At dumating na nga ang araw ng Lunes.
Sa isang malaking kwarto kung saan makikita ang isang malaking wedding picture nina Adonis at Magdalena na nakasabit sa ibabaw ng headboard ng kama, ay maririnig ang malakas ng tunog ng shower na sinasabayan ng malakas na ungol mula sa dalawang katawang nagsasagupaan sa tawag ng laman.
Nakasandal sa pader ng shower room ang isang maganda, makinis at seksing babae. Ang dalawang hita nito ay nakabukaka habang buhat buhat sa braso ng isang gwapo at napakakisig na lalake. Nakapulupot ang dalawang kamay nito sa batok ng lalake upang hindi ito mawalan ng balanse sa kanilang posisyon.
Mapusok ang paghahalikan ang dalawa na halos parehas silang kapusin ng hininga.
Kumalas sa pakikipaghalikan ang lalake at gumapang ang halik nito papunta sa leeg ng kanyang kaniig. Hindi pa ito nakuntento dahil mas ibinaba pa niya ang halik papunta sa mga malulusog at malalaman nitong dibdib. At bilang ganti ay gumapang naman ang isang kamay ng babae sa katawan ng kanyang kasiping at hinaplos ang kada detalye ng muscle at abs nito.
Mas lumakas ang ungol ng dalawa dahil sa kakaibang sensasyon at libog na kanilang nadarama. Wala na silang pakielam kung may makakarinig sa kanila basta’t maiparamdam nila sa isa’t isa ang kanilang kasabikan at pagmamahal.
Buti na lamang ay walang tao sa loob ng kwarto kaya malakas ang kanilang loob gawin ang anumang gusto nila.
“Fuuuck! Babe aaahhhhh!” bruskong ungol ng lalake nang dahan dahan niyang ipasok ang ulo ng kanyang naghuhumindig na ari sa lagusan ng kanyang kaharap.
“Uuuuuuuuhhhhhhh! That feels so gooooooooddddd!” singhap ng babae at napakapit ng mahigpit sa batok ng lalake.
“I really love your pussy, babe. We’ve already had sex a lot of times and you’ve also given birth already pero bakit parang hindi lumuluwag itong puke mo? Aaaaahhhhh! I feel like it’s always challenging me” anito habang marahang pinapasok ang pagkalalake sa mainit at masikip ng lagusan ng kaharap.
Hindi nakasagot ang magandang babae, bagkus ay napapikit ito at dinama ang hapdi at sarap dulot ng dambuhalang bisita sa loob ng kanyang lagusan.
“And you think I’m not up for the challenge? Huh?! I will not stop fucking you so hard hanggang sa lumuwag itong puke mo. Isasama ko pa pati ang pwet mo!” pagmamayabang nang lalake at nagsimulang magtaas baba ng dahandahan.
“Oooooooh sheeeeeeeet! Baaaabeeeee!” halinghing ng babae at mas lalong napakapit ng mahigpit sa batok ng kasiping. Napangiti ang lalake dahil sa reaksyon ng kaharap kaya mas marahan pa ang ginawang pagtaas baba.
“Baaaabbbeeeeee nabibitin ako! Isagad mo sa loob then fuck me harder!”
“Huh? What did you just say? You want me to fuck you what?”
“I said fuck me hard! Aaaahhh! I want you to fuck me harder and faster! Tsaka aaaaahhhh Monday ngayon babe ooooooohhhhhh, I don’t want us to be late para sa meeting mo later” hindi makapagsalita ng ayos ang babae dahil sa sarap ng sensasyong nadarama.
“Kalma ka lang babe, I’m still enjoying you. Besides, we still have a lot of time. The meeting is still in the afternoon and everything is already set. You have nothing to worry about” napangisi ang lalake habang patuloy ang marahang pag urong sulong sa lagusan ng babae. Tumingin ito sa kanyang ari at kitang kita nito kung paano mabanat at bumukang maigi ang lagusan ng kaniig sa tuwing naguurong sulong siya.
At upang mas makaramdam ng sarap ay ginawa nito ang kanyang paboritong technique, ang hugot-baon, kung saan isasagad niya ang pagkakabaon ng kanyang ari sa loob ng lagusan sabay dahan dahang huhugitin at muling ipapasok ng sagad sa loob.
Halos mabaliw sa sarap ang lalake dahil sa nakikita at nararamdaman. Pinagmamasdan niya rin ang magandang mukha ng katalik na ngayo’y kitang kita ang pagkabitin.
