“Oo.”
Unti-unting iginiya pabalik ni Ginny ang ulo ni Dexter, at nagkandahaba ang dila nito sa pag-abot sa kanyang utong. Gustong gusto ni Ginny ito – ang pagiging in control, ang makitang parang asong tinatakam ng masarap na karne ang kasintahan. Sa pagkasabik ni Dexter ay nagkandatulo ang laway nito.
Ang “nagbabate” na tinutukoy ni Ginny sa kanyang tanong ay si Larion, isa sa mga kargador sa tindahan ng mais nina Dexter na siya ring live-in houseboy sa kanilang bahay.
Noong nakaraang gabi lamang, nagtalik silang dalawa sa bahay nina Dexter. Naiwan nilang bahagyang nakabukas ang pinto ng kuwarto. Habang mabilis na umaayuda si Dexter sa ibabaw ni Ginny ay binulong nitong may naninilip sa kanila. Sandaling nataranta si Ginny sa narinig. Sino ba naman ang hindi? Ngunit sa halip na bumaba ang libog ay lalo lamang tumindi ito. Parang tinamaan ng kakaibang ngilo ang kanyang puke, at sa bawat ulos ni Dexter ay parang ihi na ang nilalabas niyang padulas.
Binalot ni Ginny ang kanyang mga binti sa baywang ng kasintahan para lalo nitong idiin ang bawat pagpasok. Para na rin lalong bumuka ang kanyang hiwa. Sigurado siyang doon nakatitig ang ‘di kilalang namboboso.
Pakiramdam niya’y dumoble ang sukat ng ari ng kanyang boypren; tila lumalalim ang bawat ulos, parang lobong hinipan at lalong tumaba. Hindi pa siya nakararamdam ng ganoong kuryente sa tanang buhay niya.
Madaling nilabasan si Ginny. Pinikit niya ang kanyang mga mata, at sa isip niya’y kitang-kita niya kung paano nagtitilamsikan ang kanyang katas tuwing huhugutin ni Dexter ang titi niya.
Hindi karaniwang maingay sa kama si Ginny, ngunit sa pagkakataong ito’y sumigaw siya ng pagkalakas-lakas.
At habang hinahabol pa ang hininga, ang ‘di kilalang mamboboso ang nasa isip niya. Nakita kaya nito ang kapal ng lagkit niya? Nakita kaya nito ang husay sa pagpiga ng puke niya? Tinitigasan ba ito dahil sa nakikita? Nagbabate ba ito habang tinitira siya ng mala-kunehong si Dexter? Ni hindi na niya alintana ng labasan sa ibabaw niya si Dexter. Umungol na lamang siya ulit ng sumigaw ito para magkunwaring nilabasan sila ng sabay.
Umalis sa pagkakapatong sa kanya si Dexter. Dinakot nito ang puke niya at pinahid ang basang kamay sa kanyang pisngi bago pumunta ng banyo. “Ang dami ng nilabas mo, ah.”
Nadama ng kanyang mga binti ang sapin ng kama. Bahagya siyang natawa sa sarili.
Para itong inihian ng may sakit.
Tinignan ni Ginny ang awang ng pinto. “Wala namang tao.”
“Kanina meron.” Paliwanag ni Dexter habang umiihi. “Ayoko ngang tumigil. Kako, kung gusto mo lang titigil tayo. Pero since ok lang sa’yo…”
“Sino?”
“Hindi ko nakilala.” “Akala ko nakita mo?”
“Naaninag ko ngang may gumagalaw diyan noong lumingon ako. Nagbabate siguro.” Umupo si Dexter sa sulok ng kama at marahang sinapo ang kanyang puke. “Siguro habang titig na titig dito. Sino ba naman ang hindi mapapatitig dito? Ang libog ng may ari nito. ‘Tangina, tumutulo ka pa rin?”
“Ang bastos mo!” Hindi masasabing convincing ang pataray na sagot ni Ginny. Lumalim muli ang mga hininga niya – tinablan ng sasandaling paghawak sa kanyang kaselanan. Mamula-mula pa rin ang mga labi nito, ngunit hindi kagaya ng karaniwang nangyayari ay hindi nakaramdam ng hapdi si Ginny. Ni walang ngawit.
