Andrea
Malayo sa magulo at maingay na mundo ng lungsod, at sa kaniyang nakakastress na trabaho sa industriya. Nagpasiya si Andrea na magbakasyon muna sandali sa isang di ganoon kakilalang probinsya sa Visayas. Maganda ang lugar, tahimik, payapa, sariwa ang simoy ng hangin at higit sa lahat ay wala gaanong turista dahil masasabing di pa ganun ka-developed ang lugar. Hindi ganoon kapopular sa mga turista ang nasabing lugar ngunit ito ay di nagkulang sa magandang tanawin: Malalim na asul na dagat na may puti at pinong buhangin.
Siya si Andrea Torres. Isang aktres at modelo. Kahit na ganun ang trabaho ay may pagkakataon na hindi pa din siya nakilala ng mga tao, marahil ay di sya ganoon ka-sikat. Para kay Andrea ay advantage ito. Mas gusto niya kasi na kaunti ang nakakakilala sa kanya para magkaroon ng kaunting privacy. Lalo pa’t ngayon na nasa bakasyon siya at nais mapag-isa.
Kinuha ni Andrea ang pinakamamahalin at engrandeng hotel na pwedeng tuluyan sa lugar. At dahil malayo pa sa pagkadevelop ang lugar ay hindi ito gaya ng mga nakasanayan ni Anrea na 5 star hotel-resort. Pero ayos lang iyon sa kaniya. Wala naman siyang arte at gusto niyang maging low-key ang bakasyong ito.
Simple lamang ang kwarto niya. Isang kamang pang isang tao, isang maliit na flat screen TV, sariling palikuran. Walang WIFI ang hotel. Mahina din kasi ang signal sa lugar. Halos tatlong oras (dalawang oras nagbus at halos isang oras sa bangka) pa ang binyahe ni Andrea pagkababa ng eroplano sa lugar.
Malayo na sa sibilisasyon ang lugar. Paano niya nasabi? Dahil kaunti na ang nakakakilala sa kaniya. Sa Paliparan sa lungsod ay maraming nagpapakuha ng litrato kasama siya. Pag baba sa kabilang Paliparan ay may dalawang lalaking nagpakuha ng litrato. Pero sa bus at bangka ay wala na. Tila isa na lamang siyang simpleng turista.
Alas dose ng tanghali makarating si Andrea sa hotel. Naghubad ng suot na spaghetti strap, bra, maiksing maong shorts, at panty, atsaka binuksan ang aircon at agad natulog dala ng matinding pagod sa biyahe. Kumain na siya ng marami kanina sa Paliparan at may mga baong ding kaunting pagkain at snacks.
Makalipas ang apat na oras ay nagising ang dalaga. Agad naman nitong nagsuot ng blue na two-piece underwear na siyang nagpapamalas ng pambihira nitong katawan: Malaki at malusog na suso na nagpapabaliw sa mga kalalakihan, at ang kaniyang curved at sexy na hubog ng katawan na kinaiingitan ng mga kababaihan at ang kaniyang mataba at maumbok na pwetan. Matatawag na busty ang katawan ng dalaga. Sanay si Andrea magpakita ng ganito, para saan pa at siyay naging aktres at modelo. Suot ang shades at sumbero, at dala ang ilang gamit ay lumabas na si Anrea ng kwarto at hotel at nagtungo sa beach. Alas kwatro na ng hapon, maganda ang sikat ng araw at may kaunting turistang nagsiswimming sa dagat. May mga tao ding nag su-sunbathing. Sa paglalakad ay nadadama ni Anrea ang mga matang nakadikit sakanya. Pero sanay na si Anrea dito at di niya ito alintana. Agad kinuha ni Andrea twalya upang gawing sapin at umupo sa buhanginan. Nagpahid ito ng sunblock sa katawan na siyang nagpaakit sa mga tao sa paligid. Napangiti si Anrea dahil parang nasakanya ang atensyon ng lahat. Maya maya pa ay may lumapit sa kaniyang foreigner na nag alok pahiran ng sunblock ang likod niya. Nginitian naman ni Andrea ito at pumayag.