Napangisi ang lalake.
Pinagpatuloy niya ang mabagal na urong sulong at nang umabot na ito ng ilang minuto ay hindi na rin siya nakapag pigil at sinagad niya ng todo ang kanyang ari sa lagusang kinakasta.
Tila nabigla ang babae kaya naman napasigaw ito sa sakit.
“Aaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhh uuuuuggg—-mmmmmmm” mabilis na hinalikan ng lalake ang kaniig. Pinulupot nito ang paa ng babae sa kanyang beywang at tinanggal ang pakakasabit ng mga kamay sa kanyang batok upang hawakan at isandal rin sa pader.
“Ang sarap mo babe tang ina! Wala kang kasing sarap” bulong ng lalake sabay muling hinalikan ang kasiping. Agad niyang ipinasok ang kanyang dila sa loob ng bibig ng babae at nakipag espadahan. Habang nakikipaghalikan ay patuloy lang ang kanyang mariing kantot-sagad. Ramdam na ramdam nito ang init ng kalooblooban ng babae.
Dahil sa sarap ay halos kusa ng kumikilos ang katawan nito at mas binibilisan pa ang pagkantot.
“Mmmmmmmmmm mmmmmmmmmm hmmmmmmmmm” ungol ng dalawa habang patuloy na naghahalikan.
Halos hindi na mapigilan ng lalake ang sarili kaya mas naging madiin pa at marahas ang pagkantot nito.
“Babeeeee sigeeee paaaa! I want moorrrreeeeeee! Harderrrrrr! Please make it hardeeeeeeerrrrr” pagsusumamo ng babae na siyang sinunod ng kasiping. Mas binilisan pa nito ang ginagawang pagkantot kaya naman ilang sandali pa ay naramdaman na nitong lalabasan siya.
“I’m cumming, babe! Lalabasan na akoooooo shit!” ani ng lalake.
“Me too, babe! Me toooooooo! Aaaahhhhhh”
At ilang sandali pa ay sabay na nilabasan ang dalawa. Rumagasa ang maraming katas ng babae habang bumubulwak naman sa kanyang kalooblooban ang katas ng matipunong lalake.
Hingal na hingal na nagdikit ang kanilang noo at tinitigan ang isa’t isa.
“I love you so much, Magdalena”
“I love you more, Adonis”
Ilang minuto silang nagbabad sa ganung posisyon bago ibinaba ni Adonis si Magdalena. Gusto pa sana mag Round 2 ni Adonis ngunit pinigilan na siya ng kaniig dahil baka ma-late sila at hindi makapag focus sa meeting mamaya kay King Villarin.
Sabay silang naligo at ng matapos ay lumabas na ng banyo upang magbihis at maghanda para sa isa sa pinakaimportanteng araw sa kanilang buhay at ng kumpanya.
===
Adonis’ Point of View
At dumating na nga ang araw ng Lunes.
Ito ang araw na matagal ko ng pinaghandaan, dahil sa wakas ay magkikita na kami ni Mr. King Villarin upang pag-usapan ang partnership ng aming mga kumpanya. Sa tinagal tagal kasi ng aming komunikasyon ay palaging ang sekretarya nito ang aking nakakausap. Kaya excited at medyo kinakabahan akong makaharap ang may ari ng Villarin Enterprises Holdings, Inc.
Nakapag research na rin ako tungkol sa kanyang kumpanya sa tulong ng aking private investigator na si Simon. Siya ang aking pinagkakatiwalaang private investigator simula pa noong pinahanap ko ang aking dating kasintahan, hanggang ngayon na may pamilya na ako.
Base sa mga reports ni Simon ay maayos na katransaksyon si Mr. Villarin at wala itong anumang ilegal na ginagawa. Ang kumpanya nito ay kilala hindi lang dito sa Pilipinas kundi pati na rin sa ibang bansa. Maraming saklaw ang kumpanya ni Mr. Villarin; pagkain, import and export, construction, at pati telecommunication. Kaya naman malaking tulong ang kanyang negosyo para sa expansion ng aming kumpanya.
Kasalukuyan akong nakatingin sa harap ng salamin at nagsusuot ng necktie. Hindi ko maiwasang mapangiti ng maalala ko ang ginawa namin ng aking asawang si Magdalena kanina sa loob ng shower room.
