Hindi makawala si Ada sa inidoro nang dahil sa mga galamay, nagpupumilit pa rin siyang kumalas, inuubos niya ang kanyang lakas sa walang saysay na pagtangkang makaalis sa gumagapos sa kanya. Aliw na aliw naman si Klesnor sa mga pagkilos ni Ada, nagugustuhan niya ang napakainosente at kaawa-awang paggiling, kembot at pagkadyot ng PUWET ng babae. Para ba itong isang hayop na gustong makalawa sa isang patibong.
Hindi nahirapan na binuhat ng pataas ni Klesnor ang dalaga paalis sa inidoro, kumbaga ay parang walang bigat ang kanyang maamo at malaperlas na katawan. Sa kasalukuyan ay hindi na nakaapak si Ada sahig, nakalutang na siya sa ere na nasa kalagitnaan ng sahig at bubong ng banyo. Muli uling binuka pa ng konti ni Keslor ang mga paa ni Ada at inangat pa ng konti ang kanyang mga braso at dito tuluyang nakandado si Ada. Ang postura ng katawan ni Ada ay nagmukhang letrang ekis o kaya’y sa popular na termino, ito ay kung tawaging “SPREAD EAGLE”.
Kahit nasa ere na siya, hindi pa rin tumigil si Ada sa paglaban, patuloy pa rin sa pagkadyot at paggewang-gewang habang umuungol, kumbagay humihingi na siya ng saklolo, pero malabo na may makakatulong sa kanya, sapagkat ang matandang may-ari ay mahimbing natutulog at naghihintay na lang ng resulta sa imbestigasyon sa umaga. Hinayaan lang ni Klesnor ang babae na magsayang ng kanyang lakas, di nagtagal ay tumigil din si Ada sa pagkadyot at pag-ungol, yumuko na lang siya habang humihinga ng malalim kahit may subo pa ng galamay sa kanyang bunganga.
Naglabas pa si Klesnor ng mga galamay galing sa inidoro at mukhang dito na niya sisimulan suriin ang buong katawan ni Ada. Pero bago yun, gusto muna ni Klesnor na maglagay ng komunikasyon sa pagitan nilang dalawa, ginamit niya ang isa niyang galamy para dito, nilagay niya ito sa noo ni Ada. Laking takot ni Ada na sa akala niya ay tutusukin ang noo niya, pero nagtaka siya nung dumikit lang ang dulo nito sa noo niya. At dito naging posible na kausapin ni Klesnor si Ada sa pamamagitan ng “MENTAL TELEPATHY”, o kaya’y ang pakikipagusap gamit ng isip at diwa.
“Ano ang nararamdaman mo magandang binibini?” Tanong ni Klesnor sa nerbyosong babae.
Lumaki ang mga mata ni Ada sa laking gulat na bigla na lang siyang nakakarinig ng boses sa utak niya. Ang tono na naririnig niya ay para bang boses ng isang tao na nagsasalita sa mikropono.
Nasa instinct ni Ada na magsalita gamit ng kanyang bibig pero agad din niyang naalala na may nakasaksak pa palang galamay dito . Magulo ang isip ni Ada dulot ng matinding takot kaya di niya alam kung anong sasabihin dahil di rin siya makapagsalita, buti na lang at alam ni Klesnor ang sitwasyon niya at tinulungan niya si Ada sa kanilang komunikasyon. “Isaisip mo lang gusto mong sabihin at maririnig din kita.”
Dahil dito nalaman na ni Ada na “Mental Telepathy” ang paraan ng pakikipag-usap nitong mga galamay. Pero ganun pa man din, kahit tinuruan siya ay di pa rin nawawala ang kanyang takot. Sinikap ni Ada ni kalmahin ang kanyang sarili para makapag-isip siya ng maayos. “A-Ano po kayo? A-Anong gagawin mo sakin?” Tanong ni Ada na may bakas pa rin ng kaba sa kanyang isip.
Si Klesnor naman ay tuwang-tuwa dahil sa unang pagkakataon ay nagawa na niyang makipag usap sa isang babae. Dati ay puros sigaw sa pagkakataranta na lang ang naririnig niya sa mga babaeng nahahawakan niya, pero ngayon maski papaano ay umunlad na ang sitwasyon.
Ngunit si Klesnor ay walang pakundangan sa pag-sagot kay Ada, “Hinuli kita para sa aking pagsusuri, napili kita dahil ang katawan mo ay tamang-tama para sa aking eksperimento.”
