Call me Shaira, 20 years old, slim and proud with my body shape and my not so big but so firm breasts na laging pinupuri ng ex ko tuwing lalamasin niya ito….tuwing lalaspagin niya ang buong katawan ko sa pamamagitan ng kanyang daliri, dila at leche niyang batuta! Kapansin pansin din sa kin ang medyo may pagkasuplada kong mukha although cute daw naman. Siguro dahil na rin sa pagkasingkit ko –may lahi daw kaming intsik sabi ng nanay ko – at medyo pouty kong lips. Binagayan pa ng medyo pagiging fair complexioned ko. Sa height kong 5’2, at timbang na 48 kg, masasabi mong takaw pansin ako sa mga lalaki at minsan kahit sa kapwa ko babae na rin.
Tulad na rin siguro ng mga nakasanayan na nating kuwento sa makabagong panahon, maagang namulat ang kuryosidad ko sa karnal na bagay. Maaga akong nagkarun ng imahinasyon at maagang sinusugan ng kalibugan. Siguro dahil na rin sa kung ano anong nababasa ko at napapanood. Dagdag pa dito ang mga panunukso at mga kwento ng kaklase at kaibigan. Pero tinimpi ko ang sarili na bumigay kahit pa nga may jowaan akong dinaanan. Suplada nga ako siguro dahil di sila maka 2nd base sa kin. Pero alam mob ba yung ilusyon na naghihintay ka nang tamang edad at tamang lalake para sawakas eh maranasan mo na yung sa ideya mo ay napakasap ng bagay? Well, kabilang ako sa mga yun. Tapos medyo rebelled pa ko. Finally dumating ako sae dad kong disiotso…dumating din sa buhay ko si Kyle. Shit, ang poging Kyle na kahit tambay eh crush ng bayan. So ano pa nga ba mangyayari? E di nabola ako. Magaling pa magbasketball ang kumag! Empre proud ako na ako ang piniling Jowa. In short ayun, ilang kembot lang bumigay ako nang todo. Naranasan ko ang luto ng langit. Pero Leche. Ang sakit nung una ha? Kung anong bilis ni Kyle tumakbo, magdribble at magshoot ng bola, ganun din ang first time ko. Konting halik. Konting himas. Ibinuka. Isinaksak. Binayo ng husto kahit iyak na ako. At pinasabog. Aaminin ko, disappointed ako sa una kong sexperience.
So ayun, pag may pagkakataon, mas madalas kesa hindi, dyugdyugan to da max. Naranasan ko rin ang sarap kahit papaano pero parang kulang. Wala yung mga nababasa ko na halos panawan ka daw ng kamalayan sa sobrang sarap. Siguro nga sa kuwento lang yun. Unti unti hindi ko na hinahanap. Kumbaga , sabi ko sarili ko nun, at least kahit papaano sumasabog din ako kahit tipong bitin minsan.
Di nga nagtagal, nasapul ako. Walang nagawa mga magulang ko kahit ako ang panganay sa aming tatlong magkakapatid at umasa silang ako tutulong sa kanila balang araw. Nasa elementary pa lang kasi yung bunso at yung sumunod sa kin magsisimula pa lang maghighschool samantalang gagraduate ako ng Grade 12 nun. Grumaduate ang lola nyo dyuntes! Iyak ng nanay ko nun. Tatay ko naman masamang masama ang loob. Wala na rin silang nagawa nang tuluyan na kaming magsama ni Kyle. Squatter’s area. Malapit lang sa amin.
