Bukang Liwayway: The Ella Montenegro Story (Chapter 11) by: ZakaryasYbanez

BABALA!!! ANG MGA SUSUNOD NA EKSENA AY MAITUTURING NA EXTREME SEX AT VIOLENCE! IHINTO ANG PAGBABASA KUNG SAKALING HINDI MO NA KAYANIN ANG ISTORYA!

Unti unti kong inihakbang ang aking mga paa patungo sa itim na bakal na nasa bulsa ng pantalon ng lalaki. Sa bawat paghakbang ko ay tila bumabagal ang ikot ng mundo. Dahan dahan kong kinuha ang baril na magbibigay sa akin ng katarungan.

Matapos ay pumihit ako patungo sa kinasasadlakan ng aming kapitan na tulog na tulog sa mga panahong iyon. Latang lata ang kanyang katawan sa dami ng tamod na pinalabas niya sa aking katawan. Tila lahat ng lakas ng kanyang katawan na inipon ng ilang taon ay pinakawalan niya sa akin sa isang magdamag.

Nang marating ko ang kanyang kinahihigaan ay tumayo ako sa gilid nito at itinutok ang baril sa kanyang mukha. Sa mga sandaling ito ay tila blangko ang aking isip. Matinis na tinig ang bumibingi sa aking pandinig. Tila masong bumabayo sa aking dibdib ang pintig ng aking puso.

(Bang bang!) Dalawang bala ang diretsong bumutas sa noo ni Mang Vic. Nabulabog ang lahat ng lalaking tulog mula sa ugong ng baril na umalingawngaw sa paligid. Pagbaling ko sa kaliwa ay nakita ko si Mang Tony at hindi ako nagdalawang isip na kalabitin muli ang gatilyo ng baril. (Bang Bang!)

Dalawang bala ang bumaon sa likod ni Mang Tino at kaagad itong bumagsak sa lupa. Mabilis na nag pulasan ang mga lalaki. Ang iba ay hindi alintana na wala silang suot na damit habang tumatakbo papalayo. Ang tanging nasa isip nila ay makaalis sa impyernong kinalalagyan ko.

“Ella ibaba mo ang baril!” Sambit ng isang pamilyar sa aking likuran. Humarap ako dito at nakita ko ang aking tito Nestor na humahangos sa takot at kaba. Ngayon ko lang naramdaman ang pagiging isang makapangyarihang tao habang hawak ko ang itim na bakal.

“Parang awa mo na Ella. Itigil mo na ito.” Pagmamakaawa ng aking tiyuhin. Naririnig ko ang kanyang mga salita subalit hindi nakakarating ang mensahe sa utak ko. Ang tanging alam ko lamang ay ang masidhing koneksyon ng aking kamay at mga daliri sa gatilyo ng baril.

Sa isang iglap ay kumurap ako kasabay ng pagputok muli ng baril. Dalawang bala ang dumiretso sa dibdib ng aking tiyuhin. Bumagsak ito ng paluhod sa aking harapan. “Tay!!!” Sigaw ng apat kong pamangkin habang humahangos ito papalapit sa kanilang naghihingalong ama.

“Putang ina mo Ella!” Sigaw ng panganay na anak ni Tito Nestor habang tumatakbo ito patungo sa akin. Sinalubong ko ito ng dalawang putok ng baril na dumiretsong tumama sa kanyang mata at dibdib. Ang kaninang tumatakbo ay kaagad lumagabag sa lupa ng padapa.

Sumugod din ang tatlo pang magkakapatid patungo sa akin at pumikit na lamang ako at pinaputok ng pinaputok ang baril hanggang sa maubos ang bala nito. Pagdilit ng aking mata ay nakita ko ang tatlo ko pang pinsan na nakabulagta sa lupa.

Bumabaha ng dugo sa aking kinatatayuan. Ang lupang kanina’y kulay kayumanggi ay biglaang naging dagat na pula. “Huhuhu!” Matapos ng masidhing galit ay napahagulgol ako ng iyak sa nangyari. Tulala ako ngunit bigla akong natauhan ng ibalik ako sa realidad.

Napaupo ako sa dagat ng dugo habang balot pa din ang hubad kong katawan ng tamod at ihi ng mga lalaking aking pinatay. Gusto kong isipin kung anung dapat kong isunod na hakbang ngunit hindi gumagana ang aking pagiisip.

“Waaaahhhhhh!!!” Isang babae ang biglang tumili matapos mapadaan sa pinangyarihan ng karumal-dumal na krimen. “Saklolo!!!” Dagdag na sigaw nito habang pinagmamasdan niya ang pitong lalaking naliligo sa kani kanilang dugo.

Kasama dito ang kapitan ng aming barangay at ang kanyang tanod. Ang sarili kong tiyuhin na inakala kong sasagip sa akin matapos kong maulila sa magulang. At ang apat na mga anak na lalaki nito. Sarili kong dugo ang bumaboy sa akin.

Matapos ang kalahating oras ay naulinigan ko ang tunog ng sirena ng mga pulis. Doon ay dinatnan nila akong nasasadlak pa din sa lupa, hubo’t hubad at nababalot ng semilya ng mga lalaking bumaboy sa akin.

Kaagad akong binalutan ng malaking tela ng mga pulis. May mga naglapitan ding mga doktor at nurse upang tignan kung meron pang senyales ng kaunting buhay mula sa mga taong nakahandusay. Nilapitan ako ng isang babae at pinunasan ang aking buong katawan.