Laking takot ni Ada ng marinig niya ang sinabi ni Ada, napaungol ulit siya at nanginig. “Anong eksperimento?! Anong gagawin mo katawan ko?!” Sigaw ni Ada sa kanyang isipan.
Patuloy lang si Klesnor sa pagiging manhid, hindi niya binigyang pansin ang magiging kalagayan ni Ada. “Gagamitin ko ang katawan mo para sa pagpaparami ng aking lahi, “Kakalikutin ko bawat maseselang parte ng katawan mo para masiguro ko na walang sablay ang paghihindot nating dalawa. Sisiguraduhin ko na ikaw ay mabubuntis at magdadala ng mga magiging supling natin.”
Lalong natakot si Ada sa rebelasyon na hinatid sa kanya, hindi niya masikmura ang magiging kapalaran niya sa kamay o di kaya’y sa mga galamay nitong “halimaw” kaya lalo siyang nanginig sa takot na nagwawala na siya sa pamimilipit at umungol pa ng malakas. Ang kanyang lumuha patuloy bumubuhos sa iyak. “H-Huwag po! Pakawalan mo kooo!!! Ayaw kong magbuntis sa mga kagaya mo!!!” Sigaw ulit ni Ada sa kanyang protesta.
“Hmmm…. Pero wala ka ng kawala sa akin, aangkinin ko buo mong katawan, lalo na ang PAGKABABAE mo. Simulan na natin pasiglahin ang mga sensitibong parte ng iyong katawan.”
Para matigil si Ada sa pamimilipit niya, pinulupot ni Klesnor ang baywang at tiyan ni Ada gamit ng isang matabang galamay, mahigpit ang pagkakapulupot nito kaya mabilis napahinto ang paggewang-gewang ni Ada.
Pamilyar na si Klesnor sa mga sensitibong parte ng kababaihan, inuna niya ang KILI-KILI ni Ada na namamawis na dulot ng takot. Gumamit si Klesnor ng dalawang galamay para himasin muna ang magkabilaang KILI-KILI.
Umungol ng malakas si Ada sa protesta at ginalaw-galaw niya ang kanyang mga braso para ma-ilang ang mga galamay na lumalapit sa kanyang KILI-KILI pero wala siyang napala dahil lalo pang inangat ni Klesor ang mga braso niya sa hangganan ng makakaya ng kanyang mga buto. Medyo masakit ito para kay Ada dahil nahihila ng todo ang kanyang mga buto sa KILI-KILI na kumokonekta sa kanyang braso at balikat. “Ang sakit!!! Ang sakit!!!” Sigaw ni Ada sa kanyang isip
Pero para kay Klesnor, ang pagkalas ni Ada ay nagsilbi bilang dagdag aliw. Kitang kita niya ang malaperlas na kinis na balat ng KILI-KILI ni Ada, sobrang kinis nito na wala kang makikitang bakas ng gasgas o FISSURE, wala ka rin makikitang bakas ng STUBBLE ng buhok sa KILI-KILI at ang nakaka-akit pa diyan ay ang pawis na sa pamamagitan nito ay kumikinang ang makinis na KILI-KILI ni Ada.
Hinimas-himas ito ni Klesnor, “Makinis ang mga KILI-KILI mo, ano kaya ang lasa nito?” Akala ni Ada na lalasahin lang mga galamay ang kanyang KILI-KILIpero nakakot siya ng biglang naglabas ng matulis na karayom ang dalawang galamay. “Huwag po!!!!! Anong gagawin mo sa KILI-KILI ko??!!” Protesta ni Ada.