Nun ko narealized ang hirap ng buhay na pinasok ko lalo na nang manganak ako. Nakakaraos naman kahit papaano . Nag ga Grab si Kyle. Hindi naman kami kinakapos at regular siyang nag aabot ng pera sa kin mas madalas nga sobra pa sa budget. Malakas siguro siya sa mga suki niyang pasahero. Pero yung adjustments na kailangan mong gawin para buhay ng may anak at partner, mahirap. Tagaluto…Taga-Laba…Taga linis…Tagapag alaga ng bata…kulang sa tulog kung minsan…Tapos, madalas din sa hindi, kahit wala ka sa kundisyon, papasubo titi sayo tapos iiyutin ka na lang ng ganun- ganun. Madalas uli sa hindi, may pagsisisi akong nararamdaman pero tinitiis ko na lang. Ako pumili nito eh. Ito ang gusto ko or akala kong gusto ko. Minsan naiiyak na lang ako pag tulog si Kyle pero wala akong alam na pwede kong gawin para mabago ang sitwasyon ko. Mahal ko anak ko. Para sa kanya titiisin ko na lang ang sitwasyong ito…
Pero nangyari ang isang bagay na di ko inaasahan . May dumating na pulis sa inuupahan naming ni Kyle at tinanong kung ako ang kapartner nito. May kakaibang sipa ang kabog ng dibdib ko nang tanungin ko kung bakit. Para akong pinagsakluban ng langit at lupa nang sabihin sa kin kelangan daw akong sumama sa kanila upang kilalanin ang katawan ni Kyle sa Morgue. Patay na daw. Biktima ng holdap. Wala na akong nagawa. Tiklop tuhod akong umuwi sa magulang ko at tinanggap naman ako matapos ang ilang kadramahan , sumbatan at hagulhulan ang lumipas.
Nagsimulang mawindang ang utak ko dalawang buwan pa lang matapos akong umuwi ng bahay. Pera ang dahilan. Yung konti kong naitabi e mabilis na naubos dahil na rin sa pangangailan ng anak ko. Dagdag pa dyan ang mga pahaging na salitang naririnig ko lagi sa nanay ko. Talagang pakiramdam ko wala akong silbi lalo na nga nung ang tatay ko na ang bumibili ng gatas at diaper para sa anak ko. Di naman ako matanggap tanggap sa mga inaapplyan kong trabaho kesyo college graduate daw at kung tatanggapin naman ako may kapalit na hinihingi. Galawang buraot talaga. Minsan naiisip ko nang pumatol pero tinitimpi ko na lang. Hanggang madaanan ko sa FB page ko yung mga Walker’s Page. Basa basa lang muna ako nung una.
Bandang huli naisip ko kung papaburaot din lang ako, dito na lang. Mas may potensyal na kumite ako. Dala na nga rin ng kagipitan ko, kahit ninerbyos pa ko, sumali ako sa group nay un na agad namang natanggap. Syempre ibang pangalan ang ginamit ko. Pero di ako nag post agad. Basa basa lang ako. Naghahanap ng maganda ganda ang budget.
Hanggang mapansin koi sang post. 50s daw na genuine gentleman. PM and chat and I promise we’ll agree on something. Pero walang pumapansin sa post niya or wala akong nakikitang comments. Siguro may nagpi PM na. Ewan ko rin kung bakit, pero nag send ako ng simpleng HI sa messenger nya. Medyo ninenerbyos pa ko nung ginawa ko yun. Pero di naman siya nag reply. Siguro fake or siguro may nakausap na.
Inantok na ko sa kababasa sa page na yun. Tinamad na ko mag PM or mag comment. Sabi ko sa sarili ko sa ibang araw na lang. Umiyak pa anak ko kaya tinigilan ko na muna.
Alas dos ng hapon, mahimbing na ang anak ko sa pagtulog nito nang biglang tumunog ang phone ko. Messenger. Nang buksan ko, si Genuine. Nagmessage back.
GM: Hi. Sorry late reply. Medyo nagbusy.
Me: Ok lang. Di ko na nga inexpect na magrereply ka.
GM: So, ready to negotiate. Pero pwedeng pahingi muna ng pic. No need for nudes. Just a regular one will do.
Hindi na ko nag inarte pa. Nagsend ako ng pic. Whole body. Desente.
GM: WHoah. Ganda ah. Sexy. Ikaw talaga yan?