“Bastos? E hindi ba pantasya mo ‘yun? ‘Yung pinapanood ng ibang lalaki? ‘Yung tinitira ng ibang lalaki?”
“‘Tangina mo.”
“Sinabi mo ‘yun dati. Sabi mo, gusto mo ni hindi mo kilala. ‘Yung hindi ka rin kilala.
Para bastusin ka. Gusto mo ng magaspang, ‘di ba?”
Hinila siyang palapit ni Dexter at pinaupong nakatalikod sa kandungan nito. Sa puwestong ito, nakaharap siya sa salamin ng malaking aparador. Kitang-kita niya kung paano ibuka ni Dexter ang mga binti niya; kung paano pumitik-pitik ang nabubuhay pa lamang na ari nito sa gitna ng kanyang mga binti. Binubuka ni Dexter ng dalawang daliri ang puke niya. “You want it rough with a stranger, hindi ba? ‘Yung walang pakialam kung masaktan ka?” Parang labi na bagong lagay ng lipstick ang hitsura ng puke niya. “Hawakan mo ang titi ko.” Inabot ni Ginny ang muling naninigas na titi ng kasintahan. “Gusto mo pasukin kita ulit?”
Matagal bago sumagot si Ginny. Katatapos lang nila. Bagamat pagod ang katawan, hindi naman niya masasabing wala na siyang gana. “Oo.”
“Fingerin mo ang sarili mo.”
Ibinubuka pa rin ng mga daliri ni Dexter ang labi ng kanyang puke. Nilaro niya marahan ang gilid ng mga labi. Tinignan niya kung gaano kakintab ang kanyang tinggil.
Hinila ni Dexter ang kanyang kamay at puwersahang ipinasok ang dalawang daliri sa kanyang puke.
Oo, type ni Ginny ang maging in control. Walang katulad para sa kanya kung kinokontrol niya ang emosyon ng katalik. Pero kaparehong sarap – mas matinding sarap pa nga kung minsan – ang nararamdaman niya kapag tinatrato siya ng ganito ni Dexter. Kapag ginagawa siyang parang utusan.
“Ibuka mo ang dalawang daliri mo”
Bamagat hindi niya maisip kung bakit, sinunod ni Ginny ang inutos ng boypren. Naramdaman niya ang lamig ng hangin sa kuwarto na tila dumidila sa mga panloob na labi ng kanyang puke. Nagulat na lamang siya ng pasukin ng dalawa pang daliri ni Dexter ang naakawang na puke niya, at kasabay nito’y nilaro ng isa pang kamay ni Dexter ang kanyang kuntil.
“Magpapatira ka sa iba, pero sino ang may ari ng pukeng yan?”
Sa isip ni Ginny, namura niya ng wala sa oras si Dexter. Walang ibang nagmamayari ng puke niya kung hindi siya lang. Pero handa siyang iparinig rito ang nais na marinig. “Ikaw.”
“Gusto mo laspagin ng iba ang puke mo?” “Oo.”
“Pero kanino ang pukeng yan?”
“Sa’yo,” bulong ni Ginny. Mangarap ka ng gising, sabi ng kanyang isip. “Anong gusto mong gawin ko sa’yo?”
“Tirahin mo ko.”
Binunot ni Dexter ang mga daliri ni Ginny biglaang pinasok ang dalawa pa nitong daliri. Apat na daliri na ang nakapasok sa kanya ngayon – halos buong kamay na ni Dexter. Bahagyang nasaktan si Ginny, pero ang dahas ng mukha ni Dexter na nakikita niya sa salamin ay tila nagpapahilab ng sakit. Mahahaba at matataba ang mga daliri ni Dexter – basketball player ito.
“Tangina mo. Tirahin mo ko.” Binilisan pa ni Dexter ang palalabas masok ng kanyang kamay. Hindi sa paraang masuyo – malayo sa pagiging masuyo: marahas, mariin. Nanlalabo na ang paningin ni Ginny sa sarap na nadarama. “Tangina mo, tirahin mo ko!”
Parang asong naulol, binuhat siyang paangat ni Dexter. Kung hindi siya nakahawak sa salamin ay malamang na humampas ang kanyang mukha rito. Buhat ni Dexter ang isang binti, at ang isa naman ay nakapatong sa handle ng isa sa mga drawer. Nanakit ng bahagya ang balakang ni Ginny, ngunit ng ipasok ng tuloy-tuloy ni Dexter ang ari nito sa puke niya ay ni hindi niya makuhang isipin ang ngawit.
