By: Balderic
Sa Mansion ni Mayor Romano.
“GRAAAAAAHH!!!” Hinawi ni Mayor Romano ang mga mamahaling babasagin sa ibabaw ng isang lamesa. Nahulog ang mga ito at nabasag.
“ANONG IBIG MONG SABIHIN NA HINDE NYO SYA MATAGPUAN!? NAPAKA INUTIL NINYONG LAHAT! TATLONG ARAW NA ANG LUMIPAS PERO NI ANINO NG TARANTADONG YUN AY HINDE NYO MAHAGILAP!?” Galit na galit si Mayor Romano sa isang tauhan nyang pumalit sa posisyon ni Richie. Desperado na itong mahanap si Carding pero hinde nila ito makita. Lahat ng mga inaasahan ni Mayor Romano na mga opisyales nya ay napatay na ni Carding at nararamdaman na nyang mag isa na lamang sya. Nangangamba itong ano mang oras ay pwede syang balikan ni Carding. Ayaw man nya aminin pero nararamdaman nyang natatakot sya para sa sarili nya.
“Mas paigtingin pa ninyo ang inyong mga lakad! Bawat bahay ay gusto kong halughugin ninyo! Kung pupwede ay sakalin nyo at pigain nyo lahat ng tao dito sa Sta Fe! Naniniwala akong may ilang tao rito ang nakaka-alam kung nasaan si Carding! Sige, kumilos na kayo!”
Pumasok ang isang tauhan ni Mayor.
“Mayor, dumating na ho ang grupong inarkila ninyo pero hinarang sila ng mga sundalo ni Col Palumo sa checkpoint nila sa labas ng bayan.”
“Hayop talaga ang Palumong yan. Ihanda nyo ang sasakyan, pupuntahan ko si Palumo. Siguro panahon na rin para mapaalala sa matandang yun kung sino ang hari sa bayang ito!”
Pansamantalang iniwan ni Mayor Romano ang burol ng anak. Inipon nya ang karamihan ng kanyang mga tauhan at tumungo kaagad sa checkpoint kung saan hinarang ang kanyang mga mercenaries.
Hinde nagtagal at narating nila ang checkpoint. Nakita nila ang isang truck na puno ng mga armadong lalake. Nasa baba naman ang driver ng truck na nakikipagusap sa sundalong duty. Bumaba ng sasakyan sina Mayor at nilapitan ang sarhento.
“Magandang umaga Mayor.” Bati nito.
“Sarhento, anong kalokohan ito? Bakit hinde nyo pinapa daan ang mga tauhan ko? Mga bodyguard ko ang mga yan.”
“Eh Mayor, utos ho ni Col na e hold ang mga ito eh.”
“Si Col Palumo? Nasaan sya? Gusto ko syang makausap.”
“Nandito ako Mayor Romano.” Dumating si Col Palumo na nasa likod lamang ng checkpoint hut. Kasama nito ang tenyente nya at apat pang sundalo. Kaagad itong nilapitan ni Mayor Romano.
“Palumo, anong ibig sabihin nito? Ginigipit mo ba ako? For security measures ko ang mga yan. Alam mo namang pinasok ang bahay ko na ikinamatay ng anak ko. May banta sa buhay ko. Baka nakakalimutan mong ako ang Mayor ng bayang ito.”
Napangiti ng bahagya si Col Palumo.
“Hinde lingid sa aking kaalaman ang nangyari sa mansion mo Mayor. Sa katunayan ay marami akong natuklasan sayo at sa mga opisyal ng bayang ito.”
“Sa tono ng pananalita mo ay parang meron kang pinupuntirya. Diretsohin mo ako.”
“May hawak kaming ebidensya na nagpapatunay ng lahat ng mga kalokohan mo Mayor. At dahil walang silbe ang pulisya sa bayang ito, narito kami upang hulihin ka at ang mga kasama mo.”
“Bakit? May court order ba kayo? Wag kang padalos-dalos Palumo. Alam ko ang baho mo. Wag mo akong subukan.”
