Kinabukasan.
“Ah Mang Pilo kayo pala.. tuloy kayo….” aya ni Abner
Pumasok ng bahay ang lalaki, pero hindi ninya nakita si Mitch.
“Tulog pa si Misis, pero kayo na bahala diyan.. aalis na ko medyo late na po ako eh..’
Ang totoo niyan gising na si Mitch. Ayaw niya lang makita si Pilo.
Ayaw man ninyang aminin ay gusto niyang maulit ang nangyari sa kanila kahapon ng tubero.
Ibang-iba si Pilo sa kanyang mister.
Ang kay Abner ay suwabe at puno ng pagmamahal.
Ang kay Pilo ay marahas at tawag lang ng laman.
At hinahanap-hanap na niya ito.
Alas-9 na ay hindi pa rin nababa ang maybahay.
Dahil dito’y tumayo si Pilo at sisilip sana sa hagdan, nang marinig niyang nagbukas ang pinto.
Balik sa trabaho ang manggagawa. Bumaba lang si Mitch para kumuha ng pagkain at inumin.
Hinintay na Pilo kung titingin ito sa direksyon niya ngunit nagkamali siya. Yun ang akala niya.
Dahil pagbalik naman niya sa ginagawa ay saka tumingin ang maybahay sa kanya.
Pagkakain ay naligo si Mitch. Dito hindi niya napigilan ang sarili.
Hindi init ng panahon ang nararamdaman niya. Kung hindi init ng katawan mula sa tawag ng laman.
Gusto niyang mahawakan at mayakap. Gusto niyang may lumapastangan sa kanyang magandang katawan.
“uunggh..” nang simulan ninyang laruin ang sarili..
Sa lagaslas ng tubig, sa ilalim ng dutsa ay nagkasya siyang paligayahin ang sarili.
“Kailangan mo ba ng tulong?” isang malaking boses ang nagmula sa likod.
Si Pilo hubo’t hubad. Nakatirik ang mayabang na sandata.
“Anong..?” hindi na natapos ni Mitch ang sasabihin.
Hinawakan ng lalaki ang kanyang magkabilang kamay at isinandal siya sa pader.
Hindi niya maintindihan kung bakit hindi siya sumigaw o tumutol sa ginagawa ng lalaki.
Sinibasib…