Ilang gabi na rin kasi kaming hindi nakakapagtalik dahil busy sa trabaho at busy rin na pag-aalaga sa aming anak. Kaya ngayong nakahanap kami ng tyempo ay naging mapusok at sabik kami sa isa’t isa.
Ako nga pala si Adonis Miguel Salvacion.
Maaring kilala niyo na kung sino ako at alam niyo na rin ang mga pinagdaanan ko. Ngunit para sa hindi pa nakakaalam, ako ay isang lalaking nasawi sa pag-ibig dahil sa panloloko ng babaeng pinakamamahal ko, si Sophia.
Masasabi kong iyon ang pinakamasakit at pinakamadilim na parte ng aking buhay dahil hindi ko inakalang magagawa niya iyon sa akin at mas lalong hindi ko inakalang ganun siyang klase ng babae.
Ngunit malaki ang pasasalamat ko dahil nandyan si Magdalena, ang babaeng tumulong sa akin upang makabangon muli. Hindi man naging maganda ang pakikitungo ko sa kanya noong umpisa dahil pinagbintangan ko siyang may kinalaman sa pagkawala ni Sophia, ay hindi niya ako sinukuan at hindi nagdalawang isip na tulungan ako sa aking mga pinagdaanan.
Kung hindi dahil kay Magdalena ay baka tuluyan ng nasira ang buhay ko o di kaya naubos na ang oras ko kakahanap sa isang babaeng wala rin naman palang kakwenta kwenta.
Inaamin ko na nahirapan talaga akong tanggapin ang mga nangyari sa amin ni Sophia, pero masasabi kong ginawa ko ang lahat upang hanapin siya at maibalik sa akin. Pero siya na ang sumuko at nagsinungaling kaya hindi ko na hahayaan na masira pa ang buhay ko ng dahil sa kanya.
At ngayon, maayos na ang buhay ko. May masaya na akong pamilya at patuloy ring gumaganda ang pamamahala ko sa aming kumpanya. Higit sa lahat, kasal na kami ni Magdalena at nabiyayaan pa kami ng isang napakagandang anak na babae, si Adelaida o mas gusto naming tawaging Addy.
Wala na akong mahihiling pa. Masaya na ako sa aking buhay at gagawin ko ang lahat para protektahan ang mag-ina ko at bigyan sila ng magandang buhay.
“Something bothering you?” naramdaman kong tapik sa akin ng aking asawa na kakatapos lang magbihis. Nakasuot ito ng isang white na blouse na tinernuhan ng black na blazer at skirt. Nakalugay ang kanyang dark brown na buhok na medyo kulot kaya naman litaw na litaw ang kanyang kagandahan.
“Nothing. I just had a trip down memory lane” ani ko at bumakas ang pag-aalala sa mukha nito. “But you have nothing to worry about, all I was thinking is how blessed I am to have you in my life. And as I always promise and will keep on promising you, I will do everything to become the best husband to you and father to Addy. Mamahalin ko kayo ng anak natin ng higit pa sa buhay ko” hinawakan ko ang kanyang kamay at hinalikan ito.
Napangiti naman ang aking asawa.
“Thank you! And I also want you to know that whatever happens sa meeting mo mamaya with Mr. Villarin, I will always be here beside you and hinding hindi magbabago ang pagtingin at pagmamahal ko sayo. Ako ang asawa mo and I will always be here for you and I will always make you feel how much I love you” anito.
Hinawakan ko si Magdalena sa kanyang likuran at inilapit ang kanyang katawan sa akin sabay halik sa kanyang labi. Wala na itong nagawa kundi ang mapakapit sa aking dibdib at damhin ang aking pagmamahal sa kanya.
Tumagal iyon ng ilang segundo bago siya tuluyang kumalas.
“Oh siya, tapusin mo na ang pagbibihis para makababa na tayo. Addy is waiting for us.” tumango ako at tinapos ang aking pagsusuot ng necktie. Nakasuot ako ng isang light blue na longsleeves na tinernuhan ng isang gray na coat and pants. Sinuot ko rin ang aking paboritong relo na bigay ni Magdalena bilang wedding gift.
I’m all set!
Pagkatapos kong magbihis ay lumabas na kami ng kwarto at nagtungo sa garden kung saan naabutan namin na nakikipaglaro sina Mommy and Daddy sa kanilang apo. May mga nakahanda na rin na breakfast sa isang mahabang lamesa roon.