“Court order lang pala eh. Tinyente.” May ibinigay na papeles ang tinyente ni Palumo at nakangiti ito.
“ito ba ang hinahanap mo?” sabay hinarap ni Palumo ang papeles kay Mayor Romano.
“BRATATATATATATATATATATATATAT!!!!!!!!” “BRAGAM BRAGAM BRAGAM!!! PRRRRRTT!!!” Biglang pinagbabaril ng mga tauhan ni Mayor Romano sina Col Palumo. Nagulat ang mga sundalo nito at huli na silang nakareact nang pagbabarilin din sila ng mga goons. Bumagsak na duguan sa lupa ang magiting na Colonel. Tinapakan ito sa dibdib ni Mayor Romano.
“Binalaan na kita Palumo. Masyado kang matigas. Ngayon palalambutin ka na ng mga uod sa lupa.” “BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM BLAM!!” Tinadtad pa nito ng bala ang ulo at katawan ng Colonel. Kinuha nito ang papeles at pinunit.
Buhay pa ang tinyente ni Palumo at naka upo itong duguan. Nilapitan ito ng isang tauhan ni Mayor Romano.
“Hu..huwag..sandali..sandali…” ” PPRRRTTTT!!!” Binanatan ito ng goon sa utos ni Mayor. Nangisay ito nang tamaan ng bala ng Uzi sa dibdib.
Bumaba ang mga mercenaries sa truck upang harapin si Mayor Romano. Nakipagkamay sa kanya ang lider nito.
“Pasensya na at naantala ang byahe ninyo. Masyado na kasing marami ang mga peste sa bayang ito kaya kailangan ko na ring linisan.” Wika ni Mayor.
“Walang problema bossing. Syanga pala, ako si Commander Cesar Arevalo at ito ang mga kasama ko. Mga dati kong ka unit ang ilan sa kanila at ang iba naman ay mga umanib lang sa grupo namin.”
“Magaling, magaling. Mukhang mga professionals nga kayo. Hinde masasayang ang bayad ko sa inyo.”
“Hindeng hinde ka namin bibiguin bossing. Ano nga pala ang ipapalakad nyo sa amin?”
“Meron kasing tinik sa lalamunan ko na gusto ko nang bunutin. Heto ang larawan nya, tandaan nyo ang pagmumukha nya. Gusto kong tapusin nyo sya.” Binigay ng goon ni Mayor Romano ang isang malaking larawan na nakuha nila kay Carding nung nahuli nila ito. Tumango naman si Commander Arevalo.
“Sampung milyon ang patong ko sa ulo nyan. Plus ang regular rates na napagusapan natin. Hinde na kayo lugi noon.”
“Areglado bossing. Kami nang bahala.”
“Good, sa ngayon ipapasara ko ang buong bayan ng Sta. Fe upang walang sino man ang makaka takas. Naniniwala akong naririto lang sya. Malaki ang tiwala kong matutumba nyo rin itong taong to.”
“Walang problema bossing. You name it, we kill it.” Sabay ngiti ni Arevalo.
Pinasok ng mga mercenaries ang bayan ng Sta. Fe. Kasama ang mga tauhan ni Mayor, nag announce ang mga ito na ipinagbabawal ang pag alis ng bayan pansamantala. At ang sino mang magtatangka ay babarilin. Dahil sa takot ay nagmistulang naging ghost town ang buong bayan nang magtago ang mga tao sa kani-kanilang mga pamamahay. Isa isang pinasok ng mga tauhan ni Mayor ang mga bahay at hinalughog. Hinde maiwasan ang ilang nasaktan dahil sa kanilang pangloloob. Pinagtatanong kung may alam tungkol sa kinaroroonan nina Carding pero na bigo ang mga ito.
