Clarisse: My Student, My Lover

I. Clarisse

WALANG imik ang klase nang matapos ang report ni Miss Capistrano. Tila natigalgal ang kanyang mga kaklase sa pagtalakay nito sa buhay-tanghalan ng mga Griyego sa panahon ng sinauna nilang sibilisasyon. Bukod sa impressive ang kanyang Keynote presentation, malawak at malalim ang pagpapaliwanag niya sa kasaysayan ng tanghalan na nagtapos sa nakaaaliw na clips mula sa mga sikat na broadway musicals ngayon.

Saglit na nabalot ng katahimikan ang klasrum bago may nagsimula ng masigabong palakpakan.

“Well done, Miss Capistrano,” iyon na lamang ang nasabi ko.

“Thank you, sir,” malamyos ang tinig niya.

TA121 o History of Theatre ang asignatura. Binubuo ito ng mga freshmen Theatre Arts majors. Sa kanilang lahat, si Miss Capistrano, si Clarisse, ang nakatawag ng aking pansin. Sa sampung taon kong pagtuturo sa unibersidad, isa siya sa kakaunti na maituturing kong university-level na mga estudyante. Hindi nerd si Clarisse, kahanga-hangang magaling talaga siya. Mihahambing ko siya sa mga estudyante ng mga nangungungang universities abroad. Unang taon pa lamang niya sa kolehiyo, malawak ang kanyang pananaw sa disiplinang pinag-aaralan. Pansin din ito at kinagiliwan ng mga co-professors ko. Hindi siya nag-aaral upang matuto para sa magiging trabaho; nag-aaral siya para makatuklas pa ng mga bagong bagay tungkol sa teatro.

“You know, Sir Vince, because of my extreme amazement of the ancient Greeks, I’m kinda contemplating on shifting to anthropology. Kasi I believe na sobrang yaman din ang civilization natin, ‘yun nga lang, wala sa sinaunang culture natin ang nagchronicle,” bulalas ni Clarisse minsan isang hapon nang nadaanan niya akong nagbubukas ng office ko sa faculty hall.

“So, you’re leaving us? Ganun?” Pabirong sagot ko.

Ngumiti si Clarisse, noon ko lamang napansin na brown ang kanyang chinitang mga mata. “I said I’m just contemplating. But no, walang stage ang anthro!”

“Good,” sabi ko, “mawawalan ako ng tagapagpaliwanag sa klase pag umalis ka e.”

“Ganun? Explainer pala ako,” sinundan niya ng hagikhik.

Naunlock ko ang pinto. Wala na akong klase kaya naisipan kong yayain si Clarisse sa loob para ipagpatuloy ang usapan namin. Sumunod naman siya. Ni-lock ko ang pinto at inilapag ko ang aking mga gamit sa isang side table at pagkunwa’y pinaandar ang aircon.

“Wow, at may divan ka pa dito, sir! Performance level naman ang office mo,” sabay upong pahilata sa divan na sadyang pina-ship ko pa galing sa lumang bahay namin sa probinsiya.

Likas na mapagmasid si Clarisse. Napupuna niya lahat ng mga gamit ko sa office. Tila alam niya lahat ang kasaysayan, konteksto at gamit ng mga ito.

“You’re ogling everything inside my office, Clarisse,” napangiti ako sa curiosity ng aking estudyante, “pumili ka ng gusto mo, kung kaya kong ibigay, it’s yours.”

“Talaga, sir?!” namilog an mga mata ni Clarisse sa pagkamangha ngunit saglit lang at biglang naningkit ang mga ito sa ngiti na tila ngiti ng isang batang naghihintay ng regalo.

Sinagot ko lang ng ngiti ang tanong niya.

“Hmm… alin, alin, alin ang naiba…” pakanta-kanta pa siya habang sinisipat ang bawat bagay na maaari niyang hingiin. Tumigil ang paggala ng kanyang paningin sa maliit na estatwa na nakatayo sa pagitan ng mga aklat sa isang book shelf.

“How about that terracotta soldier? Sir Vince, pleeeease…!” Malambing na pangungulit ni Clarisse.

Ayaw ko sanang pagbigyan dahil souvenir ko ang figurine ng minsang nag-attend ako ng conference sa China. Nabili ko ito sa Shaanxi province sa mismong lugar kung saan nahukay ang libu-libong terracotta warriors na sinasabing bahagi ng pagpaparangal nang ilibing ang unang Emperor ng China noong 210 B.C.