“Good morning, Mom! Good morning, Dad!” bati ko sa aking mga magulang. “Good morning also to my li’l princess” bati ko sa aking anak at hinalikan ito sa pisngi.
“Good morning po Tito and Tita” bati rin ni Magdalena sa aking mga magulang.
“How many times do I need to tell you to stop calling us Tito and Tita. You’ve been living with us for almost three years already kaya masanay ka ng Mom and Dad ang itawag sa amin” ani Mommy.
“Nahihiya pa rin po kasi ako Tita… este Mom pala” nahihiyang sagot ng aking asawa.
“Ngayon ka pa mahihiya eh mag-asawa na kayo ng anak ko at nabigyan mo na rin kami ng apo. Tsaka we’ve been through a lot, iha, kaya stop worrying whenever you call us Mom and Dad” tumango si Magdalena kayna Mommy and Daddy.
“Sige po, Mom and Dad” anito.
“Oh iho, prepared ka na ba for your meeting with Mr. Villarin? He is going to be our best and biggest business partner kaya you better be prepared. Always remember na hindi sapat ang good looks to close a deal, you have to know everything lalo na sa ka-meeting mo” ani Dad. “He is a very important person para sa plano nating mag expand kaya make sure to do your best. Don’t make us regret na pinasa na namin sayo ang pamamahala sa negosyo natin.”
“Oh please Romano, stop pressuring our son. He’s been doing great ever since he started in the company and he has a lot of tricks under his sleeves. I’m sure he will close the partnership deal with Mr. Villarin. Tsaka Magdalena is already working in our company, I’m sure she’s helping our son to close this deal. This beautiful lady here is such a blessing not just to us but also to the company” ani Mommy.
“Dad, I promise, I will not disappoint all of you” ani ko.
“That’s my boy!” ani Daddy. “Oh siya, the breakfast is ready kaya kumain na kayo. Kami ng bahala dito sa apo namin kaya ituon niyo lahat ng atensyon niyo sa office” ani Daddy.
Naupo na kami ng aking asawa sa bakanteng upuan at kumuha na ng pagkain. Pagkatapos ay nakipaglaro muna kami kay Addy saglit bago tuluyang magpaalam at umalis.
Habang nasa byahe ay pinaguusapan namin ni Magdalena ang tungkol kay Addy. Noong pinanganak siya at habang lumalaki. Mabilis ang panahon dahil hindi namin halos namalayan na tatlong taong gulang na siya ngayon. Habang lumalaki ito ay nagiging kamukha ng aking asawa na sobrang ganda.
Napagusapan rin namin kung saan namin balak itong i-enroll kapag papasok na siya sa school at maging ang gusto naming course na kuhanin nito. Pero syempre, hindi kami ang magdedesisyon nito kundi ang aming anak.
Ilang sandali pa ay nakarating na kami sa aming kumpanya. Ipinark ko ang kotse at sabay kaming lumabas ng aking asawa.
Nagtungo kami sa entrance at doo’y muling naglapat ang aming mga labi bago tuluyang maghiwalay ng landas upang magtungo sa kanya kanya naming opisina.
“Goodluck sa meeting mo later. If you need anything, tawagan mo lang ako sa phone. I won’t disturb you for the entire day unless you need my help.” ani Magdalena.
“How about giving me a blow job inside my car? Like the good old days?” pang-aasar ko at namula si Magdalena. “Just kidding! Pero if gusto mo naman ay mas maganda.”
“How about this, babe? Kapag naging business partner mo si Mr. Villarin, you can fuck me whenever, wherever, and however you want. I will do whatever you say.” mapang akit na bulong nito habang inaayos ang aking necktie. “So you better do your best para matikman mo yung reward ko sayo. For sure you will like it!” kumindat ito bago umalis.
Shet! That was so tempting! Gustong gusto kong hatakin ang asawa ko pabalik ng sasakyan at ipalasap sa kanyang muli ang sarap ng kantot ko. She really knows how to challenge me and bilang lalake, I really don’t like to turn that down.
Humanda ka sa akin Mr. King Villarin, hindi matatapos ang araw na ito ng hindi ka magiging business partner ko.
Naglakad ako patungo sa elevator at lahat ng mga empleyadong nakakasalubong ko ay binabati ako kaya sinusuklian ko rin sila ng pagbati na may kasamang ngiti.
Nang makarating ako sa labas ng aking opisina ay napansin kong wala ang aking secretary. Marahil ay umalis lang ito sa kanyang pwesto saglit at nagpunta ng CR.