Mabilis na bumayo si Dexter habang dinidilaan si Ginny sa tenga. Parang nababaliw na aso, bulong ni Ginny. Parati niyang naihahalintulad ang kasintahan sa aso. At bakit nga naman hindi? Noong may alaga siyang tuta madalas siyang akyatan nito sa binti habang nakabitin ang mamula-mulang ari na sumisilip sa mabalahibong pabalat. Ganito lang rin naman ang ginagawa sa kanya ng kasintahan.
Pinanood ni Ginny sa salamin ang matinding libog sa mukha ni Dexter. Salit salit sa panonood niya ang mabilis na paglabas-masok ng titi nito sa puke niya. Wala na sa sarili si Dexter. Si Ginny muli ang may kontrol. Rumagasa ang basa sa puke ni Ginny sa tindi ng pagnanasang nakikita sa mukha ng lalaking tumitira sa kanya.
“‘Yan lang ba ang kaya mo… Diinan mo pa! ‘Tangina mo, diinan mo pa!” “Putsa ang libog mo talaga.”
“Ang sarap mo kasi kumantot. Tangina laliman mo. Ang sarap… ang sarap, hon… ang sarap mo tumira, hon. Laliman mo… ah… ah… ah… Tarantado ka para akong nanganganak. Ahhhhhhhhhh…”
Nangilo ng bahagya ang puke niya, at ang magkalahong ngilo at ang dahas ng paglalabas masok ng titi ni Dexter ay lalo lang dumagdag sa tindi ng libog niya. Tapos na siyang labasan pero basang-basa pa rin siya.
Dahil sa matinding libog ay hindi naging matagal labasan si Dexter. Nauna nang labasan si Ginny, ngunit ng maramdaman ang pagsirit ng mainit na tamod sa loob ng kanyang puke ay nilabasan na naman siya. Mahigpit niyang hinawakan ang ulo ng kasintahan para hindi siya nito bitawan. Para hindi ito lumayo. Para panatilihin ang matigas pa ring titi nito sa loob niya, habang pinipiga piga pa rin ng puke niyang nilalabasan.
“PAANO MO NALAMAN na si Larion ang nakasilip?”
Nakapark ang van ni Dexter sa may likod ng CCP. Nakaupo itong hubot-hubad sa likod, at nasa ibabaw naman niya si Ginny. Katatapos pa lang nilang labasan, at gaya ng madalas nilang gawin ay ibinababad ni Ginny ang lumalambot na ari ng kasintahan habang sinususo nito ng parang bata ang kanyang mga dede. Nasa ganoong posisyon sila ng banggitin nitong ang houseboy na si Larion ang nanilip sa kanila ng nakaraang gabi.
“Kaninang umaga siya ang lumapit sa akin. Takot na takot. Humihingi ng tawad. Akala niya, namukhaan ko siya.”
Bahagyang natawa si Ginny. Apat lamang ang tao sa bahay nina Dexter: ang kapatid nitong si Fort, ang matanda nilang katulong na si Aling Maring, ang houseboy na si Larion at ang tatay ni Dexter na palagi namang nasa Amerika.
Pagkauwi niya noong nakaraang gabi, naglaro sa isip niyang si Larion nga ang nanilip sa kanya. Natuwa siya sa ideya. Sa pagitan ni Fort, na disikwatro at lamang at patpatin, at ni Larion, na disinuwebe anyos na at maganda ang hubog ng katawan dahil sa trabaho, mas nagenjoy siyang imaginin na si Larion ang nakakita sa kanila.
Bilang fashion photographer ng isang pambabaeng magazine, sanay tumingin ng magagandang katawan si Ginny. Sa araw-araw na ginawa ng diyos, mga lalaking halos hubo’t-hubad na ang kaharap niya sa trabaho. Mga model na babad sa gym. Pero ordinaryo na sa kanya ito. Ni hindi niya iniisip. Mas natutuwa siya kapag nakakakita ng kakisigian sa ordinaryong mga tao – sa mga pulis, halimbawa, o mga kargardor. O maski taxi driver. Hindi niya maiwasang maglaro ang isip niya.
