Bihag 17

Katulad ng ina-asahan niya ay dumating nga ang babae pero ng makita siyang walang suot kahit ano sa katawan ay tumalikod ito. Muling bumalik ang init sa katawan ng babae sa nakitang halos hubad nakatawan ng binata, ilang taon niyang naiisip ang katawang ito na muling yayakap at magpapaligaya sa kanya.

Ngayung nasa harap ay parang muli ay napakalayo naman ni Aethan. Dahil nakalubog hanggang itaas ng hita ng lalaki kaya ang kita lang niya ay ang parte kung saan ay may bulbol sapat para lumitaw ang isang bulgada buhat sa puno ng burat nito.

“Bakit tumalikod ka?”

“Ang bastos mo!”

“Bastos? May naliligo ba na naka coat ang tie?”

“Bakit mo ba ako pinapunta dito?”

“Pag-usapan natin ang anak natin.”

“Anak ko lang si Allen.”

“Allen pala ang pangalan ng anak ko sayo.”

“Gago ka, paano mo sasabihin anak mo si Allen ay may asawa ako.”

“Anak ba ng asawa mo si Allen?”

Duon siya hindi nakasagaot, ito na din siguro ang naging pagtanggap niya sa sinasabi ng binata. Pero wala siyang plano na ibigay o ipakilala ito bilang ama ng anak niya. Kaya napilitan siyang harapin ito upang ipamukha na wala itong Karapatan sa bata pero iba ang tinungo ng mata niya, muli natuon sa mahigit kalahati ng pagkalalaki nito na nakalitaw buhat sa tubig. Para siyang nasabik na matikman muli ito, nakaramdam ng inggit kay Heart dahil sa ito ang nagmamay-ari sa mala diyos na nasa harap niyangayun.

“Wag ka nang mahiyang tingnan ang katawan ko, natikman mo naman na ito dati pa. Di ba naka buo pa nga tayo.”

“Bastos ka talaga, ano ba ang kailangan mo.”

Hindi na siya tumalikod at totoong nag piyesta ang mga mata niya sa katawan ng lalaki, lihim na nahiling na sanay ay umahon pa ito para muling masilayan ang kalakhang humuhugis sa isipan kahit sa korte pa habang nililitis.

Ngunit bago pa umahon ang lalaki ay nakita na niya ang mga bantay nito na palapit sa kanila, napatingin nalang siya sa ibabang parte na aninaw dahil sa tubig hanggang tuluyang lumubog.

“Babalikan ko kayo pag naka alis ako dito.”

Napatango nalang siya sa sinabi ng lalaki bago lumayo dito, paglingon niya ay umahon ang binata kaya muli nasilayan niya ang kahubdan nito buhat sa malayo. Nagpasalamat nalang siya na hindi sa kanya nakatingin ang lalaki dahil alam niyang makikita nito ang pagnanasa sa kanyang mga mata.

Ilang araw buhat ng magkita ni Heart ay lalo siyang nanlumo dahil pakiramdam niya ay talunan siya hindi lang sa kaso kundi maging sa pag-ibig. Tahimik siya ng dumating sa bahay kaya ng tinanong ng asawa ay agad niyang sinabi na pwede ba siyang dumalaw sa ama sa bundok. Lingid din kasi dito na may anak siya dahil ito ang bilin ng ama para hindi na kumalat pa ang naging bunga ng pagmamahalan nila ni Aethan.

Hindi naman ito tumutol dahil alam ng asawa na pag stressed siya ay ang kabundukan ang nakakatulong sa kanya. Isang araw na siya duon pero wala padin ang ama kaya laking gulat ng dumating na kasama ang lalaking dahilan kung bakit siya nag balik sa bundok.

Ngayung nasilayan niya muli ang kahubdan ng lalaki ay parang hindi niya kayang ilayo pa ang sarili. Saktong pabalik na siya sa kubo nila ng madaanan ang ama na kausap ang mga tauhan nito. Hindi siya napansin kaya diretso lang sa pagbibigay ng utos.

‘Gusto ni Mr. Cheng na makitang nahihirapan hanggang mamatay ang hayup na yun sa lalong madaling panahon. Bukas pahirapan nyo hanggang mamatay.’

Alam niya na sa utos ng ama ay hindi na kailangang pang ipaliwanag kaya sa halip na sa kubol nila pumunta ay diretso siya kay Enteng para ipaalam ang plano at magpatulong kung paano makatakas si Aethan kinagabihan.

Matapos ang laban niya kinagabihan ay muling bumalik sa kanya si Enteng, nagulat siya dahil may dalaitong bag at marami raming pagkain.

“Ilagay mo lahat sa bag ang mga gamit mo, kailangang makatakas ka ngayun dahil bukas ay gagawinkang parang sundalong bihag.”

Alam niya ang ibig sabihin nito, papahirapan siya ng walang kalaban laban. Itatali at babangagin, kukuryentihin at bubugbugin para may makuhang mga impormasyon na alam niyang wala naman siya. Malamang ay bugbugin lang siya hanggang mamatay na.

Pag alis ng lalaki ay ginawa niya ang sinabi nito, sa bulsa ng bag ay nakita niya ang susi ng pinto. Hindi niya alam kung ano pa ang ginawa ng kaibigan dahil tulog ang tatlong bantay niya ng tumakas siya. Doble ingat pa din dahil alam niya na maraming tauhan si Ka Mando na nakapaligid, ang bag na bigay niEnteng ay may kasamang hoodie na katulad ng mga sa kilusan kaya ng may makaslubong ay tinanguanlang niya para akalaing kasama siya.

Malayo na ang nalakad niya ng makita niya ang isang grupo ng kilusan, nagkatinginan ang mga ito ng matanaw siya at nag-usap usap bago nag lakad ang isa palapit sa kanya. Umiwas siya dahil baka makilalapero sa isang puno ay may humatak sa kanya.

“SHIT!”

“Wag kang maingay!”

“Amyah anong ginagawa mo dito?”

“Dito tayo dumaan, maraming kilusan diyan sa area na yan.”

“Bumalik ka na dun kaya ko na ito.”

“Kailangang maka alis ka ng buhay dito.”

“Alam ko!”

“Kaya wag ka ng mag reklamo pa.”

Wala ng nagawa ang lalaki kung hindi ang sumunod dito, mabilis ang lakad nila upang makalayo agadpati ang kaninang nakita nilang mga tauhan ni Ka Mando ay di na din niya nakita pa.

“Pano si Allen?”