Pumasok na ako sa loob at nakita kong may isang lalakeng nakatayo sa may bintana na tila tinatanaw ang view mula roon. Nakasuot ito ng pormal na damit at maganda rin ang tindig.
“Excuse me? May I know who’s the gentleman inside my office?” tanong ko.
Lumingon ang lalake at tumingin sa akin.
“Oh you’re here. I’m sorry if napaaga ang dating ko. I also told your secretary not to tell you that I’m already here dahil gusto kong sorpresahin ang magiging future business partner ko” panimula nito. “I’m King Villarin, the CEO and the owner of Villarin Enterprises Holdings, Inc. It’s nice to finally meet you, Mr. Salvacion” ngumiti ito.
Nakatingin lang siya sa akin na tila inoobserbahan ang aking susunod na mga kilos. Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan dahil sa pagkabigla.
“So, can we start the meeting?” tanong nito at nakangiti.
Ngumiti ako pabalik upang itago ang pagkabigla, sabay sara ng pintuan sa aking likuran.
===
Magdalena’s Point of View
Pagkarating ko sa loob ng aking opisina ay agad kong kinuha ang aking cellphone at tinawagan ang private investigator ni Adonis, si Simon.
“May balita ka na ba kay Sophia?” agad kong tanong pagkasagot nito ng tawag.
“Relax! Ang ganda ganda ng Lunes oh. Diba ngayon ang meeting ni Adonis?” natatawang tanong ni Simon.
“Hindi ako tumawag para makipag kwentuhan tungkol sa meeting ni Adonis. Gusto kong malaman kung may balita na ba kay Sophia? Tatlong taon na ang lumipas pero ni gahibla ng buhok walang impormasyon kung nasaan siya o kung buhay pa ba siya”
“Isn’t it good? Hindi na kayo inaabala pa ni Sophia. Tsaka ano pa ba ang kinakatakot mo eh kasal na kayo ni Adonis at may anak pa kayo. Kahit na bumalik pa si Sophia ay wala na siyang mahahabol pa. Ikaw na ang reyna sa puso ni Adonis at sa buong pamilya niya” ani Simon.
Napatigil ako sa kanyang sinabi.
“Eh kay Tatay Tyago tsaka dun sa mga kasamahan niya, may balita na ba? Ano yun nawala na rin silang parang bula kagaya ni Sophia? Paano kung isang araw ay magulantang ako dahil sa pang gugulo nila?” tanong ko.
“Tatlong taon na ang nakakaraan, Magdalena. Kung gusto ka nilang guluhin ay dapat ginawa na nila. Ni hindi nga natin alam kung buhay pa silang lahat.”
Muli akong napatigil.
Napatingin ako sa dalawang picture frame sa aking lamesa. Ang isa ay wedding picture namin ni Adonis at ang isa naman ay ang family picture namin kasama si Addy.
Huminga ako ng malalim at ipinikit ang aking mga mata upang ikalma ang aking sarili.
“Oh siya, kung may balita ka sa kanino man sa kanila ay sabihin mo agad sa akin” ani ko at binaba ang cellphone.
Tatlong taon. Tatlong taon na ang lumipas sa aming mga buhay at sa loob ng mga taong iyon ay marami ang nangyari; kinasal ako sa lalaking pinakamamahal ko at nagkaroon pa kami ng anak. Ramdam na ramdam ko ang pag-iingat ni Adonis sa akin at talagang ibinibigay niya ang lahat ng kailangan ko at tinuturing niya akong isang reyna.
Hindi rin nabawasan ang atensyon na binibigay niya sa akin kahit na may anak na kami, bagkus ay mas naging malambing at sweet ito.
Masasabi kong napaka saya ng aking buhay ngayon at wala na akong mahihiling pa dahil nasa akin na ang lahat, o mas maiging sabihing naagaw ko na ang lahat kay Sohpia. Pero hindi pa rin nito natatabunan ang pangambang nararamdaman ko.
Simula kasi ng ilang beses ipagtabuyan ni Adonis si Sophia ay wala na kaming balita tungkol kanya. Tumigil na lamang ito sa panggugulo sa amin at naglaho na parang bula. Walang nakakaalam kung nasaan siya o kung ano ang nangyari sa kanya, basta’t hindi na lang namin ito naramdaman.
Ganun din sina Tatay Tyago, wala na rin akong balita sa kanya. Ang huling pag-uusap namin ay noong tumawag siya upang sabihin na nakatakas si Sohpia.