“Hmm, since that’s a souvenir, dapat masagot mo muna ang tanong ko,” panunudyo ko.

“Ang daya mo mo, sir,” sabay halakhak ni Clarisse. “Go, what’s your question?”

“Who was the first emperor of China?” Tanong ko.

“Sir Vince!” May halakhak sa pagitan ng kanyang pagsasalita. “Qin Shi Huang!” May kakaibang tono nang binigkas niya ito.

II. Student

NAPAHALAKHAK ako at tumayo mula sa aking mesa upang kunin ang figurine.

“Yeeeeeey!” Naghuhumiyaw si Clarisse nang iabot ko sa kanya ang terracotta warrior.

“Wala na akong masasabi pa,” iiling-iling na lang ako, nakangiti at nakatingin sa kanya habang inilapag niya ang estatwa sa corner table.

Dahil mababa ang corner table, at dahil kailangang ingatan ang paglapag sa estatwa, bahagyang napatuwad si Clarisse, at noon ko lamang napansin ang mapuputi’t malalamang binti nito na lalong pinalitaw ng suot niyang maiksing dark red mini dress. Sa posisyon ni Clarisse, umangat ang likurang laylayan nito na halos masilip ko na ang kanyang undies. Biglang nag-iba ang pakiramdam ko. Kahit naka-full ang aircon, parang may kakaibang init na bumabalot sa akin. Saglit na natulala ako habang nakatingin sa matambok singit ng pinakamatalino kong estudyante. Naramdaman ko ang pagtigas ng titi kong nakakubli sa aking briefs at pantalon. Tila may umuudyok sa akin na lapitan ko si Clarisse at hagurin ang singit nito na kakikitaan ng siguradong nakakatakam na tambok ng kanyang pagkababae. Hindi ko alam kung nahuli ako ni Clarisse dahil bumalik ang aking ulirat nang naramdaman kong tinatawag na pala niya ang aking pansin.

“Sir? Sir Vince?” May pag-aalala ang kanyang tinig ngunit nakita kong may ngiti sa kanyang mukha.

“Clarisse, I’m sorry?” Nasambit ko.

“You were in deep thoughts, Sir Vince,” sabi ni Clarisse. Lumipat siya sa upuan at ngayo’y mesa ko na lang ang namamagitan sa amin.

May kung anong kalikutan ang sumagi sa kamalayan kong nagsisimulang libugan. Lumipat ako sa isa pang upuan sa harap ng table ng sa gayo’y magkaharap kami ni Clarisse ng walang namamagitan.

“Did you like the figurine?” Tanong ko habang nag-aayos ng pagkakaupo para hindi mahalata ni Clarisse ang paninigas ng aking pagkalalaki.

“Of course, Sir Vince, I like it… no, I looove it,” dumampi ang dulo ng malalambot niyang mga daliri sa braso kong nakapatong sa mesa, “I have this penchant for Chinese memorabilia, partly siguro kasi I’m also trying to have the feel of my Chinese roots.” Medyo nagseryoso si Clarisse.

“Oh, yes, oo nga pala, ‘no. How old are you now, Clarisse?” Hindi ko alam kung bakit bigla kong naitanong.

“Eighteen, sir, sweet eighteen,” pangiting sabi niya na tila may kapilyahan.

“You’re sweet, I agree,” may kung anong masamang espiritu ang pumasok sa akin at parang binubuladas ko ang magandang estudyanteng ito.

“Ay, bumanat si sir,” sinundan iyon ng matinis na hagikhik.

“If you didn’t like it, babawiin ko na lang ang sinabi ko,” panakip ko naman sa hiyang nararamdaman ko, isang thirty-two-year old na professor na nakikipaglandian sa eighteen-year old niyang estudyante-kung landian man itong matatawag.

“Naman! Walang bawian,” parang boyish na sambit ni Clarisse, “isusulat ko ‘yan sa diary ko: ‘Today, Vince G., my professor, told me I’m sweet’.”