“You have a very nice body. Are you here alone?” sambit ng estranghero habang pinapahid sa likod ni Andrea ang lotion
“Thank you. Yes, I am. Do you mind? I would like to have a good feel of the sun” sabi ni Andrea sa lalaki na siya namang nagtaboy dito.
Nilasap ni Andrea ang mainit na sinag ng araw papunta sa kaniyang katawan. Morena na si Andrea kung kaya’t ayaw niyang sumobra ang “tan” nito. Makalipas ang halos bente minutos ay tumalikod si Anrea para naman ang likod naman niya.
Ilang saglit pa ay narinig niya ang mga jetski sa pampang ng dagat na tumutunog. Natawag nito ang atensyon ng dalaga dahil gusto niya itong masubukan kung kaya’t agad siyang lumapit sa mga nagaasikaso ng jetski.
“Kuya, magkano po gumamit” tanong ni Andrea
“600 mam for 30 minutes”
“Sige po kuya, gagamit ako”
“Ok Mam, marunong po ba kayo gumamit? Tuturuan po na-“
Pinutol ni Andrea ang lalaki
“Opo marunong ako. Ilang beses na ko gumamit nito”
“Ok Mam. Wag po kayong lalayo mam ah, mahirap na. Ikot lang po kayo dito sa may isla” sabi ng lalaki habang tinuturo ang pwedeng puntahan ni Andrea.
Dala ang kaniyang cellphone at ilang gamit, ay sumakay na si Anrea sa Jetski.
Naglakbay siya at nilibot ang isla.
Habang nagiikot ay natanaw ni Andrea ang isang di kalayuang isla. Dahil may pagkaadventorous, kahit na ipinagbabawal ay tinangkang tunguin si Andrea sa isla. Habang nasa kalagitnaan ay tsaka niya lang napagtanto kung gano pala ito kalayo. Lumingon siya sa likod at halos di niya na matanaw ang mga tao sa isla. Nakaramdam siya ng kaba. Babalik ba siya o tutuloy sa isla?
Oh my God! isip ni Andrea. I can’t believe I reached this far
Nagpasiya si Andrea na tumuloy sa isla. Ilang minuto pa ang nakalipas ay tumirik ang jetski at tuluyang huminto.
“Fuck! No Way!” Sigaw ng dalaga. Agad namang naglakbay ang paningin nito sa paligid para humingi ng tulong. Ngunit puro asul na dagat at walang ibang tao o bangka o jetski na malapit. Ang islang pinanggalingan niya ay ngayo’y mas malayo na sa isang isla na dapat ay pupuntahan niya. Nakaramdam ng kaba ang dalaga. Nasa gitna siya ng isang dagat at di alam ang gagawin.
Ilang minuto din ang lumipas at umaasa si Andrea na may darating na tulong. Susubukan sana niyang tumawag ngunit walang signal sa lugar nya. Papalubog na ang haring araw at nagsisimula ng magdilim samantalang si Anrea ay nasa jetski pa din. Iniisip niya kung lalanguyin niya ang isla. Marunong naman siyang lumangoy. Nasa sampu hanggang kinseng minutong langoy kailangan niya gawin para marating ang nasabing isla.
Pagkatapos magnilaynilay ay napagpasyahan niyang iwan na ang jetski at languyin ang isla. Sa pag-asang may mga tao doon na makakatulong sa kanya. Sinuot ni Anrea ang kaniyang bag sa likod na naglalaman ng ilang gamit
Puta, pano tong cellphone ko at wallet? Tanong ni Andrea sa sarili. Napagpasyahan niyang iwan na lang ang cellphone sa jetski. Ang ibanng gamit ay dala niya.
