This is a work of fiction.
Names, places, events and incidents similar to the story are purely products of the writer’s imagination.
——————–
——————–
Mataman akong nakatitig sa saradong pintuan ng simbahan. Sa pagkakatitig kong yun, damang dama ko ang malalakas na tibok ng aking puso. Anumang oras ay bubukas na ang dalawang pinto ng simbahang iyon.
Kanina pa ako nakatayo sa may bandang harapan ng simbahan, suot ang aking puting puting Barong Tagalog na may puting Camisa de Chino na pang loob ko na tenernuhan ng itim na slacks na sinadya ko pang ipatahi sa isa sa pinakasikat na designers ng Pilipinas. Ang itim ko namang sapatos ay sinadya ko pang bilhin sa Paris nung dumalaw ako sa aking ama para ibalita ang tungkol sa araw na ito.
Napakaespesyal ng araw iyon kaya dapat espesyal din ang aking isusuot.
Halos di ako mapakali sa mga oras na iyon. Punong puno ng mga taong imbitado ang simbahan pero pakiramdam ko ay mag-isa lamang akong nakatayo sa lugar na iyon.
Naalala ko tuloy ang una naming pagkikita ni Bernadette.
————————
Kasalukuyan akong naglalakad sa tabi ng kalsada ng biglang may isang humaharurot na sasakyan ang dumaan at eksaktong sa may lubak pa.
Ano pa ba ang aasahan?? Tumalsik ang pagkakadami daming putik sa aking light gray long sleeves at itim na slacks.
Pag minamalas nga naman. Nasira na nga ung car ko kaya kinailangan ko pang maglakad. Tutal malapit naman ang aking opisina at kako, exercise ko na din tapos dumagdag pa itong putik sa mga suot ko.
Tumigil ang sasakyan. Inispatan ko ito. May kalumaan na din pala pero kung makapagpatakbo akala mo hari ng kalsada. Napabuntong hininga na lang ako.
Lumabas ang isang babaeng naka-mini skirt ng kulay ube na ang pang itaas nito ay isang puting blusa. Napakasimple niyang tignan sa suot nitong 2-inch heels.
Tumigil ang pagsipat ko sa kanyang mahahabang legs. Mapuputi iyon at sobrang kinis na akala mo ay nakastocking.
Napakunot noo ako habang pataas ng pataas ang aking pagtingin. Pilit na ibinababa ng babae ang kanyang skirt na tipong nahihiya. Pero kung tutuusin, wala siyang dapat ikahiya sa mga mapuputi niyang binti na wala man lang mabanaag na kahit isang peklat.
Duniretso akong tumingin sa kanyang mukha. Di ko alam pero napangiti ako. Nakalimutan ko tuloy na punong puno ng putik ang aking mga suot.
Banaag ko sa mukha niya ang nerbyos at pag-aalala dahil sa nangyari. Kahit ganun pa man, mababakas mo pa rin sa mukha niya ang napakasimpleng kagandahan na hindi ka magsasawang titigan ng kahit na ilang oras.
Hindi ko namalayan na nasa harap ko na pala ang babae. May mga sinasabi siya. Dinig na dinig ko ang malamyos niyang boses na may kasamang nginig pero walang rumirehistrong mga salita sa aking pandinig. Tila musika sa aking tenga ang bawat bitaw niya ng mga salitang hindi ko na iniintindi at hindi na matanggal ang mga ngiti ko sa aking mga labi.
Nagulat ako ng bigla niyang niyugyog ang aking braso.
“Sabi ko sir, I’m sorry.” sambit ng babae.
“Nagmamadali kasi ako sir kasi mali-late na ako sa interview ko. Maaga naman akong umalis sa bahay kaso biglang tumirik na naman ang aking sasakyan.” Patuloy niyang pagpapaliwanag.
Para akong tanga na nakatitig sa kanyang maninipis na labi. Parang ang sarap lamukusin ng halik. Ang makipot niyang mga labi na parang ang sarap ipasok ang aking dila doon at galugarin ang kasulok sulukan ng kanyang bibig.
“Sir, sakay na kayo. Ihatid ko na kayo. Nakakahiya naman po na ganyan ang itsura mo na naglalakad dahil sa pagmamadali ko.” Offer niya sa akin.
Ewan ko ba pero sa mga sandaling iyon, wala man lang akong maramdamang inis o galit sa babaeng ito. Nakangiti lang ako at pilit na hinahanap ang mga salitang gusto kong sambitin.
