Chapter 1
Taong 1992.Kanina pa nakaupo si Dan at naghihintay sa simula ng klase para sa unang subject. Unang araw niya sa ikatlong taon ng kursong Civil Engineering sa isang kilalang pamantasan sa Maynila kung saan siya ay nag-aaral bilang isa sa mga scholar.
Habang binabasa ang librong hawak ay pasimple niyang iginala ang kanyang paningin. Halos lahat ng kaklase niya ay parang galing sa maykayang pamilya base na rin sa pananamit at pagkilos ng mga ito.
Hindi niya maiwasang hindi makaramdam ng lungkot, sapagkat kailangan pa niyang mag-aral ng mabuti at magtrabaho sa gabi para lamang makatapos sa kolehiyo. Maaga siyang naulila sa mga magulang at wala siyang ibang katulong sa pagtataguyod ng kanyang pag-aaral kung hindi ang kanyang sarili.
Ipinikit niya ang kanyang mga mata at saka sumandal sa upuan. Dalawang taon na siya sa kolehiyo, tatlong taon pa ang kanyang mahirap na bubunuin. Maraming laman ang kanyang isipan, ang kanyang mga plano sa buhay at mga pangarap na gustong abutin. Mga pangarap na ang pangunahing hakbang ay ang makatapos sa kolehiyo.
Halos puno na ang kanilang classroom ng dumating ang grupo ninaChristine. Dumaan pa kasi sila sa cafeteria sa labas ng school at hindi na nila namalayan ang takbo ng oras. Napilitan silang umupo sa may bandang likuran at si Christine ang nag-iisang naiwang nakatayo.
“Wala na bang bakante? Saan ako ngayon mauupo?”ang inis na tanong ni Christine sa mga kaibigan.
“Sorry. All seats are taken. Doon ka na lang muna kaya maupo?”sabay turo ni Cherry sa may bakanteng silya na nasa may bandang gitna.
“Nakakainis naman.”ang nagdadabog na wika ng dalaga habang naglalakad patungo sa upuan.
“‘Wag ka ng mainis, maaga na lang tayong pumasok bukas para magkakatabi tayo.”ang habol ni Rose sa kaibigan.
Padabog pa rin s’yang naupo na naging dahilan para matigil sa pag-iisip ang katabing kaklase. Napalingon naman si Dan sa katabi at kaagad siyang nakaramdam ng paghanga sa dalaga. May napakagandang mukha kasi ito na kahit parang naiinis ang ekspresyon ay sadyang nakakahalina. Nakatawag pansin din kay Dan ang mahubog na pangangatawan ng kaklase na sadyang agaw-pansin talaga. Bahagya itong lumingon sa kanyang direksyon at nahuli siya nitong sa kaklase nakatingin. Saglit na nagtama ang kanilang mga mata at saka mabilis na ibinaling ni Dan ang paningin sa papasok na guro. Hindi na niya napansin ang gumuhit na ngiti sa labi ng kaklase.
Kinuha ng kanilang professor ang kanilang mga classcard at nagsimula na ang klase. Isa-isang tumayo at nagpakilala ang mga estudyante sa harapan.
“Miss Christine Dela Fuentes.”, ang banggit ng kanilang professor at nagpunta sa harapan ang kaklaseng kanina pa nagpapagulo sa isipan ni Dan.
May ilang mga kalalakihan na kaagad na nagpakita ng paghanga at interes sa dalaga.
“May boyfriend ka na ba?”ang unang tanong ni Carlo.
“Dati meron, ngayon wala na, so I’m willing to entertain any possible new candidates.”ang may himig pagbibirong tugon ni Christine.
“Pwede bang pumasyal sa bahay nyo?”turan naman ni James.
“Depende siguro kung papayag ako, if may go signal ko. Why not?”ang nakangiting sagot ulit ni Christine na lalong nagbibigay ng saya sa mga kabinataan.
Habang sinasagot ni Christine ang bawat katanungan ay isinusulat naman ni Dan ang lahat ng mahahalagang impormasyon tungkol sa kaklase sa huling booklet ng kanyang dalang kwadernong cattleya.
Pabalik na si Christine at saglit na tinapunan siya ng tingin bago ito tuluyang umupo. Hanggang sa natapos ang lahat ng kanilang mga subject ay ang kaklase pa rin ang laman ng kanyang isipan.
