Ang Kuwentong Lingid Sa Alam Ng Nakararami Ikatlong Bahagi

Ang Kuwentong Lingid sa Alam ng Nakararami Ikatlong Bahagi

Copyright © 2020 by Heavyarms1986

All Rights Reserved. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law.

Disclaimer:

Lahat ng tauhan o lugar na nabanggit sa istoryang ito ay likha lamang ng imahinasyon ng inyong abang lingkod. Anumang pagkakahawig sa mga tao (patay man o buhay) o lugar na umiiral sa tunay na buhay ay nagkataon lamang. Lubos po ninyong pang-unawa ay tinatanggap.

Ang bulwagan na kinaroroonan ng mga mang-aawit na anghel ay nasa pangatlong langit. Kailangang daanan nina Lucifer at kanyang pangkat ang isang pasilyo na patungo sa isang malaking pinto. Sa likod ng malaking pinto ay naroon ang hagdan patungo sa mga susunod pang langit. “Hanggang dito na lang kayo”, anang tinig na kanilang narinig. Kapagdaka’y may isang anghel na lumapag sa pagitan nina Lucifer at mga kasama niya at ikatlong bahagi ng anghel na nananatiling tapat sa Maylikha. Ito’y walang iba kundi si Miguel, isa sa pitong anghel na tapat na naglilingkod sa trono ng Maylikha. “Huwag kang humarang sa aming dadaanan, Miguel. Kung ayaw mong sapitin ang nangyari sa iilang inutas namin dito”, sabi ng rebeldeng anghel. “At sino kang nagbabanta? Hindi ka pa handa! Yan ba ang iyong mga kaibigan? Dapat ay nagdagdag ka pa! “, sabi naman ni Miguel na tinutuya ang kalabang anghel. Binunot ni Miguel ang kanyang kris at iniumang sa katunggali. Gayon din ang ginawa ni Lucifer at iba pang anghel. Nagparunggitan na ang mga sandata ng bawat isa. Anghel laban sa anghel. Banal na nilalang laban sa kapwa banal na nilalang. Mga banggaan ng sandata ang maririnig sa buong pook na pinaglalabanan. Walang nais magpatalo. Walang nais sumuko.

Sa inis ni Lucifer, iniangat niya ang kanyang kris. “Gumising ka, Orihalco Sonata!”, sambit ng rebeldeng anghel. Nagulat si Miguel sa nangyari. Biglang nagbago ang anyo ng sandata ng katunggali niya. Ang kris ay biglang lumaki at ang puluhan nito ay naging kahugis ng isang notang musikal. Pumalibot sa talim ng espada ang isang madilim na kapangyarihan. Nagpatuloy ang tunggalian ng dalawa. Unti-unti, nararamdaman ni Miguel na tila hinihigop ng espada ng kalaban, hindi lang ang kanyang lakas, maging ang puwersa ng kanyang buhay. Bukod doon, bawat wasiwas ng espada sa direksyon niya ay naliliyo siya. May kakaibang tunog din na nanggagaling sa espada kaya saglit kang mapapahinto sa iyong kinalalagyan. Hindi nito naaapektuhan si Miguel ngunit apektado ang iba pang anghel sa panig niya. Inilibot ni Miguel ang kanyang paningin. Nakita niyang unti-unting napipilan ang kanyang mga kasamahang anghel. “Kung mas malakas lamang ako, mapoprotektahan ko sana ang trono ng Maylikha, maging ang iba pa”, sabi niya sa kanyang sarili. Ngunit hindi siya puwedeng sumuko dito. Kailangan niyang pataasin ang moral ng iba pang anghel para ipagtanggol ang ikatlong langit sa mga pangahas na naghihimagsik. “Mga kapwa ko anghel, lumaban kayo gamit ang inyong buong lakas. Higit pa dito ang magpapagapi sa atin. Makakatawid lamang sila sa kabila ng pinto kapag naglaho tayo sa kanilang mga kamay”, sabi niya sa kanyang mga kasama. Iyon lang at lumakas ang loob ng mga kasamang anghel ni Miguel. Nagpatuloy ang labanan.

