Ang timawa ng gubat
By: BladeMaster_Elven
CHAPTER 3
Maraming beses na muntikan nang bumigay ako kay aling eden, sa mga ginagawa nitong pang-aakit para magtalik kaming dalawa. Hindi ko lubos maunawaan kong bakit napapaglabanan ko ang bawat panunuksong ginagawa niya sa akin, na kahit halos lumuwa na ang kanyang kaluluwa sa aking harapan ay hindi kaagad ako bumibigay sa gusto niyang mangyari. Hindi ako nagpapatinag sa mga pang-aakit niya sa akin. Kahit pa halos sasabog na ang aking short sa sobrang katigasan ng aking pagkalalaki.
Nagpapasalamat Ef sa kanyang sariling isipan at katawan dahil sa pagkakaroon niya ng malakas nitong control sa tawag ng kamunduhan. Hindi niya gusto ang may mangyari sa kanila ng ginang dahil may-asawa na itong tao, ngunit sa kaniyang palagay. Hindi ‘yun ang pagkakakoon ng asawa ang kaniyang iniisip. iba ang kanyang pakiramdam niya para sa kanyang landlady. Parang may isang malaking lihim ang bou nitong pagkatao. Parang itong hindi normal na tao. Parang merong bumabalot hiwaga sa pagkatao nito. Kung ano man ang nakatagong lihim sa pagkatao ng ginang, gusto niyang tuklasin kung makakauwi muna siya sa kaniyang probinsya. Sa pamamagitan ng kanyang tiyo amado. Maaari nitong itanong kung sino ay mali, kung anong bumabalot sa pagkatao mayroon ang landlady niya.
*********
Sa panig naman ni aling eden, tila isang malaking insulto ang maraming beses na nitong ginagawang pag-iwas ng binata sa mga pag-aakit at pambubuyo nito sa ginagawa niya. Na ayaw nitong may mangyari sa kanilang dalawa. Hindi maintindihan ni aleng eden, halos lahat ng kalalakihan sa kanilang lugar ay tila baliw na baliw sa kanyang katawan at gusto na agad ng mga itong magtalik sila, ngunit ang binatang boarder niya naman nagtitiis lamang sa ginagawang pagsasariling sikap. Iniisip din ni aleng eden na baka isang bakla ang binata at nagtitiis na lamang ito sa ginagawang pagsasariling sikap. Na baka ang mga lalaking nakakaniig niya ang kursunada nito at hindi siyang pagjakulan.
Sa bawat pagtatangka niya sa binata. Makailang beses na niyang pinapasok ang bahay ng kaniyang boarder kapag alam nitong naroon Lamang ito. Ngunit sa tuwina’y, para siyang mangingibig na umuuwing luhuan at lag-lag ang balikat dahil hindi nito nakuha ang gusto sa iniibig. Sa bawat paglapit sa binata parang may pumipigil din sa kanya. Parang mayroong malakas na pwersa sa kanilang paligid na hindi nakikita. Parang may isang malaking harang ang naghihiwalay sa kanilang dalawa. At minsan merong sumusulpot na puting nilalang na nakatingin sa kanya. Parang white lady na binabantayan ang binata sa anumang gagawin nitong pagtatangka. Tila isang protector ng binata ang nasabing nilalang upang makaiwas sa ginagawa niya. At kapag hinahawakan niya ang binata sa kamay. Pakiramdam niya ang napakalakas na kuryenteng dumadaloy dito na papasok sa kanyang katawan kaya kaagad siyang humihiwalay.
MISSION FAILED: malungkot nitong isinatinig sa hangin ang mga katagang ‘yun upang tangayin patungo sa kaniyang mga kasamahan. Patungo sa kanilang pinuno.
********
Isinantabi na muna ni Efraim ang bagay na gumugulo sa kanyang isipan. Maayos siyang nakapagpaalam na uuwi muna ng probinsya sa kanyang landlady. Kahit pa ilang ulit nitong pinagtangkaang akitin siya. Malugod at may kababaang-loob siyang nagsasalita sa ginang na hindi nito kayang gawin ang gusto nitong mangyari. Kung nagagawa nito sa iba, hindi niya kayang sikmurain ang ginagawa nito na pagtaksilan ang mabait na asawa. Ayaw niyang balikan siya ng karma.