Isang kurap ng aking mga mata at lumabas sa aking bibig ang gusto kong sabihin. “It’s okay young lady. Diyan lang ako sa tapat kaya naglakad ako. Go on at baka ma-late ka pa.”
“Sure ka sir?” pag-aalala ng babae.
“100% sure.” At pinakawalan ko ang pinakamatamis kong mga ngiti.
Napangiti din ang babae. “Maraming salamat sir.” at dali dali siyang bumalik sa luma niyang sasakyan.
Feeling ko nasa alapaap ako sa mga sandaling iyon. Kahit nakasakay na at nakalayo na ang kotse ng babae ay patuloy pa din akong nakatingin doon hanggang humalo na ito sa ibang sasakyan.
Bumalik ako sa huwisyo. Tinignan ko ang aking suot. Natatawa ako sa aking itsura. Pero ganun talaga, may magagawa pa ba ako? Naglakad na lang ako papunta sa opisina.
Pagpasok pa lang, nagtataka na ang mga tao dahil sa itsura ko. Hindi ko naman magawang magalit sa kanila kasi nga kahit ako, natatawa sa itsura ko.
Lumapit si Edgar, ang isa sa mga employee kong matagal na ding nagtatrabaho sa akin. Para ko na din siyang tropa. Actually lahat naman sila. Hindi na sila iba sa akin. Mula noon pa ma’y pamilya na ang turing ko sa kanila at ganun din sila sa akin.
“Sir, anong nangyari sayo?”. Si Edgar.
Pilit kong ipinapaliwanag ang nangyari na hindi ko nababanggit ang anghel na nakita ko na siyang salarin sa nangyari.
Lumapit din si Irish. “Sir, naputikan ka na at lahat lahat pero bakit abot hanggang tenga ang ngiti mo?”.
Nagulat ako sa tanong niya. “Ah eh, ano kasi. Maganda lang talaga ang gising ko na kahit nasira ung sasakyan ko diyan sa may malapit at putik putik ako, hindi ito ang sisira ng araw ko. Kilala nyo naman ako diba? Hindi ako marunong magalit.”
“Weeeeh. Talaga lang ha sir.” Parang may ibang ibig sabihin si Margie na nakiusyoso na din sa kung anong nangyari sa akin.
“Bumalik na kayo sa mga trabaho nyo at magpapalit lang ako ng damit sa aking opisina.” Baling ko na lang sa kanila para makaiwas pa sa napakadami nilang tanong.
“Samahan na kita sir.” Si Benjie, ang aking bading na employee.
“Ikaw talaga Benjie. Magtrabaho ka na jan. Kaya ko sarili ko.” Di naman na lingid sa akin ang paghanga ni Benjie. Sinasakyan ko na lang din ang biro niya kung minsan.
Dire-diretso akong pumasok sa aking opisina. Buti na lang at lagi akong may nakatagong mga damit doon. Hinugot ko ang polo shirt na dark gray at jeans na kupasin na.
Hinubad ko ang aking mga sapatos. Pagkahubad, sinunod kong tanggalin ang aking long sleeves at slacks. Tanging boxer brief na lang ang natira. Hindi man ako kasing macho ng mga lalaking laman ng gym araw araw, masasabi kong may ipagmamalaki naman ako. Sino ba naman ang hindi mapapalingon kung kasing katawan ko si Jericho Rosales hahaha.
Tuluyan na akong nagbihis para makapagtrabaho na.
Lumipas ang apat na oras. Alas dose na pala. Kumalam ang sikmura ko. Gutom na ako. Ni hindi man lang ako nakapagmeryenda. Balak ko sanang magpaorder na lang pero mas pinili kong lumabas at punta sa may fastfood.
Lumabas ako ng opisina. Lahat ay kanya kanyang kain. Halos lahat ay magkakaharap. Pagkakita sa akin ay nag uunahan pa silang imbitahan akong makisalo pero sa ngayon, mas feel kong kumain sa labas.
Sa fastfood, pagkaorder ko, kumanan ako para humanap ng mauupuan. Puno na pala lahat ng lamesa. Pero napako ang tingin ko sa isang mesa sa may sulok.
Pamilyar sa akin ang buhok ng babaeng nakayukong kumakain. Kitang kita ko ang gana niyang kumain. Hindi ako maaaring magkamali. Siya ung babae kaninang umaga.
Dun ako dumiretso sa kanya. “Pwede bang makishare ng table?” tanong ko.