Nakaramdam ako ng kakaibang tuwa. Attractive si Clarisse, narealize ko, physically attractive. Sa lapit niya sa akin ng mga sandaling iyon, nasipat ko ang bulas ng kanyang katawan. Sa edad na eighteen, malaking babae ang estudyante ko. Siguro, nasa 5’4″ ang tangkad niya. Noon at doon, mapanukso ang mamula-mulang kaputian ng kutis ni Clarisse na nakabalot sa mabulas niyang katawan. Tila nanghihina ako kapag nadadako ang paningin ko sa dibdib, sa mga suso niyang natatakpan ng kanyang damit ngunit hindi maitatagong malulusog at may kalakihan ito. Tila linulukuban ako ng kung anong kademonyohan ng matinding pagnanasang pagapangin ang aking mga haplos sa katawan ni Clarisse.

May kung anong hinahanap si Clarisse sa kanyang bag. Abala ito sa paghalungkat ng kanyang mga gamit kung kaya’t di niya namalayang umangat na ang laylayan ng kanyang damit at ngayo’y kitang-kita ko ang kanyang katambukan singit na natatakpan ng manipis na panties-kulay puti ito. Napako ang aking atensyon sa parteng iyon ng katawan ng estudyante ko.

“Sir Vince…” nahuli ako ni Clarisse na nakatitig sa mga pagitan ng kanyang mga hita. Pinukaw niya ang aking atensyon. Ngunit kakatwang hindi niya ibinaba ang laylayan ng kanyang mini dress; hindi niya rin isinara ang mga hita niyang bahagyang nakabuka.
“I’m sorry, Clarisse… I…” humihingi ako ng paumanhin, ngunit mabilis ang sagot ng estudyante ko.

“No, it’s my fault too, Sir Vince. I’m sorry. I should’ve been a bit more careful about my dress,” seryosong sabi niya.

Hindi ko na alam kung anong nagtulak sa akin sa sumunod kong sinabi.

“You’re lovely, Clarisse. Even in class, because you’re so smart and intelligent, I admire you,” nakatitig ako sa napakinis niyang mukha. Namumungay ang kanyang mga mata, marahil dahil sa mga papuring binibitiwan ko. “I appreciate your passion for learning, and I think that’s your sexiest quality,” sabi ko pa. Wala nang paliguy-ligoy pa.

“I never thought about it,” ngumiti si Clarisse, “kasi yung mga male classmates ko would always say I’m intimidating, I’m hard to please, I’m this or that. Pero wala namang nagtatanong kung anong gusto ko.”

“Takot sila sa ‘yo, kasi napakarami mong alam, at that’s what makes me like you a lot,” hindi ko na inisip kung mali na o tama ang mga sinasabi ko.

“Alam mo, Sir Vince, ganyan din ako sa ‘yo, I’m not selfish in expressing admiration, and I admire you and I feel comfortable with you because I can sense that you understand me,” lalong gumanda at sumexy si Clarisse sa mga sandaling iyon.

Sinapo ko ang kanyang mga kamay ng aking mga kamay. Nginitian ko siya. Walang namutawing mga salita sa aming mga labi. Tila nakakulong kami sa paningin ng isa’t isa. Hinaplos ko ang kanyang kaliwang pisngi. Napakakinis nito at marosas-rosas kahit walang makeup.

Parang rumaragasang tren ang kaba sa dibdib ko. Alam kong mali ang ginagawa ko bilang professor ni Clarisse, ngunit ang estudyante ko na mismo ang humawak sa aking kamay na nasa kanyang pisngi. Marahang ipinikit ni Clarisse ang kanyang mga mata. Tila dinarama niya ang mga sandali at hinihintay ang susunod kong gagawin. Hindi ko alam ang dahilan at hindi ko na rin sinubukang alamin, itinayo ko si Clarisse at binalot sa aking mga bisig. Pikit-matang nilanghap ko ang bango ng kanyang cologne habang magkadikit ang aming mga pisngi.

Walang anu-ano’y nagsalita siya, mahina, halos pabulong.

“No one has ever made feel so comfortable, Sir Vince,” iniangkla ni Clarisse ang kayang mga braso sa leeg ko. Ramdam na ramdam ko ang mga kurba at umbok ng kanyang katawan. Sa ganoong posisyon, pinagapang ko ang mga kamay ko sa tagiliran ni Clarisse, pahaplos na itinaas-baba ako ang mga palad ko sa pagitan ng gilid ng kanyang mga suso pababa sa balakang. May kuryenteng sumisirkulo sa katawan ko. Alam kong ramdam ni Clarisse ang katigasan ng tayung-tayo titi sa loob ng pantalon ko. Hinaplos ko ng isa kong kamay ang kanyang likod pababa hanggang masapo ko ang bilugan niyang puwitan.

