Ang Kuwentong Lingid Sa Alam Ng Nakararami Huling Kabanata

Ang Kuwentong Lingid sa Alam ng Nakararami Huling Kabanata

Copyright © 2021 by Heavyarms1986

All Rights Reserved. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law.

Disclaimer:

Lahat ng tauhan o lugar na nabanggit sa istoryang ito ay likha lamang ng imahinasyon ng inyong abang lingkod. Anumang pagkakahawig sa mga tao (patay man o buhay) o lugar na umiiral sa tunay na buhay ay nagkataon lamang. Lubos po ninyong pang-unawa ay tinatanggap

Copyright © 2021 by Heavyarms1986

Ang mga naganap ay nagbunga ng supling kina Eva at Lilith. Makalipas ang siyam na buwan, nagsilang si Eva ng sanggol na lalaki. Pinangalanan niya itong Cain. Samantalang si Lilith naman ay nagsilang ng mga itlog. Ang laman ng nauna ay isang Lamia, nilalang na ang pang-itaas na kalahati ng katawan ay isang babae at ang pang-ibabang kalahati ng katawan ay isang ahas. Ang laman naman ng pangalawang itlog ay isang Satiro, isang nilalang na ang pang-itaas na bahagi ng katawan ay sa isang lalaking tao at may dalawang sungay ng isang kambing samantalang ang pang-ibabang bahagi ng katawan ay sa kambing din. Ang laman ng ikatlong itlog ay isang Lagkitan, isang nilalang na may katawan ng babae ngunit nababalot ng materyal na tila malagkit at may mabangong amoy. Mayroon itong buhok na mistulang buntot ng isang hayop at kulay berde ang buong katawan. Ang laman naman ng ika-apat na itlog ay dalawa, isang Sirena o babaeng ang pang-ibabang bahagi ay kawangki ng isang isda ang pangalawang laman ay isang Siyokoy, isang nilalang na anyong lalaki ang pang-itaas na bahagi ng katawan, ang pang-ibabang bahagi ay sa isda din. “Ngayon, mga anak ko kailangan ninyong magtungo sa mga kagubatan sa paligid, malayo sa mga tao. Kapag kayo’y may sapat nang dami at gulang, ibubuwis ng bawat isandaan sa inyong lipi ang buhay ninyo alang-alang sa pag-alis ko sa piling ng inyong ama. Kayo din ay kukuha ng mga inapo ng mga tao upang sa kanila kayo magpalahi. Kayo din ay binibigyan ko ng kakayahan upang magbalat-kayo bilang ganap na tao upang linlangin sila at makuha ang inyong nais”, sabi ni Lilith. Nakausap ni Lilith si Samael. “Nababatid kong may iba ka pang plano. Maaari ko bang malaman kung ano ito”, sabi ni Lilith. “Oo mahal ko. Mangyaring binabalak kong hikayatin ang nalalabing anghel sa langit upang asawahin ang mga tao. Nang sa gayon, wala nang pagpipilian ang Lumikha kundi ang lipulin ang buong sangkatauhan. At kapag naganap ito, tayo na ang nagmamay-ari ng tinatahanang Lupa”, ani Samael.

