hinayaan ko na para lang bumalik ang ngiti nito.
Tumingin siya sakin.
Ngumiti ako sa kanya.
Kelvin: Don’t be sad na. Gusto mo punta tayong Enchanted Kingdom bukas.
Hindi ko alam kung bakit ko siya biglang inaya. Naku baka hindi pumayag si Apple.
Keith: Talaga po. Pwede po kasama si mama.
Kelvin: Siyempre pwede kung gusto niya.
Tumakbo agad si Keith kay Apple.
Keith: Mama we will go to Enchanted Kingdom, sabi ni….
hmmm… nung… niya, sabi niya.
Sabay turo sakin. Natawa kami parehas ni Apple dahil hindi niya masabi ang pangalan ko.
Kelvin: You can call me Tito Kelvin.
Keith: Tito Kelvin.
Apple: Sige basta goodboy lagi ha. Sure ka ba diyan? tanong naman naman niya sakin.
Keith: Yes Mama. Tumatalon talon pa ito.
Kelvin: Oo naman, buti naman pumayag ka.
Apple: Gusto ko din namang ipasyal ang anak ko. Pagkakataon niya na ito para makapasyal naman.
Keith: Mama can we play sa room ni Tito Kelvin. I’ll show him my other toys.
Apple: Okay basta wag makulit ha.
Umakyat kami ni Keith sa kwarto nila. Nilaro namin ang mga robots at swords na toys niya.
Naisipan ko siyang tanungin.
Kelvin: Where’s your Papa.
Keith: I don’t know, everytime I ask Mama, It seems like she doesn’t want to answer. But I have I have Daddy John Tito Daddy Mikoy and Tito Daddy Norbin.
Ang tanga naman nang lalaking yun kung iiwanan pa niya ang napakagandang babaeng tulad ni Apple.
Hanggang mapagod na siya at nakatulog na. Inayos ko ulit nag tulugan niya.
Bumaba ako at naabutan ko si Apple sa baba na nagpapahinga habang hawak ang cellphone niya.
Kinuha ko naman ang pagkakataon para makausap si Apple.
Kelvin: Ahm Apple kumusta kana. Pwede ba tayong mag usap.
Huminga siya ng malalim.
Apple: Mukhang madami nga tayong pag uusapan.
Umupo ako sa tabi niya.
Kelvin: Sorry Apple. Pasensya na hindi ko nasabi sayo. Kailangan ko kasing pakasalan si Matet para maisalba ang kompanya. Lalo na nung namatay si Daddy. Yun nalang ang alam kong paraan Apple para matulungan ko sila Tito at Tita upang maibangon ang kompanya. Kailangan kong pakasalan si Matet para mag invest sila dahil palugi na kami noon. Apple Mahal na mahal kita at ayaw kitang masaktan kaya mas minabuti ko na wag ka nalang kausapin pa. Masakit man para sakin pero…
Apple: Nangyari na Kelvin
Di na natin mababago pa ang nakaraan. Siguro nga hanggang dun lang tayo. Namatay na pala si Tito Fred. Condolence.
Kelvin: Oo kaya ako ang nagmana ng share niya sa kompanya. Nameet ko pa nga si Tito John noon. Siya ang first client na nakameeting ko. Kami yung nagsusupply sa inyo ng polybags.
Apple: Naku business partner pa pala tayo. Nakipagmeeting ako nung nakaraan kaso si Sir Ruben ang nakameeting ko.
Kelvin: Nag away kasi kami ni Matet nagpahinga muna ako.
Apple: Bakit ba kayo nag away?
Kelvin: Nakakahiya ee.
Apple: Bakit nga?
Kelvin: Ayaw kasi makipagsex. I mean gusto ko na kasi magkaanak kami. Pero ang dami niyang rason at ayaw niya talaga pumayag kaya nagalit ako.
Apple: Haha grabe naman yung reason ng away niyo.
Napakamot ako at tumawa narin.
Kelvin: Hmmm about sa Papa ni Keith curious lang ako. Kung okay lang malaman.
Apple: Ah nakakahiya din sabihin pero hindi ko siya kilala.
Kelvin: Huh? Panong di kilala?
Apple: Basta mahabang kwento at kinalimutan ko na ang nangyari. Nagpapasalamat nalang ako kasi binigyan niya ako ng napakacute na anak.
Kelvin: Napakacute nga niya kaya nga kaninang pumunta sa bahay di ko napigilang makipaglaro sa kanya.
Pagtingin niya sakin sakto naman tumingin ako sa kanya. Ang kaninay nakangiti naming mukha ay biglang nagseryoso.
Kita ko sa mata niya ang lungkot. Parehas kaming may lungkot na dinadanas sa ngayon. Ako na hindi masaya sa asawa ko dahil ayaw niya na magkaanak kami at siya naman tong may anak pero di niya alam kung sino ang ama.
Di ko maalis ang titig ko sa mukha niya. Parang may gusto akong gawin pero nagdadalawang isip ako.
Unti unting kusang gumagalaw ang katawan namin at lumalapit sa isa’t-isa. Isang pulgada nalang ang pagitan ng mga ilong namin. Amoy na amoy ko na ang tootpaste na ginamit niya sa hininga niya. Hanggang magdikit ang ilong namin. Inaantay ko siyang unang lumayo dahil hindi ko na talaga kayang pigilan ang sarili ko.
Nakita kong pumikit siya. Dun na ako naglakas ng loob, idinampi ko ang labi ko sa labi niya. Nadadarang na ako at tumitigas na ang burat. Ito yung napakatagal ko nang pangarap ang makasama muli ang pinakamamahal ko.
Parang may sariling buhay ang mga labi naming naghahalikan. Maalab na ang halikan namin at ayaw naming bumitaw sa isa’t isa. nakahawak na ang kamay ko sa baba niya. Siya naman ay nakayapos sa batok ko.
Kitang kita kung pano namin namiss ang isa’t isa. Hanggang mas nagiging intense na ang halikan namin dahil kasama na ang di…