Nakalabas na ang grupo nina Christine sa classroom ng humabol sa kanila si Carlo. Nakipagkilala sa kanila agad ang binata ngunit halatang kay Christine ito interasado.
“Hi girls, I’m Carlo.”ang preskong pakilala ng binata na kay Christine naman nakatingin.
Ngumiti naman sila sa kaklase at isa-isang nagpakilala.
“Since ito ang unang araw na nagkakila-kilala tayo, my treat, tara sa canteen or sa cefeteria.”
Nagpaunlak naman sina Christine at magkakasabay na silang nagtungo sa labas ng building. Si Dan naman ay nakatingin lang sa mga ito. Wala siya sa posisyon para gawin ang ginawa ni Carlo kahit gusto din naman niyang makipagkilala ng personal kay Christine.
*****
Mamaya pa ang shift ni Dan pero nagpasya na siyang pumasok ng maaga sa pinapasukang fast food chain. Isa siya sa masuwerteng nakapasa sa scholarship ng school pero sagot naman niya lahat ng mga other expenses. Kahit ang upa niya sa tinitirhan at lahat ng kanyang pang-araw-araw na pangangailangan ay sarili niyang gastos.
“Pare, musta ang unang araw sa school?”bati ng kaibigang niyang si Edwin. Ito ang una niyang nakapalagayan ng loob sa Maynila. Inaanak ito ng kanyang tiyuhin sa probinsya at siya ding kumupkop at nagrekomenda sa kanya ngayon sa pinapasukan.
“Okay naman Pare, wala naman akong naging mga problema. Marami nga lang mga tiyak na darating na gastusin kaya kailangang kumayod pa ng husto.”
“Kaya mo yan, basta sa pag-aaral ka lang muna mag-focus, pasasaan ba at matatapos mo din yan. Iwas din muna sa mga relasyon, alam mo na din yan, mahirap mag-aral ng may babaeng kasama. Bukod sa magastos ay aagaw pa sa mga importanteng oras mo. Alalahanin mo Pre, nagtatrabaho ka pa sa gabi.”
“Alam ko naman ‘yan, naipangako ko na sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para makatapos. Kaya lang…”si Dan na pinigil ang sasabihin at saka huminga ng malalim ng maalala si Christine.
“Kaya lang ano? “
“May naka crush-an kasi akong classmate ko sa school. Ewan ko ba, iba yung dating niya sa akin. Para bang siya na yung babaeng gusto kong maging kasama sa buong buhay ko.”ang pabirong sabi ni Dan.
“Unang araw pa lang yan ah, mukhang sisipagin kang pumasok at di mag pa-late nan.”ganting biro ng kaibigan sa kanya.
“Ang gaan nga ng pakiramdam ko eh, para tuloy akong nagkaroon ng inspirasyon sa klase. Ang problema ko lang, nag-aalangan ako kung makikipaglapit ba ako. Bukod kasi sa napakaganda, parang ang layo ng agwat namin sa pamumuhay.”
Napatingin sa kanya si Edwin na natigilan dahil sa huling sinabi niya.
“Dan, okay lang siguro yung humanga ka, magkaroon ng inpirasyon, libre naman yun. Pero kung makikipaglapit ka pa lalo na sa tulad niya. Baka ikaw din ang maapektuhan, aral sa umaga, trabaho sa gabi. Halos kaunti na lang ang oras mo para sa sarili mo. Pag-isipan mong mabuti Pare, hindii naman kita pinangungunahan Pare, paalala lang bilang kaibigan, lalo’t parang komplikado ang sitwasyon. Pero ikaw pa rin naman ang magpapasya para sa sarili mo.”nakangiting sabi nito nang mapansin ang pananahimik ni Dan.
“Okay lang Pare. Para sa akin din naman yung mga sinabi mo eh. Salamat sa paalala, kaibigan talaga kita.”si Dan na ibinalik ang ngiti sa kabigan.
“Una na ako Dan, ako nang bahala sa pagkain natin mamaya. Bahala ka na muna jan.”paalam na ng kaibigan.
“Sige Pare, ingat sa pag-uwi.”
Wala na si Edwin at naiwan s’yang iniisip ang mga sinabi ni nito, alam n’yang tama ang kaibigan at nagdulot iyon ng bahagyang kirot sa kanyang dibdib. Napakahirap pala ng ganito, hindi na nga patas ang sitwasyon niya sa ibang lalakeng kaklase ay lalo pa siyang pinanghinaan ng loob dahil sa mga sinabi ni Edwin.
