Nagtago tuloy kami agad sa loob ng bahay. Nang masilip ko si miggy na paparating ay lumabas ako.
Pinulot nya agad ang mga gamit na naiwan namin sa labas. Tagaktak sya ng pawis at punong puno ng takot ang mga mata nya.
‘Putangina kuya. Yung treehouse yun. Umalis na tayo dito’ tuloy tuloy nyang sabi habang sinusukbit ang bag sa balikat nya.
Ganoon na rin ang ginawa namin ni cel.
Patalilis kaming lumabas ng bahay. Nang makarinig kami ng mga nag-uusap ay tumigil kami at nagtago.
Napanganga kaming tatlo ng makita si pol sa mga grupong yun. Pero hindi na sya yung pol dati. Parang…..parang naging katulad na sya nila jim?
Tumangkad na sya, mas matangkad na sakin. Sa tantya ko nasa 6feet higit na. Tapos…..Lumaki ang katawan.
Nakagat sya? Gusto kong lapitan sya. Kumustahin pero nagsalita sya. Pati boses nya nagbago. At napagtanto kong, hindi na sya yung pol na kapatid kong matino.
‘Pag makita nyo sila. Patayin nyo na agad yung dalawang lalaki. Mag-ingat kayo dun sa isa, sundalo yun. Member ng ranger. Hindi yun mamamatay ng walang laban. Yung babae naman wag na wag nyong sasaktan. Asawa ko yun’ sabi nya
Doon ko napansing nagpahid ng langis ng sasakyan si miggy sa mukha at katawan nya. Pinahiran nya rin si cel. Tapos inabot nya sakin ang lalagyan.
Hindi ko na muna sya tinanong. Ginaya ko na lang din sya.
Dahan dahan kaming lumayo sa grupo. Maingat na hindi makagawa ng tunog. Nang makalayo kami ay humiga kami sa damuhan.
‘Baka kasi maamoy tayo kuya, e’ sabi ni miggy.
Kahit hindi nya ko nakikita ay tumango ako. Kaya pala nagpunas syang langis.
‘Putangina ni pol e no. Walang bilib sayo. Ang tanga’ sabi nya ulit.
Tumawa ako. Tapos tumingin kay cel. Nakatingala lang sya sa madilim ng langit. Marahil iniisip nya rin ang iniisip ko. Nakagat ba si pol o sadyang nagpakagat?
Madilim na madilim na ng bumangon kami sa pagkakahiga. Maingat pa rin kami sa paglalakad. Hindi kami nag-uusap. Mahirap na kasi. Baka may nasa malapit lang.
Nang makaramdam kami ng pagod ay naghanap kami ng punong pwedeng sandalan.
Tahimik lang kaming nakamasid sa kadiliman ng may mapansin ako.
Pero huli na ng malaman kong tatlong tao yun, dahil nakangudngod na ko sa lupa.
Naririnig ko ang pagpalag ni miggy.
‘K-kuya inaamoy nya ko’ mahinang sabi ni cel.
Hindi ko sya malingon dahil nakasubsub nga ko sa lupa. Tapos nagkaroon ng liwanag. Maraming yabag ng paa. At maya-maya nawala ang pumupwersa sa ulo ko.
Hinanap agad ng mga mata ko si cel at miggy pagkatayo ko. Pero napaupo ulit ako sa lupa ng makita ang tatlong malalaking tao.
Nakapwesto ang dalawa sa likuran ni cel habang ang isa, yung nagngudngud sakin marahil sa lupa ay nasa harapan nya.
‘Pasensya na. Siguro naman alam ninyong hindi natin kayang makipahpwersahan sakanila diba? Pero ligtas na kayo’ sabi ng tao na hindi ko maaninag ang mukha dahil nasa harapan sya ng spotlight na nakakabit sa truck.
Truck ng militar.
***
Carik Arevalo. Colonel. Sya yung nagsalita. Unang tingin ko pa lang sakanya ayoko na sa hilatsa ng pagmumukha nya.
Pero nakilala sya ni miggy at mukhang tiwala ang kapatid ko sakanya.
Yung tatlong higante naman ay hindi na umalis sa tabi ni cel. Kahit nung pumasok kami sa disenfection area ng kampo nila.
Ilan sila sa security ni senator mercado bago magka apocalypse. Nung magkaletse letse na ang mundo, ipinakalat sila ng senador para hanapin ang anak nya. Si cel.
Ayon kay miggy, sila yung volunteers at unang test subjects sa experiment na ginagawa sa underground lab sa mindanao.
Yung experiment na makailang ulit itinanggi ng gobyerno. Puta totoo pala. Ang kakapal pa ng mukha na kasuhan si senator mercado nung sabihin nitong iimbestigahan na ng senado yung mga report.