Maaring ako na nga ang reyna sa puso ni Adonis at may hindi magandang nangyari sa kanila dahil sa haba ng panahon na hindi sila nagparamdam. Pero paano kung bumalik silang lahat? Paano kung gantihan nila ako sa mga ginawa ko? Paano kung malaman ni Adonis na totoo pala ang mga sinabi ni Sophia noon?
Kailangan kong gumawa ng paraan para hindi mangyari iyon. Hindi ako makakapayag na may makasira ng pamilya at buhay na meron ako ngayon. At kung kailangan kong pumatay ng tao ay gagawin ko para lang tuluyan patahimikin ang buhay ko.
Narinig kong tumunog ang aking cellphone at nakitang nagtext si Adonis.
Mr. Villarin is here. He was already waiting for me in my office. I’ll be busy for the next few hours. Will keep you posted. Love you, babe.
Nabigla ako sa kanyang sinabi. Akala ko ay mamayang hapon pa ang dating ni Mr. Villarin.
Tumayo ako at ang nagmadaling lumabas ng opisina. Agad kong sinabihan ang mga staff tungkol dito. Kailangang maging perpekto ang araw na ito at lahat ng suporta na kailangan ni Adonis ay ibibigay ko para mag invest at maging business partner namin si Mr. Villarin.
===
Sophia’s Point of View
“Thank you for informing me. I want you to always keep an eye on them and monitor their every move. At kung merong kakaiba sa mga kilos nila, sabihin mo agad sa akin. Ayokong masira ang lahat ng mga plano ko para sa kanila” utos ko sa aking kausap sa kabilang linya bago ibinaba ang aking cellphone.
Tumayo ako mula sa aking kinauupuan at nagtungo sa harap ng isang kama kung saan natutulog ang isang duguang lalake na halos hindi na makilala dahil punong puno ng sugat at dugo ang katawan. May nakasaksak na dextrose sa kanyang pulsuhan at tubo naman sa kanyang bibig. Meron din iba pang mga aparato sa kanyang katawan upang siguraduhing hindi sya mamamatay.
Kalunos lunos ang itsura ng matanda na talagang kakaawaan ng kahit na sinong taong makakakita. Ngunit ako? Hindi ako maaawa sa kanya. Walang puwang sa puso ko ang awa para sa mga taong katulad niya.
Napangisi ako habang pinagmamasdan ito.
“Hindi ka pa pwedeng mamatay Mang Gado. I’m not done with you yet. Hindi pa sapat ang dalawang rounds ng pagpapahirap ko sayo. Magpahinga ka lang diyan dahil siguradong pagkagising mo ay ipapakaladkad uli kita sa kotse.” bulong ko habang tinitigan ito. “Sisiguraduhin ko na pagsisisihan mo ang mga ginawa mo sa akin. Kayo nina Tatay Tyago, Mang Fred at Mang Berto. Pinapangako ko sa inyo na papahirapan ko kayong maigi hanggang sa huling hininga ninyo at ni ang impyerno ay isusuka kayo dahil sa kahihinatnan ng mga buhay ninyo.” mariin kong sambit.
Napahigpit ang hawak ko sa aking cellphone at pinunasan ang patak ng luhang tumulo sa aking mata.
Tok! Tok! Tok!
Bumukas ang pintuan at niluwa ang isang lalaki na tauhan ni King. “Maam Sophia, handa na po ang lahat. Nasa kabilang kwarto na po ang dalawang matanda” anito.
Tumango ako at umalis sa harap ni Mang Gado.
Sinamahan ko ang lalake palabas ng kwarto at nagtungo sa kinaroroonan ng dalawang matandang tinutukoy nito, sina Mang Fred at Mang Berto. Nadatnan ko silang magkahiwalay na nakakulong sa kulungan ng aso at walang anumang saplot.
Tumingin ako sa paligid at nakita ang tatlong tauhan ni King na nakatayo sa gilid ng kwarto na tila naghihintay ng aking iuutos. Bumalik ang mga mata ko kayna Mang Fred at Mang Berto na kasalukuyan ding nakatingin sa akin.
“So-so-sophia?” gulat na tanong ng dalawa.
Ngumiti ako at lumapit sa kanila.
“Kamusta? Matagal tagal din tayong hindi nagkita” ani ko. Bakas ang pagtataka sa kanilang itsura na tila maraming katanungan ang naglalaro sa kanilang isipan. Ngunit ilang sandali pa ay biglang nanlaki ang kanilang mga mata na tila naintindihan na ang mga nangyayari.