Napaangat ng tingin ang babae. Kita sa mukha niya ang pagkagulat.
“Sir!?… Okay lang po sir.” Halos mabulol na ang babae sa pagsagot.
“Pasensiya na po talaga kaninang umaga sir. Hindi ko po talaga sinasadya yun. Dahil lang po sa pagmamadali ko. Sorry po talaga…” Paliwanag niya habang inaalis ang shoulder bag niya sa mesa.
Napapangiti na naman ako ng di oras. Punong puno ng spaghetti ang bibig niya. “Iba ka ding babae ha. Wala kang pakialam sa ibang tao.” Bulong ko sa sarili ko habang nilalapag ang orders ko.
“Pang ilang sorry mo na yan ha? Di ba sinabi ko ng okay lang ako.” Nakaupo na ako sa may harap niya at inaayos ang orders ko.
Natawa ako sa order ko. Parehong pareho pala kami ng orders. Spaghetti, chicken at Coke. Nagsimula na akong kumain.
Hindi na namin namalayan ang oras…
Mag-ala una na pala. Nagpaalaman na kami sa isa’t isa. Ako, babalik sa opisina. Siya naman ay uuwi na. Nakuha daw siya sa inapplyan niya at magstart na daw siya next week.
Bernadette. Yun ang pangalan niya. Parang ang sarap lagi banggitin.
———–
Bumalik ako sa reyalidad. Nagsimula ng pumailanlang ang musikang nanggagaling sa instrumento sa loob.
Bumalik ang tingin ko sa pintuan ng simbahan. Lumangitngit iyon, hudyat na mabubuksan na iyon.
Unti unti na ngang bumukas ang mga pinto. Unang pumasok ang nakakasilaw na liwanag na nanggagaling sa labas.
Lahat ay napakatahimik maliban sa tunog ng musikang nanggagaling sa mga tumutugtog.
Kahit gaano pa kaliwanag sa labas nang tuluyan ng bumukas ang dalawang pinto, hindi nito naitago ang ganda ng babaeng nakatayo sa gitna ng pintuan.
Nakasuot ito ng puting puting wedding gown habang hawak hawak nito ang bouquet ng mga mapupulang rosas.
Nakalugay lamang si Bernadette. Nakatitig ako sa mukha niya. Ang ganda niya. Ang gandang nakita ko noon sa unang pagkakataon ay hindi nabago sa paglipas ng limang taon.
Not sure if you know this
But when we first met
I got so nervous I couldn’t speak
In that very moment
I found the one and
My life had found its missing piece
Nagsimulang kumanta ang wedding singer at pumailanlang ang napakaganda niyang boses.
Nakapako pa din ang lahat ng aming tingin kay Bernadette ng magsimula na itong maglakad sa aisle.
Napakaaliwalas ng kanyang mukha. Nakangiti ito at paminsang minsang tumitingin sa paligid para ibigay ang kanyang napakatamis na ngiti sa lahat ng dumalo sa araw na ito.
Habang nakatingin siya sa bandang kanan ng simbahan dahil andun ang kaniyang mga malalapit na kapamilya, napapikit ako. Kasabay nito ang muling pagbabalik ng nakaraan.
——————-
“Salamat sa dinner.” Si Bernadette pagkatapos ko siyang maihatid sa bahay nila. Katatapos lang naming kumain sa isang mamahaling restaurant. Ayaw ni Bernadette na dun kami kumain kasi nahihiya daw siya pero sadyang mapilit lang talaga ako.
Yun ang nagsimula ng lahat lahat sa amin. Lagi na kaming kumakain sa labas, nanonood ng sine. Kung may pagkakataon naman ay nakakapag out of town kami. Sa beach, sa mga amusement parks. Hanggang Ilocos, Baguio, Mountain Province, Batanes, Palawan, Cebu.
We valued each moment. Masaya ako na kasama ko siya at ramdam ko din na masaya siya sa mga ginagawa namin.
Sa sobrang enjoyment namin sa isa’t isa, hindi namin namalayan ang paglipas ng araw, ng linggo, ng buwan, ng taon. Pero ang pinakaimportante, masaya kaming dalawa.
