“Nay?”
Kita niya pa din ang disgusto sa kanya ng asawa ng Ina. Ni hindi siya nilapitan bagkus ay nagpaalam na at sinabing babalik nalang kinabukasan.
Inihatid lang sa kanto ng ina ang lalaki at bumalik na din. Hinintay talaga niya ang ina upang kausapin.
“Anak, alam kong marami kang tanong, gusto kong malaman mo na ikaw ang una sa priorities ko.”
Nung palang naging busy siya kaya Ms. Eva ay yun naman yung panahon na aksidenteng nagkita sila ni Mario. Patawid ang ina galing sa trabaho ng makita ito ng dating asawa.
Sa loob ng isang buwan ay lagi siya nitong pinupuntahan sa trabaho at pinakikiu sapang bumalik sakanya. Tatanggapin daw nito kung ano man ang nangyari since wala naman din siyang naging anak. Tanging pamangkin lang ang kasama sa ngayun.
Matagal na daw nitong hinahanap ang ina kaya masayang nakita muli.
“Anak gusto ng tito Mario mo na sumama na tayo sa Lucena, gusto niyang magsama sama na tayo.”
“Nay, di ba okay naman na tayong dalawa lang? Ilang taon na tayo lang tapos dadating siya para sumama?”
“Rom okay naman nga tayo, pero sana intindihin mo din na dadating ang panahon na magkakaroon ka din ng sariling buhay. Sariling pamilya.”
“Puwede ko bang pag isipan muna Nay, nabigla kasi ako eh.”
“Oo naman anak, pero sana lawakan mo din ang pang unawa mo sa sitwasyon natin.”
“Opo Nay! Pasok na muna ako para makapag pahinga.”
“Sige Anak, kung ano man ang maging desisyon mo ay igagalang ko. Mahal na mahal kita anak!”
Hinalikan niya sa noo ang ina bago tuluyang pumasok sa loob ng bahay, pag dating ng hapunan ay tahimik silang kumain mag ina. Buong magdamag naman ay di nawala sa isip ang sitwasyon nilang mag ina.
Tama ang ina niya, sa loob ng ilang buwan ay nasakop ni Ma’am Eva ang oras niya kaya hindi niya nabigyan manlang ng pansin ang ina. Alam niya na mas magiging maayos ang buhay kung sasama ito sa dating asawa, siguro naman ay kakayanin niya na mag isa dito at dadalaw dalaw nalang sa ina pag may pagkakataon.
Buong buhay naman ng nanay niya ay ginugol sa kanya, gusto lang niyang siguruhin na magiging masaya ang ina.
Kinabukasan ay dumating muli ang lalaki, umalis ang ina kasama ito. Isinasama sana siya pero nag dahilan nalang na may mga gagawin pa para sa school.
Hapon ay sumakay sa motor para magsimba at ihingi ng gabay ang plano niya. Matapos magsimba ay dumaan sa burgos upang bumili ng lechong manok na ulam nilang mag ina.
Pagdating sa bahay ay nandoon pa din si Mario at masayang kausap ng ina. Sinilip nalang niya muna ng makitang maraming pagkain ay umatras. Alam niya na hindi naman mahal ng nanay niya ang sinasabing asawa kaya nagtataka kung bakit ngayun ay parang magiliw ito sa pagtanggap sa lalaki.
Pumunta nalang sa tindahan ng Lola Necy niya.
“Lola, Lola!”
“O apo bakit gabi na ah.”
“Na miss ko kayo pa kiss nga!”
“Naku, mukhang me problema ang apo ko ah, halika nga sa loob.”
“La me dala akong lechong manok. Kung me kanin kayo e kainin na natin. Wala pa ba si Kuya Arnold?”
“Wala pa..Sige, tamang tama para me kasabay na din akong kumain.”
Tinulungan na niya ang matandang mag ayos ng lamesa, meron din itong ulam na menudo kaya idinagdag nalang din ang manok na dala.
Ikinuwento niya ang pinagdadaanan nilang mag ina, pati ang kagustuhang isama na sila sa Lucena. Pinayuhan naman siya ng matanda na hayaan ang ina. Sinabi din na kung decided siyang maiwan ay kausapin nalang ang kuya Arnold niya para gamitin ang isang kwartong bakante sa kanila.
Magaan ang pakiramdam na iniwan ang matanda, mas naging panatag sa plano.
Pag uwi sa bahay ay wala na ang lalaki, ang ina naman ay naghuhugas ng pinggan. Nilapitan niya ito at inakap sa likod.