*****
Madilim na ng maghiwa-hiwalay sina Christine at ang mga kasama niya. Pero nanatili silang magkasama ni Carlo at ngayon ay nasa loob ng malamig na kotse ng binata. Medyo tinted ang mga salamin kaya hindi masyadong aninag ang nangyayari sa loob ng sasakyan sa tagong lugar na iyon.
Kasalukuyang magkalapat ang labi ng dalawa. Nakayapos ang kamay ni Christine sa likod ni Carlo at ganun din naman si Carlo sa kanya. Kanina pa nagpaparamdam sa kanya si Carlo, dahil sa may itsura naman ito at katulad din niyang mayaman ang pamumuhay ay naging madali ang ginagawa nila ngayon kahit hindi naman sila opisyal na magka-relasyon. Tulad ng dati, laro lang kay Christine, dahil mayroon na naman siyang mga karanasan at hindi na ito bago sa kanya.
“Ang sweet ng lips mo Tin.”
“Well, your’s too Carlo.”ang nakangiting ganti ng dalaga.
“Just Carl…”
“Okay Carl.”ang malambing na tugon ni Christine.
Muling naglapat ang kanilang labi at nagsimula ng maglakbay ang palad ni Carlo sa malusog na dibdib ng dalaga. Mahina naman itong sinaway ni Christine.
“Dyan lang sa ibabaw ng damit ko.”
Nagpatuloy sa banayad na pagpisil si Carlo habang naghahalikan sila, pero ng hindi nakatiis ang binata ay sinimulan niyang alisin ang butones ng blouse ni Christine.
“Please Tin, patingin lang ako.”anas ni Carlo.
“Three buttons lang Carl, stop there ha.”bigay sang-ayon ni Christine upang lalong sabikin ang kaklase kapag nakita na nito ang malulusog niyang dibdib.
At muli na namang naglapat ang kanilang labi at nagsimula na din ang paglalaro ng kanilang dila, kasabay niyon ay ang pagkalas ni Carlo sa mga butones ng blouse ni Christine.
Pagkatapos makalas ang tatlong butones ng blouse ni Christine ay tumigil saglit si Carlo sa palitan nila ng laway at saka buong pagnanasang pinagmasdan ang malulusog na puting punong dibdib na nakabilad sa harapan niya.
“Wow Tin, napaka-yummy naman . Can I touch it?”ang mainit ng pakiusap ni Carlo.
Saglit na nag-isip si Christine, nais niyang bitinin ang kaklase pero mas pinili niyang pagbigyan ito, isang munting parting gift para kay Carlo sa unang gabi na magkasama sila.
“It’s getting late na Carlo, just give it a gentle massage.., just that..”
Lalo namang nag-init naman ang pakiramdam ni Carlo dahil sa paanyaya ng dalaga. Hinawakan niya ang isang dibdib ni Christine at ibayong init ang nasa katawan niya ng maramdaman sa kanyang kamay ang mainit na balat ng malambot at malusog na dibdib na kanyang minamasahe ngayon.
Muling kinabig ni Christine ang batok ni Carlo at nagsimula na namang mag-espadahan ang kanilang dila habang nilalamas ni Carlo ang kanyang isang dibdib. Ngunit kahit napakasarap kay Carlo ang laway ni Christine ay hindi niya kayang tiisin ang paanyaya ng dibdib nito.
Inilapit niya ang labi sa punong dibdib at sinimulang halikan at dilaan yun.
“Ahh…, C-Carll, stop it naaa…”
Ngunit sa halip na tumigil ay mapusok na inilabas ni Carlo ang isang buong dibdib ni Christine gamit ang isa niyang kamay.
“It’s so firm Tin…”
At saka niya sinimulang dilaan at supsupin ang nipple ng dalaga. Nag-init na din si Christine. Halos tatlong buwan na din ng huling may gumawa nito sa kanya, yung last boyfriend niya na taga kabilang school. Hinayaan niyang tuluyang mabasa ng laway ni Carlo ang kanyang nipple na naninigas na din.
Ilang ulit pang nilaro ng dila ni Carlo ang tuktok na iyon at saka niya muling susupsupin.
“Carrlll…”ang nasasarapang si Christine.