Makaraan ang ilang panahon, sa kuwebang tinutuluyan nina Adan at Eva, nag-usap ang mag-asawa. “Kay bilis ng panahon at binata na ang ating panganay na si Cain. Malalaki na din ang iba pa niyang mga kapatid. Panahon na upang sundan siya ng iba pang maaari niyang maging kapatid”, ani Eva. Naibigan naman ni Adan ang nais ipahiwatig ng kanyang asawa. Maya-maya, itinigil ni Adan ang kanyang ginagawa. Nilapitan niya ang kanyang asawa. Inilapat niya ang kanyang kamay sa pisngi nito. Naglapit ang kanilang mga mukha sa isa’t – isa. Naglapat ang kanilang mga labi. Habang ninanamnam nila ang paghahalikan, hinubad nila ang kani-kanilang mga kasuotang balat na gawa sa hayop. Pinagyaman ni Adan sa kanyang mga kamay ang hubad na dibdib ng asawa na malambot pa din at hindi nalulungayngay sa paglipas ng panahon na may mga bibig na sumuso dito. Naudlot ang kanilang ginagawa nang mabosesan si Cain sa labas na tumatawag sa kanila. “Ama! Ina! “, ani Cain. Dagliang ang sinuot muli nina Adan at Eva ang kani-kanilang mga damit. Siya namang pagpanaog ng kanilang panganay. “Ano ba ang kailangan mo, anak ko? May nangyari ba sa bukid na sinasaka mo?”, tanong ni Adan sa anak. “Laganap pa rin ang sumpa sa bukirin, ama ko. Ngunit hindi po iyon ang dahilan kung bakit ako naparito. Humihingi po ako ng pahintulot sa inyo na mapangasawa ang isa sa aking mga kapatid na babae upang makapagtaguyod din po ako ng sarili kong pamilya. Maaari po ba? “, ani Cain.”Iyon lamang ba? Tila umiibig na ang panganay ko! Sige pinapayagan kita. Hindi rin naman Niya ipinagbabawal ang pagkakaroon ng asawa mula sa sarili mong lahi. Sa ngayon ay hindi pa. Ngunit batid kong sa ilang panahon na darating, sa aming paglisan sa tinatahanang Lupa ay ipagbabawal na ito. Humayo ka, pumanatag at gawin ang iyong nais. Basta huwag ka lamang magbubuhat ng iyong kamay sa kaniya pagkat siya ay kapatid mo rin bukod sa siya ay iyo ring asawa”, sabi ni Adan sa anak. Iyon lamang at agad na lumisan si Cain upang isagawa ang ninanais. Muli, naghubad na ang mag-asawa at itinuloy ang naputol na pagniniig. Matapos pagyamanin ang mga dibdib ng asawa, agad niyang pinagapang ang kamay niya pababa sa katawan ng asawa. Tila ba kinukubkob ang mga moog nito tulad ng isang mandirigma. Makikintal sa mukha nila ang pagkasabik na tila ba hindi pa sanay sa gayong paraan ng paglikha ng isang buhay. Natunton na ni Adan ang kanyang pakay. Pinaglandas na niya ang kanyang pang-gitnang daliri sa kayamanan ng asawa. Basa na ang kaselanan ni Eva sa ginagawa ng kanyang asawa. Di malirip ang ligaya niya na sa wakas ay mag-iisang katawan silang muli ng kanyang kabiyak. Pinagapang ni Adan ang kanyang paghalik mula sa labi ng asawa hanggang sa dibdib nito pababa. Tinatalunton ang mga dinaanan ng kanyang kamay na abala pa din sa pagpapala sa kayamanan ng kabiyak. Sinuklian naman ito ni Eva sa pagpapala ng kabahagi ng kanyang asawa. Hinahaplos niya ito, tila sandatang inihahanda sa mangyayaring labanan. Isang labanan na kapwa sila magwawagi. Tinanggal na ni Adan ang kanyang kamay sa kayaman ng asawa at ang mga labi niya ang ipinalit dito. Tikom man ang bibig ay nakakawala pa din mula sa bibig ni Eva ang mga impit na ungol,nasisiyahan sa paglupig ng asawa sa natitira niyang moog. Sipsip dito, sulasol doon ang ginagawa niya sa yungib ni Eva. Napadapo naman ni Eva ang kanyang mga kamay sa buhok ng asawa na tila sinasabi: “sige pa, iyong-iyo iyan ngayong gabi”. Mula doo’y kinatasan si Eva. Sumumpit ang isa, at isa pa. Nang napagtanto ni Adan na handa na ang asawa, inilusong na niya ang kanyang tabak sa kaban nito. Ang kanyang tabak na walang kakayahang pumatay, bagkus ang tabak niya’y nagbibigay-buhay. Habang naglalabas-masok si Adan sa puke ni Eva, maririnig ang kanilang mga ungol sa loob ng kuwebang tahanan nila. Maya-maya’y bumibilis na ang ritmo ni Adan. Nararamdaman naman ni Eva na lalong tumitigas ang kabahagi ng asawa sa loob niya, tanda na mararating na nito ang glorya…