Sa loob ng limang taon, nakilala ko na din ang pamilya niya. Aminado akong salat sila sa yaman pero nakita ko ang pagmamahalan nila. Kasama niya sa bahay ang nanay at tatay niya pati na ang bunsong kapatid niyang lalaki na nasa senior high school na din. Kada dalaw ko ay nagdadala ako ng pansit dahil yun ang paborito ng kanyang mga magulang. Minsan nga ay nagpapaluto pa ako kay Manang Inday ng pansit. Siya ung katulong namin sa bahay na mahigit tatlumpot-limang taon ng naninilbihan sa amin.
Pag ginagabi nga ako eh doon na ako pinapatulog sa bahay nina Bernadette. Nung una ay halos di ako makatulog kasi medyo matigas ang higaan dahil manipis lamang kutson. Pero kalauna’y nasanay na din ako.
——————–
So as long as I live I love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now ’til my very last breath
This day I’ll cherish
You look so beautiful in white tonight…
Nasa chorus na pala ang kanta. Kalahati na pala ang nalalakad ni Bernadette at diretsong nakatingin sa akin. Punong puno ng ngiti ang kanyang mga labi. Ang kanyang mga mata ay animo’y sumasabay ding ngumiti at kumikislap. Ramdam ko ang kaligayahan sa kanyang puso. Sino ba naman ang hindi? Napakaespesyal ng araw na ito. Ako man ay walang mapagsidlan ng galak sa mga sandaling ito.
What we have is timeless
My love is endless
And with this ring I
Say to the world
You’re my every reason
You’re all that I believe in
With all my heart I mean every word
Nanunuot sa kaibuturan ng aking puso ang bawat liriko ng kanta. Pilit ninamnam ang kahulugan nito.
Di ko pa din maalis ang aking mga titig kay Bernadette. Umiba siya ng tingin pakaliwa. Andun ang mga katrabaho niya. Ung mga iba ay nakangiti pero ung iba naman ay naiiyak sa kasiyahan para sa kanilang pinakamamahal na kaibigan.
Sa pag-iwas ng tingin na yun ni Bernadette sa akin para tignan ang mga kaibigan niya, muli akong napapikit at binalikan sa alaala ko ang nangyari nung isang linggo.
———-
Mabini kong hinahalikan ang maninipis na labi ni Bernadette. Tinaniman ko pa ng maliliit na halik.
Kasalukuyan kaming nakatayo sa loob ng isang kuwarto sa isang 5-star hotel.
Patuloy lamang ang aming halikan habang nakapikit ang aming mga mata. Ninanamnam ang bawat sandali.
Yumakap ako sa kanya. Nung una ay simpleng yakap at haplos lamang sa kanyang likod. Pero habang lumalalim ang aming halikan ay humihigpit na din ang aking yakap para mas madama niya ang katawan ko.
Napakalambot ng katawan ni Bernadette kahit nababalot pa siya ng kanyang suot.
Sinubukan kong ipasok ang aking dila sa bibig niya. Shit! Ang tamis ng kanyang laway. Ginalugad ko ang kanyang bibig para mas ramdam ko ang sarap…
Nagiging palaban na din si Bernadette. Sinipsip niya ang dila ko na mas lalong nagpaulol sa nararamdaman ko sa mga oras na yun.
Sinungkal sungkal ko ang dila niya at nagespadahan kami.
Ito namang si Bernadette ang naglabas ng dila at agad ko namang sinupsop yun.
Nagsimula na ding maglakbay ang aming mga kamay. Pinasok ko ang kamay ko sa kanyang blouse at agad na piniga ang suso niya. Ang lambot. Hindi ako magsasawang himasin ay lamasin ito.
“Unghhhh ughhh…” Napaungol si Bernadette sa ginawa kong pagpiga at lamas sa suso niya.
Tuloy tuloy lang kami sa halikan. Walang gustong bumitaw at pilit na hinahabol ang mga labi ang bawat isa.
Kinapa ni Bernadette ang bukol ko. Kahit pa may suot ako ay ramdam ko na agad ang init ng kanyang palad.
Puro malilikot na ang aming kamay. Hindi na namin namalayan na nahubad na namin lahat ng saplot sa aming katawan.
Hinalikan ko si Bernadette sa kanyang leeg. Napatingala naman ang babae. Ninanamnam ko ang samyo ng kanyang balat. Paulit ulit kong pinadaan ang aking dila sa kanyang leeg bago ako lumipat sa kanyang tenga. Ikinalikot ko ito sa tenga saka binulungan. “Higa ka Bernadette.”
Pagkahiga, agad akong dumiretso sa ibabaw niya at dinilaan ang kanyang kanang utong.
