Bayaw
” Chapter 17″
Pag-tapos ng ilang araw nilang pa-momolestya sa akin ay iniwan ako ni Billy sa bahay ng walang pag-kain o kahit na tubig at ikinulong pa nya ako sa kwarto.
Hindi ko rin ma contact si Bob dahil nasa kanya rin ang cellphone ko pero alam ko namang nag-aalala na sa akin si Bob at hindi rin nya matitiis na sunduin ako dito kahit sa totoo lang ay parang ayaw ko na syang makita. Hindi ko ma tangap ang lahat ng ginawa ni Billy at Hector sa akin, ginawa nila akong puta at inabuso ngayon ay parang wala na akong mukhang maihaharap sa asawa ko dahil sa ginagawa nila.
Ilang beses ko ring sinubukang tumakas pero naubos na ang lahat ng lakas ko sa mga
pinag-gagawa nila sa akin, pati na rin ang pag-asa ko ay naubos na parang gusto ko nalang mamatay pero ayoko pa ring sumuko dahil alam kong ako lng ang inaasahan ng anak namin kaya lalaban pa rin ako kahit walang ka laban laban.
Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Hector na may dala dalang pagkain at tubig ,
Hector: Oh eto kumain ka muna para may lakas ka sa gagawin natin mamaya,
Parang aso ako kung kumain dahil sa ilang araw na hindi nakakain,
Diane: Nasan si Billy?
Hector: Wag mo ng tanongin kumain ka nalang dyan,
Diane: Eh yung anak ko nasan? nasaan sya dinala ni Billy?
Hector: Yan ang hindi ko alam ,
Alam ko namang alam ni Hector ang mga sagot sa katanungan ko pero ayaw nya lang itong sabihin pero talo sya dahil alam ko rin kung ano ang gusto nya at kung ano ang makaka-pag pasagot sa kanya,
Kailangan ko nanamang maging puta para kapakanan ng anak ko , demonyo si Billy kaya alam kong wala rin syang awa pati sa bata kaya kailangan kong malaman kung nasaan si Geo,
Kumandong ako paharap kay Hector at sinimulan syang akitin dahil alam kong sa gantong paraan ay mapapa-sagot ko sya, wala na akong ibang choice pa kung hindi maging puta nanaman ,
Diane: Alam naman nating dalawa ang gusto mo eh kaya ibibigay ko na sayo to,
Hindi makagalaw ng maayos si Hector ng umupo ako sa kanya at pinatong ko ang mga kamay ko sa leeg nya habang inilalapit ko ang mukha ko sa mukha nya upang halikan…