Batang P. O. 3: Live Show (17)

GINAGAWA KO YUNG PART 4: Batang P. O. Pero tinatamad ako hahaha..

Enjoy this part…

Sabado ng madaan sila ng mga kaibigan sa isang tindahan sakto naman na anduon din si Mario kasama ang isang lalaki.

Paglapit nila ay magalang na binati ito, tinanguan naman siya kaya hindi na siya nagsalita pa at bumili nalang ng meryenda nila.

Napansin niya na iba ang tingin ng lalaking kasama ni Mario sa kanya, narinig pa niyang tinanong kung kaano ano siya nito. Nagulat pa siya ng biglang tawagin ni Mario.

“Rom halika nga dito.”

“Yes po Tito?”

“Si Ariel pala kaibigan ko.”

“Good afternoon po Mang Ariel!”

“Magalang na bata!”

“Sige bumalik na na dun sa mga kasama mo!”

“Sige po mang Ariel nice to meet you!”

Tumalikod na siya dahil kinikilabutan sa titig na ibinibigay ng lalaki. Kung bat naman kasi hinubad pa niya ang sandong suot na puno ng pawis kaya malaya tuloy ang lalaking tingnan ang katawan niya. Kitang kita din ni Ariel ang malaking bakat ng burat sa pang basketball shorts na suot.

Hindi siya magaling kumilatis ng bading kaya nga di nya napansin si Caleb at naging nave din sa Sir Randy niya pero dito alam na niya kaya gusto na niyang umiwas.

Na mukhang mahirap gawin.

Pagdating sa bahay ay dinatnan ang ina na nanonood ng TV, tumabi siya dito at humalik sa pisngi.

“Nay sino po si Mang Ariel?”

“Ah kaibigan ng Tito Mario mo na nag finance ng tindahan natin. Malaki ang utang na loob ni Mario sakanya.”

“Ah, nakita ko kasi sila sa tindahan. Ipinakilala naman ako.”

“Buti naman kung ganun anak, parang may improvement na sa inyo ng Tito mo ah.”

Gusto sanang tutulan ni Rom ang sinabi ni Mye pero hinayaan nalang niya dahil mukhang masaya ang ina.

Mabilis lumipas ang mga araw, isang biyernes ay nagpaalam ang ina na uuwi muna ng Cabanatuan para ayusin ang ilang gamit nilang naiwan. Gusto sana niyang sumama kaya lang wala namang tatao satindahan kaya naiwan nadin siya. Sabado ng umaga ay umalis na ito kasabay ng pag punta niya sa palengke. Alas diyes palang ay halos ubos na ang tinda nilang karne kaya maaga din siyang nakauwi para magpahinga.

May iniwan naman na ang inang pagkain para hindi na niya isipin pa. Mga alas dos ng umalis siya para makipaglaro ng basketball sa mga kaibigan. Bandang alas sinko na bumalik sa bahay na pawisan, nabigla siya ng makita ang Tito Mario kasama si Mang Ariel.

Didiretso na sana sa kwarto para kumuha ng damit ng tawagin ni Mario ang binata.

“Rom shot ka muna.”

“Tito di po ako umiinom ng alak.” Pagsisinungaling niya.

“Ipapahiya mo pa ata ako sa kumpare ko.”

Wala ng nagawa si Rom kundi abutin ang isang basong beer na ibinibigay. Matapos mainom ay nagpaalam na din siya na maliligo dahil pawisan.

Pagpasok sa bahay para maligo sa banyo ay nagulat pa siya kung bakit naka lock kaya lumabas ulit siya para tanungin si Mario.

“Tito me susi po ba kayo ng banyo? Naka lock po kasi.”

“Wala, nasa nanay mo ang susi.”

Halata naman na nagsisinungaling ito pero wala naman siyang magagawa. Wala din siyang pagpipilian kung hindi ang maligo sa gripong malapit lang sa iniinuman ng dalawa.

Balak sana niyang hintaying matapos ang mga ito pero mukhang matatagalan pa sa dami ng alak na nasa mesa. Inis man ay hindi nalang niya ipinakita. Kinuha ang personal na mga gamit pampaligo sa kwarto dahil nasa loob ng banyo ang mga ginagamit niya at tinungo na ang gripo.

Kung dati ay hubot hubad siyang naliligo ngayun ay naka boxers shorts siya. Madalas ay nakatalikod sa dalawa upang hindi bumuyangyang ang katawan lalo na kay Mang Ariel.

Patapos na siyang maligo ng tawagin siya ni Mario.

“Rom halika nga sandali.”

Kahit na naiilang ay lumapit pa din, kitang kita niya na halos lumuwa ang mga mata ni Mang Ariel sa pag titig sa halos hubad na katawan ilang beses din itong lumunok ng makita ang hulma ng burat niya na hindi maitago kahit na nga nakatakip ang mga kamay.

“Bakit po Tito?”

“Ilang taon ka na?”

“Mag 18 na po.”

Nagulat pa ito sa sagot niya, malamang ay iniisip nito na nasa bente na siya o higitp pa.

“Bata ka pa pala!” si Mang Ariel.

“Ayus lang pre, wag kang mag alala.” Pagbibigay assurance naman ni Mario.

“Bakit po Tito?”

“Ah eh, balak ka kasi niyang bigyan ng trabaho pero menor de edad ka pa pala.”

“Ganun po ba, okay naman po ako sa pagtulong sa tindahan.”

“Mababa pala ang pangarap ng tarantadong ito!”

“Hindi naman po Tito pero gusto ko po munang makatapos ng pag aaral.”

“Sige umalis ka na sa harap ko at nabubuwisit ako sayo.”

Napahiya man at gusto pang sumagot ay pinigil nalang ang sarili para sa ina. Tinapos ang paliligo at tuluyan ng nagbihis. Kumain na din saka naghanda para matulog at maaga pa siya sa palengke kinabukasan, nag message ang nanay niya na madaling araw aal…