“Bayaran. Haliparot. Mababa ang lipad. Malandi. Pokpok. Easy girl. Social climber. Oo. Lahat na! Itawag ‘nyo na lahat sa akin. Ganun na man ang tingin ‘nyo sa’kin e. Sino ba kayo!? Mga santo ba kayo? Putang ina! Akala ‘nyo ang lilinis ‘nyo!? Kung maitim ang budhi ko, simpula naman ng impyerno ang mga budhi ‘nyo.”
“Hindi ko naman hinangad na maging ganito. Maghanap ng marangal na trabaho? Marangal na ito para sa akin. Natutulungan ko si inay sa tabahong ito.”
“Nabibili ko pa mga luho ko. Apple? LV? Gucci? MAC? Chanel? Yes girl! Lahat meron ako! Kaya ‘wag mo ako’ng pantayan dahil ‘di mo kaya!”
Chapter 1
Nakakairita ang lakas ng boses ni tiyang Mela. Halos masisira na ang pinto sa lakas ng katok nito. At sa sobrang taba nito ay isang bangga lang siguro tanggal na agad ang plywood na pinto. Alas siyete y media na ng umaga ay naghahasik na ng kabwisetan sa inuupahan kong kwarto sa gilid ng dalawang palapag ng lumang bahay nila sa Tondo. Pilit na bumangon ako kahit antok na antok pa dahil alas cuatro na ng madaling araw nang ako ay nakauwi. Bago pa man nabuksan ang pinto ay sumigaw na naman ito.
“Miriaaam! Miriam! Hoy! Ano ba!? Magbayad ka na!!!”
Kahit naaalimpungatan ako ay tinungo ko ang pinto at ito’y binuksan na may malambing na salubong, “h-hello po tiyang Mela! Ang aga-aga naman e.”
“Aba! Magbayad ka na. Dalawang linggo na kitang binigyan ng palugit! Ano ha? Magbalot ka na lang!”
“Tiyang Mela naman, pangako ho, bukas. Bukas din magbabayad ako, kulang pa po kasi pambayad ko ngayon e. Ayaw ko naman kayong gipitin.”
“Hoy inday! Hindi pwede! Ngayon na kita sisingilin. Alam ko iniiwasan mo kami. Ano ka? Magbabayad na ako ngayon ng kuryente at tubig! At huwag kang magtatangka dahil may kilala akong maghahanap sa’yo kung may balak kang lumayas!”
“Tiyang Mela.” Banayad kong pagkasabi dahil mahirap talaga itong pakiusapan. “Pangako. Pangako, bukas na bukas din ho. Pangako po. Ako mismo mag-aabot sa inyo sa taas. ‘Wag po kayong mag-alala hindi naman ho ako aalis.”
Nanlilisik na tinitigan ako mula ulo hanggang paa. Habang paawa effect naman ang mata ko na nakatingin din sa kanya.
“Siguraduhin mo lang na makakabayad ka! Pasalamat ka’t mabait si tiyong Noli mo sa’yo at pinatitira ka namin dito. Hmp!” Pagtuturo ng daliri niya sa mukha ko sabay alis.
Pagkasara ko ng pinto napamura ako sa inis, “bruhaaa! bruha! Naku! Kung hindi lang diyan sa asawa mo! Bwesit!” Sabay bagsak sa kama at nahiga sa inis.
Sina tiyang Mela at tiyong Noli ay para ko na ring kamag-anak, nagkataon lang na magkakilala sila nila inay at itay noon pa gawa ng nagtitinda kasi ng RTW ang magulang ko malapit sa Divisoria. Iyon na kasi ang negosyo nila simula noong bata pa ako. Dati ay may ‘kaya’ kami ngunit nang mamatay si itay ay dahan-dahan na nabaon kami sa utang. Hindi na nakabangon pa ang negosyo nila at doon na lamang kami sa probinsya sa Batangas namalagi kasama ang labing-isang taong gulang na bunso kong kapatid at pinagtitiyagaan na lamang ang maliit na tindahan na galing sa maliit na pondong naiwan ni inay at minsan suma-sideline ng pananahi at paglalabandera para may ipandagdag sa araw-araw na gastusin.