Nahanap nila si cel dahil sa amoy. Amoy na naiwan ni cel sa teddy bear sa bahay. Natagalan lang nila syang mahanap dahil marami silang nirescue’ng mga sibilyan.
Sa kamay ng mga katulad nila rico.
‘Oh hindi ka pa naligo?’ Tanong ko paglabas ni cel sa disenfection room.
Umingos sya. ‘Paano akong maliligo e nakabuntot sakin yang tatlo?’
Nakasunod na nga na naman sakanya yung tatlo. Lumapit naman si miggy sakanila. Tapos nagulat ako nung magsalita yumg isa. Puta nagsasalita naman pala sila haha!
‘Kailangan lang namin masigurong maayos ka cel. Bukas pag maayos na ang connection, makakausap mo na ang daddy mo. Aayusin lang namin ang magiging kwarto mo. Pumasok ka na ulit sa loob at maligo’
Nang matapos si cel ay tamang tamang dumating si carik. Sya kasama namin na nagpunta sa cafeteria.
Pagkaamoy sa pagkain ay nakaramdam agad ako ng gutom.
‘Alas otso ang almusal, 11:30 ang tanghalian. Pag may supply, may meryenda ng alas tres ng hapon. Ala siete naman ang hapunan’ sabi ni carik habang nakapila kami para mabigyan ng pagkain.
Adobong manok at isang cup ng kanin ang pagkain. Nang maupo kami sa pinakasulok ng cafeteria, nagsalita ulit si carik.
‘May ibibigay na form sainyo mamaya. Iaassess bukas kung saan ang magiging trabaho ninyo. Well, ikaw sergeant calugdan’ tinuro nya si miggy. ‘hindi na kailangan ang form, magreport ka na lang sakin bukas kung saan kita iaassign. Ikaw naman cel, hindi alam ng lahat dito, maliban sa atin at kila matias’ tinuro nya yung tatlong higante na nasa kabilang mesa. ‘Na ikaw ang nawawalang anak ni senator mercado. Maraming kaaway si senator. Hindi ka magiging ligtas kung malalaman dito kung sino ka nga ba. Kailangan mong magblend in. Kaya kailangan mong magtrabaho’
Sa haba ng sinabi nya. Isang tango lang ang isinagot ni cel.
Pagkatapos kumain, kasama pa rin namin si carik na magpunta sa tutulugan namin.
‘Leo, dito kayo’ sabi ni carik ng matapat kami sa isang pinto na may nakalagay na numero. 78.
Kumapit sa braso ko si cel ng papasok na kami pero hinila sya ni matias.
‘Sa ib—‘
‘Ayoko. Kung saan sila kuya leo doon ako!’ Sabi ni cel na mas lalong kumapit sa braso ko. Nagpigil naman ako ng ngiti.
Magsasalita sana ulit si matias pero lalo lang lumukot ang mukha ni cel.
‘Sige na matias. Ako na magsasabi kay senator’ singit ni carik tapos binuksan ang pinto sa katabing kwarto.
Maliit lang ang kwarto. Pero dahil gumagawa ako ng mga bahay at building, isang tingin ko lang sa kisame, nalaman ko agad na may kwarto pa sa itaas.
‘Talas a’ sabi ni carik ng mapansin nyang nakatitig ako sa kisame. Nagkulay green ang hinawakan nya dahan dahang umislide pakanan ang parteng yun at may hinila sya. Detractable na hagdan.
Bago sya umakyat ay halinhinan nya kaming tinitigan ni miggy.
‘Wala kayong pagsasabihan neto’
Maliit lang din ang secret room. Kasukat ng kwarto sa ibaba. Pero may sariling lutuan, ref na maliit na siksik ng laman at banyo. Pagbukas mo ng pinto ng makeshift na tulugan ay kama agad.
Bumaba yung dalawang higante kasama si carik at miggy at naiwan si matias na kasama namin. Matagal kaming nagtitigan ni matias hanggang sa hilahin na ko sa kama ni cel. Inilocked nya ang pinto.
‘Kuya ang lambot’ sabi nya habang nakahiga. ‘Namiss ko yung ganito. Parang…..parang normal na mundo’
Umibabaw naman ako sakanya at itinaas ang tshirt saka ibinaba ang bra. Nilaro ko ng dila ang utong nya.
‘Mas malambot ‘to’ sabi ko bago subukang ikulong sa bibig ko ang buo nyang dede
Sabunot ang iginanti nya sakin. Nang salatin ko ang hiwa nya ay basang basa na agad.
Itinigil ko ang ginagawa at hinubaran ko na sya. Saka ako naman. Tumuwad naman sya agad na nakaharap sa may pintuan. Sa dede ko sya hinawakan ng magsimula na akong umulos. Pasok na pasok.
…