Ang Pinuno Doce

Ang Pag-usbong ng Hidwaan

Bago bumaba, naisipan ni Edwin na imbitahan si Joy sa kasiyahan sa Sabado. Tinawagan ng tinyente ang dalaga na agad naman nitong pinaunlakan. Pupunta daw ito kasama ang kaibigang si Rina.

Naisip din ng pinunong tanungin ang dalaga,

“Joy, kung pakakantahin mo ako, ano ang gusto mong kantahin ko?”

Nag-isip siya. Hindi niya hawak ang detachment, hawak ito ng Battalion. Tama ng napatunayan niya ang kanyang duda. Ipaparating na lang niya ang natuklasan sa kinauukulan.

Pagkatapos mapicturan ang tulog pa ring guwardiya, pumanaog sila ni Guzman, kasunod ng pag tunog ng kanyang cellphone. Hindi rehistrado sa kanyang telepono ang numerong tumatawag.

“Edwin, Cpt Torres to, S2, punta ka dito Battalion tawag ka ni CO.”

“Copy Sir.”, daglian niyang sagot, muling isinilid sa bulsa ang cellphone at hindi na hinintay na matapos ang tawag. Malamang sa hindi, ay patungkol sa kaganapan kagabi ang dahilan kung bakit siya pinatatawag.

Binuhay niya ang makina ng motor, pinaharurot, at hindi na hinintay na makabuntot sa kanya si Sergeant Guzman.

Kulang-kulang isang oras din ang biyahe pa Battalion Headquarters at pasado alas Siyete na nang marating nila ito.

Pinadiretso siya sa Officer’s Mess Hall ng gwardiya kung saa nadatnan niyang nag-aagahan ang mga opisyales ng batalyon.

“Maupo ka Edwin.”, si Lt Colonel Salgado, ang Commander ng kanilang Battalion. “Pakibigyan ng plato si Anto.”, utos nito.

Nasa bandang kaliwa ng BATCOM si Edwin, sa kanan naman nito ay ang Intelligence Officer o S2. Kasama sa umpukan ng mga Battalion Staff ay ang Executive Officer ng Battalion, Major Rocio. Naroon din ang Administrative Officer at ang Supply Officer.

“Nasaan si Delavega?”, ang BATCOM nang mapansing wala ang Operations Officer.

Si Delavega, nang mga sandaling iyon, bagamat nakabihis na, ay nasa loob pa ng kanyang Quarters.

Kalas ang sinturon nito, at bahagyang nakababa ang uniporme. Sa harapan nito’y ang pwetan ng bababeng simple niyang ipinuslit sa kanyang kuwarto, at kasama niyang nagpalipas ng gabi.

Ang bahagyang nakabitay na kaliwang paa ng babae’y hawak-hawak ng S3, habang labas masok ang katigasan nito sa madulas na biyak ng kakantutan.

“Uhmmmmnppp…Ohhhmnnn…Hmmmmmmn. Oohhhhhh. Ahhhh. Shhhiiit”, kanilang mga panaghoy. Nakatukod ang dalawang kamay ng babe sa dingding upang kontrahin ang matitinding ulos ng S3 sa kanyang puwerta, nang hindi tuluyang maingudngod sa pader ang mukha gawa ng matitinding bayo at ulos ni Delavega.

“Puta ka.. Putang-ina ka.. tang-ina mo, sarap talaga ng puke mo Cassy”, si Delavega. Patuloy ito sa pagkantot pero mapapansing pasulyap-sulyap sa kanyang relos, batid niyang hinihintay na siya ng ibang opisyales at ng mismong Battalion Commander sa mga sandaling iyon.

“Putang-ina maghintay kayo”. Mistulang sugapa, ay tinampal-tampal pa nito ang mabibilog na pisngi ng pang-upo ng kaniig at hindi nagmenor sa pagkadyot.

Nagsimulang bumakat ang mga palad ni Delavega sa pwetan ng kapareha, at mamula ang mga ito sa kanyang mga tampal, pero malayo pa ang opisyal sa sukdulan.

“Putang-ina mo ka ang sarap bilisan mo pa, bilisan mo pa putang-ina mo ka Sir Arthur “.

“Kantot pa, Sir, kantot pa sir, shiiiiit ungol pa nito, habang papalapit nang papalapit sa rurok.

“Putangina mo ka Cassy, kung hindi lang sana magugusot itong uniporme ko, pabuhat kitang titirahin.”, ang S3.

“Sir Arthur huwag kang tumigil putang-inaaaa hayan na akooooohh, oooohhhhh hayan na ako….”

Dito’ y naramdaman ni Delavega ang pagkibot ng kaloob-looban ng puke ng kaniig. Halos matumba ang babae, kumikiyod-kiyod pa ang katawan nito sa tindi ng tinamong orgasmo, bagay na nagpangisi kay Delavega.