Kaya noon pa mang bago pa lang sila naging mag-steady ni Dexter ay napansin na niya si Larion at ang mga kasamahan nito sa tindahan ng mais. Palibhasa’y naka-short lang, kitang kita mo ang pagiging batak sa trabaho ng katawan – ang depinisyon ng mga masel na hindi mo ikahihiyang itabi sa mga fashion model na sa gym lang gawa ang kakisigan. Biniro pa nga niya si Dexter tungkol sa “bikini line” ng mga ito: ito yung bandang itaas ng singit na kita mo na kapag low-waist ang pantalon.
Si Larion ang unang nakursunadahan niya sa grupo, dahil bukod sa pagiging baby faced, naikuwento na ito sa kanya ni Dexter. Sa kanila raw lumaki. Trabaho at bahay lamang ang routine araw-araw. Kaya malamang sa hindi ay wala pang karanasan sa babae.
‘Di niya napansing pumiga-piga pala ang kanyang puke sa naisip na imahe ng batang kargador. Natawa si Dexter. “Gusto mo pa ng isa?”
“Kaya mo pa ba?”
“Mahaba pa ang drive pabalik sa Batangas. Baka maubusan ako ng lakas.” Biro ng kasintahan.
Hinaplos ni Ginny ang pisngi ni Dexter. Masuyo niyang hinalikan ito bago tuluyang ilabas ang nanlalambot nitong titi. Kinuha ni Dexter ang isang face towel at pinunasan ang kaselanan niya bago siya sinuotan ng panty. Tinulungan siya nitong magbihis.
Ito ang gusto niya sa kasintahan. Maasikaso ito, at bagamat sexually active sila at maituturing na wild ang kanilang mga trip, hindi siya binabalasubas.
Habang nasa highway ay binalik niya ang kanilang usapan sa isang paksa na napagkuwentuhan na nila dati. Tungkol sa mga pantasya. Ganito sila ka-open sa isa’t-isa.
“Sa tingin mo ba… balang araw… kapag may pagkakataon… ok lang sa’yo na makipag-sex ako sa ibang lalaki?”
“Depende.” “Depende sa ano?”
“Sa dalawang bagay. Una, dapat alam ko. Kung puwede pa nga, nanonood ako. Ikalawa, sa lalaki. Siyempre kailangan kilala natin. ‘Yung hindi ka bibigyan ng kung anong sakit.” Alam kasi ni Dexter na ayaw niyang gumagamit ng condom. Napangiti siya. Maaalahanin nga ang kasintahan.
“Paano kung si Larion?”
SINALANTA NG BAGYO ang Maynila at ilang karatig na probinsiya. Dineklarang walang pasok, at nawalan rin ng kuryente ang mga bayang apektado ng malakas na ulan at hangin. Bisperas pa naman ng ika-26 na birthday ni Ginny.
“Larion, may emergency sa Manila si Ginny. Kailangan mo siyang puntahan ngayon din.” Utos ni Dexter sa houseboy. “Marunong ka namang mag ayos ng gripo hindi ba? “
“Opo. Pero ang lakas po ng ulan.” Palusot ni Larion.
“Kaya nga lalong dapat ka pumunta dun. Walang ilaw ang buong compound nina Ginny. Ngayon, nawalan din siya ng tubig. Ang hirap noon, ‘di ba? Hindi bale, gamitin mo ang kotse ko.”
Napilitang sumunod na lamang si Larion. Napakalayo ng tinitirhang apartment ni Ginny sa Pasay City mula sa Batangas, at delikado ang biyahe dahil sa lakas ng hangin. Pero kailangan niyang sundin ang binatang amo. Miminsan lang mag utos ito.
Inabot ng halos anim na oras si Larion sa daan.
NAGBABASA NG ISANG pocketbook sa tabi ng bintana si Ginny. Brownout, at dahil mag-isa lang sa bahay ay hindi na siya nagbukas ng kandila. Tanging sa isang emergency light ng compound na malapit sa labas ng kanyang bintana nagmumula ang liwanag. Kung kanina’y napakalakas ng hangin, ngayon naman ay ang tindi ng init. Nakabalot lamang ng isang maigsing bathrobe si Ginny, at sa loob ay panty lamang ang suot niya. Sa kanyang pagkakaupo ay bilad na bilad sa kokonting ilaw ang makinis niyang mga binti.