“Nay, magiging masaya ka ba kung sasama kay Tito Mario?”
“Bakit?”
“Payag nakong sumama ka, pero Nay ako dito nalang. Kaya ko naman ang sarili ko.”
“Anak hindi kita kayang iwanan ditong mag isa, hindi din ako magiging masaya.”
“Nay, wala ka bang belib sa guwapo mong anak? Saka sabi ni Lola Necy pede akong sa bahay nila tumira kung desidido akong maiwan.”
“Kung hindi kita kasama, hindi na ako aalis dito”
“Sige ganito nalang, malapit naman ng mag bakasyon kaya siguro tatapusin ko nalang itong taon na ito then lipat tayo sa Lucena.”
Yun na ang napagkasunduan nila. Kita ang saya sa mukha ng kanyang ina at payapa din naman siya, ang kinatatakutan nalang niya ay kung paano ang magiging buhay pag dating sa bagong lugar.
Natulog silang maayos mag ina, akala niya ay okay na ang lahat pero hindi pala.
Maaga siyang pumasok kinalunisan, kahit wala si Ms. Eva ay inspired pa din lalot alam niya na mahal din siya ng guro. Hindi niya alam kung ano meron dito at nagkaroon ng ibang klaseng damdamin para sa ginang. Kahit halos kasing age na ito ng ina ay wala sa kanya.
Magulo pa din naman ang set up nila, pero wala na siyang pakialam.
Nakaupo siya sa isang bench ng makatatanggap ng isang message, hindi familiar ang number kaya hindi siya interesado. Pero ng GIF message na ang nareceive ng lalaki ay binigyan na niya ng atensyon.
Parang nanlaki ang ulo niya ng makita ang laman ng message. GIF kung saan ay tinitira niya ang guro sa tree house. Nakabukaka ang babae habang siya ay nagla-labas masok sa hiyas nito. Kita ang sugpungan nila at malinaw kaya kita ang lukot ng mukha ng guro kahit hindi naman kita ang mukha niya.
Rom: Sino ka? Ano gusto mo?
0917: Kala ko hindi mo ko papansinin, hanep ka sa pagbayo!
Rom: Gago ka, anung kailangan mo?
0917: Matapang ka bata! Baka hindi ko mapigil ang sarili ko ay i-upload ko nalang agad ito.
Hindi alam ni Rom ang gagawin, lingid sa kanya ay may isang lalaking guro ang matagal ng may pagnanasa sa kanya. Ilang beses na din nitong sinubukang makipaglapit sa binata. Marami naman kasing nakaka-alam na paminta siya kahit na lalaking lalaki ang itsura. Ilang estudyante nadin ang natikman niya gamit ang pagiging guro tulad ng bagsak, walang projects at kung ano ano pa.
Yun nga lang pagdating kay Rom ay di niya ito pedeng gamitin dahil bukod sa matalino ito ay responsible pa sa paaralan. Nakukunteto nalang siya sa pag papanatsya at pagtitig sa binata buhat sa malayo.
Madalas na sinusundan ng tingin at pag may pagkakataon an pasimpleng sinusubaybayan. Pilit din niyang inilalapit ang sarili dito pero parang mailap. Siguro dahil alam na may iba siyang intensyon.
Hanggang isang hapon na palabas siya ng school ng makita namang papasok ang binata gamit ang motor nito.
Hindi niya alam kung bakit bigla siyang bumalik at muling palahim na sinundan ang binata. Humantong ang lalaki sa isang tagong tree house, ilan lamang ang nagpupunta dahil nga sa ito ay malayo at medyo nakakatakot.
Out of curiosity, ay lumapit sa tree house para makita kung sino ang kasama ng binata. Maingat ang ginawang pag lalakad upang hindi mapansin.
Halos hindi siya makahinga ng makitang ang kasama nito ay isa sa mga co-teachers niya na si Ms. Eva, ano ang meron bakit nagkita ito sa isang lugar na tago at sa ganitong oras na halos wala ng estudyante sa eskwelahan.
Bahagya niyang naririnig ang usapan ng dalawa. Maya maya pa nakita na niyang gumalaw ang dalawa, halos pigil pa din niya ang hininga ng makitang tumayo si Ms. Eva at isang sampal ang ibinigay sa binata.
Pero mas higit ang gulat ng mabilis na hinalikan ng guro ang estudyante. Daig pa niya ang tinuklaw ng ahas sa…