Bihag 08

Wednesday nang magkita ulit sila para opisyan na buksan ang account sa branch kung saan ay malapitang Clarksons. Sa manager’s office sila para mag initial deposit at ma process ang mga dapat nadocument.

“Can you call one teller to assist us in the account opening?”

Habang hinihintay nila ang teller ay pasimple ang titig na ginagawa ng manager at ni Bella sa binata na busy sa telepono. Halata sa dalawang babae ang paghanga lamang lang si Bella dahil alam na niya ang kalibre ng lalaking nasa harapan nila, hindi lang tikim ang nagawa kay Aethan. Di pa din makapaniwala na ang naka-umbok sa harapan nito ay naglabas masok na sa pwerta kaya nararamdaman ang pamamasa.

TOK TOK TOK

“Come in.”

Napalingon silang tatlo sa pagbukas ng pinto na inilabas ang isang napakagandang babae.

“Come Heart!”

“Flora!” bigkas ni Aethan.

“Kuya Gani!”

Nagtaka ang dalawang babaeng kaharap niya pero mas nabigla sila nang tumayo ang binata at walangpag-aalinlangan niyakap ang dalaga.

“How are you! Si Tatay Delphin kumusta na?”

“Okay naman kuya, si Tatay nasa bahay.”

“What do you mean?”

“Excuse me?”

“Sorry Ma’am.” Hinging paumanhin ni Flora o mas kilalang Heart.

Pero matalim na tingin ang ibinigay ni Aethan sa manager nito, lumapit naman si Heart sa boss nito para kunin ang mga dokumento at ang cheque na gagamitin para mag open ng account for Clarksons.

“Flora, I will see you later.”

Tumango lang ito sa kanya at saka inayos ang mga dapat ayusin sa pag o-open ng account. Matapos mawala ang binata nuon ay inasikaso ng tatay niya na makapag-aral din siya, business management ang kinuha at ng makatapos ay agad nagtanggap bilang isang teller sa banko. Ang ama ay sumama na din sa kanya dahil ayaw na nitong manatili pa sa bundok at ninais na magbagong buhay.

Nawalan siya ng balita sa lalaki na lihim na niyang minahal nuon pa, pero dahil lumaki sila na parang magkapatid kaya itinago nalang ang nararamdaman lalo na ng malaman niya ang relasyon nito kay Amyah na anak ng pinuno nila sa kilusan. Maging ang naging krimen na kinasangkutan ng binata ay naging parang patalim na sumaksak sa murang dadamin niya.

Sa muli nilang pagkikita ay bugso ng damdamin at ang pananabik sa lalaking tangin pinaglaanan ng pagmamahal. Alam niya ang respetong ibinigay sa kanya nito nuon pa man, sa mga kalokohan niya para maakit ito ay naramdaman niya ang pagpapahalaga.

Dahil iisa lang ang kwarto at tanging kurtina lang ang pinto sa kuta nila kaya hindi iilang beses inilantad niya ang sarili sa lalaki pero tanging pag-iwas lang ang ginawa nito. May pagkakataon na kinumutan siya ni Aethan o Gani sa tuwing mapapasukan siya na nakalilis ang damit at kita ang mga dibdib niya na kahit ang saplot sa ibaba ay alam niya nababakas ang hiyas na ini-ingatan. Alam niya na naakit din sa kanya ang lalaki dahil minsan na naliligo siya ay nakita niyang nakatitig sa kanya ang lalaki saka biglang nawala.

Ng hanapin niya ay narinig niya ang ungol nito habang nasa likod ng isang malaking puno at ang pangalan niya ang lumalabas sa bibig nito. Wala siyang malisya nuon kaya tinawag niya ang lalaki na ng humarap sa kanya ay pawis na pawis at may malaking bukol sa harapan ng suot ng shorts na pilit tinatakpan ng hinubad na damit.

Kahit inilihim ni Gani nuon ay alam niya ang relasyon nito kay Amyah na sumugat sa batang puso, sinabi sa sariling talagang kapatid lang siguro ang tingin nito sa kanya kaya ng makita niya itong muli ay parang nawala siya sa sarili lalo na nang yakapin ng lalaki.

Nagtratrabaho na siya sa banko ng atakihin ang tatay Delphin niya, buti nalang at nasa kanya ito upang magpahinga dahil sa mainit ang kilusan nung panahon na yun. Simula ng magkasakit ang ama ay hindi na niya ito muling pina-akyat pa sa bundok dahil hirap na itong maglakad pa.

“Flora!”

“Kuya Gani!”

“Aethan Sweetheart.”

Hindi niya alam kung bakit kinilig siya sa pagkakasabi ni Aethan sa endearment sa kanya.

“Sabay tayong mag lunch,” titig na titig sa babae.

“Mamaya pa ako mag lunch, baka 1 pm pa.”

“Oks lang.”

Nakita niya na palapit ang mga big boss at di maganda ang tingin sa kanya kaya itinuon nalang niya ang atensyon sa trabaho.

“Your finished?”

“Five minutes, I just need some verifications.”

“Make it fast.”

“Please sign here, and here.”

Namumula ata siya dahil habang pumipirma ang lalaki ay sa kanya nakatitig kaya ang dibdib ay todo ang kabog. Inilipat pa niya ang papel para sa ibang pages na dapat nitong pirmahan bago ini-encode sa system.

“Thank you sir, Ma’am all done.”

“Aethan let’s go to the office.”

“Why? Were done right?”

“Ah eh, just to review some details.”

“Okay. I will wait for you,” paalala pa nito sa kanya.

Tumango nalang siya para hindi na magtagal pa ang mga ito sa harapan, buti nalang at dumami ang mga tao sa banko kaya naging abala siya. Pero di lingid sa kanya na ilang beses na lumabas si Aethan para silipin siya, ang ilang teller na kasama niya ay talagang kinikilig dahil sa binata.

Akala niya ay umalis na ito kaya sa halip na lumabas para mag lunch ay nagpabili nalang siya ng burger kaya laking gulat niya nang makita niya itong naghihintay matapos ang shift niya sa banko.

“Kala ko 1 pm ka mag lunch?”

“Ah eh, nagpabili nalang ako ng food dahil sa dami ng client.”

“Lets go.”

“Huh?”

“Let’s have a decent meal, di pa ako nag lunch.”

“Bakit di ka sumama kila Ma’am Bella.”

“Hmmm, mas gusto kitang ka lunch.”

“Si Tatay kasi naghihintay na for sure.”

“Sige sige, bili nalang tayo tapos sa inyo nalang nating kainin.”

Kitang kita niya ang excitement sa mata nito na parang pupunta sa isang lugar na napaka ganda kaya nawalan na siya ng kakayahang tumanggi.

“Kailan ka pa nandito sa Manila?”

“Mga 3 years na din.”

“Kumusta ka na, miss ko na kayo.”

“Ayus naman, matagal na kaming umalis sa kilusan.”

“Good, si Tatay Delphin lang ata ang matino duon.”

“Marami din, at marami na ding nalinawan. Pero marami pa din ang ang bubulag-bulagan.”

“Sino na ang pinuno ng kilusan?”

“Si Ka Mando pa din ata, pero disconnected na kami sa kanya.”

“Si Ate Ligaya?”

“Wala na akong balita, the last time ang alam ko nabuntis daw.”

“Whos the father?”

“Ikaw?”

“Huh?”

“I mean, Ikaw alam mo ba?”

“Hindi, wala din akong balita.”

“Maraming nabago buhat na umalis ka,…