Humugot ng hininga at lakas ng loob si Andrea at saka lumusong sa tubig.
Langoy.Langoy.Langoy. Hinga. Sabay Langoy ulit. Paulit ulit na ginawa ni Andrea ito hanggang sa marating ang isla. Pagkarating ay agad itong sumigaw kahit pa nahihingal.
“Tulong! .. Help! Anyone” malakas na sigaw ng dalaga
Tila isang abandunadong lugar ang isla. Wala siyang makitang tao. Madilim na ang paligid at wala na ang araw. Sinubukang suyurin ni Andrea ang lugar. Nanghihina na siya at masakit ang lalamunan kakasigaw.
Ngunit walang tugon na naririnig si Andrea. Pagod, gutom, uhaw, masakit ang binti at higit sa lahat ay takot ang nararamdaman ni Andrea. Hindi niya alam ang gagawin. Puro puno lamang ang nasa isla. Ayaw naman niyang subukan pasukin ang malalim na parte ng gubat dahil madilim na at tingin niya’y mapanganib.
Naluha si Andrea. Hindi niya alam ang dapat gawin. Tinignan niya ang dalang gamit sa bag. Meron siyang sariling sabon at shampoo na dala na gagamitin niya sana sa public shower kanina na malapit sa pampang. Make-up, foundation, lipstick, pabango, deo, lotion at iba pang pampaganda ang laman ng bag niya. Wala siyang ibang dalang damit at nakabikini lang sa isang di niya alam na lugar.
Napakatanga ko naman! Bakit pa kasi ako lumayo! Sana nakinig na lang ako kay kuya! Isip ng dalaga.
Okay.. kalma.. malalaman naman nila na nawawala ako at subukan akong hanapin.. For sure hahanapin nila ako.
Ito ang nasasambit ni Anrea para pakalmahin ang sarili.
Ngunit ang minuto ay naging oras. Wala siyang nakikitang bangka na papunta sa isla. Hindi alam ni Anrea ang oras. Nakatitig siya sa islang pinanggalingan niya na parang tangang naghihintay. Napakalayo nito para languyin. Tiyak mauubusan siya ng lakas.
Isinuko na ni Andrea ang paghihintay at sinubukang magmasid pa sa isla.
Makalipas ang ilang oras na paglalakad ay may nakita siyang maliit na bahay.
“Bahay!” Parang batang nagtatakbo si Andrea papunta sa kubo.
“Tao po!.. May Tao po ba?!” sigaw ni Andrea habang kinakatok ang pinto
Nang walang sumagot ay binuksan niya ang pinto na hindi naman naka kandado. Binuksan ang ilaw at tinignan ang bahay. Walang tao dito pero may nakatira. Sambit ni Andrea. Nagtataka si Anrea pano nagkakuryente ang bahay nito. Nasa isang isla siya pero nakakapagtatakang may kuryente ang bahay. Nilibot niya ang paligid at nakita ang isang malaking makina sa likod ng bahay na may wire na nakakabit. Binasa niya ang nakasulat sa makina na nagsasabing “Standby Generator” at nasagot na nag tanong niya.
Bumalik sa loob ng bahay si Andrea. Maliit lamang ang bahay. Pagpasok ay sala, may dalawang kwartong kurtina o tela lamang ang nagsisilbing pinto. Pumasok siya sa isa at nakita ang kusina, may nakita siyang sliced bread na agada gad niyang kinain. Nakita niya ang palaman na Lilly’s peanut butter na agad kinamay ni Andrea at nilagay sa bibig niya habang may tinapay pa sa loob. Tila patay gutom si Andrea na ilang araw di nakakain. Pagkatapos makuntento ay uminom ito ng tubig na nasa isang malaking plastic bote.
“Ahh ang sarap. Thank God! For sure maiintindihan naman ako ng nakatira dito. Babayaran ko na lang siya.”
