– – – – –
Una kong nakilala si Father Emmanuel noong birthday ng kapitbahay ko. Dahil hindi ako pala-simba at casual na damit lang ang suot niya, ang una kong hinala ay isa lang siyang kamag-anak. Kaya naman laking gulat ko nalang na ang matandang inakit ko at ngayo’y nakabaon ang daliri sa puki ko habang sinususo ang dibdib ko ay ang parish priest pala ng simbahan malapit sa’min.
(PRESENT DAY)
Kakatapos lang tumilaok ng mga manok at kaunti palang ang mga taong nasa labas ng kanilang bahay. Ang laging nakabukas na gate ay ngayo’y nakasarado, may senyas na nagsasabing pansamantalang bawal pumasok sa simbahan sa araw na to. Agad ko itong binuksan at nilock, naninigurado na walang makakapansin sa’kin.
Habang papataas ng hagdan, ang tanging naririnig lang ay ang malakas na hangin at ang malayong tunog ng mga dumadaang kotse. Pagkadating sa bukana ng mismong simbahan, tsaka ko lang nakita ang nagiisang tao sa buong lugar. Naglakad ako sa pasilyo, hindi inaalis ang tingin ko sa kanya.
Nakatayo si Father Emmanuel sa tapat ng altar, suot ang kumpletong damit ng pari. Ang kasulya niyang ginto, na sinusuot lang dapat tuwing pasko, ay bagay sa kanyang maitim na balat. Napangiti ako ng makita na nakasuklay ang puti niyang buhok para masubukang takpan ang napapanot niyang ulo. At nung malapit na ko sa kanya, pansin na hindi niya inahit ang maiksi nitong balbas, alam na gustong-gusto kong kumakaskas yon sa balat ko.
Tumayo ako sa tapat ng altar o communion table at nilapitan niya ako. Inabot niya ang kanyang kamay para makapag-bless ako, pero pagkahawak namin ng kamay, hinila niya ko at niyakap ng mahigpit. Ang mainit niyang kamay ay nilibot ang likod ko, pataas-baba, mula leeg hanggang puwit. Idinikit niya ang kanyang ilong sa leeg ko at nag-inhale ng malalim.
Natawa naman ako sa halatang pagnanasa niya sa’kin at sabay kong binulong, “happy birthday, Father.”
Nagtagpo ang aming mga mata. “Di mo kailangan bumulong, hija. Diyos lang ang makakarinig sa’tin dito.” Agad niyang hinalikan ang labi ko. Nagtalo ang dila naming sabik na sabik siyasatin ang bibig ng isa’t-isa. Nakakapit ang kamay ko sa kasulya niya habang ang kanya nama’y kung saan-saan humihipo.
Ilang buwan na ang lumipas since huli kaming nagkita ng ganito. Lagi akong okupado sa trabaho, habang siya’y busy din sa pamamalakad ng simbahan sa’ming parokya. Kaya nung inimbita niya ko para sa kanyang “private birthday celebration,” alam kong may mga espesyal siyang plano para sa araw na to.
Pagkahiwalay ng aming mga labi, tinulungan niya kong umupo sa altar. Pumuwesto siya sa gitna ng binti ko at hinaplos panandalian ang aking pisngi pababa hangga’t maabot ang kwelyo ng aking puting polo. Tutulungan ko sana siyang tanggalin ito, pero agad niya kong pinigilan. “Hayaan mong ako magbukas ng regalo mo sa’kin.” Napairap ako habang nakangiti.
Sinimulan niyang tanggalin sa pagkakabutones ang manipis na tela na nagbunyag ng puting lace na bra. Itinapon niya sa sahig ang pantaas ko at ipinatong ang mga kamay niya sa hita kong natatakpan ng matingkad kong pula na skirt.
“Father, naaalala niyo po ba to?”
Hinimas niya ng pahapyaw ang binti ko. “Pano ko makakalimutan?” Parehas kaming nakangiti, naalala bigla ang unang beses niyang itinaas ang paldang ito sa kusina ng aking kapitbahay. “Isa yon sa pinakamalaking blessing na ibinigay sa’kin ng Panginoon.” Hinila niya ito pababa at hinayaang mahulog.
Maalab ang pagtitig niya sa katawan ko na ang tanging saplot lang ay ang matching white, lace underwear na medyo see through. Iginiya niya ang katawan ko para makahiga ako sa ibabaw ng altar. At sa loob ng tahimik na simbahan, ang malakas at malalim niyang boses, na ginagamit niya lamang tuwing misa, ay pinuno ito. “Pagpalain nawa ang Diyos: Ama, Anak at Espiritu Santo.” Nakapwesto siya na parang nagbibigay siya ng misa, pero sa katawan ko siya nakatingin.
“Makapangyarihang Diyos, lahat ng puso sa iyo’y nakabukas,” ipinatong niya ang kanyang kamay sa kapit ng aking bra para tanggalin ito, “lahat ng hangarin ay nakalantad,” at napalaya ang naglalakihan kong dibdib “at walang lihim na natatago.” Agad niyang sinunggaban ito gamit ang magaspang niyang kamay at sinimulang sumuso. Napapikit ako sa sarap na dulot ng mainit niyang bibig na sinisipsip ng maigi ang utong ko. Sa laki ng dede ko, nakaya niyang pisilin ito para maging magkalapit ang nipples at sabay na ipinasok ito sa kanyang bunganga.
Wala akong magawa kundi umungol habang pinapagpiyestahan niya ang dibdib ko.
Nang makontento siya, sinabit niya ang kanyang daliri sa basang panty ko at hinila ito pababa. Inilapit niya ito sa kanyang ilong at huminga ng malalim. “Panginoon, ako ngayo’y humaharap sa tukso.” Itinapon niya ito sa sahig. “Tulungan niyo akong pawiin ang pagnanasang bumabalot sa’king pagkatao.”
Pinuwesto niya ang katawan ko para nakatalikod ako sa mga bangko. Medyo malapit na sa edge ng altar ang puwit ko at ibinuka niya ang aking mga binti, mga paa’y nakapatong sa gilid ng mesa. Bumuka ang kanina pang naglalawa kong pasukan.
Lumuhod siya sa tapat ko. Saktong-sakto ang pagkapantay ng mukha niya sa mga labi ko. “Kapuri-puri ka, Diyos Amang lumikha sa sanlibutan. Sa iyong kagandahang-loob, narito ang aking iaalay.”
Una niyang hinalikan ng bahagya ang aking puki tsaka niya sinimulan ang matakaw niyang pagkain. Tila ume-eko ang tunog ng pagsipsip niya sa tinggil ko habang hinihimas ang aking hita. Ang likot ng dila niya na parang hindi alam kung saan gustong pumunta. Ang maiksi niyang balbas ay kumikiskis sa’king balat na dumadagdag lamang sa kaluguran…