Natapos ang isang buong araw at walang natagpuan ang mga tauhan ni Mayor. Inutusan nitong huwag tumigil ang kanyang mga tao sa paghahanap. Sa ikalawang araw, tila nawawala na ang pasensya ni Mayor Romano. Inutusan nito sina Arevalo na kumuha ng mga sibilyan at dalhin sa town plaza. Gagamitin nilang hostage upang mapiga ang mga tao. Dalawang pamilya ang hinuli ng mga ito. Sapilitang dinala ang mga ito sa town plaza kung saan naghihintay si Mayor Romano.
“Dismayado ako sa inyong lahat! Simpleng bagay lamang ang hinihiling ko! Ang sabihin ninyo kung nasaan si Carding pero matigas talaga kayo kaya gagawin kong halimbawa ang mga pamilyang ito. Sa loob ng bente quatro oras, kapag walang magsasalita sa inyo ay iisa-isahin kong pagpapatayin ang mga taong ito!” sigaw ni Mayor sa microphone na hawak.
Dahan dahang dumarami ang mga tao na nanonood sa town plaza. Takot at galit ang nararamdaman ng mga ito. Walang sino man ang may lakas ng loob na tumulong. Nagyayakapan na lamang ang magkakapamilya at umiiyak ang mga anak nila habang taimtim silang nananalangin.
———-
By: Balderic
Sa gitna ng kabundukan, 50 kms ang layo mula sa bayan, sa isang lumang abandunadong kubo ay nagtatago si Doktora Loren at Carding. May dala dalang isang timba ng tubig si Carding na inigib nito sa isang ilog.
“Doc andito na ang tubig. Ilalagay ko nalang sa banyo.” Wika ni Carding pagkapasok sa kubo. Naabutan nito si Loren na nakaupo at malayo ang tanaw sa bintana. Ibinaba ni Carding ang timba. Hinubad nito ang damit at sinampay. Pawis na pawis ito. Lumapit sya kay Loren.
“Magda… ” napalingon si Loren kay Carding.
“Anong iniisip mo? ”
“Hinde ako mapalagay. Carding gusto ko nang kumilos. Ito na ang tamang panahon para mabigyan ng katarungan ang pamilya ko.”
“Masyado pang delikado ang sitwasyon Doc. Sa ngayon, sigurado akong naghahanap parin sila sa atin. Palamigin muna natin ang panahon at kapag nasa hustong oras na, tsaka na tayo aatake. ”
“Ilang taon kong tiniis ang paghihirap ko at mga pinagdaanan ko dahil sa ginawa ni Mayor Romano, Carding. Isang milagro na ang hinde ako mabaliw dahil sa nangyari sa pamilya ko. ”
“Magpahinga ka muna Doc. Mag ipon ka ng lakas. “ akmang tatalikod si Carding nang hinawakan sya sa braso ni Loren.
“Carding, sandali. “ tumayo si Loren at niyakap nya nang mahigpit si Carding. Dumulas ang mga kamay nito sa pawisang katawan ni Carding. Bahagyang niyakap ni Carding ang doktora.
“Kailangan kita Carding… wag mo akong iiwan. ”
“Nandito lang ako sa tabi mo Doc.”
Nagtitigan ang dalawa. Napalunok ng laway si Carding sa kagandahan ni Loren. Lumuluha ang babae at pinawi naman ito ni Carding. Pumikit si Loren. Nilapit ni Carding ang labi nya at dumikit ito sa labi ni Loren. Padamping naghalikan ang dalawa. Humigpit ang yakapan nila at lumalim ang halikan nila.
Hinagkan ni Carding ang pisngi at leeg ni Loren. Nakapikit naman ang doktora. Isa isa nitong tinanggal ang butones ng kanyang polo shirt at hinubad ito. Kaagad ay hinubad ni Loren ang bra nya at sinapo naman ng malaking kamay ni Carding ang kanang suso ng doktora.
“Ooohh… paligayahin mo ako Carding… angkinin mo ako… pakiusaaappp.. “ ungol ni Loren. Nagtapat muli ang mga labi nila at maalab silang naglaplapan. Sinipsip ng lalake ang mapulang labi ni Loren. Naglabasan ang kanilang mga dila at nagespadahan.