Walang dalawang isip na dahan-dahang sinundot ni Klesnor ang karayom sa kumikinang na KILI-KILI ni Ada. Umungol at umire ng matindi ang magandang dalaga sa sakit dahil malalim ang pagkakatusok at natamaan ang laman sa loob ng kanyang KILI-KILI. “Aray koo!!!! Ang sakit!!!!” Dahan-dahan ding nilabas ni Klesnor ang karayom, ng umaray ng malakas si Ada, may bakas ng duro ang karayom at dumudugo na rin ang KILI-KILI. Pero di pa dito tumigil si Klesnor. Dinagdagan pa niya ang mga galamay na naglabas din ng mga karayom. Ang mga karayom ay parang kagaya sa injection, parehas din na bakal ang katangian nito
Lalong natakot na si Ada ng makitang dumagdag ang karayom, nagmamakaawa na na lang siya sa mga galaway, “Parang awa niyo na po, huwag niyo na akong tusukin!” Hindi ito pinasin ni Klesnor at isa-isa nagsitusok ang mga itim ng karayom na lalo pang dumami ang sakit naramdaman ni Ada. “Tama na po!!! Sobrang sakit na!!! Ang hapdiii!!!!”. Patuloy ang pag-ire ng maglakas at pag-iyak ni Ada, ang mga paa niya ay namimilpit na para na siyang isda na gustong umalis sa lambat. Tira-tira ang bawat tusok ng mga karayom, nakuha pang bilangin ni Ada ang mga karayom sa magkabilaang KILI-KILI, nasa sampu ang lahat ng mga ito, tig-lima sa magkabilang panig. Nanigas na lang sa takot si Ada sa kakatingin sa mga karayom na napipinturahan ng kanyang sariling dugo, para ba siyang binabangungot nang gising. Mga ilang minuto din nagdusa si Ada bago tinigil ni Klesnor ang pagtusok at tinanggal ang mga karayom.
Nag-enjoy si Klesnor sa pagsaktan sa babae, “Hmmmm…..Malambot ang balat ng KILI-KILI mo, wala itong depensa sa mga karayom. Baka puwede po namang sabihin sa akin kung bakit walang depensa ang mga ito?” Nalito si Ada sa wirdong na tanong. “Hindi ko po alam ang sinasabi mo, wala po talagang depensa ang KILI-KILI ko malambot lang po talaga ang yan.” Paluha na sinabi ni Ada.
“Hmmm ganun ba? Sige, mukha nga naman wala talagang maiibigay na depensa ang mga ito. Pero itong dugo at pawis mo, tikman ko nga.” Sabay-sabay lumubog ang mga karayom sa bawat galamay at napalitan ito ng mga malalambot na bunganga na walang ngipin. Marahan ang mga ito na pinagsisipsip ang KILI-KILI ni Ada, puntiryado nila ang mga parteng nasugatan sa karayom pati na rin ang balat na may bakas ng dugo at pawis.
“Masarap ang lasa ng dugo at pawis ng KILI-KILI mo! Para itong katas na masarap lasapin!” Sabi ni Klesnor na masayang iniinom ang mga tumutulong dugo. Nataranta si Ada sa akala na baka iinumin ng mga galamay ang lahat ng dugo sa braso niya. “Bakit mo iniinom dugo ko?! Itigil mo yan! Mauubusan ako ng dugo!!!” Agad naman siyang kinalma ni Klesnor, “Huminahon ka lang, pinapagaling ko rin ang mga sugat mo.” Gulat naman si Ada sa sinabi ni Klesnor, una ay hindi pa siya naniniwala pero nung naramdaman niya na mabilis nawawala ang hapdi sa KILI-KILI niya ay nakalma din siya, at totoo nga rin nang makita niya na wala na agad ang mga bakas ng sugat sa magkabilang balat. “O di ba? ininom ko lang ang mga tumulong dugo at pawis mo pero binigyan din kita ng likido na magpapagaling sa labas at loob ng inyong mga KILI-KILI.” Nilagay ni Klesnor ang isang galamay sa panga ni Ada at inangat ng konti ang ulo niya, “O, nagustuhan mo ba?” Hindi alam ni Adakung ano ang sasabihin niya, pero alam niya na mas mabuti nang umoo na lang kaysa sa pumrotesta kaya tumango na lang siya para pilitang sabihin niyang nagustuhan niya.
“Kita mo, wala ka dapat ikatakot!” Sabi ni Klesnor. Pabiro pa niyang kinulit ulit ang mga KILI-KILI ni Ada, pinagsisip niya ulit ang mga kakagaling lang na balat at hinila pa ng lamlamin niya ang mga ito. Napaungol din si Ada, para bang senyales na na-turn on din siya.
“Sarap nguyain ng KILI-KILI mo, para itong mga karne na napakasarap kainin!” Pilyong sinabi ni Klesnor. Napasimangot naman si Ada na para bang napikon sa biro ng alien. “Minomolestya mo KILI-KILI ko, maawa ka naman!” Tinigil ni Klesnor ang paglalamlam ni balat ng KILI-KILI ni Ada. “Hehe, o sige na,…