Pangatlo ako sa apat na magkakapatid. Si ate, ang panganay na kapatid, ay maagang nakapagpangasawa at doon na tumira sa asawa niya sa Bicol habang ang pangalawang kapatid naman namin ay namatay sa sakit noong mga bata pa kami. Kaming tatlo na lang ang naiwan at hindi ko na rin natapos ang mataas na paaralan.
Lumayas ako sa amin noong ako ay magdi-desisiete dahil lang sa pagtatalo namin ng inay ko na ako’y pinagtsi-tsismisan daw ng mga kapit-bahay na nakikipaglandian sa kapitan ng barangay namin. Hindi ko naman kasalanan na sunod ng sunod sa akin ang mamang ‘yon sa opisina ng Sangguniang Kabataan. Oo, pansin ko na maraming nagnanasa sa akin. Hindi nga ako matangkad pero balingkinitan naman ang aking katawan at malaman ang aking hinaharap na yumuyugyog kapag ako ay tumatakbo.
Marahil dahil na rin doon, sa galit ko kay inay ay napagsalitaan ko siya at nasampal niya ako. Nagtago ako sa kwarto at nang gabing iyon ay umalis ako. Noong ako ay nakalayas tumira ako sa tiya ko na kapatid ng itay ko na si tiya Tessy at nagmakaawa na tumira sa kanila ng ilang araw. Katwiran ko ay masyado ng nahihirapan si inay sa’min. Naintindihan naman ni tiya ang sitwasyon ng aming pamilya at pinatuloy ako.
Lumipas ang ilang linggo kong pamamalagi sa kanila, hinding-hindi ko malilimutan ang nangyari habang naroroon ako sa bahay nila, akala ko ay normal lang ang pagiging mabait at malapit sa akin ni tiyo Romulo. Ang lagkit lagi ng tingin sa akin ng tiyuhin ko. Sa murang isip hindi ko pa lubos maintindihan ang mga pahiwatig niya ngunit may kutob ako ngunit binabalewala dahil kwela lagi kung kasama si tiyo. Laging umaakbay at sinasapo ng ‘di sinasadya ang mga dede ko.
Minsan noong isang gabi, nagkainuman ang tiyuhin ko at ang mga kumpare niya. Nauna nang natulog si tiya at dahil maaga pa ang pasok. Malayo pa kasi at higit isa’t kalahating oras pa ang lalakbayin ng paaralan na pinagtuturuan niya. Ang lakas ng tawanan at biruan nila sa labas ng gabing iyon, narinig ko pa ang isang kasamahan niya na nagtatanong kung sino raw bebot ang napadpad sa pamamahay niya.
“Ah pamangkin ‘yan ni Tessy. Gandang dalaga e, ‘no?”
“Aba, bakit ‘di mo rin ba ‘yan pamangkin? Reto mo naman ako pare ha!?” Sabay tawa ng isa.
“Loko ka, tumahimik ka nga, may asawa ka na, ulol! Mamaya marinig ka ni misis! Atsaka bata pa ‘yan. Ikaw lolo ka na nga.” Pabulong na pangongontra ng tiyuhin.
“Laspag na kasi misis niyan! Haha! Ako na lang pare. Tutal kailangan na kailangan na ng manoy kong masakal ulit!” Bastos na pangangantiyaw noong isang kainuman.
Nagtawanan pa sila at sabay sabi ni tiyo, “mga gago! ‘Di ‘nyo pwede galawin ‘yan! Loko talaga kayo, wala na talaga kayong ibang maisip.”
“Bakit pare, ‘di ka ba natutukso? E sa ganda no’n, tapos dito pa naglalagi, naku po! O baka naman, may milagro nang nagaganap! Hahaha,” tawanan ang lahat. Naiba ang usapan nila kalaunan at hindi ko na alam ang pinagkukuwento nila.
Naka-idlip ako ng mga sandaling ‘yon at naalimpungatan nang ako ay naiihi at pumasok ng banyo. Maga-alas dos na at tapos na pala silang mag-inuman sa labas. Pagkabalik ko sa sala kung saan ako ay nakahiga nasulyapan ko ang tiyuhin na lasing na umuupo sa mesa. Kapapasok lang siguro nito. Nagkatinginan kami, sabay ngiti at kindat nito sa’kin. Tumayo ito at dumiretso sa kwarto nila tiya.
