————————
SA PAGPAPATULOY
————————
PAKIRAMDAM KO SA MGA ORAS NA IYON ay wasak na wasak ako, hindi lamang ang aking pisikal na katawan kundi pati na din ang kanyang pagkatao.
Hindi ko inaasahan ang mga rebelasyong isiniwalat ng lalaking minahal ko sa loob ng limang taon.
Nakilala ko si Bernard nung nasa ikatlong taon na siya sa kolehiyo na kung saan ay papalubog na ang business ng aking ama.
Inaalagaan ako at itinuring na parang anghel na bumaba sa langit. Dahil na din sa kabutihang ipinakita ni Bernard ay madaling nahulog ang loob ko sa lalaki.
Kaya naman walang pag aalinlangang ibinigay ko ang aking sarili para buksan ang kamalayan ko sa mundo ng sekswalidad.
Sa gabing inalay ko ang dignidad ko, alam kong walang atrasan pa.
Sa condo ng lalaki, sa kaniyang malaking kama, nakahiga akong hubot hubad, nakatingala sa kulay abo na kisame habang patuloy si Bernard sa pagsimsim sa aking hiyas.
“Ooohhhh Bernard, ang sarap ng ginagawa mo umhhhhhhh ohhhh..”
Halos puro ungol na lang ang lumalabas sa aking mga labi ng sa mga sandaling iyon, habang abala naman ang dila ni Bernard sa pagkalikot sa aking kariktan. Palalim ng palalim ang pagpasok ng dila ng aking nobyo kaya naman hindi ko na napigilang humawak sa ulo niya at idiin ito sa aking pagkababae.
Pakiramdam ko sa mga sandaling iyon ay gusto kong maipasok ni Bernz ang kaniyang buong dila ng sa gayon ay mas maabot ko ang sarap na sa feeling ko ay hindi ko pa natitikman sa tanang buhay ko.
Kasabay ng pagkain ni Bernard sa puke ko ay ang paunti unti at salitang paglapirot niya sa aking mga mumunting utong na mas lalong nagbigay ng kakaibang sensayon na dumadaloy sa aking katawan.
Pakiramdam ko ay may nagbabantang pagsabog sa aking kaibuturan ng aking kaselanan.
“Bernard, ooohhhh ohhhhh, lalabasan na ako ohhhhhhhhhhh ansarap uhmmmm ahhh ahhhhhhh….” Animo ay musika ito sa pandinig ni Bernard para mas pag ibayuhin pa ang paglamutak sa aking kaselanan.
Di naglaon ay humulagpos sa aking kaselanan ang dagta ng ligaya na noon ko lang naranasan. Pakiwari ko ay libo libong bituin ang patuloy na nagniningning kasabay ng pag alpas ng aking katas.
Akala ko ay natapos na dun ang sarap na aking nalasap pero hindi pa pala tapos ang nobyo ko. Naramdamang ko na lang na parang may bumubundol sa aking puke na basang basa ng pinaghalong katas ko at laway ni Bernard.
Napasinghap ako nang maramdamang kong pumasok ang ulo ng tigas na tigas ng titi niya.
“Honey, di ko ata kakayanin…” anas ko sa tenga ng mahal ko habang nakaakap ako sa leeg niya.
“Akong bahala honey. Sa una lang masakit pero sisiguraduhin kong pagkatapos ng sakit ay puro sarap ang mararanasan mo.” paninigurado ni Bernard.
Lalo akong yumakap ng mahigpit tanda ng pagsang-ayon ko sa kaniyang sinabi.
Kapagdaka ay bigla akong inulos ni Bernard. Ramdam na ramdam ko ang sakit ng biglaang pagkapunit ng aking pagkababae. Napaluha ako.
Hinayaan munang nakababad ni Bernard ang kanyang matigas na pagkakalaki sa loob ko habang sinususo niya ang aking utong na tigas na tigas.
Hanggang sa unti unti na siyang gumagalaw ay unti unti na ding napapawi ang sakit at unti unting nag iiba ang aking pakiramdam. Bumabalik na naman ang sarap na naranasan ko nung kinakain ako.
Akala ko, ang pinakamasarap sa pakiramdam ay noong walang sawang kinain ni Bernard ang aking pikit na pikit na hiyas subalit may mas hihigit pa pala dun. Mas lalo akong napanganga at mauubusan ng hangin nang mabilis na ang paglabas pasok ng katigasan ni Bernz sa aking puki. Dahil dito, mas lalo akong naging basang basa para mas maisagad pa niya ang tarugo niya.
Di naglaon, sabay naming naabot ang ikapitong glorya, mas masarap sa unang pag abot ko ng rurok ng kaligayahan.
Mas lalo kong minahal si Bernard at mas naging malapit pa kami sa isat – isa. Dahil dito, tuluyan ko ng ipinakilala si Bernard sa aking pamilya. Siya ang tumulong sa negosyo ng aking ama na sa maikling panahon ay nakabangon sa nagbabadyang pagkalugi.