Madiin nitong sinapo at nilamas ang mga suso ng kapareha, at nilapa ang leeg kasunod ang mahahalay na kataga. “Hindi mo makakalimutan itong titi ko Cassy, itong titi ko ang pinakamasarap kumantot sa lahat heheheheh.”, malademonyong usal nito sa kaniig na halos mawalan na ng lakas sa tindi ng narating na glorya, at sa dami ng katas na inilabas.

Hindi pa man ito nakakabawi ay muling umulos ng madidiin at malalalim si Delavega. Kailangan na niyang malabasan.

Hinila nito ang dalawang kamay ng nakatuwad na kapareha, at muling nagpakawala ng mas madidiin pa na mga bayo sa kaselanan ni Cassy.

“Uhhhhm…uhhhhhmnnn…uhhhhhmn…uhhhhmn…uhhhhmmmmm, putaaaaa kaaaa uhmmmm…”, magkakasunod na kadyot ng S3.

Pero ang inaasam na pintuan ng langit ay hindi pala magbubukas makaraang gulantangin ng sunod-sunod na katok ng tropa ang kanyang pintuan.

“Lt Delavega Sir, tawag na kayo ni BATCOM, Sir.”
“Putang-ina naman”., Halos umurong ang kanyang katigasan sa pagkabitin.

Walang magawa ang S3 kundi ayusin ang sarili nito, at iwanan sa kuwarto si Cassy, na noo’y nakasandal na lamang at lupaypay sa dingding ng quarters.

“Oh Arthur, anak ng tupa naman kanina ka pa hinihintay ah.” Halata ang bahid ng inis at pagkadismaya sa tono ng Battalion Commander makaraang iluwa ng bulwagan ng Officers’ Mess Hall ang Operations Officer. humingi naman ng paumnahin ang napahiyang S3 at nagkukumahog na dumulog sa conference table.

Hawak-hawak ni Colonel Salgado ang Spot Report na galing sa kumpanya ni Edwin. Ulat ito ng nangyaring harassment ng kalaban sa kaniyang Command Post kagabi.

Gaya ng inaasahan ni Edwin, nag-umpisa ang laro ng turuan.

“Edwin hindi yata kayo nagpapatrol ah, ang banat sa kanya ng EX –O ng battalion, bagay na hindi na niya kailangang sagutin pa, mismong si Colonel Salgado ang tumugon sa Ex-O.

“Eh karararting lang niyang si Anto, anong kasalanan niya diyan?”.

Nagsimulang maramdaman ng mga staff ng battalion ang tensiyon, bahagya na kasing tumaas ang boses ni Colonel Salgado. Pinapasadahan nito ang mga Intel Reports galing sa S2.

Nag-uusap ba kayong dalawa S2, S3 ha? May mga sightings naman na pala bakit hindi niyo yata ina-aksiyunan ha?”

“Yes sir”, ang S2. Ina-update ko naman palagi si Arthur Sir, na -icheck ang mga patrol bases at papatrolyahin ang mga detachments dahil sa mga sightings na malalapit.”

“S3 anong action taken mo sa mga intel reports?” muli, ang BATCOM.

“Prophylactic Patrols Sir sa mga detachments as soon na may development from S2.”, saad ni Delavega.

Dito, inilabas ni Edwin ang cellphone at nagwika, “With due respect Sir, bago niyo ako pinatawag dito, galing na ako sa detachment, sabay pakita sa mga nakuhang litrato ng kapalpakan ng kampo.

Nanlaki ang mata ng koronel makaraang makita ang mga larawan ng tulog na tulog at lasing na gwardiya.

“Putang-ina naman yan. Eh kaya pala eh. S3, trabaho mo yan eh, hindi na trabaho ng Company yan, Operational Controlled natin ang detachments alam mo yan, ibig sabihin hindi sapat na puro ka lang baba ng utos ng patrol, siguraduhin mo rin na nasusunod nila ang ating mga utos.”

Tuluyan nang nagalit ang Battalion Commander, at hindi maitatangging para ke Delavega ang galit na iyon. Ang kaninang pagkapahiya ni Delavega ay lumalim. Masama din ang tingin na ipinukol nito ke Edwin, bagay na ipinag kibit-balikat lamang ng Company Commander ng Alpha.

Ano pa kaya kapag sabihin niyang nag-drodroga ang kadre ng detachment?

Pero hindi niya na ito kailangang sabihin pa, sapagkat sa madali’t malaon ay babgsak at babagsak din namn ang putang-inang kadre sa drug test, mahuhuli at mahuhuli din naman ito.

“So anong recommendation mo ngayon S3.”, kasunod na singil ng Commander kay Delavega.

“Regular Patrols Sir, sagot naman ng S3.

Sa sagot nito’y tila lalong nagalit ang koronel. “Putang-ina naman Arthur, mali. Ikaw Anto, assessment.”, at nalipat ang atensiyon nito sa pinuno ng Alpha.

“Putang-ina bakit ako.”, gulat na bulalas sa sarili ng tinyente, gayunpaman ay sinagot ang Commander sa abot ng kanyang kaalaman. Para saan pa’t nabansagan siyang warrior.