III. Lover

NAGKALAS ang aming yakapan. Marahang hinawakan ko ang kanyang pisngi at iniharap ko ang mukha niya sa akin. Mamasa-masa ang mapupula niyang mga labi niyang bahagyang nakabuka. Tila umaasang darating ang namnam ng mariing halik.

“Sir Vince,” bulong ni Clarisse.

Pagkarinig ko sa aking pangalan, inilapit ko ang mukha ko sa kanyang mukha at nagsalikop ang aming mga labi. Napakalambot ng mga labi ni Clarisse. Pinakamasarap sa mga labing nakahalikan ko. Manamisnamis ang laway na naililipat niya sa aking mga labi. Dahan-dahan, paunti-unti ang unang mga dampi ng halikan namin. Sinasalat ko ng aking mga labi ang bawat sulok ng mga labi ng aking chinitang estudyante. Naglalaon, tumatagal nang tumatagal ang pagkakadikitan ng aming mga bibig.

“Give me your tongue, Clarisse,” bulong ko sa pagitan ng paglalaplapan namin. Ibinigay niya sa akin ang dila niya at sinuklian ko ng pagsupsop. Narinig ko ang mga unang halinghing mula kay Clarisse. Ipinasok ko sa bibig niya ang dila ko at sinupsop niya rin iyon.

Lumilikot nang lumilikot ang akin mga kamay. Pinisil pisil ko ang malulusog na mga pisngi ng puwit ni Clarisse. Habang pinagapang ko naman ang isa kong kamay sa ibabaw ng kanyang mabibilog na suso. Nasalat ko ang kalakihan ng kanyang dibdib. Tuluyang lumukob sa aking pagkatao ang magkakahalong paghanga, pagtangi, pagnanasa, at pagkalibog. Inabot ko ng isa kong kamay ang zipper sa likod ng damit ni Clarisse at ibinaba ko ito. Walang anumang pagtutol ang estudyante ko. Hinawi ko pababa sa balikat ang kanyang damit at lalong nagpalibog sa akin ang angking kaputian ng estudyanteng kalaplapan ko ng mga sandaling iyon.

Pinadausdos ko ang mga labi ko mula sa mga labi ni Clarisse, papunta sa kanyang baba, leeg, at magkabilang balikat.

“Hmmmm, Sir Vince,” ungol ni Clarisse.

“You’re so lovely, Clarisse,” bulong ko sa kanya.

Tuluyan kong hinulog sa sahig ang mini dress na kanina’y suot ni Clarisse. Tumigil ako, pinulot ito at inilapag sa mesa.

Hinawakan ni Clarisse ang isa kong kamay. Siniil ko ng marubdob at matagal na halik ang makinis at maputi niyang leeg. Pababa ang aking mga labi, hanggang maramdaman ko ang kalambutan ng umbok ng kanyang malulusog na mga suso. Yapos ni Clarisse ang ulo ko, tila humihinging huwag kong tigilan ang paglamutak sa kanyang dibdib. Inabot ko ang lock ng kanyang bra sa likod, at tuluyang lumaya ang mga suso ni Clarisse na higit pang nagpalibog sa akin.

Biglang sinakmal ko ang isa sa mga nagrorosas niyang utong. Sabay lamas sa kabila. Sa loob ng aking bibig, nilaro ko ng aking dila ang papatigas na munting utong ni Clarisse.

“Sir Viiiince, ooh, it feels so good,” ungol niya.

Saglit na itinigil ko ang pagsipsip at paglamas ng mga suso ni Clarisse. Mabilis na hinubad ko ang aking polo shirt. Inihiga ko si Clarisse sa sofa na kaharap ng divan. Habang pinagmamasdan ko ang mala-porselanang katawan ng eighteen-year-old kong estudyante, mabilis ko namang ibinaba ang aking pantalon. Umibabaw ako kay Clarisse, undies na lang namin ang natitira sa aming mga katawan.

“You’re my first kiss, Sir Vince, and the first man to undress me…” lalo akong nilibugan sa sinabing iyon ni Clarisse.