“So-so-so-sophia ma-ma-maawa ka sa amin! Parang awa mo na! Maawa ka! Wag mo kaming sasaktan!” pagsusumamo ng dalawa habang kapit kapit sa rehas ng kulungan ng aso.
“Bakit? Wala pa naman akong ginagawa sa inyo. Tingnan niyo nga ang mga sarili ninyo, wala pa kayong sugat o latay sa katawan. Ang ayos ayos niyo pa tingnan ngayon oh. Hindi tulad ni Mang Gado na halos hindi na makilala dahil sa ginawa ko sa kanya” sagot ko.
“Si Gado? Nandito rin si Gado?” tanong ni Mang Fred. “Anong ginawa mo sa kumpare namin? Anong ginawa mo sa kanya?!” mataas na tono nito.
“Pinakaladkad ko sa kotse” deretsa at mariin kong sagot.
Biglang may namagitang katahimikhan sa amin at kita ang pagkagulat at takot sa itsura ni Mang Fred.
“Pinakaladkad ko siya sa kotse. At hindi lang isang beses, kundi nakaka dalawang beses na” napailing ng ulo ang dalawa na tila hindi makapaniwala. “Medyo pagod lang siya ngayon kaya hinayaan ko muna siyang magpahinga at magpagaling. Pero kapag maayos na siya, ipapakaladkad ko uli siya sa kotse at gagawin ko iyon ng paulit ulit hanggang sa mamatay siya” dagdag ko at kita ang panginginig ng dalawang matanda dahil sa takot.
“So-so-sophiaaa!!! Parang awa mo na wag mo kaming idamay sa paghihiganti mo! Hi-hi-hindi na-na-naman na-na-namin ginu-…” ani Mang Berto ngunit inunahan ko na ang kanyang sasabihin.
“Hindi niyo ginusto ang ginawa niyo sa akin? Na napag utusan lang kayo ni Tatay Tyago kaya sinunod niyo lang siya sa lahat ng inutos niya. Ganun ba?” ani ko. “Na halos mag makaawa ako sa inyo noon na tulungan ako pero anong ginawa niyo? Pinagtawanan niyo lang ako at pinagpatuloy ang kahayupan ninyo sa akin. Mga wala kayong puso!” dagdag ko.
Hindi nakasagot ang dalawang matanda at hindi rin makatingin sa akin.
“Kaya pasensyahan tayo Mang Fred at Mang Berto. Hindi na kayo makakaalis pa sa lugar na ito dahil habang buhay niyong pagbabayaran at pagsisihan ang mga ginawa niyo sa akin.” mariin kong sambit at tumayo. “Sige! Simulan niyo na ang pagpapahirap sa kanila. Umpisahan niyo dito kay Mang Berto!” utos ko sa mga tauhan ni King.
Lumapit sila sa kulungan ni Mang Berto at hinila ito palabas. Nagpumiglas ito habang sumisigaw ng tulong kaya naman dalawang magkasunod na suntok sa sikmura ang natikman niya.
Nang tuluyan na nilang mailabas si Mang Berto ay itinali nila ang dalawang kamay nito at isinampay sa isang tubo na nakakabit sa gitna ng kwarto. Doon ay nakataas maigi ang mga braso ni Mang Berto at lantad ang kanyang buong kahubdan.
“So-so-sophiaaaaa wag mong gawin ito sa akin. Parang awa mo naaaa” nanginginig at nanghihinang pagsusumamo nito. “Gagawin ko lahat ng gusto mo! Parang awa mo na wag mo akong sasaktan”
Ngumisi lang ako bilang pagtugon.
“Pare, dala mo ba yung pinadala ko sayo?” tanong ng isang tauhan ni King sa kanyang kasamahan.
“Oo naman pare, hinding hindi ko makakalimutan iyon” sagot nito at kinuha mula sa kanyang bulsa ang isang pulang panty at bra.
“Ayos pare! Siguradong mapapasarap tayo sa pagpapahirap dito sa matandang ito. Tanggal ang dangal at pagkalalaki nito pagkatapos ng gagawin natin sa kanya.hehe. Oh siya! Isuot mo na yang panty at bra diyan sa matandang yan. Tingnan natin kung babagay sa kanya” nagtawanan ang mga tauhan ni King.
