Ang Pagsasanay Ni Shie

Mahalagang Paalala. Ang kwentong ito ay bunga lamang ng malikot na pag iisip ng may akda. Ang mga pangalan ng mga tao, hayop, lugar, organisasyon at bagay sa istoryang ito ay sadyang pinalitan. Anumang pagkakahawig nito sa tunay na buhay ay hindi sinasadya at nagkataon lamang.

Part 1. Si Shie.

Si Shie. K-12 student sa isang pampublikong paaralan. Sa edad nyang 18 ay napakaganda
na talaga ng dalaga. Hindi mo sya aakalaing dalaga pa sa hubog ng kanyang katawan. Sa
taas nyang 4’9, napakalake ng suso nito na 32b, bewang na 24 ang sukat at magandang
puwitan.

Bagamat laki sa probinsya, napaka puti nito at makinis ang balat.Kahit sa aplaya sa
probinsya na kanyang kinalakhan, madaming napapalingon dito sa tuwing siya’y
dumadaan.

Mahiyaing dalaga si Shie. Palibhasa mahirap ang pamilya. Namatay ang kanyang ina nang
naimpeksyon ang matris neto sa panganganak sa kanyang bunsong kapatid. Mangingisda
naman at tomador ang kanyang ama. Sa kinikita nito araw araw, kulang pa ito sa
pangangailangan ng limang babaeng anak nito.

Gustong makapag aral ni Shie kaya nang minsang napadalaw ang malayong kamag anak ng
kanyang ama na si Soledad ay di na ito nagpatumpik tumpik pa na sumama sa maynila at
mag aral, kapalit ng pagiging katulong nito sa bahay ng tiyahing si Soledad.

“Rochelle, plantsahin mo nga ang damit ko papasok na ako sa opisina. Ilabas mo na din
ang mga bagahe ko sa garahe” utos ni Soledad habang ito’y naliligo sa banyo.

“Opo Tiya” sagot naman ng masunuring si Shie. Pinlantsa na nito ang puting long
sleeve at silk pants ng tiyahin sa kanyang munting kwarto at isinabit sa hanger sa
magandang kwarto ng tiyahin. Binuksan na din niya ang aircon ng kwarto ng tiyahin.

Pagtapos ay inihanda na ang mga maleta nito na nakapatong sa malambot nitong kama.
Bitbit ang dalawang maleta at isang mabigat na bag, nagtungo si Shie sa garahe ng
bahay at inilagay ang mga ito sa gilid ng sedan ng tiyahin.

Pagkatapos maligo ni Soledad ay agad na itong nagbihis sa kwarto. “Rochelle,
ipagtimpla mo ko ng kape pagkatapos mo diyan!” sigaw ng tiyahin sa loob ng kwarto

“Opo Tiya!” pasigaw ding tugon ng dalaga upang marinig ito ng tiyahin.
Nagtimpla ng kape ang dalaga at ipinatong ito sa malaking narra na lamesa sa
kusina.

Paglabas ni Soledad sa kwarto ay bihis na bihis na ito. Mukha talaga itong mayaman sa
kanyang kasuotang puti. Umupo sa kusina at humigop ng kape.

“Maupo ka.” Utos ni Soledad sa dalaga. Pagkaupo ni Shie ay nagsalita na si Soledad.
“Matagal akong mawawala dito sa bahay at may kelangan akong asikasuhin sa mga factory
sa Cambodia. Bantayan mo itong bahay. Linisin mo katulad ng lagi mong ginagawa.
Patayin mo ang mga ilaw pag hindi ginagamit. Bawal ang bisita, at huwag kang
magpapapasok ng kahit sino, maliwanag?” Paalala nito kay Shie.

“Opo Tiya” tugon ng dalagang nakayuko at di tumitingin sa kanyang among tiyahin.
“Heto,” kinuha ni Soledad ang kanyang mamahaling wallet sa kanyang mamahaling bag.
Kinuha ang isang ATM at iniabot ito sa dalaga. “May sampung libo dyan sa ATM ko.
12345 ang password nyan. Pag may nasira dito sa bahay, itawag mo sa akin at tumawag
ka ng mag aayos. Pag naubos na din ang baon mo, tawagan mo din ako at magdedeposit ako ulit dyan sa ATM, klaro? Di ba 100 piso lang naman baon mo araw araw hindi ba?”
Tanong nito sa dalaga.

“Opo Tiya” Tugon ng dalaga.

“Tandaan mo mga bilin ko. Buksan mo ang gate nang makaalis na ako.” Utos ni Soledad
kay Shie.

“Opo.” At naglakad na ang dalaga palabas ng pinto upang buksan ang gate.
______________________________________________________________

“Putang inang buhay to pangit na nga pasahero wala pang tip!” pag rereklamo ni Macmac
habang minamaneho ang traysikel. Naghatid kasi sya sa loob ng subdivision ng isang
matandang pasahero. Sa gulang nitong 30 ay wal…