Erotic ang kabanatang binabasa ngayon ni Ginny. Binobrotsa ng bidang lalaki ang kaparehang puta, at sarap na sarap ito sa kanyang ginagawa.
Niluwagan ni Ginny ang suot bathrobe. Nagiinit siya. Basa ng manipis na pawis ang kanyang dibdib, at konti na lang ay luluwa na ang kanyang matatambok na mga suso.
May pumaradang sasakyan sa harap ng kanyang apartment. Sinilip ni Ginny. Van ni Dexter. “Perfect timing,” sambit niya sa sarili.
Bumaba siya para pagbuksan ng lock ang boyfriend at pumihit para bumalik ng kuwarto. Alam na nitong patuluyin ang sarili at isara muli ang pinto bago siya sundan. Ganito palagi ang kanilang routine. Napatigil lamang ngayon si Ginny ng marinig ang mahinang pagtawag mula sa labas. “Ate Ginny… Ate Ginny…”
Binuksan ni Ginny ang pinto at sumilip sa labas. Naaninag niya si Larion. “Ate, pinapunta po ako dito ni Kuya Dexter. Sira daw po ang gripo ninyo.” “Gripo? Anong gripo?”
“Hindi ko po alam. Basta sabi pumunta po ako dito para ayusin.”
Nagisip ng maisasagot si Ginny. Kalokohan kaya ito ni Dexter? Bakit naman niya papupuntahin si Larion sa apartment niya sa kalagitnaan ng bagyo?
Nilakihan ni Ginny ang pagkakabukas ng pinto at minuwestrang pumasok ang bisita. Nakatungo ito’t hindi makatingin, parang bahagyang nahihiya. Maiinis na sana si Ginnny ng mapansin na nakabukas pa pala ng bahagya ang suot niyang robe. Nakasilip ang isa niyang utong.
NAGLIGPIT NG KANYANG pinagkainan si Dexter. Halos hindi nito ginalaw ang hinain ni Ginny. Malamang nahihiya pa rin sa kasintahan ng among binata. Sa may bintana, sinusubukan pa ring tawagan ni Ginny sa cellphone si Dexter habang inuubos ang sinindihang sigarilyo. Halos twenty times na niyang nakontak ito, ngunit binabagsakan siya ng telepono.
Bamagat madilim, napansin niyang miminsang sumusulyap sa legs niya si Larion. Gusto niyang hilahin pababa ang kanyang robe – hanggang lagpas singit lang kasi ito – pero meron siyang kakaibang nararamdaman sa bawat pagkakataong titingin si Larion kaya’t hinayaan na lang niya.
“Ate, tignan ko na po ang gripo ninyo?” Mahiyaing tanong ni Larion.
“Sige. Umakyat ka sa taas. Nasa kuwarto ko ang banyo. Dalhin mo ang flashlight.” Malaking misteryo pa rin para kay Ginny kung bakit pinapunta sa kanya ng boyfriend ang crush niyang houseboy. Pinagbibigyan na kaya siya?
Sinundan ni Ginny sa banyo si Larion. Tinitignan nito ang gripo sa lababo. “Para naman pong walang sira ito. Sabi ni Kuya Dexter ayaw daw tumigil sa katutulo.” Natawa si Ginny. Parang ‘hint’ ito sa gustong mangyari ni Dexter. “Naku ewan ko sa’yo. Kayo ang nag-usap, kaya kayo ang nakakaalam kung saan may sira. Akala ko ba mahusay kang kumumpuni ng mga tubo?”
“Baka po rito.” Tila nasaktan ang ego, tumungo si Larion sa may shower. Pinihit niya ang handle – akala siguro niya’y tulad ng sa bahay nila na kailangan mo munang hilahin ang maliit na pabigat pagkatapos buksan ang gripo para dumeretso ang tubig sa dutsa. Hindi niya alam na diretso na sa shower ang pihitang iyon, at bigla siyang nasabuyan ng napakalamig na tubig. Sa gulat, nalaglag niya ang flashlight.
Tarantang tinulungan ni Ginny ang ka…