Lasing na talaga ‘tong tiyuhin ko anang sa isip ko at dumiretso na ako sa sofa para matulog. Hindi ko na pinansin ang mga sulyap at ngiti niya.
Ilang oras ang nakalipas ay naalimpungatan ulit ako sa mga yapak. Si tiya pala. Basa ang buhok, naghahanda at nagmamadali para pumasok sa trabaho. Narinig ko pa ang sabi niya, “hay naku naman, ang kalat sa labas! Dami na namang lilinisin mamaya!” Sabay labas sa pinto at umalis na. Laging umaalis ng maaga si tiya tuwing alas-singko ng umaga. Madilim pa ng mga oras na ‘yon at bumalik sa pagtulog.
Habang sarap na ako sa pagtulog nanaginip daw ako na may kumikiliti sa ibabang parte ko. Malabo ang panaginip at hindi ko alam kung ano ang nagdudulot ng mga kiliti at hindi ko pa ito naranasan dati. Ang mga kaklase ko dati ay nagkukuwento at nagbibiruan tungkol sa kiliti dulot ng paghahaplos sa sarili at ito na nga siguro iyon.
Habang sumasarap ang aking panaginip bumaba naman ang aking kamay at nagtaka kung bakit may makapal na buhok sa ibabang parte ko, dumilat ng kaunti ang aking mga mata dahil sa parang totoo na ang mga haplos sa aking hita at isang kamay naman ang nakapaloob sa aking damit.
Pagbuka ng aking mga mata ay sakto ring pagsupsop nito sa aking tinggil ng bibig ng aking tiyuhin sa noo’y nakahubad na aking panty na nakakabit pa sa aking kaliwang hita.
“Tiyo!?” Gulat kong sabi.
Tumingin ito sa’kin at tumayo habang hinihipo naman ng mga daliri niya ang aking kepyas.
“Tiyo, huwag po!” Daing ko sabay pilit na pagtakip sa aking kaselanan.
“Pagbigyan mo ako Miriam. Sandali lang ito, maliligayahan ka din.” Pabulong niyang sabi. Habang malakas niyang winakli ang aking mga kamay.
“Huwag po, please! Tiyo, huwag po.” Pagmamakaawa ko. Pilit ko siyang nilabanan at agad siyang dumapa sa akin sabay halik sa aking leeg, sa bibig at amoy na amoy ko pa ang alak na ininom niya kagabi. Sa laki ng katawan niya ay hindi ko na halos maigalaw ang aking katawan sa kakalaban sa sopa.
Naka-brief lang ito at naramdaman ko na lang ang tigas ng burat nito sa bandang tiyan ko. Natakot ako lalo at pinilit-pilit na tinulak siya at sisigaw na sana ako.
“Matigas kang bata ka ha!” Pak! Sampal sa’king mukha na ikinagulat ko.
Nagulat at napaiyak ako at humagulhol. At ngiwi ang mukha ko sa aking pag-iyak at hinaplos ang parteng masakit.
“Shhh… tama na. Sorry, Miriam, sorry.” Tahan niya sa’kin at yumakap. Ilang sandali pa ay hinalikan niya ang aking pisngi at panay pa rin ang pagtahan niya.
Ilang sandali lang. Hindi na ito nakuntento at nililis niya ang kaniyang brief at pinalabas ang kanyang matigas na ari sa gilid ng brief sabay sundot sa aking puki.
Pumikit na lamang ako at umiyak habang ginigiling niya ang kaniyang katawan sa ibabaw ko. Huminto muna siya saglit noong nakapasok ang ulo ng kanyang ari sa aking lagusan.
Mga limang minuto siyang nakadagan sa akin at pinapakiramdaman ang sandali. Habang ako ay hindi makahinga ng mabuti buhat ng kaniyang bigat at ng aking pag-iyak.
“Shhh… tama na Miriam. Pasensya ka na, paliligayahin lang naman kita.” Pagbasag niya ng katahimikan.
Hindi pa rin ako umimik at tumigil na sa pag-iyak habang humihikbi pa rin. At sinuksok ko ang aking ulo sa gilid at tinakpan ang aking mukha.