Nagpakawala ng ungol si Bernadette. “Oohhh ughhhhh ang sarap mong sumuso ughhhh…” Musika ito sa aking tenga sa mga sandaling iyon.
Lumipat ang aking mga labi sa kabilang utong at muling sinupsop ng sinupsop na halos ayaw kong bitawan. Ang kaliwang kamay ko ay abala sa paglamas ng kanang dibdib ni Bernadette samantalang kanang kamay ko ay dumiretso sa kanyang lagusan. Ipinasok ko ang gitnang daliri ko. Basang basa na si Bernadette.
Bumaba ang aking paghalik sa kanyang pusod. Nilalaro laro ko ito gamit ang aking dila. Saka ko ipinagpatuloy ang pagdila pababa. Dun ko nakitang shaved ang babaeng pinakamamahal ko.
Di na ako nagpatumpik tumpik pa. Agad kong sinunggaban ang hiyas ni Bernadette at dinidila dilaan. Napapaliyad siya sa bawat hagod ng dila ko lalo pa at ang dalawang kamay ko ay malayang lumalamas sa kanyang mga suso.
Patuloy lang ako sa pagkain sa kanyang kaselanan ng maramdaman ko ang kanyang panginginig. Nilabasan na siya. Di ako nangiming higupin ang lahat ng kanyang katas. Manamis namis. Masarap. Mabango.
Umakyat ako at dumagan sa kanya. Binigyan ko siya ng mga pinong halik. Bago pa ako tumihaya, bumulong ako sa kanya, “Love me.”
Pagkatihaya ko, agad umibabaw si Bernadette sa akin sabay sibasib sa aking leeg. “Shit ughh.. Napaungol agad ako sa ginawa ni Bernadette. Unti unting bumaba ang kanyang paghalik papunta sa kanan kong dibdib. Ni hindi siya nagdalawang isip na dilaan ang chest ko. Inilagay ko ang aking mga kamay sa aking batok at pinanood ang kanyang ginagawa.
Malikot ang dila ni Bernadette papunta sa aking pusod. Nakatitig siya sa akin habang ikinakalikot ang dila niya sa pusod ko. Napapanganga at napapapikit ako sa sarap ng sensasyon ng ginagawa niya.
Naramdaman ko na lang na ang kanyang dila ay nasa ulo na ng aking burat samantalang hawak hawak niya ang katawan nito.
Di naglipat segundo ay isinubo niya ito. “Fuck..” Ito lang ang tanging nasambit ko. Unti unting pumasok ang aking burat sa kanyang makipot na mga labi. Pilit niyang isinusubo ng buo pero nakita kong hirap na hirap siya.
Nang hindi na niya kayang isagad pa ng buo, inilabas pasok na lamang niya ito sa kanyang bibig. “Uhhh ohhhh Bernadette ang galing mong tsumupa. ahh ahhh..”
Namula siya sa aking tinuran. Ganunpaman, ipinagpatuloy pa din niya ang pagtsupa sa burat ko. Mas lalo pa niyang binilisan ang pagpapala sa katigasan ko.
“Bernadette, stop. Baka labasan ako.” Naturan ko. Pero parang walang narinig ang babae. Mas lalo niyang pinag-ibayo ang pagsubo sa tigas na tigas na sandata ko. Hinawakan ko ang ulo niya para pigilan siya. Pero desidido siya sa gusto niya.
Wala akong nagawa kundi hawakan ang ulo niya. Malapit na akong labasan. Mas inisteady ko ang ulo niya at ako na ang kusang kumantot pataas sa bibig niya. Napahawak na siya sa bewang ko dahil nabibilaukan na siya. Libog na libog na ako at lalabasan na kaya wala na akong pakialam. Idiniin ko ang ulo niya para sumagad ang burat ko saka ko ipinutok. Walang nagawa si Bernadette kundi lunukin lahat ng tamod ko. Napa-shit ako at napakagat labi habang patuloy siya sa pagsaid ng tamod ko.
Nang masigurong nasaid na niya lahat ng katas ko, umakyat siya at dumapa sa akin.
“I’m sorry Berna.”
“I’m all good. Masarap nga eh.”
“Matigas pa ako Bernadette. Upuan mo ko.”
Hindi dalawang isip ang mahal ko. Agad niyang hinawakan ang nag-uumigting kong sandata at itinutok sa kanyang lagusan. Walang pag-aalinlangan. Sagad agad. Sagad na sagad. Nagsimula na siyang kumabayo sa burat ko.
