Papalapit na ang paglubog ng ang araw ngunit tumitingkad pa rin ang paghanga ko sa’yo.
Sinlawak pa rin ng karagatan ang pambihira mong pananaw sa buhay.
Ako lang ba ang nakapansin na kahit nuknukan ng kalaswaan ang isip mo ay may katangian kang taglay na hindi ko masumpungan kaninoman?
Noon, sinabi ko, Isinusumpa ko, Kurt Bautista, na ikaw ang huling lalakeng magugustuhan ko.
Ngunit tinalo lang ako ng maling akala. Nag-assume kasi ako na masama kang impluwensiya sa akin. Samahan pa ng mga naririnig kong maling hinala ng iba tungkol sa iyo. Only to find out, hindi pala lahat ng sinabi nila ay angkop sa’yo. Hindi mo pala malalaman ang totoong pagkatao ng isang tao kung hindi mo sila kikilalanin nang lubos.
Hanggang sa infatuated na ako sa iyo, naging inspirasyon kita kung paano mo tingnan ang lahat. Parang ang dali ng buhay dahil sa positibo mong ugali.
I was mesmerized, hypnotized, even stuttered, saying something gibberish that I, myself, cannot comprehend.
Ang labo lang talaga!
Hindi ka naman totally nanligaw subali’t sinagot kita.
Hanggang nakita ko na lang at nagpasya na nag-iisa ka lang talaga para sa akin. Tanging sa’yo ko lang nakikita ang sarili ko na makakasama kong tutupad ng mga pangarap ko.
At kahit ako, nagulat sa aking sarili. Out of desperation, ako pa ang nag-alok ng kasal sa’yo at parang tatanggi ka pa. Kapal mo rin ano?
I took a lot of guts by saying all of these. Kahit pa it’s all too sudden… like… three days?
Tumingin ako sa tatlong daliri ko. It’s been three days pa lang pala ang pagiging mag-nobyo natin.
Hanggang makita kong humalik na ang pulang araw sa halang ng karagatan… kapiling ang lalakeng pinangakuan ko ng katapatan, pag-ibig… at kasal.
Ano pa kaya ang mangyayari sa mga susunod pang araw? Ano pa ba ang kaya kong ibigay?
Bigla ko na lang naalala, hindi lang pala kami ni Kurt ang magkasama.
Isang yakap, tinig at halik ang nagbalik ng aking ulirat.
“Beck! Tsup! Mmmm! Ang husay mo!”
Para akong inahon sa pagkakalublob mula sa ilalim ng tubig nang sundan niya pa ito.
“Umm? Beck… na try niyo na ba ang threesome?”
*********
Ikalabing-Limang Kabanata – Jacqueline
What!!!
“Bakit Bekbek? Napasigaw ka?”, taka ni Kurt.
Tinignan ko si Jack sa kaniyang mga mata matapos kong sapuin ang aking bibig.
“What? Hindi naman masama ang tanong ko.”, ani Jack.
“Bakit ano ba’ng tanong ni Jack?”
Alam kong uulitin ni Jack ang binulong niya sa akin upang sabihin na mismo kay Kurt.
Kaya inunahan ko na siya.
“Umm? Kurt, tinatanong ni Jack kung may gusto ka ba sa kaniya?”
Natawa sa akin si Jack nang marinig niyang pinabulaanan ko ang tanong niya sa akin.
Natawa rin si Kurt at tinatwa ang tanong.
“Tangina! Ako? Magkakagusto sa tomboy? Pfft!”
Siningkit ko ang aking mga mata. Naalala ko tuloy si Ate Angel sa burger stand, tungkol sa mga sinabi niya about kay Kurt.
“Oo nga! Kurt! May gusto ka nga kay Jack! Sabi kasi ni Ate Angel, kapag binibiro mo ang isang babae, it means gusto mo siya.”
“Huh? Babae ka ba, jakulin?”
Biglang nag-iba ang kilos ni Jack. Naging mapang-akit. Dahan-dahan siyang lumakad patungo kay Kurt. Lintik lang talaga, walang kadamit-damit si Kurt. Damn it! Tirik na tirik pa naman ang titi niyang matigas. Ayaw talagang yumukod ni Bonbon. Pareho sila ni Kurt na palalo.