Muli siyang gumalaw at pilit na naman itong ipasok ang kaniyang ari. Ilang sandali pa ay tinukod niya ang kaniyang mga kamay at pinuwersang pasukin ako ngunit hindi siya nagtagumpay.
Napaaray ako sa sakit. Nilawayan niya ang kaniyang kamay sabay dukot sa ari niya na hinimas-himas ang ulo at ipinahid sa aking bukana. Agad niya itong inayos at tinutok sa kepyas ko nang umulos… una, dalawa hanggang sa hirap pa ring makapasok ito..
“Araaay! Ahhh, huhuhu… arayyy.” Napasigaw ako sa sakit.
“Shhh… tiisin mo lang. Masasarapan ka na mamaya.”
Nangilid ang aking mga luha at ramdam kong parang sinaksak ng tubo o kutsilyo ang bungad ng aking puke. Sobrang hapdi. Hindi muna gumalaw si tiyo at nang huminga ako ng malalim ay umangat siya para makahinga ako.
Nakatakip pa rin ang mga kamay ko sa aking mukha, nahihiya at hindi ko alam ang reaksiyon ng mga sandaling iyon.
Noon lang may pumasok sa aking isipan ko, wala na ba ang pinakaiingatan ko at nakuha na ng aking tiyuhin? Si tiyo Romulo ang nakauna sa akin. Hindi ko maisip na ganoon ang aking magiging unang karanasan. Ibang-iba sa mga ikinukuwento ng aking mga kaibigan at kaklase noong una silang nakipagtalik sa kanilang mga nobyo.
Naramdaman kong kumislot ang titi ni tiyo. Sobrang tigas nito at ramdam ko pa ang hapdi at init sa loob. Hindi ko pa inaalis ang pagkakatakip sa aking mukha nang susuhin niya ang aking dede. Dinila-dilaan muna ang mga utong at dahan-dahang kinagat-kagat. ‘Di naglaon ay nakaramdam ako ng kiliti. At nawala na ang aking pag-iyak dulot ng kakaibang sensasyon. Hindi ko pa rin malaman kung ano ang magiging reaksiyon ko nang mga sandaling ‘yon. Hanggang sa umakyat ang mga halik ni tiyo sa aking leeg at dahan-dahang inalis ang aking mga braso at kamay na nakatakip sa aking mukha.
Nag-iinarte pa rin ako ng mga sandaling iyon at nakapikit. Habang dinidilaan ang aking leeg ay tumungo naman ang bibig ni tiyo sa aking mga labi at hinalikan ako. Hindi ako rumesponde ng mga sandaling ‘yon at ino-obserbahan ang mga ginagawa niya.
“Miriam, okay ka na ba?” Pagbasag sa katahimikan ni tiyo Romulo. Hindi pa rin ako umimik at hinawakan niya ang aking mga suso at pinabilog-bilog nito ang kanyang mga daliri sa aking mga utong. Nakaramdam na ako ng kiliti ngunit napalitan ng hapdi nang nagsimulang gumalaw at gumiling si tiyo.
Hinugot niya ang kanyang ari at dahan-dahang ipinasok. Inulit pa niya ito ng ilang beses hanggang sa ang hapdi ay napapalitan ng kakaibang sensasyon. Ganoon pala ang pakiramdam ng nagtatalik. Kung ang pag-angkin sa akin ni tiyo sa simula ay marahas ngayon ay naging mahinahon na at hindi ko na inisip pang manlaban dahil sa napukaw na ang aking libog at baka magalit at masampal pa ako ulit. Bahala na.
Tuloy pa rin si tiyo sa pagkayod at manaka-naka ay napapdilat ang aking mga mata.
“Shettt, ang sarap! Ahhh! Ang sikip ng puki mo, Miriam. Ang hirap ipasok ng buo. Ang sikip mo!” Halinghing niya. “Masarap ba?” Pagtatanong niya.
“Miriam?” Pagkokompirma niya ulit. Habang diniinan niya ang kaniyang burat.
“P-po?” Pagtugon ko ng mga sandaling iyon.
“Masarap bah, hah?”