Hinimas ni Loren ang nakaumbok na sandata ni Carding sa pantalon nito. Tinulak ni Loren si Carding sa kawayan na higaan. Pumatong ito sa matipunong lalake. Kiniskis nito ang kanyang hiyas sa pag aari ni Carding.
“Uaaahh.. ” daing naman ni Carding sa sarap. Kahit pareho pa silang nakapantalon ay ramdam nila ang pag aari ng bawat isa na habang nagkikiskisan ay mas lalong nagdadala ng init sa katawan nila.
Gumulong sila at pumailalim naman si Loren. Kinalas ni Carding ang butones at zipper ng pantalon ni Loren at hinatak ito. Hinubad nya ito nang tuluyan at ang panty na lamang ni Loren ang natira. Hinawi nya ito at nakita ang yaman ng doktora. Tinakpan ito kaagad ni Loren.
“Hu.. huwag mong titigan….”
” Bakit hinde ko tititigan ang ganitong kagandang hiwa? Ang dapat sa mga ganito ay inaalagaan at nginangata… “ nilusong ni Carding ang bibig nya sa naglalawang pag aari ni Loren. Hinde napigilan ng babae ang sarili at napa daing ito na animo’y uhaw sa tawag ng laman. Nakakalibog at nakakapanindig balahibo ang ungol ni Loren. Nilaplap ni Carding ang puke ng magandang doktora at umiikot-ikot pa ang balakang nito.
Nadadala ang balakang ni Loren sa bawat kiliti na dulot ng mapangahas na mga labi ni Carding. Naging alipin ang katawan ng babae sa mahusay na istilo nang pagromansa ni Carding.
“Ang likot ng dila mo… ummmhhhh fuckkkk… grabe kaaa….. bakit ang galing mooohh.. “ hinde makapaniwala si Loren sa nararanasang sarap mula kay Carding. Tumirik ang mga mata nya nang maabot ang langit sa pamamagitan lamang ng dila ni Carding.
Umupo si Loren sa gilid ng kama at binihag ang katawan ni Carding. Sinimulan nyang buksan ang pantalon ng lalake. Tumingala sya at nakikita nya ang matipunong katawan nito. Tumayo si Loren at sinibasib ng halik sa labi ang lalake. Hinde namalayan ni Carding na malaya na pala ang alaga nyang sampung pulgada. Sinakal ni Loren ang leeg neto at napa ungol si Carding. Ngayon sya naman ang nasa opensiba. Pasakal ang pag jakol nito sa matigas na sandata ni Carding.
“Aahh… aahh… “ ungol pa ni Carding sa mabilis at marahas na pag bate ng kanyang alaga. Sinunggaban muli ni Loren ang labi ni Carding upang mapatahimik ito sa kakaungol.
Lumuhod si Loren at sinubo ang matabang kargada ng lalake. Chinupa neto ang ulo hanggang leeg at jinakol nang sabay. Napahawak si Carding sa ulo ni Loren. Umurong sulong ang ulo ng babae. Napapatingala naman si Carding sa sarap habang pinaparausan ng babae ang matigas nyang burat. Malikot na humahagod ang mapanglarong dila ni Loren. Kapag tumitingala sya ay nakikita nyang sarap na sarap si Carding sa ginagawa nya. Sumasagad hanggang dulo ng lalamunan nya ang alaga ni Carding at halos hinde na sya makahinga.
Niluwa nya ito at tila napasinghot sa dami ng naipong laway sa lalamunan nya. Jinakol nya ang madulas na burat. Sinakal itong muli at kinalabit ng dila ang ulo ng titi. Hinalikan nya at ginawang lollipop ang ulo hanggang sa mapa ungol si Carding.
Matapos netong bigyan ng ligaya ang burat ng lalake, oras na rin at paliligayahin ng lalake ang kanyang hiyas. Humiga si Loren sa kahoy na kama at ibinuka ang bulaklak nya. Makatas ito at tila sariwa. Siniksik ni Carding ang matigas nyang alaga at diniin ito papasok.