“Talaga, Kurt? Iyan ba ang paraan mo sa mga babae? Nagagandahan ka pala sa akin?”, malanding tukso ni Jack.
Naramdaman kong naasiwa si Kurt sa tinuran ni Jack bunsod ng pagkautal niya.
“D-di ba tomboy ka? Ano ka ba talaga?”
Umangat ang kamay ni Kurt bilang depensa sa paglapit sa kaniya ni Jack. Hinawakan iyon ng dalawang kamay ni Jack. Hinihimas himas pa ni Jack ang palad ni Kurt sabay dikit nito sa kaniyang pisngi. Ninamnam ni Jack sa kaniyang pisngi ang likod ng kamay ni Kurt.
Hindi na nakuha pang makapagsalita ni Kurt at tila nagpaubaya na lang sa paghawak sa kaniya ni Jack.
Doon na ako nagprotesta nang makita kong akmang dadakmain ni Jack si Bonbon.
“Jacqueline!”
Nilusob ko si Jack kung paano sinuwag ni Kurt ang lamesa noon.
Doon ko binundol si Jack.
Hindi ko natantya ang aking lakas. Nang mawala ang dilim ng aking paningin, nakita kong nakasalampak ngayon sa sahig si Jack.
Binulyawan ko siya.
“Jack, alam mo na siguro ang sagot ko sa nauna mong tanong. Tama nga siguro si Kurt na hindi dapat ako lubos na magtiwala sa iyo!”
Tawa lang ang tinugon sa akin ni Jack. Isang malakas na tawa habang hawak niya ang kaniyang mukha. Medyo nainsulto ako, hindi ba talaga ako makuhang seryosohin ng mga ito?
“Ahahaha! Napaniwala ko ba kayo? Kurt at Beck? Ganoon ang pag-arte! Nakita niyo ba ang pagkakaiba ng totoo sa hindi?”
Tumayo si Jack at muling nagpatuloy. Doon ko lalong hinigpitan ang yakap ko kay Kurt.
“Ngunit nang makita ko ang pagtatanghal niyo ng hubad sa bulwagan. Alam kong walang pagpapanggap ang namamagitan sa inyo. Kaya siguro labis kong nagustuhan ang ginawa niyo roon. It’s so authentic. Very genuine. Thank you for saving me.”
“Saving you from what?”, taka ko.
“From loneliness, emptiness, I’m almost dead inside. Albeit, the two of you brought me back to life.
Ginulat na naman kami ni Jack nang bigla niyang kalasin ang nakabalot na chest binder sa kaniyang dibdib. Cup A man ang dibdib ni Jack ay ayoko pa ring makita ni Kurt ang mga iyon. Dahil kahit ano pa man ang sabihin ni Jack, babae pa rin siya, lalo ngayon na kaya niya palang kumilos na parang isang babae. Naguguluhan na ako.
Piniringan ko ang mga mata ni Kurt ng aking palad habang nakaharap sa kaniya. Buti naman at hindi siya pumalag. Bubugbugin ko talaga siya ngayong mainit ang ulo ko.
At dahil magkadikit ang mga katawan namin ni Kurt. Ano pa nga ba ang nangyari? Dahil manyak nga ang boyfriend ko, pinasok niya sa loob ng panty ko ang magaspang niyang kamay. Alam niya talaga kung anong bahagi ng pagkababae ko ang hihipuin niya. Doon ako napasinghap nang husto. Sinasagi ng daliri niya ang tinggil ko.
Hindi ko kinaya ang libog kaya inuntog ko na lang ang noo ko sa dibdib ni Kurt kagat ang aking labi.
At dahil expose na rin ang bilugan kong mga suso. Gumana ang isang kamay ni Kurt para lamutakin ng salitan ang mga suso ko.
“Tanggalin mo na ang kamay mo sa mga mata ko, Bekbek. Let’s rock and roll!”
Nilingunan ko si Jack.
Nakalantad na ang dibdib ngayon ni Jack. May tattoo pala siya sa ilalim ng kaniyang dibdib. Dalawang magkahiwalay na kamay, isang may laman at ang isa naman ay kalansay, na parang inaabot at dinudugtong ng mga dulo ng hintuturo ang isa’t-isa. Nasa pagitan nito ang salitang hindi ko mabasa. Masyadong makapal ang tinta, dikit-dikit at medyo maliit ang mga letra.