Napatango ako at biglang ako’y hinalikan. Napatugon na rin ako sa kanyang mga halik na pabuka kahit wala sa ritmo. Wala pa akong karanasan sa paghalik at kung kaya ay nabigla na lang ako ng dinidilaan ni tiyo ang aking dila sa loob at manaka-naka ay ay sinupsop.
Naging mabilis at madiin ang pagpasok sa akin ni tiyo na para bang nagpupukpok ng pako sa kepyas ko.
“Ahhh..” unang sambit ko ng paghalinghing. Agad namang ginanahan si tiyo at binilisan ang pagkayod niya.
“Ahhh… Pah…parang naiihi ako. Ahhh…”
“Sige lang, Miriam, ilabas mo ‘yan, ahhh…”
“Hah, shet. Oh… shettt! Teka po. Ahhh!!!” Hindi ko maintindihan ang kakaibang kiliti sa unang pagkakataon. Napahawak ako ng mahigpit sa braso ng aking tiyo sabay diin ng aking kepyas sa kanya na parang hinahabol ang tigas at matabang burat na ayaw kong matanggal ng mga sandaling iyon. Pati ang aking mga hita ay umangkla na rin sa kaniyang likod sa sarap na nadarama. Kakaibang pag-ihi ang aking nadama at pakiramdam ko’y kakaiba sa normal na pag-iihi at hinayaan ko na lang na mabasa ang kinahihigaan namin.
Hinalikan niya ako ulit at nang mga oras na ‘yon ay sumabay na rin ako sa ritmo ng pag-iisang labi namin.
“M-Miriammm, malapit na rin ako… ah…,” ilang ayuda pa ng labas masok ay idiniin ni tiyo ng mahigpit ang kanyang baywang at naramdaman ko na lang ang mainit na likido sa bukana na pumuno sa loob ng aking puke na parang kinabitan ng hose.
“Ahhh… shet! Ang sarap! Ahhh…,” agad bumagsak si tiyo Romulo. Hingal na hingal kaming dalawa sa nangyari.
“Ang sarap moh, Miriam. Ito na siguro ang pinakamasarap na sandali sa buong buhay ko.” Sabi niya na nakangisi at hinalikan ako. “Grabe ang sikip mo, hindi ko mapasok ng buo itong burat ko.”
“Ikaw ba, nasarapan ka ba?” Pagpatuloy niya.
Hindi ako umimik at ilang sandali ay nabalot ako ng pangamba. “Tiyo, masama po ito, ‘di ba? Baka malaman ‘to ni tiya.”
“‘Wag kang mag-alala, sikreto lang natin ito. Tayo lang ang makakaalam nito ha? Pangako iyan. At… salamat at ipinaubaya mo sa’kin ang iyong kabirhenan. Napakaswerte ko!” Nagkatitigan kami na agad ko namang iniwasan.
May gana pa si tiyong magsabing ‘ipinagkaloob ko sa kanya ang aking puri’ gayong napilitan lang naman ako at kung hindi dahil takot na saktan niya.
Lumambot ang kaninang tigas na tigas na titi niya Ramdam ko pa ang dami ng tamod na nasa loob ko at ang konting kirot. Bumangon na si tiyo at kinapa ko ang aking kepyas at nagtakip sa kahubaran.
Tumuloy na ito sa loob ng kwarto nito. Hindi na nakapasok sa trabaho si tiyo at hapon na nang ito ay nagising. Hindi na ako nakatulog ng buong araw na iyon. Inisip ko ang pangyayari at hindi ko maintindihan ang sarili ko kung matatakot ba, mag-aalala o nasiyahan sa unang pagtatalik. Sa wakas ay naranasan ko na pero hindi sa hinangad na pagkakataon. Pagkadating ni tiya ng mga alas sais ay parang normal lang at parang walang nangyari.
Parang wala lang nangyari kung makipag-usap sa akin si tiyo at kung minsan na kami lang dalawa ay kinukumusta ang lagay ko at kung may masakit pa ba sa’kin. Pilit kong pinapagaan ang loob ko habang nariyan siya at si tiya kahit na kinakabahan ako. Nag-aalala man ay parang gusto kong itanong kung ano ang mangyayari kung sakaling magbunga man ang ginawa niya.