Muli siyang nagbalik sa kanyang higaan at humiga. Nakatutok sa kisame ang mga mata niya na tila ba may pinapanood roon.
Natawa pa siya nang masulyapan ang dalawang butiki na nagsi-sex. Kahit papaano ay naaliw siya.
Para rin palang tao ang mga butiki. Magkapatong at may pumping din. Iyon nga lang walang ungol at halinghing, hindi kagaya ng tao na iyon ang ekspresyon ng saya sa pakikipagtalik.
Bigla tuloy pumasok sa isip niya si Myra, ang naging nobya niya sa loob ng halos dalawang taon.
Tinangka na rin nilang mag-sex kahit na nga hindi pa sila ganap na mag-asawa. Kapwa sila natukso sa isa’t isa. Hindi niya malimutan ang bawat ungol at halinghing ng kanyang kapartner. Nangyari iyon dalawang linggo bago sila nagkahiwalay. Kinabahan pa nga siya dahil inisip niyang baka magbunga ang kapusukan nila. Pero nalaman din niya na nagkaroon ng menstruation si Myra. Mismong nang araw pa na magkagalit sila hanggang mauwi nga sa hiwalayan.
Napabuntung-hininga si Efraim. Nanghihinayang sila sa relasyon nilang dalawa. Ito na sana ang babaing pakakasalan niya. Dangan nga lamang at nitong huli’y napapadalas ang pag-aaway nila.
Kung anu-ano ang ibinibintang sa kanya ni Myra. Na kesyo raw may iba siyang babae sa mga lugar na pinupuntahan nila.
Iyon pala, natuklasan niya na ito pala ang may ibang lalaki. Kumbaga, humahanap lamang ng dahilan para makipagkalas sa kanya.
Likas kasing mabait si Efraim. Magalang, maabilidad at totoong responsable. Botong-boto nga sa kanya ang mga magulang ng dalaga. Kahit daw kasi ulila na siyang lubos ay nagawa niyang mamuhay ng maayos dala ng sariling pagsisikap.
“Myra…”
Sinariwa ni Ef ang maiinit na sandaling pinagsaluhan nila ng dalaga. Napangiti si Ef habang sinasariwa ang mga ungol at halinghing ni myra sa kanilang kantutan.
Patuloy ang aking pagbayo sa kanya hiyas habang nagpapalag at pilit na kumakawala sa pagkakadugtong na iyon ng mga ari. “aaayyaw… koooo!” ayaw ni myrna ngunit may kahalo ng daing habang patuloy kung binomba ng husto ang kanyang puke… “aaaayyyaa….” nalang kanyang nasabi dahil na rin sa basang basa na rin ang kanyang puke dahil na rin sa pagdila ko kanina…
Humina na ang kanyang depensa dahil na rin sa hawak ko ang kamay niya habang taas baba ang aking katawan sa kanyang puke…. “ooooohhhhh” daing niya….
“Bakit ang tigas tigas ng burat mo…. oooohhhhh” sabi niya habang panay ang bomba ko sa puke nya nanatili akong tahimik… cge ang kadyot…. sa kanya basang basang lagusan naramdaman ko na lang na umaayuda na siya pataas habang nakatitig sa akin isa lang ang ibig sabihin nito malapit na itong labasan… nagbabanggan na sa ere ang aming mga ari dahil sa pagsalubong niya ng liyad “oooohhhh Darling ang sarap! ang sarap!” daing niya “ayan na! ayan na!” kaninang salitang “ayaw” ay napalitan ng ayan na… “oooohhhhh Sige pa Darling” ayaaaaan naaaaaa” patuloy niyang pagliyad “aaaaayaaaaaannnn naaaaaa…. ayaaaan na bilisan mo! puta ka bilisan mo!” ganito siya kapag malapit ng labasan nagmumura na sa sarap “ooooohhhhh” daing niya sabay ng panginginig ng kanya katawan ramdam na ramdam ko pa ang pagbulwak ng kanyang pangalawang pagsabog na bumalot sa aking burat. Ngunit hindi pa tayo tapos sabi ko sa sarili ko. cge pa rin ang pagbayo ko sa kanyang puke… labas masok… hugot baon…. basang basa na aming dugtungan dahil sa kanyang katas…
“Ayan na naman Darling! ayan na naman” napipinto na namang pangatlong pagsabog ng kanyang katas dahil umaatras pa siya lalo para maisagad maiigi ang pagkakabaon ng aking malaking burat sa kanyang puke “Darling ayan na! puta ka ayan na naman siya!!!”