“Pagmasdan mong maigi, Beck.”
Humingi muna ako ng time out kay Kurt.
“Ano ba kasi? Kurt, sandali lang! Ugh! Tumigil ka muna. Huwag mong ididilat ang mga mata mo baka tusukin ko ‘yan?”
Pinagsabihan ko naman si Jack.
“Bakit naman kasi bigla bigla ka na lang naghuhubad? Alam mo namang bukod sa lalake si Kurt, manyak pa.”
Umalma si Kurt.
“Wow na lang!”
Lumapit nga sa akin si Jack at doon ko na nabasa nang malinaw ang nakasulat.
Memento Mori
“Salatin mo ang tattoo ko. Mapapansin mo kung bakit ko pinalagay ang mga tattoong ito.”
Nakaramdam ako ng habag nang malaman ko.
“May malalim kang pilat?”
Tumango si Jack.
Biglang nilapit din ni Kurt ang mukha niya sa dibdib ni Jack matapos hawiin ang kamay ko.
“Hindi naman pala maitim gaano ang kulay ng utong mo, Jakulin!”
Na-shock ako sa pagtitig ni Kurt. Hindi ko alam kung ano’ng mararamdaman ko. Out of my instinct, hinarang ko ang dibdib ko sa nakatanghod niyang mga mata. Niyakap ko ang ulo ni Kurt at sinubsob ko siya sa aking mga suso. Hinawakan ko rin ang kamay niya upang pigilan ang pagpalag niya. Para kaming sumasayaw ng tango. Sobrang galawgaw niya.
“Dapat Kurt suso ko lang ang pagmamasdan mo. Walang nang iba. Why settle for anything less? Aren’t my huge boobs good enough for you?”
Ang sagot ni Kurt? Motorboating niya sa aking mga suso. Gago nga!
Bbbrrrnnngggg!
Napakunot ng noo si Jack sa mga narinig niya sa akin lalo sa sinabi kong,
“Settle for less? What’s that supposed to mean?”
Nainsulto ko yata si Jack, kaya binalikan ko na lang ang tattoo niya para hindi na niya maalala pa ang huling sinabi ko. Sana makalusot.
“Wala ‘yun. ‘Nga pala, ano’ng ibig sabihin ng memento mori?”
“Ito’y hango sa wikang Latin na ang ibig sabihin ay alalahanin ang kamatayan.”
“Huh? Bakit iyan ang naisip mong tattoo? Saka bakit ka nagkaroon ng ganiyang pilat?”
Alam kong distracted si Jack sa ginagawa sa akin ni Kurt na patuloy pa rin ang paglikha ng nakakabwisit na tunog sa dibdib ko mula sa buga ng kaniyang bibig. Mainam na hayaan ko na lang kesa mabosohan niya si Jack.
Binulalas niya ang kwento sa likod ng kaniyang pilat.
“Tinangka ko nang kitlan ang sarili kong buhay. By performing harikiri in front of all the audiences. It was my last performance as a theater actress. Mula noon hindi na nila ako pinaarte. Sobrang husay ko raw kasi gumanap para magdala ng totoong wakizashi.”
“Samurai sword ba ‘yun? Grabe ka! Bakit naisip mo iyon?”
“Effective naman ‘eh! Dahil doon, muling nag-usap ang mga magulang ko. Yun nga lang nagsisihan lang sila kung bakit raw ako naging ganito. Dapat talaga namatay na ako kung hindi lang nakialam sa akin si Melody. It could have been the greatest performance of my life… and death.”
“Ang lungkot naman. Eh sino naman si Melody?”
“My ex girlfriend. Lodi nga ang tawag ko sa kaniya. Siya rin ang kasama ko noong pinagawa ko ang tattoo na ito. Ngunit ngayon, iniwan na niya ako nang mabuntis siya at ngayong taon, ikakasal na siya. At gusto pa niya, ako ang mag-shoot ng nuptial niya. Sadista rin ‘eh!”
“I’m sorry. Hindi ko alam na ganyan kalungkot ang kwento mo. Sorry din kung nasuwag kita.