Natakot ako na magbunga ang nangyari sa amin kung kaya’t nagdesisyon ako na aalis sa bahay nila tiya Tessy. Ayoko na ulit na may mangyari sa amin ni tiyo Romulo, baka kapag nagkataon ay mahuli pa kami, lagot na.
Isang hapon na kami lang dalawa ni tiya ay nasabi ko sa kaniyang aalis na ako. Dahilan ko ay maghahanap ng trabaho at sa kaibigan na ako tutuloy kung sakali kapag ako ay nakarating sa Maynila. Napagsabihan niya ako noong gabing iyon at saad niya ay delikado raw ang mag-isa sa Maynila.
Hindi pa nga raw ako nakakapagtapos sa aking pag-aaral. Pero nagmatigas pa rin ako at sinabing buo na ang aking desisyon. Pinilit niya ako na huwag umalis at kung gugustuhin ko raw ay siya na ang magpapa-aaral sa akin. Tutal daw ay wala pa rin naman silang anak ni Tiyo Romulo kahit anong pangungulit ni tiyo sa kaniya na magka-baby na.
“Ahm, tiya, wala pa po ba kayong balak magkaanak?” Pag-iiba ko ng aming pag-uusap habang kami ay naghahapunan. Hindi pa dumarating si tiyo kaya kami lang dalawa ang naunang kumain.
Naku, hindi pa kami nabiyayaan ni Lord sa ngayon at… alam ko namang wala naman kaming diperensya.” Sagot ni tiya.
Nahimigan ko ang lungkot sa kanyang tono. Alam kong matagal na silang kasal ni tiyo Romulo ngunit pakiramdam ko ay may isa sa kanila ang hindi makaanak.
Napaisip tuloy ako kay tiyo Romulo, siya ang isa sa mga dahilan kung bakit gusto ko nang umalis. Hindi ko na gustong may mangyari sa amin at natatakot ako na baka magbunga ang aming pagtatalik. Kapag nagkataon ibig sabihin ay ang aking tiya ang may diperensya.
“O ano? Dumito ka na. Huwag ka na umalis, mag-aral ka muna. Ang bata-bata mo pa para magsarili.” Pagbabalik ni tiya aming pag-uusap.
“Pero tiya…”
“Hay! Ako na ang bahala!” Pagpipigil niya sa akin.
Maya-maya ay dumating na rin si tiyo Romulo at humalik sa pisngi ng kaniyang asawa. Sabay tingin sa akin na may kahulugan.
“O, halika na, itabi mo na ‘yang mga gamit mo at kumain ka na.” Pag-aasikaso ni tiya. “Ginabi ka, busy ba sa trabaho?”
“Oo e, malapit na ang katapusan alam mo naman.” Tugon ni tiyo.
Nagpasintabi na ako. Hindi na lang ako nagpahalata at kunwari ay inasikaso ang mga liligpitin.
Kinabukasan, nakatanggap si tiya ng tawag mula sa aking inay. Pagkarating ng bahay ay agad niya itong ikinuwento sa’kin. Na-ospital daw ang kapatid kong si Eslam at saad niyang huwag daw ako mag-alala dahil simpleng lagnat lang naman daw ‘yon at kaya medyo ginabi siya ng dating dahil nagpadala siya sa inay ko ng kaunting tulong.
Nag-aalala man minabuti kong sabihin na umuwi na lang muna sa’min para makatulong sa inay ko. Siguro naman ay bati na kami noon pagkauwi ko, pagbanggit ko sa kaniya.
Pinigilan ulit ako dahil mas mabuti na sa kanila na lang lumagi at malapit na rin noon ang susunod na pasukan. Sa isip ko naman dahil magbabakasyon din lang naman ay mas mabuti na umuwi na muna ako bago ako bumalik. Napapayag ko si tiya Tessy dahil na rin sa pangungulit ko pero ang hindi niya alam may binabalak ako.
Hinatid ako ni tiya at minabuti kong wala si tiyo ng sumunod na araw. Sumabay na ako dahil may praktis pa raw ito sa eskwelahan. “Mag-ingat ka ha? Balitaan mo na lang ako sa inay mo at kapatid mo pagbalik mo.” Malungkot na sabi ni tiya sabay yakap na mahigpit.
“Sige po. Enjoy sa graduation event mo, tiya.” Pahabol ko.