Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
——————————
Uwian na non, sa pagkakaalala ko. Madalas akong nagpapa-iwan sa classroom dahil alam kong pumupunta rito si Ma’am Bella pagkatapos ng klase niya sa senior high para icheck yung classroom. Bandang 5 pm siya nagdidismiss ng klase kaya naglinis ako habang inaabangan siya.
4:30 yung uwian namin pero 6:30 ako laging nagpapasundo kay Papa. Gusto ko kasing naaabutan ako ni Ma’am Bella sa classroom tapos magkukwentuhan kami.
“Alexander, nandyan ka na naman,” bungad sa akin ni Ma’am Bella. Tiningnan ko ang relo ko, 4:54 pa lang.
“Aga niyo pong nag-dismiss ah,” sambit ko. Itinabi ko ang mop sa lagayan ng cleaning materials at tumungo sa upuan ko para ayusin ang mga gamit ko.
“Mabilis lang natapos yung discussion e,” tugon niya. Tumungo siya sa bintana at sinara ang mga ito. Habang nakatalikod siya, tinitigan ko ang mabibilog niyang puwet. Ang lalaki. Masarap lamasin.
Hindi ganon katangkaran si Ma’am Bella. Lagi siyang naka-ponytail. Lagi kong pinagnanasaang halikan ang leeg niya pati na rin ang makapal niyang labi. 22 pa lang siya at 18 naman ako. Hindi pa ganon kalaki ang agwat ng edad namin.
“Pakiremind nga pala yung mga kaklase mo na magdala ng graphing paper bukas. Compass din pala,” aniya. Pansin ko ang pagod sa tono ng boses niya. Kapag Lunes kasi, wala halos siyang bakante. Sa sobrang close ba naman namin ni Ma’am Bella, nakakabisado ko na yung schedule niya.
Lumapit ako sa kaniya. Naamoy ko agad ang nakakaakit niyang pabango. “Parang pagod Ma’am ah.” Hinawakan ko ang braso niya at pinaupo sa isang armchair. Sinandal ko ang ulo niya sa tyan ko at minasahe ang kaniyang sentido. Nakita ko sa kaniyang mukha ang pagkaginhawa. Pagkatapos, minasahe ko ang kaniyang balikat at likod.
“Magaling ka palang magmasahe, Alex,” puri niya. Napangiti ako.
“Nagmamasahe po talaga ako. Lagi po akong inuutusan ni Papa. Kung gusto niyo po, bigyan ko po kayo ng masahe? Buong katawan na po yon. Libre lang.”
“Sige. Lagi ngang sumasakit yung katawan ko e. Kailan ba?”
“Pwede naman po mamaya.”
Tumawa siya, “Nako, gagabihin ka. Sa Sabado kaya pumunta ka sa bahay namin?”
Tumango ako. Natutuwa ako dahil ganon ka-kampante sa akin si Ma’am. President ako ng section namin at ako ang lagi niyang pinagkakatiwalaan. Ala…