“Ooohh ohhh Bernadette, ang sikip mo aahhhh…” Inabot ko ang kanyang dalawang bundok at nilamas lamas ang iyon.
Puro ungol si Berna sa sarap ng pagkabayo niya sa burat ko at sa sarap ng paglamas ko sa suso niya at paglapirot sa mga utong nito.
“Higa ka Berna. Ako naman.” Hindi na nag-atubili pa ang kaulayaw ko. Agad siyang tumihaya at pumuwesto naman ako sa pagitan ng kanyang mga hita. Isinaklay ko ang kanyang dalawang binti sa mga balikat ko at itinutok ang aking alaga at sinimulan ko ng kumanyod. Sagad agad dahil gusto kong maramdaman ang kasikipan niya.
“Fuck Berna ang sarap mo aahhh ahhh…”
“Ooohh unghh ughh ughhh huwag ka tumigil please. Ahhh Ahhh. ang sarappp.”
Patuloy lang ako sa paglabas masok ng burat ko sa mga sandaling iyon. Ninanamnam ang bawat segundo at bawat pagsakyod ko. Gusto kong marating niya ang langit sa piling ko. Ramdam ko ang pagkibot kibot ng puki ni Berna. Ang sarap sa pakiramdam na mina-muscle control niya ang pagbarurot ko sa kanya.
“Tuwad ka naman ngayon Berna…” Tuwad naman agad siya. Kita ko ang pamumula ng lagusan niya. Dinilaan ko muna at nilawayan bago ko muling itinutok ang katigasan ko.
Napapakagat labi na lang ako habang unti unting nilalamon ng puki niya ang burat ko saka ako unti unting gumalaw. Banayad na banayad muna para mas ramdam ko ang kasikipan niya. Sa posisyon naming yun ay kitang kita ko kung paano lumabas pasok ang burat ko.
Piniga ko ang dalawang pisngi ng kanyang puwet saka ko siya bigla kong binarurot. Napasubsob si Bernadette pero tuloy tuloy lang ako sa pagkanyod.
Sa bilis ng pagtira ko sa kanya ay ramdam kong malapit na naman akong lalabasan.
“Fuck Berna malapit na naman ako. Uhmm uhmm uhmmmm…”
“Ahh ahh sige lang putok mo lang sa loob ko…”
Pagkadinig ko sa kanyang tinuran ay mas binilisan ko pa ang pagkantot kay Bernadette. Sunod sunod kong sinagad ang aking katigasan.
Di naglaon ay sabay kaming nilabasan. Kahit pangalawang beses na akong nilabasan ay madami pa din akong naiputok sa kaloob looban ni Bernadette.
Humiga ako sa tabi niya sabay yakap at halik sa kanyang noo.
Ilang beses pa naming pinagsaluhan ang sarap ng pagtatalik hanggang inabot kami ng magdamag.
So as long as I live I love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now ’til my very last breath
This day I’ll cherish
You look so beautiful in white tonight
Hindi ko namalayan na malapit na pala si Bernadette sa harap ko. Nagkatitigan kami habang naglalakad siya papalapit sa akin.
And if a daughter is what our future holds
I hope she has your eyes
Finds love like you and I did
Yeah, and if she falls in love,
we’ll let her go
I’ll walk her down the aisle
She’ll look so beautiful in white,
yeah yeah.
Kahit na umaalingawngaw na ang lamyos ng boses ng wedding singer sa mga sandaling iyon ay wala ng ibang tumatakbo sa isip ko kundi ang babaeng nakatayo na sa harap ko.
Nakatitig lamang kami sa isa’t isa at tila tumigil ang ang pag ikot ng mundo.
So as long as I live I love you
Will have and hold you
You look so beautiful in white
And from now ’til my very last breath
This day I’ll cherish
You look so beautiful in white tonight…
Sa wakas, nakita kong unti unting bumukas ang mga labi ni Bernadette.
“I love you Carlo…”
Mas lalo akong napangiti sa sinambit ni Bernadette.
“I love you too Bernadette.”
Ngumiti din ng pagkatamis tamis si Bernadette.
“Carlo, you will always be my bestfriend…”
“Yes Bernadette. You will always be my bestfriend.”
Humakbang muli si Bernadette para lumapit sa lalaki na nasa aking tabi.
At di na niya nakita ang pagpikit ng aking mga mata at pagtulo ng aking mga luha.
—END—