“Cge pa bilisan mo pa ayaaaaannnnnnn naaaaaaaa…. puta ka bilisin mo” nakaramdam narin ako na prang sasambulat na ang aking katas… binilisan ko lalo ang pagkanyog sa kanyang likuran…. “ayan na rin ako Myra….” sabi ko sa kanya “sabay tayo Darling ayaan na naman ako aaahhhhhhhhhhh ang sarappppppp” at sabay nanginig ang aming mga katawan tanda ng pagsambulat ng aming mga katas sa loob ng kanyang sinapupunan… “ang sarap Ef…. salamat sa pagkantot mo sa akin” nagpasalamat ngunit alam ko naman na may kumantot sa kanyang ng thank you din kahapon ng umaga… nanatiling matigas pa rin ang aking burat na nakalusong sa kanyang puke…
Muli siyang naidlip matapos balikan ang naganap sa kanila ng dating kasintahan. Pero hindi pa halos nagtatagal ang pagtulog niya ay naging balais na naman siya.
Natatakot siyang imulat ang kanyang mga mata at makita ang nilikhang nakatitig at nakatayo sa gilid ng kama niya.
Ramdam lang niya. Malamig. May tao sa harap niya.
Paano kung tangka siyang patayin nito? Mamamatay siya ng walang kalaban-laban? O nang hindi man lang nalaman kung sino ang pumatay sa kanya?
Dahil kung himalang mabuhay siya, sino ang paghahabulan niya?
SABADO ng hapon ay nasa Roxas, Oriental Mindoro na si Efraim. Nadatnan niya ang Tiyo Amado niya na may ginagamot na batang pasyente. Albularyo ang kanyang amain.
Tinanguan lang siya nito pagpasok niya sa sala ng bahay. Alam na ni Efraim ang ibig sabihin ng tangong iyon. Mamaya na sila mag-uusap pagkatapos nitong manggamot.
Kabisado niya ang ugali ng nag-iisa at panganay na kapatid ng kanyang ama. Kapag ganoong may pasyente ito ay ayaw nitong paistorbo. Anito, higit na maselan kaysa kondisyon sa mga ospital ang nagaganap kapag may ginagamot ang albularyo.
Buhay at kamatayan ang pinag-uusapan! Hindi basta sakit ang kalaban.
Mapanganib kung mapakikialaman at magagambala ang panggagamot.
Makapangyarihan daw ang mga lamang-lupa! Lalo na kung itim na engkanto. At, depende sa lahing matataas ang antas sa kanilang ginagalawang mundo. Hindi sila natatakot sa sikat ang araw o anumang kapangyarihang ginagamit ng albularyo. Kalimitan pa nga ay walang awa nilang tinatapos ang makukursunadahan. Tanging mga albularyo na may kombinasyon na kapagyarihan ng puting engkanto lamang ang may kakayahang makatalo sa mga ito.
Nag-iisa na lamang albularyo sa kanilang lugar ang Tiyo Amado ni Efraim at may-edad na rin ito. Apo Adoy kung tawagin ng karamihan. Malaki ang paniniwala ng mga taga- roon na nakapagpapagaling nga ito ng mga sinasapian ng engkanto, maligno at kung anu-anong uri pa ng lamang-lupa. Nagagawa rin daw nitong makihalubilo sa mga nilalang na hindi nakikita ng normal na tao.
“Bigla ka yatang napasugod ng uwi, Efraim?” tanong ni Tiyo Amado habang tinatapalan ng dahon na kung tawagin sa kanila ay mam-in ang batang ginagamot nito. Madalas nababanggit sa kanya ni Tiyo Amado na mahusay magpagaling ng karamdaman ang halamang iyon na berdeng-berde at amoy eukaliptus.