Sa aking ikaapat na taon sa kolehiyo, Nag-intern pa ako sa kumpaniya ni Bernard at sa mismong opisina pa neto. Dito ako mas lalong natuto kung paano magpatakbo ng negosyo dahil higit kong kinakitaan ng pagsusumikap at pagtitiyaga ang aking katipan.
Pagkagraduate ko ay kinuha na din niya akong secretary niya. Mas lalo kaming naging malapit sa isat isa at naging magkatuwang sa pagpapatakbo ng kaniyang negosyo. Higit kailanman ay hindi niya ipinaramdam at ipinamukha sa akin na ako ay isang hamak lamang na isang sekretarya kundi mas pinag-igihan niya ang pagtuturo sa akin sa pamamalakad ng kumpanya.
Sa loob ng limang taon, hindi ako nakaramdam ng pag-aabandona sa piling niya.
Sa loob ng limang taon, hindi ako nakaramdam ng hirap pero natuto akong mas maging matatag at responsable.
Sa loob ng limang taon, itinuring niya akong prinsesa.
Sa loob ng limang taon, ipinaranas niya kung gaano kasarap ang mabuhay.
Sa loob ng limang taon, tinuruan niya akong tuklasin ang mundo ng laman.
Sa loob ng limang taon, tinuruan niya ako kung paano suklian ang mga ligayang idinudulot niya sa aking pagkababae sa tuwing kami ang magkapiling.
Sa loob ng limang taon…
Sa loob ng limang taon…
Pero sa loob ng limang taon ding iyon, ni hindi ko inaakalang may itinatago pla itong pagkamuhi sa pamilya ko.
Sa loob ng limang taon ding iyon, sa likod ng pagmamahal na puno ng maskara ay puro galit at pagkamuhi ang namamayani sa kaniyang puso.
Sa loob ng limang taon ding iyon, isang planong magpapabagsak pala sa aking pusong na natuto lamang kung paano ang magmahal.
__________________
Hindi ko pa din maarok ang nangyari kaninang umaga. Napakasakit ng ginawa ng taong minahal ko sa loob ng limang taon.
Nang magkamalay ako mula sa aking kama ay nasa ICU na pala ang aking mahal na ama na hindi kinaya ang mga pangyayari sa harapan niya. Tinignan ko ang sarili ko. Maayos naman ako pero ramdam ko pa din ang sakit.
Sino kaya ang nag-ayos sa akin para makarating ako sa kama ko? Huling pagkakaalala ko bago ako nawalan ng malay ay ang marahas na pag angkin sa akin ni Bernard.
Bernard. Malamang si Bernard nga.
Dahan dahan akong tumayo at tinungo ang kusina dahil pakiramdam ko ay uhaw na uhaw na ako. Naibsan ang uhaw sa aking lalamunan pagkainom ng malamig na tubig.
Kasalukuyan akong nakaupo sa sofa sa sala ng madinig ko ang mahihinang pagkatok sa pintuan. Kahit hinang hina ay nagawa ko pa ding pagbuksan ang pintuan.
Laking gulat ko ng makita kung sino ang nasa pintuan: Dalawang pulis.
Pagkaabot ng sobre ay agad agad kong binuksan at binasa ang nilalaman nito.
Natigagal ako sa aking nabasa:
Case:
LEAKING TRADE SECRETS.
Plaintiff:
BERNARD RODRIGUEZ
Isang sumon sa korte na kailangan kong pumunta sa Huwebes.
Minahal ko ng sobra sobra si Bernard ng higit pa sa buhay ko simula ng magkaroon kami ng relasyon. Ibinigay ko ang lahat lahat sa kaniya sa ngalan ng pag ibig. Akala ko, ang kabutihang ginawa niya sa loob ng limang taon ay bukal sa kaniyang puso.
Ako ang most capable secretary niya na ginawa ang lahat para lang makatulong sa paglago ng kaniyang kumpanya. Ibinuhos ko lahat ng natutunan ko sa pag aaral ko at pagiging intern sa kanya sa kadahilanang gusto kong ipagmalaki niya ako sa kung sino man ang makakasalamuha niya. Paano ko magagawang ipamigay ang pinakatatagong sikreto ng kumpanya sa ibang tao lalong lalo na sa kalabang kumpanya ni Bernard?
Sinong mag-aakala na ang kabutihang ipinakita niya ay nagtatago ang maitim na balak? Ni walang bakas na iniwan para maging malinis ang pagsasagawa ng paghihiganti sa aking pamilya. Pinlano ang lahat upang nang sa gayon ay wala akong kaideya ideya sa kung anong nangyayari sa aking likuran.
It was worse than hell. Higit na mas masakit pa sa nangyari sa aking kahapon. Ang isiping makukulon…