Me: Uu naman. Pero nasa sayo na kung dud aka. Makikita mo naman sa personal di ba?
GM: Pedeng saglit na video call? Just to see your face. Mabilis lang. As in 5 seconds.
Napaisip ako. Maririnig ako sa kabilang kuwarto. Pero need ko talagang kumita. Mabilis akong nag punta sa CR naming at pinindot ko ang video call. Mabilis niya tong sinagot. Kumaway lang ako sa kanya . Tumango tango naman siya at mabilis na pinatay ang video call. Hmn, gentleman nga yata talaga. Then nagmessage uli siya.
GM: Magkano?
Medyo napaisip ako. Magkano nga ba. Karaniwang nakikita ko nasa 2.5 k to 3k dun sa page. May iba nga 1.5 k. Pero alam ko naman na may hitsura talaga ako. Huminga na lang ako ng malalim sabay type sa messenger.
Me: 7k?
GM: Pricey. 5k. Free transpo. Free Food.
Me: Papadalhan mo ko pamasahe?
GM: Sure. Ill send an initial 300 pesos para makapag grab ka.
Me: Ok. Kailan at anong oras?
GM: Mamaya 7pm. Jollibee Roces.
Again, matapos ang mabilis na pag iisip, nag type ako ng Ok. Then kinuha niya ang Gcash details ko. Sabi niya hintayin mo na lang. Dadating daw ng 5pm yung pamasahe. Then sabi niya, maayos daw siyang kausap at very punctual. Hopefully daw di ako malilate. Sinagot ko na kung maayos siyang kausap, maayos din akong kausap at darating ako sa tamang oras. Natapos ang chat nang magpalitan kami ng thumbs up icons.
Bandang alas kuwatro, tumunog ang cellphone ko. May nagpadala nga ng 300 sa Gcash ko. Napahinga ako ng malalim. Nag aalanganin na ko sa totoo lang pero alam kong tutuloy ako. Mukha ng mabait naman siya. Bahala na. Kinausap ko nanay ko ng bandang alas singko at sinabi kong aalis ako at pupunta sa kaibigan ko tungkol sa posibleng trabaho daw sa call center. Kako siya na muna ang bahala sa baby ko. Nung tanungin ako kung bakit gabi naman ang lakad ko, sabi ko kasi sa gabi pa papasok ang kaibigan ko at kakausapin naming manager niya dun sa Call Center. Kanina ko pa inisip tong alibi na to. Tiniis ko na lang mga sumunod na sermon ng nanay ko pero pumayag naman ito.
Light make up. Simpleng maong na fitting at blouse lang ang suot ko. Nung tignan ko ang sarili ko sa salamin, alam kong di hamak na mas seksi ako sa kumpara sa mga dalagang di pa nagkakaanak. Ayoko ring masyadong pumorma at takaw pansin pa ako pag umalis ng bahay.
Ayun nga. Nakarating ako ng Jollibee sampung minute bago mag alas siyete. Nag messenger ako sa kanya at sinagot niya kung saan siya nakapuwesto. Nang puntahan ko nga, nakita ko siya sa sulok. Nakita niya agad ako at sabay nang pag ngiti ay ang pagkaway sa kin na umupo ako sa kaharap na upuan kung saan ang pagitan naming dalawa ay ang lamesa kung saan nakapatong ang ilang mga inorder niyang pagkain.
“Umorder na ko ng pagkain dito, ” aniya, ” pero kung ayaw mo, lipat tayo ng kakainan.”
Malumanay ang boses niya. Mukhang mabait nga kahit di guwapo pero di rin naman pangit.
“Hindi. Ok na dito, ” sagot ko.
“Parang namumutla ka? ” tanong nya.
“Medyo nininerbyos lang. Di ako sanay eh,” sagot ko. Kaswal pero nerbyos talaga ako.
“Bakit ka naman ninenerbyusin? Di ba dapat sanay ka na sa ganitong lakaran?” tanong niya uli.
Di ako makasagot.
…