“Magbabakasyon ho muna ako dito, T’yong,” sabi niyang nagkakandahaba ang leeg sa kasisilip kung paano ginagawa ng matanda ang panggagamot. “Ano hong nangyari sa kanya?”
“Napaglaruan na naman itong si Ronie,” sabi ng albularyo nang mapansin ang kuryusidad niya sa ginagawa nito.
Napakunot ang noo ni Efraim.
“Mga duwende sa likod ng bahay nila.”
Naging kimi ang mga sunod na kilos ni Efraim. Kung tutuusin ay hindi na bago sa kanya ang nakikita niya Bata pa ay katu-katulong na siya Apo Adoy sa mga ganitong klase ng panggagamot.
“Ngayon lang ulit ito nagising,” wika ni Apo Adoy. “Mag-iisang linggo na itong natutulog. Kung hindi pa ito nadala sa akin, baka bukas o sa makalawa ay bangkay na itong si Ronie. Sayang naman, ka-guwapong bata, e sa mga engkanto lang mapupunta!” Biro pa nito. Natawa rin ang kanina ay umiiyak na ina nito.
“Salamat ho, Apo Adoy,” malapad ang ngiting sabi ng babae. Dumukot ito ng pera sa bulsa at wari’y hiyang-hiya pang iniabot iyon sa albularyo. “Pagpasensyahan n’yo na – “
“Huwag na, Aling Bella.” Inaasahan na ni Efraim ang pagtangging iyon Apo Adoy. Ni minsan ay hindi niya ito nakitang humingi ng bayad sa mga ginagamot nito. Boluntaryong pagtulong at hindi serbisyong may bayad ang habol ng kanyang t’yuhin. Ugaling katulad na katulad ng kanyang amang si Eufrecino o Efren sa kanilang lugar.
Dati ay may maliit silang klinika sa pinaka-bayan ng Roxas. Ngunit nang magkasunod na mamatay ang kanyang mga magulang ay napabayaan na rin. Tumor sa utak ang ikinamatay ng ina niyang si Aling Marietta. Pero mas kakatwa ang naging pagkawala ng kanyang ama. Engkanto raw ang may kagagawan sabi ng kanyang Tiyo Amado. At hanggang sa kasalukuyan, hindi pa nakikita ang bangkay ni Mang Eufrecino.
Hindi nagawang pagalingin ng kapatid nito ang ama niya. At ang masakit pa, ninakaw ng mga engkanto ang bangkay ni Mang Eufrecino. Huling araw ng burol nito nang makita nilang tuyong kahoy na lamang ang nasa kabaong nito at wala na ang bangkay.
Noon nagsimulang mabahala ang mga tao sa Sta. Fe. Subalit nangako si Apo Adoy na gagawa ito ng paraan para mabawi ang bangkay ng kanyang ama.
Ito’y upang patunayan na rin sa iba pang mga hindi naniniwala na totoo ang daigdig ng mga lamang-lupa!
Noong nabubuhay pa ang mga magulang ni Efraim, tuwang-tuwa sa kabutihang-loob ng mga ito ang mga taga- Sta. Fe. Kapag kasi hindi na kayang pagalingin ni Apo Adoy ang mga dinadala ritong pasyente ay sa klinika naman ng Itay niya nagsisitungo ang mga tao. Ganoon din ang ginagawa ng Itay niya lalo na sa mga kumplikadong sakit na hindi na kayang pagalingin ng mga gamot sa klinika. At bawat isang pasyente ay kinakalinga at ginagamot ng walang bayad.
Ang katwiran kasi ng magkapatid, anumang kariwasaang tinatamasa nila sa buhay ay regalong bigay ng Maykapal na kailangang ibahagi.
“Tatlong araw ninyong pausukan ng kamangyan at insenso ang likod ng bahay ninyo, Aling Bella.” Narinig niyang sabi ng kanyang Tiyo Amado na siyang pumutol sa kanyang pagbubulay-bulay. “Mag-alay din kayo ng kahit na kaunting prutas sa ilalim ng puno ng sinegwelas dahil doon nakatira…