Hawak hawak niya ang aking mga nanginginig na kamay habang tinatanong niya ako ng buong pangyayari. Sinabi ko ang lahat sa babae maliban sa isang bagay habang patuloy ang pagtulo ng aking luha. Hindi nagtagal ay inakap ako ng babae.

Inakay ako nito papunta sa isang kotse. Napapalibutan naman ang lugar ng sari saring taong nakiki-usyoso. Doon ay nakita ko ang aking mga kaibigan na sina Meryll, Rica, at Rochelle. Pawang tulala at di makapaniwala sa aking nagawa.

Pagbaling ko sa kabila ay doon ko nakita ang isang pamilyar na mukha. Ang mukha na naghatid sa akin sa mundo kong ginagalawan. Napangiti ako habang nakita ko si Paul. Ang pinaka magandang mukha na nasilayan ko sa mundo.

Nakatitig ako sa kanyang mga mata habang sumasakay ang sasakyan. Bakas sa mga mukha ni Paul ang bangungot na naka amba sa kanyang buhay. Nang sumara ang pinto ng kotse ay kaagad itong umalis. Hinabol ko ng tingin pabalik si Paul habang papalayo ang kotseng aking sinasakyan.

Napansin ito ng babae na kasama ko sa kotse at tinanong ako nito. “Sino yun iha?” Tumingin naman ako dito at sinabing “Hindi ko po kilala”. Hinawakan akong muli sa kamay ng babae habang abot tenga ang aking mga ngiti.

Lumipas ang anim na buwan at eto ako ngayon unti unting bumabangon mula sa impyerong aking kinasadlakan. Dinala ako sa Maynila sa pangangalaga ng DSWD at doon ay binigay nila ang lahat ng suportang aking kailangan upang maghilom ang mga sugat sa aking puso.

Naging kasama ko doon ang iba pang babae na dumanas ng kapareha ng aking pinanggalingan. Sabay sabay kaming naging tao muli at nagsimulang maniwala sa sarili. Dito ay nagkaroon kami ng panibagong buhay at pag asa.

Pinagpatuloy ko ang aking pag-aaral habang nasa institusyon habang tinulungan naman nila ako makapasok sa isang kilalang waxing spa sa Maynila. Dumaan ako sa pagsasanay hanggang sa naging isang ganap na therapist at ngayon nga’y kumikita na ng sariling pera.

Bumabalik na muli ang dating ngiti ng aking inosenteng pagkatao at unti unti ko ng ibinabaon sa limot ang madilim kong karanasan hanggang sa nag ring ang aking cellphone isang araw. Tanghaling tapat at ordinaryong araw para sa lahat.

Nang makita kong ang suki ko ang tumatawag ay kaagad ko itong sinagot. “Hello? Ella, si Angie to… magpapa… service sana ako sayo… P-pwede ka ba ngayon?” Uutal utal na tanong sa akin ng aking customer.

“Ah yes po mam!” Masigla ko namang sagot dito dahil malaki magbigay ng tip ito sa twing seserbisyuhan ko. “Aaahh s-sige… p-punta ka sa a-address nato-ooh!” Sambit nito. Hindi ko maipaliwanag kung bakit kakaiba ngayon ang boses nito sa telepono.

Kaagad ko namang isinulat sa isang papel ang address kung saan ako pinapupunta at mabilis na nag-ayos. Nagpaalam ako sa aking manager ng spa at kaagad umalis. Pumara ako ng taxi at matapos ang kalahating oras ay nakarating ako sa address na ibinigay sa akin.

Dahan dahan akong lumapit sa pinto at pinindot ang doorbell nito. (Ding dong!) Nang bumukas ang pinto ay isang lalaking nakahubo’t hubad na may dalang baril na nakatutok sa akin ang sumalubong. “Huwag kang sisigaw kundi mamamatay ka!” Sambit nito.

Para akong binuhusan ng nagyeyelong tubig at hindi makagalaw matapos kong marinig ang mga salitang iyon. Tila napako ang aking mga paa sa aking kinatatayuan at hindi makagalaw. Hinila ako ng lalaki papasok at itinulak papunta sa kabilang silid.

Doon ay tumambad sa akin si Mam Angie na nakahiga at kinakantot ng isang lalaki. Habang ang isang babae naman ay nakatali sa ibabaw ng lamesa at may nakapasak na plastic na bote na tila imbudo sa bibig nito.

“Mam ano pong ibig sabihin nito?” Takot kong tanong sa aking customer habang tumutulo ang aking luha dala ng takot. Nakatutok ang baril ng isa sa mga lalaki sa aking ulo habang nagpapalinga linga sa buong silid.

Siyam na lalaki ang pawang nandoon at lahat ng ito ay mga nakahubad at naghuhumindigan ang mga titi nito na hindi bababa sa anim na pulgada ang haba. Bigla namang lumapit ang isang lalaki sa akin.

“Nag-aahit ka ng puke hindi ba?” Mariing tanong sa akin ng lalaki. “Opo.” Mahina kong sagot dito habang humagulgol na ako sa iyak. Hinawakan ng lalaki ang aking buhok at hinimas ito pababa at sinabing “Huwag kang matakot, kailangan lang naming ang serbisyo mo. Basta’t sundin mo ang iutos namin ay hindi ka masasaktan.” Sambit ng lalaki.

“Ahitin mo ang bulbol niya!” Mariing utos nito habang itinuturo ang babaeng nakatali sa lamesa ng naka bukaka.

(…Itutuloy)