“Aahhh….” Ungol ni Loren nang maramdamang pumasok na sa lagusan nya ang alaga ni Carding. Hinde nya inaasahan ang laki at kapal nito. Pumatong si Carding at tinuloy ang arangkada.
“Ganyan nga.. ummmhhh… aaaaahhhhh.. aahhh… sige pa isagad mohhh.. “ panay bulong ni Loren kay Carding. Yumakap ang mga paa nito sa balakang ni Carding.
“Magdaaa…….. unnhh… !” daing naman ni Carding sa patuloy netong pag kantot sa dalagang doktora. Naglapat muli ang mga labi nila. Maalab na naglaban ang kanilang mga dila. Napapasinghap ng hangin si Loren kapag bumabaon nang husto ang matigas na titi sa kanyang puke. Kumapit sya nang mahigpit kay Carding.
“Plak plak plak plak plak plak!!!!” isang serye nang malalakas na salpakan ng kanilang mga kaselanan.
“Sige pa sige pa sige pa sige pa sige pa sige pa sige pa!!!!” sunod-sunod na bulong ni Loren. Nanginginig pa ang boses nya hanggang sa makarating sa ikapitong glorya. Malakas ring napaungol si Carding nang ito rin ay naabutan ng orgasma. Hinugot nito ang burat at tumagas pa sa lagusan ni Loren ang pinaghalong katas nilang dalawa.
“Hanep rin pala yang baril mo, malaki na mataba pa. “ nakangiti si Loren.
“Nandyan na yung tubig, pwede ka nang maligo. ”
“Sabayan mo nalang ako. “ pakiusap naman ni Loren at napangiti si Carding.
Kinabukasan, nagising sa mahimbing na pagtulog si Carding. Wala sa higaan si Loren. Lumabas sya nang kubo pero wala ito. Napansin nya sa pader ang isang sulat na nakasabit.
“Pasensya ka na Carding pero kailangan ko nang tapusin ang bagay na dapat noon ko pa ginawa. Wag kang mag alala, may plano ako. Sana kapag natapos ito, magkita parin tayo. Hindeng hinde kita malilimutan. Paalam… Magda. “ taimtim na binasa ni Carding ang liham. Pumikit sya at gumuhit sa mukha nya ang pagaalala. Mabilis syang kumilos upang makapag-ayos.
———-
By: Balderic
Sa Municipal Hall naman ng Sta. Fe, nadakip si Loren ng mga tauhan ni Mayor at dinala ito sa opisina ni Mayor Romano.
“Mayor nandito na si Doc. ”
“Magaling! Hehehehe. Mabuti naman at nagdesisyon ka na ring lumabas sa lungga mo Doktora. Maupo ka. “
Nanatiling nakatayo si Loren. Tinignan lang nito ng diretso si Mayor Romano.
“Nasaan si Carding?”
“Wala na sya. Ako lang ang tanging pakay nya at nang umalis sya, nagdesisyon akong bumalik.”
“ah ganun ba. At bakit mo naman naisipang bumalik?”
“Para ipakita sayo na hinde lahat ng tao ay natatakot sayo.”
“Mayor, dala nya ito kanina.” Inilapag ng goon ang isang caliber 45 pistol sa lamesa.
“Hahaha! At ano naman ang plano mong gawin sa baril na ito? Teka, marunong kabang maghawak ng baril? “ pangungutya ni Mayor Romano.
“Gusto mong subukan ko sayo?”
“Doktora, alam mo, matalino kang tao. Edukada ka. Nakapagtapos ng magandang larangan. Pero hinde mo naiintindihan ang sitwasyon. Sabihin na nating hinde ka natatakot sa akin, yun ay dahil hinde mo pa akong lubos na kilala. Ako ang hari ng bayang ito. Akin ang lahat ng lupain rito at ako ang may hawak ng buhay ng bawat isang tao rito. Hinde mo man yan maintindihan, pwes darating rin tayo dyan.” Sumenyas ito sa mga tauhan nya at bigla nilang hinawakan si Loren sa magkabilang kamay. Pinilit itong pina upo sa isang upuan at itinali gamit ang mga duck tape.