Pinagtulungan nilang isuot ang panty at bra kay Mang Berto. Muling nanlaban ang matanda kaya naman nakatikim muli ito ng malalakas na suntok.
“Oh ayan oh, ang sexy tingnan!hehe. Yun nga lang kulubot na ang balat at ang itim itim ng singit!” nagtawanan muli ang mga tauhan ni King.
“Swerte mo diyan, kasi ang huling nagsuot niyan ay sobrang seksi at ang laki ng suso! Nakailang rounds din kami ng pagtira dun sa babaeng iyon bago namin siya dinispatsa. Pero wag ka mag-alala, ipapatikim din namin sayo yung mga ginawa namin dun kay Flei bago ka rin namin dispatsahin” kumuha ang mga tauhan ni King ng tig isang sinturon at pinalibutan si Mang Berto.
Nagtaka naman ako kung sino si Flei na kanilang binanggit pero hindi ko na lamang ito pinansin dahil baka parte lamang ito ng nakaraan sa buhay ni King.
“Oh siya, simulan na natin. Ikaw tanda! Gusto namin na sumayaw ka ngayon ng sexy dance! Kailangan yung nakakaakit ha kasi kung hindi ay may latay ka sa amin! Sige sayaw!” utos ng tauhan ni King at nagtawanan silang lahat.
“Putaaaaang inaaaa niyooooo!” sigaw ni Mang Berto at nakatikim siya ng isang latay sa kanyang likod. “Araaaaayyyyy!!!” anito.
“Sayaw!!!” sigaw muli ng tauhan ni King ngunit hindi sumunod si Mang Berto kaya naman nakatikim uli ito ng hagupit ng sinturon sa kanyang dibdib.
Nagsunod sunod ang hampas ng sinturon sa ibat ibang parte ng kanyang katawan.
Habang pinapanood ko si Mang Berto ay unti unting bumigat ang aking nararamdaman at tila may kakaibang kunsensya ang bumalot sa puso ko.
Nagmadaling lumabas ng kwarto.
Mabilis akong naglakad papunta sa aking kwarto at agad na isinara ang pinto.
Napapikit ako at napahawak sa aking dibdib.
Hindi ko napigilan ang pagpatak ng aking luha dahil sa kunsensya.
“Sophia. Hindi ka pwedeng maging mahina. Walang lugar ang kunsensya para sa mga taong sumira at nagwasak ng buhay mo. Maging malakas ka dahil nagsisimula pa lang ang laban na sila rin naman ang nag umpisa” bulong ko sa aking sarili.
Nagtungo ako sa harap ng isang cabinet at kinuha ang isang envelope. Binuksan ko iyon at binasa ang nakalagay.
Medical Findings: Dyspareunia
Fertility Rate: 5% – Very Difficult to Impossible
Pagkabasa ko nito ay naalala ko ang sinabi ni Dra. Mendez pagkatapos niya akong suriin dahil sa mga biglaang pagsakit ng aking tyan at pagkababae. Sinabi niya na maswerte ako dahil wala akong anumang malubhang sakit. Ngunit sobrang liit na lamang ang tyansa na mabuntis ako o di kaya maaring hindi na ako mabuntis pa dahil sobrang nabugbog ang aking pagkababae dahil sa nangyari sa akin.
Paulit ulit na tumakbo sa isip ko na hindi na ako magkakaanak pa. At lahat ng ito ay dahil sa kawalangyhaan at kahayupan nina Magdalena at Tatay Tyago, at pati na rin ng mga kumpare nito.
Napakuyom ang aking palad.
Ibinalik ko ang envelope sa loob ng cabinet at lumabas ng aking kwarto upang bumalik sa kinaroroonan nina Mang Berto at Mang Fred.
Nakita ko si Mang Berto na nagsasayaw at pinagtatawanan ng mga tauhan ni King. Patuloy siyang kinukutya at nilalatayan ngunit ang kaninang kunsensya na naramdaman ko ay napalitan na ng galit.
Lumapit ako sa kanila at kinuha ang isang sinturon.
Gamit ang bakal na parte nito ay ako na mismo ang humampas sa ibat ibang parte ng katawan ni Mang Berto.
“Sophiaaaa! Aaaahhhh araaaayyyyyyyy itigil mo na yaaaann!! Sophiaaaaaa!” sigaw nito ngunit tila wala akong narinig at pinagpatuloy ang pagpapahirap sa kanya.
Itutuloy …