Ang Alam Ko Lang Ay Princess Ang Pangalan Niya (Part 1)

Noong minsan na namasyal ako mag-isa ay may nakilala akong isang dalaga. Medyo wala kasi ako magawa sa opisina kaya nagkunwari na lang ako na masama ang pakiramdam ko para mag-half day na lang ako. Naisipan kong pumunta sa isang mall para magpalamig at magtingin-tingin ng mga trending na gadget at gamit. Balak ko rin magpunta sa arcade. Kahit na may pamilya na ako parte pa rin sa aking pamumuhay ang paglalaro ng games. Relaxation ko na rin siguro iyon at masasabi kong magaling ako sa arcade, lalo na sa fighting games kagaya ng Tekken at Street Fighter.

Anyway, balik tayo sa istorya.

Habang naglalaro ako sa arcade ay may napansin akong dalaga na naka-school uniform. Unang tingin ko pa lang sa kanya ay alam ko na nasa college level na siya. Pansin ko talaga na tingin siya ng tingin sa akin. Hindi naman ako nagyayabang o kung ano pa man pero nagtaka ako noon kung bakit siya sumusulyap sa akin, lalo na at hindi naman ako gwapo at ang itsura ko ay isang tatay na may anak na. Hindi ko rin inaasahan na naglaro sa isip ko ang isang mapusok na bagay. Ayain ko kaya itong dalagang ito pero pasimple lang, isip-isip ko. Ang binalak ko nang mga sandaling iyon ay ayain kumain ang dalaga at pagkatapos ay pakiramdaman kung bibigay ba o mapapahiya lang ako. Bahala na kung ano ang mga susunod na mangyayari.

Pasimple akong lumapit sa kanya. Bahala na kung mapapahiya ba ako o papayag siya. Mahina akong nag “Hi” sa kanya. Ngumiti siya na para bang napakasaya niya na lumapit ako sa kanya. Laking pasasalamat ko at hindi humantong sa napahiya ako. Pabulong lang akong nakipag-usap sa kanya at tinanong ko kung gusto niyang kumain para doon na rin kami makapagkwentuhan ng kung ano man. Hindi naman siya tumanggi at agad na sumama sa akin. Pasimple lang kami naglakad ng sabay papunta sa isang fastfood chain. Marahil alam din niya siguro na kailangan namin magpasimple, kasi nga naman halata na malayo ang edad namin sa isat-isa at kung ano pa man isipin ng mga tao na makakakita sa amin.

Pumili ako ng hindi masyadong mataong kainan. Nagkataon na sa isang Ramen House ko nadala ang dalaga.

Hi ulit, sabi ko sa kanya at nagpakilala ako sa kanya. Sinabi niya rin ang kanyang pangalan. Hi, ako nga pala si Princess. Bagay na bagay sa kanya ang pangalan niya at totoong iyon naman ang pangalan niya dahil suot pa niya ang school I.D. niya. Maputi siya at halos kasing taas ko lang. Chinita siya at masasabi kong akma ang kanyang katawan at postura para sa kanyang edad. Umorder na ako ng makakain namin at nagsimula ng magkwentuhan at magtanungan ng kung anu-ano.

Nawala na ang pagkailang ko at tinanong ko siya kung bakit napapatingin siya sa akin. Hindi siya sumagot, bagkus ay pilya langsiya ngumiti sa akin na para bang nang-aakit. Sumagi tuloy sa isip ko kung possible kaya na bayarang college girl student si Princess. Nang natapos na kaming kumain ay marahan kong hinawakan ang kamay ni Princess. Binulungan ko siya kung gusto ba niya sumama sa akin, yung tipong kami lang dalawa. Tumango lang siya, senyales na pumapayag siya.

Medyo ramdam ko na kung ano ba ang gusto ni Princess. Pero naglalaro sa isip ko kung bayaran ba siya o game lang talaga. Trip niya ba ang mga kagaya ko na tatay na o older man festish kumbaga. Sumakay kami sa taxi at medyo nahihiya ako sabihin sa driver na ihatid kami sa malapit na motel. Kasi nga naman mas bata ang kasama ko. Medyo hindi ako sanay kasi kadalasan ay ka-edad ko o mas matanda sa akin ng konti ang kasama ko papunta sa motel. At lalo na dahil sa nakasuot pa ng uniform si Princess. Nakangiti sa akin ang driver na para bang ang ibig niya sabihin ay nakatsamba ako ng sariwang kepyas na mapapasok.

Sa wakas ay nakarating na kami sa motel. Medyo nagmamadali akong makakuha ng kwarto kasi medyo naiilang ako dahil dalagita pa ang kasama ko. Pero meron din sa parte ko na masaya dahil nga totoong masarap din ang mga kagaya niya. N…