Tuluyan na ding inilabas ni Carlo ang isa pang dibdib ni Christine na hindi naman tumutol sa ginawa niya. Salitan niyang pinagpala ang dalawang malulusog na bundok gamit ang kanyang dila at bibig. At saka niya sabay na imamasahe habang magkahinang na naman ang kanilang labi.
Dahil sa pagpapaubaya ni Christine ay lalong naging pangahas si Carlo, at nagsimula ng gumapang ang kamay niya mula sa isang dibdib na nilalaro niya papunta sa may palda. At pagkatapos ay dahan-dahang pinagapang ang kamay sa may tuhod, at saka nagsimulang haplusin ang makinis na hita ng kaklase na bahagyang nakaawang.
Naramdaman na ni Carlo sa kanyang daliri ang sedang panty ni Christine na lalong nagpainit sa kanyang nag-aapoy na pakiramdam. Ganap ng ipapasok ni Carlo ang kanyang kamay nang pinigilan ito ng dalaga.
Dito na itinigil ni Christine ang kanilang ginagawa. Inilayo niya ang labi ni Carlo sa kanyang dibdib at at inalis din niya ang kamay ni Carlo mula sa loob ng kanyang palda. Inayos niya ang kanyang sarili habang nangingiting nakakatingin sa dismayadong mukha ng kaklase.
“Tin naman, wag mo naman ako ibitin”.
“Sorry, but no, we barely know each other tapos gusto mo ganun agad, no.”ang sagot niya sa binata na may kasamang mapanuksong ngiti.
“Tin, next time, let me touch it? Nakakagigil lalo eh. Hindi ako papayag na hindi.”ang madiing pahayag ni Carlo. Sobrang nabitin ang kanyang pakiramdam habang nakatingin sa parteng kamuntik na niyang mahawakan..
“Pag-iisipan ko muna…, since it’s mine.”ang natatawang sagot ng dalaga. Natutuwa siya sa bawat ekspresyon ng mga lalaking binitin niya. Dahil alam niya kung gaano takam na takam ang mga ito sa kanyang katawan.
Nakadalawang boyfriend na siya ng hindi naman matagal, ibinigay niya ang kanyang virginity sa una na matanda sa kanya ng ilang taon, limang buwan ding naging sila at may mahigit ten times din silang nag sex, pagkatapos ay nakipag break na siya. Gusto lang niyang maranasan ang tinatawag na sex dahil na-curious lang siya talaga. Ang pangalawa naman ay taga kabilang school, three months din silang nag date at four times lang na may nangyari sa kanila, then break na ulit.
Ngunit marami na ang nakalaro niya tulad ng ginagawa niya kay Carlo. Kissing ang touching lang, no sex. Thrill lang habol niya, wala naman kasing special feeling kung hindi libog lang talaga.
“Hatid na kita Tin?”
“Well, wala akong sundo ngayon, pero nope, mag taxi na lang ako, thanks for asking.”
Inilapit ni Christine ang labi kay Carlo na kaagad namang siniil ng mainit na halik ng binata.
“See you tomorrow Carl…”
Lumabas na si Christine sa kotse ni Carlo at naglakad patungo sa abangan ng taxi. Naiwan namang bitin si Carlo at hindi maalis ang pagkasuya.
“Shit, I’m almost there”.ang nasusuyang sabi ni Carlo na pinaalis na din ang sasakyan.
Pagkababa ni Carlo sa sasakyan ay kaagad siyang lumapit kina James at Dave na naglalaro ng billiard sa may isang parte ng kanilang terrace.
“It’s too soon pa para sa uwi mo Carlo ah, wag mong sabihin na for the first time ay parang challenging yung bago mong apple of your eye.”ang nakakalokong sabi ni James.
Kumuha si Carlo ng isang basyo ng serbesa at binuksan iyon.
“A girl like Christine is not that easy to have…”si Carlo.
“So wala ngang nangyari?”Si Dave.
“Of course there is, and it is something special and sizzling hot…, kilala nyo naman ako guys. Wala pang babae ang nakakatanggi sa karisma ko.”
“Ibang klase ka talaga Carlo.”ang naiingit na sabi ni James dahil lihim din niyang pantasya si Christine.
“And, trust me, very soon…, bibigay din ng tuluyan sa akin si Christine.”ang kumpyansang pahayag ni Carlo.
“Baka naman may close friend yan na pwede mong ibalato sa akin?”ang tanong ni Dave.