“Sir, palitan kagad-agad ang Detachment Commander, kung puwede ngayong araw na ito palitan agad. Pangalawa, pabalikin muna ang mga CAA na naka off duty, i quadro-alas ang lahat ng Detachment.”

“Alam naman nating lahat na hindi gagalaw ang Yunit Pampropaganda ng kabila kung walang nakaagapay na Guerilla Platoon. Iyong harrassment kagabi, ay pam-propaganda lamang. Company CP ang hinarass, para lang sabihin sa mga masa na ganoon pa rin sila kalakas, na kaya nilang lusubin ang kampo ng isang kumpanya. Pero itong detachment na ito ang sa tingin ko ang talagang target sir, malamang lulusubin nila ito at i-over run. Pambulabog lang iyong ginawa nila sa amin kagabi, Sir.”

“Idagdag ko lang Sir, pahinugin natin ang sightings, habang binabasa natin ang magiging galaw nila, full alert lang tayo pero stand by, hayaan natin silang mag-isip na wala tayong kamalay-malay, tapusin natin itong linggo na ito, pagkatapos ng anibersaryo ng batalyon magkasa tayo ng malakihang operasyon.”

Magkaharap sa mesa ang tinyente at ang Intelligence Officer, kaya napansin niya ang pagtango- tango ng ulo nito at ngiti pagkatapos magsalita niyang magsalita.

“Putang-ina, umayos ka nga Arthur, kung hindi palit kayo ni Anto ng pwesto. ibalik kita sa kumpanya.”

Natapos ang meeting, subalit batid ni Edwin, ang meeting kung saan una niyang nakaharap si Delavega, ang magiging simula ng kanilang hidwaan. Nakakasugat ang talim ng mga tingin nito sa kanya kanina, kahit pa nakipagkamay ito sa kanya bago niya lisanin ang Battalion HQ at bumalik sa kanyang kumpanya.

Agad siyang bumalik ng kampo, at paakyat pa lang ang kanyang motor, dinig na niya ang sabayang bilang ng tropang nasa gitna ng initan, isinisilbi ang kaparusahang kanyang ipinataw kaugnay ng nagdaang kabalbalan.

“ONE, TWO, THREE, NINETEEN, ONE, TWO, THREE. TWENTY, ONE, TWO, THREE, ONE,” balik sa uno na bilang ng mga ito. Halata na ang hapo, ang pagod sa illan, ang iba’y hindi na halos makakilos.

Bago niya lisanin ang kampo papuntang detachment kaninang umaga,ay pinulong niya muna ang mga ito.

“CHANGE TO ATHLETIC UNIFORM, FIRST PANGUNAHAN MO HA, MAG SQUAT THRUST KAYO, AALIS AKO PERO PAGBALIK KO GUSTO KONG MAKITANG NAG- IISQUAT THRUST PA RIN KAYO, AKO ANG MAGSASABI KUNG KAILAN KAYO TITIGIL, MALAIWANAG BA FIRST?” , ang kanyang mando bago niya lisanin anCP kanina.

“TSSSSSSSSUUUUUUNNNNNNNNNNNNN”, ito ang pinaka-aasam asam na madinig ng tropa sa kanilang pinuno. Hudyat ng katapusan ng kanilang kaparusahan. Mga pagod ma’y dagliang luminya ang mga ito. Tagaktak ang pawis, basa ang mga kamiseta, pati ang tinapatang lupa, at malalalim ang hininga ng mga ito dahil sa pagod at init ng araw.

“Maliban sa mga kasama sa Battalion Got Talent, FALLLLLLLLLL OUTTT.” ,huling mando ni Edwin, kasunod ay ang pagkukumahog ng First Sergeant para iabot sa pinuno ang listahan ng mga pangalan ng tropa, kaugnay sa utos ng CO kagabi.

Ayaw na niyang madagdagan ang kasalanan, at kagabi pa’y inayos na agad ang mga sundalong i-oorganisa para sa nalalapit na paligsahan ng talento ng kanilang battalion.

Sa Post 1, kaharap niya ang pitong tropang marunong mag-gitara. Isa sa mga ito’y marunong diumano sa percussion, bagay na malalaman pa ni Edwin kung gaano ito kaalam sa nasabing instrumento oras na makapasimula silang mag-ensayo.

Mabilis din si Diaz, sapagkat naayos na rin pala nito ang marerentahang mga gamit, katunayan nga ay papanaog na ang sasakyan ng Alpha upang kunin ang mga ito sa karatig na bayan.

Nagpahinga muna ang pinuno, pumasok sa kanyang kubo.

Samantala sa kubo ni Ireneo, iinat-inat ito sa nagsisimula nang manakit na mga kalamnan ng braso dahil sa tinamong kaparusahan ng lahat. Kunsabagay, hindi lang naman siya, kundi buong tropa ay nag si-inuman na ng pain reliever dahil sa nagsimulang pananakit ng mga katawan.

Iiling-iling si Ireneo sa namalas na kastriktuhan ng pinuno, batid niya kung gano ito kadisiplinado.

Kaya nga kung nasa kanya lamang ang control, ang mga tipo ni Tinyente Santos ang nais…