Samantala, nagising naman si Adan kinaumagahan. Napansin niyang may katabi siyang babae paggising niya. Mataman niya itong pagmasdan. Inakala niyang ito’y si Lilith at bumalik sa kanya. Ngunit nang napagmasdan niya itong maigi, napansin niyang marami itong pagkakaiba sa kanyang dating asawa. Mas maikli nang kaunti ang itim na buhok nito na bumagay dito. Nangungusap ang mga mata nito kung pakatititigan mo. Morena ang kutis nito. Mahahaba din ang mga pilik nito kumpara sa dating asawa. “Sino nga kaya siya? Siya na ba ang makakasundo at makakasama ko sa buhay? Ako din ba ang magbibigay ng pangalan sa kanya? “, mga tanong ni Adan sa kanyang isip. Maaaring hindi niya napansin pero napalapit agad ang loob niya sa di-kilalang babae. Minabuti na lamang ni Adan na lumabas at manguha ng mga bungang-kahoy para sa agahan nilang dalawa. Naisip niyang marahil ibinigay sa kanya ang babaeng iyon upang makapalit ng dating asawa. Mamaya na lang niya kakausapin ang bagong kabiyak pagkagising nito.

Habang nagaganap naman ang lahat ng ito, nakabalik naman si Samael sa kalangitan. Tinipon din niya ang ikatlo pang bahagi ng mga anghel na tapat din sa kanya. Humanda din sila upang sumabak sa digmaang babago sa kasaysayan ng mga anghel sa kalangitan. Pumunta na sila sa pook ng labanan. Upang matukoy ni Samael kung sino ang nasa panig ng kung sino, pinakikiramdaman niya ito. Kung makita niyang itim ang presensiyang nakabalot sa anghel, ito’y nasa panig ni Lucifer. Kung puti naman, ito’y nasa panig naman ni Miguel. Kung kay Samuel ka naman panig, dilaw ang presensiyang bumabalot sa iyo. Sa una at ikalawang langit, wala nang mga anghel na naglalaban. Kaya nagtungo na si Samael, sampu ng mga kasamahan niya sa pangatlong langit. Nakita niyang sugatan na ang pinuno ng mga hukbo ng mga anghel na si Miguel sa patuloy na pagtama ng abilidad ng Orihalco Sonata sa anghel. Sa isang kisapmata, agad na sinalag ni Samael ang pantapos na atake sana ng taksil na anghel gamit ang kanyang kris. “Ako na muna ang bahala dito, Miguel. Doon ka muna sa isang tabi”, sabi ni Samael kay Miguel. “Ano ang ginagawa mo sa Planetang Lupa? Mag-uusap tayo mamaya! “, bulong ng pinuno ng hukbo sa kapwa anghel. Pumunta na sa isang sulok si Miguel at sa kanyang dalawang kamay, naglalabas siya ng bola ng liwanag. Gamit yon, naghihilom ang mga sugat niyang natamo sa pakikihamok sa kalabang anghel kahit sa mabagal na bilis lamang. Ang mahalaga’y makabalik siya sa laban bago bumagsak ang isa man sa magtutunggaling anghel. Hindi siya puwedeng magpabaya. Kapwa pagod na rin ang mga anghel na nasa panig ng itim at puti at minabuting panoorin ang pagsasagutan ng mga sandata nina Samael at Lucifer. “Ano’t tila nahihintakutan ang pinuno ng aking hukbo? Ang ginawa ng iyong kalaban kani-kanina lang ay hindi mo dapat ikagulat. Kaya mo ding gisingin ang iyong sandata”, anang tinig. “Panginoon… “, anas ng anghel. “Bravia Exvalla. Yan ang aking pangalan”, anang isa pang tinig. Napatingin si Miguel sa kanyang espada. “Bravia… Exvalla? “, bulong ni Miguel.

Sa naga…