Dahil sa tanong ng kaibigan ay pumasok sa isipan ni Carlo ang isa pang kaklase. Ang isa sa mga kaibigan ni Christine na pagdating sa ganda ay hindi naman padadaig. Nagkataon lamang na mas gusto ni Carlo ang pagkilos at ugali ni Christine kumpara sa yumi at hinhin ng nasa isipang kaklase.
“Don’t worry Dave, may irereto ako sayo. At alam kong magugustuhan mo talaga.”
*****
Lumipas ang mga araw at naging normal na ang lahat para kay Dan. Tinikis na lang nya ang sariling damdamin at dinaan na lang sa mga lihim na tingin ang espesyal na nadarama para kay Christine. Kung minsan ay isinusulat na lang niya sa kanyang cattleya ang mga saloobin na hindi nya masabi sa kaklase. Para bang sa cattleya niya lang pwedeng aminin ang nadarama para kay Christine.
Nang matapos na ang kanilang huling subject ay dagli na s’yang tumayo para lumabas ng silid. Saglit n’yang tiningnan muna ang kaklaseng si Christine na nag-aayos na rin ng mga gamit mula sa upuan nito. Gusto sana nyang makipagkilala dito ng personal pero parang may pumipigil sa kanya. Nais na sana n’yang tawirin ang pader na nakapagitan sa kanila, pero sa tuwina’y bigo siya. Nakita niyang lumapit kay Christine si Carlo at nakipag-usap. Halatang close na agad ang dalawa at lalo iyong nagpapahirap sa nararamdaman ni Dan. Nang gumawi sa kanya ang mga mata ni Christine ay mabilis niyang isinakbit ang dalang bag at lumabas na ng silid.
Nakakailang hakbang na siya palayo ng may tumawag sa kanya.
“Dan, saglit lang.”
Tumigil si Dan sa paglalakad at hinarap ang pinanggalingan ng tinig.
“Nakalimutan mong kunin yung classcard mo kay Mam.”isa ito sa mga kaibigan ni Christine.
“Salamat…”, kinuha niya ang classcard sa kaklase.
“Im Angela. Yan ha, ako pa ang unang nagsabi sayo. ‘Wag mo nang kakalimutan ang name ko ha.”at saka ito matamis na ngumiti sa kanya.
Alam naman ni Dan ang pangalan ng kaklase, ngunit hindi niya agad nasabi ang pangalan nito dahil nag-aalangan siya kung sa pangalan o apelyido niya ito tatawagin.
“Thank you ulit Angela, and nice meeting you.”sabay lahad ng kanyang palad na pinunasan muna niya sa kanyang pantalon.
Dahil sa napansin ay muling napangiti si Angela at masayang pinaunlakan ang nakalahad na palad ng kaklase.
“Same here.”
“Angela, hindi ka ba sasama sa amin?” iritado ang tinig na pinanggalingan ng boses, si Christine.
Nagtama ang kanilang paningin at ewan kung imahinasyon lang ni Dan na parang galit ito.
“Wait guys, anjan na ako…” ang tugon ni Angela at saka ibinalik ang paningin kay Dan. “Dan, we’re going to unwind. You’re welcome to join us.”
“Gusto ko sana, pero may trabaho pa ako. Sa ibang araw na lang siguro.” at saka marahang sumulyap kay Christine.
“I see, working student ka pala. Basta sa susunod ay sasama ka na ha.” ang malambing nitong sabi.
“Siguro… bahala na, mahirap mangako. Ingat na lang kayo and have fun. Inaantay ka na yata nila.” paalala niya sa kaharap.
“Okay Dan, ingat ka din, see you.” at saka humakbang na ito palayo pagkatapos bigyan ng isang ngiti ang binata.
Naiwan s’yang nakatingin lang sa paglayo ni Angela na sumabay na ng paglalakad kina Christine.
Ipinangako nya sa sarili na sa pag-aaral lang ibabaling ang atensyon habang nasa kolehiyo. Ngayon ay pinagdududahan na nya kung matutupad ba niya ang pangakong iyon dahil kay Christine.
(Ipagpapatuloy…)
Author’s Note : Do give “Likes”, “Hearts” and “Comments”, if you appreciate my story.
Donation Request:Please do consider giving small donation to support my writings so that I can write more . SmartLoad or GCash lang po. MagPM lang po sana ang nagnanais na tumulong. Salamat po ng marami.
Copyright @ 2020 Van_TheMaster ALL RIGHTS RESERVED.