Kumuha ng patalim ang isa sa mga goons ni Mayor at hinawakan ang kanang kamay nya. Idinikit sa hintuturo ang patalim.
“Ngayon Doktora, isang sagot lang ang kailangan ko sa bawat tanong ko. At kapag di mo sinagot nang matino, isang daliri ang kapalit neto. Hinde mo matututunan yan sa med school mo. Hehehe, dito mo lang yan matututunan. Maliwanag ba? “
Hinde nakakibo si Loren at bumilis ang paghinga neto. Halata ang kaba at takot sa kanyang mukha.
“Bibigyan kita ng tatlong segundo, sabihin mo sa akin kung nasaan si Carding!”
“ANO BANG GUSTO MONG SABIHIN KO!? HINDE KO ALAM! NAKALAMPAS NA KAMI NANG STA. FE NANG UMALIS SYA! MANIWALA KA MAN SA HINDE PERO YAN ANG TOTOO! PUWES KUNG HINDE KA NANINIWALA, GAWIN MO NA ANG GUSTO MO! “ Galit at buong tapang na sinagot ni Loren ang tanong ni Mayor Romano na syang ikinagulat ng matanda. Pero kulang pa ito at hinde kombinsido si Mayor Romano, sumenyas sya sa tauhan nya na putulin ang isang daliri ni Loren.
“Mayor! Mayor!” kumaripas nang takbo ang isang tauhan nya.
“Oh bakit? ”
“Mayor, sa labas….. na.. namataan namin… paparating si Carding!”
” Carding… “ bulong ni Loren at napaluha ito.
Lumabas si Mayor Romano sa balcony nang municipal hall. Gamit ang telescope ng kanyang tauhan ay nakita nya sa di kalayuan na naglalakad mag-isa si Carding. Naka long sleeve ito na kulay blue, dark brown na pants, combat boots, at nakabalot nang balabal na pula ang kanyang katawan. Naglalakad ito dahan dahan at tila kalmado habang may usok na lumalabas sa sigarilyong nasa bibig nya.
Sa mga gusaling nasa gilid ng daan ay lumabas ang pitong lalakeng armado na kasamahan ni Commander Cesar Arevalo. Hinarang nang mga ito si Carding. Sa ibabaw naman ng iba pang gusali ay nakapwesto ang ilang snipers na nakatutok ang mga baril sa ulo ni Carding. Nakangiting lumapit si Commander Arevalo. Si Mayor Romano naman ay lumabas na rin nang munisipyo at umakyat sa isang entablado sa plaza na malapit lang sa kinatatayuan ni Carding.
“So ikaw pala ang tinatawag nilang Carding? Ako si Commander Cesar Arevalo.” Bati neto kay Carding.
“MAYOR! HINDE AKO NAPARITO UPANG MANGGULO. ANG KAILANGAN KO LANG AY SI DOKTORA! PAKAWALAN MO SYA NANG WALANG MANGYARING GULO!” Sigaw ni Carding. Lumapit pa si Arevalo kay Carding.
“Sa akin ka muna dumaan bago mo kausapin si Mayor.” Wika nito. Napangisi naman si Mayor Romano sa distansya. Hinde tinitigan ni Carding si Arevalo at nakapako ang mga mata nya kay Mayor Romano.
“Walang karapatang magsalita ang isang uod sa isang agila.” Sagot ni Carding kay Arevalo habang nakatitig parin sya kay Romano. Napangiti si Arevalo at natawa ang mga kasamahan nya. Kinuha neto ang yosi ni Carding at binigyan sya nang tabacco ng isang kasama nya at ginamit nya ang baga ng yosi ni Carding na sindihan ang tabacco nya.
“Masyado kang mayabang Carding. Nag iisa ka lang, marami kami. Isang utos ko lang, pwede kitang patumbahin sa kinatatayuan mo.”…