Pagkatapos ay naligo si Andrea sa palikuran sa labas ng bahay. Poso Negro ang siste ditto kung kaya’t siya’y nag igib. Kailangan niya maligo dahil galling siya sa tubig alat. May dala naman siyang sariling sabon at shampoo na siya niyang ginamit. Dahil walang ibang suot at basa ang kaniyang bikini ay sinampay niya muna ito at naghubad. Wala namang ibang tao sa paligid. At malamang bukas pa makakarating yung may ari dito.
Pumasok si Andrea sa isang silid, at nakita ang kwarto ng kung sino mang nakatira dito. Binuksan niya ang cabinet at nakita ang mga nakatuping damit. Puro TShirt ng lalaki ang narito. Kumuha si Andrea ng isang puting Tshirt at sinuot. Malaki ito para sa dalaga ngunit natakpan naman nito ang suso niya at kepyas. Bagamat bakat ang kaniyang utong ay mas ayos na ito. May isang malambot na kama sa kwarto na siyang tumawag sa kaniyang pansin at agad hinigaan.
Nakatulog ng mahimbing ang dalaga.
Samuel
Buhat buhat ang dalawang sakong puno ng kamote ay bumababa si Samuel papuntang bahay nang matanaw niya ang isang two-piece bikini na nakasampay sa sampayan niya.
Putang ina? Gulat at litong tanong ni Samuel sa sarili. Nagmamadaling pumunta sa bahay, inimbak ang dalawang sako sa gilid ng sala, hinugot ang revolver nitong baril at dahan dahang nagmasid sa paligid. Nakita niyang may kumain sa tinapay niya, at may uminom sa tubig niya.
“Sinong tao?! Fabio?! Ikaw ba yan?!” Sigaw ni Samuel sa bahay. Nang pumasok sa kwarto ay nakita niya ang isang pamilyar na mukha, at napaka sexying babae na suot ang kaniyang Tshirt at nakakumot.
Tinutok ni Fabio ang baril sa dalaga.
“MISS! SINO KA?! ANONG GINAGAWA MO DITO” Sigaw ni Samuel na siyang nagpamulat at nagpagulat sa dalaga
“OH MY GOD! CALM DOWN! I COME IN PEACE! NAISTRANDED AKO!” nagulantang si Andrea sa baril na siyang nagpaupo sa kaniya sa kama.
“PUTANG INA EH BAKIT KINAIN MO YUNG TINAPAY KO! ALAM MO BA GANO KAHIRAP KUMUHA NON?!” Sigaw ni Samuel at di pa din tinatanggal sa pagkatutok sa dalaga.
“I know, I know. Magbabayad ako! May pera ako sandali” at kinuha ni Andrea ang wallet sa bag, kumuha ng pera ngunit ito’y basa pa din at pagkakuha ay napunit ang dalawang libong pera ni Andrea.
“Oh God! Magbabayad ako pagkabalik ko ng resort! Please ibaba mo na yang baril”
At siya namang sinunod ni Samuel. Kinwento ni Andrea ang nangyaring trahedya sa kaniya, ngunit di niya sinabi kung sino siya.
“Pasensya no po Miss, akala ko kung sino” pagpapatawad ni Samuel
“Ok lang po. Ay wait kukunin ko yung two piece ko.” Agad namang tumayo si Andrea at naglakad palabas.
Dahil naka tshirt lang na Malaki ay bahagyang nakita ni Samuel ang matabang pwet ng dalaga.
“Nabasa po kasi ito, kaya sinampay ko muna.. Ayan buti tuyo na. Ibabalik ko na po itong damit niyo”
“Ay ok lang miss, kahit isuot mo muna yan” Sabi ni Samuel dahil bahagyang nakikita nito ang Malaki at malusog na suso ni Andrea na nakabakat pa ang utong. Nakaramdam ng paninikip ng shorts si Samuel.
“Ay hind…