Hindi ko alam kung bakit naantig ako sa kwento niya? Siguro kasi pareho kaming may isyu sa pamilya. At most points, nakaka-relate talaga ako maliban lang sa pagpapatiwakal. Naaawa ako sa kaniya.
Si Jack ang buhay na patotoo na kahit mayaman, kahit pa sabihing nasa kaniya na ang lahat, hindi pa rin sapat upang lumigaya. There still some things that money can’t buy… especially happiness.
Napagod rin ako kakaharang ng katawan ko kay Kurt. Nakakahingal. Sobrang kulit niya parang bata. Tapos ang hirap pang pagsabihan. Kung hindi ko lang ‘to mahal. Hinulog ko na ito sa labas ng terrace.
Kaya binitiwan ko na si Kurt sabay lipat kay Jack. Agad ko siyang tinalikod upang hindi makita ni Kurt ang hubad na harapan niya.
Niyakap ko si Jack to commiserate. Doon tumulo ang kaniyang mga luha. Gumuhit pababa sa kaniyang pisngi ang mga luha galing sa eyeliner nito na kulay itim. Pinahiran ko ito gamit ang aking hinlalaki hanggang mapawi ang kaniyang mga luha.
“Hala? Huwag ka nang umiyak, Jack.”
“Ikaw kasi ‘eh?”
“Bakit?”
“Ang lakas ng suwag mo sa akin. Nabali mo yata ang buto ko sa balikat.”
“Ay sorry talaga! Kaya ka ba umiiyak?”
“Wala ito, Beck. Isang kiss lang, tanggal na ang sakit.”
Isang kiss? Ano siya parang isang bata na nadapa tapos ngumawa sa sakit at isang kiss lang, wala na ang sakit? Napapalibutan ‘ata ako ng dalawang alagaing chikiting.
Pero sige, pagbigyan.
“Paano? Ganito? Tsup!”
Binigyan ko ng smack sa balikat si Jack.
Tumingin ako kay Jack. Tatanungin ko sana siya nang bigla niya akong hinalikan sa labi.
“Hmmpf!”
Hindi ako nakapalag sa ginawa sa akin ni Jack dala na rin ng pagod dahil sa kaharutan ni Kurt.
Ngunit ang lambot ng mga labi niya kahit nalalasahan ko ang usok ng sigarilyo. Nevertheless, hindi naman mabaho ang hininga niya at masarap humagod ang kaniyang mga labi.
Napapikit ako upang namnamin ang laplap sa akin ni Jack. Hanggang nagulat na lang ako sa aking sarili na nagkukusa nang gumalaw ang mga labi ko. Hinaplos ko pa ang makinis niyang likod. Lalong nagdikit ang aming dibdib. Dama ko ang nagpupuyos na init ng aming mga katawan. Pati ang utong niya, pinatatama niya sa aking utong.
Saglit siyang naglubay sa aming lampungan at nagwika.
“Ayos ba humalik ang tomboy? Ramdam mo ba kung paano ko alagaan ang mga labi mo?”
Kasabay ng pagdilat ko ang palakpak ni Kurt.
“Whoa! Sabi ko na, drama mo lang ito, jakulin. Naantig mo si Bekbek sa galing mong umarte.”
Nangatuwiran si Jack.
“Pinasubok ko lang kay Beck kung gaano kasarap humalik ang isang tulad ko.”
“Tulad mong alin? Hunyango? Parang malamya naman ang halik mo. Sige, libreng sine para sa’yo. Tunghayan mo nang maigi ang tunay na halik ng isang tunay na lalake. Watch and learn, jakulin.”
Doon lumapit sa amin si Kurt, hinatak niya ako papunta sa kaniya.
Bago pa man ako makaangal…
“Kurt, ano ka ba? Hmmpf! Mmm!”
…dumampi ang mga labi niya sa akin. Pinaramdam ni Kurt sa akin na siya lang ang kailangan ko. Sinakop niya nang buo ang mga labi ko hanggang sinipsip niya ang dila ko. Lalo kong hinigpitan ang yakap ko kay Kurt at nang hawakan ko ang titi niya, lalong tumigas. Parang galit na galit.
Nagpaubaya na rin ako. Siyempre si Kurt ngayon ang umaangkin sa aking mga labi. Kaya napakapit ako sa kaniyang batok.
Kita kong nakat…