By: Yes Man
“Hi, puwede bang umupo dito?” boses nang isang babae.
Nakaupo ngayon si Sam sa isang sulok ng silid habang nag-aantay magsimula ang klase niya dito. Napa-angat ang ulo ni Sam mula sa pagbabasa para malaman kung kanino nangaling ang pagtatanong. Nakatayo ngayon sa harapan niya ang napaka gandang estudyante na nang isang gabi lamang ay kanyang kinantot sa loob mismo ng sariling kotse nito. Nakatayo ngayon sa harapan niya si Summer Chong na may matamis na ngiti sa mga labi nito. Ang aura ay napaka aliwalas.
“Ah, oo…” sagot ni Sam.
Wala naman talagang umuokupa sa upuan sa tabi ni Sam. Wala kasing ibang estudyante ang gustong tumabi sa kanya.
“Ah….Sam?” panimula ni Summer na may pag-aalinlangan sa pagbigkas ng pangalan ng katabi niyang lalake. Hindi pa siya kasi sigurado kung Sam nga talaga ang pangalan nang kanyang kaklase.
“Meron ka bang gagawin mamaya, pagkatapos ng mga klase mo?” Medyo nahihiya pang pagtatanong ni Summer.
“Ah wala naman…” sagot naman ni Sam.
“Baka kasi gusto mo na snack tayo pagkatapos ng mga klase natin.” Suhestyon ni Summer.
“Sure…” tipid na sagot ni Sam.
Napangiti si Summer sa sagot ni Sam at halatang kinikilig ito.
“Ay ano ba iyang binabasa mo? Ang sipag mo namang mag-aral” sabat ni Summer para magkaroon lang sila ng pag-uusapan.
Unti-unti nang nagdadatingan ang mga iba pang estudyante sa klase at napansin agad nila ang kakaibang tanawin. Merong kausap ang magandang si Summer Chong sa sulok ng silid. Isa lamang ang tanong nang bawat isa. “Sino iyong kausap ni Summer?”
Lahat na yata ng estudyante ng klase ay napansin ang pares sa sulok ng silid kasama na dito si Ivy. Mabibigyan pa sana niya nang masmalalim na pansin at pag-iisip ito kung wala lang sanang mabigat na bagay na bumabagabag sa kanyang kalooban.
Ilang sandali pa at dumating narin ang professor ng klase na si Joseph Gabriel. Pagtayo nito sa harapan nang klase ay agad itong napatingin sa direksiyon ni Ivy at nagtama agad ang kanilang mga mata. Mabilis na binawi ni Joseph ang kanyang tingin kay Ivy at sinimulan na ng professor ang klase.
Lubos na nasaktan sa si Ivy sa kinilos ni Joseph. Parang lalo pang lumalim ang punyal na nakatarak ngayon sa kanyang dibdib. Hindi mapakali si Ivy sa buong klase. Hindi niya maalis sa kanyang isipan ang kaganapan nang nakaraang gabi. Nahuli silang dalawa ni Joseph sa akto nagkakantutan ni Mr. Mike Aquino. Parang pelikula sa kanyang isipan na paulit-ulit na tumatakbo ang mga eksena. Hiyang-hiya siya habang nagmamadali niyang pinupulot ang kanyang nagkalat na mga damit. Kitang-kita niya ang namumulang mukha ni Mr. Aquino dahil sa sobrang galit ng matandang professor. Hindi na niya mapigilan ang sarili na mapa-iyak sa hiya at takot na nararamdaman. Alam niyang malaking problema ang kanyang napasukan at wala siyang dapat ibang sisihin kung hindi ang kanyang sarili. Naramdaman nalang ni Ivy ang mga yakap ni Joseph sa kanyang katawan para pakalmahin ang kanyang damdamin.
Meron ding matagal na sandali bago makalma at makuhang magsalita muli ni Mr. Aquino.
“Ms. Ivy puwede ka nang umalis, pero siguraduhin mo na papasok sa Lunes at mag-uusap tayo.” Mahinahon pero seryosong bangit ni Mr. Aquino.
May pag-aalinlangan pero dahan-dahan kumilos si Ivy palabas ng opisina. Iniwan ni Ivy ang dalawang professor at hindi niya alam kung ano ang kinahinatnan nang pag-uusap ng dalawang lalake.
“Kriiiiiiiiiiiinnnnnnnnnggg!!!!!!!!!!!!!!!” tunog ng bell na gumitla sa pag-iisip ni Ivy. Dumaan ang isang oras na parang isang iglap lamang para kay Ivy. Nakita ni Ivy si Joseph na inaayos ang kanyang mga gamit. Mabilis na nilapitan ni Ivy ang kanyang professor.
“Joseph…. Ah Sir Gabriel…. Paano na?” pagtatanong ni Ivy.
Sinigurado muna ni Joseph na nakalabas na ang lahat ng estudyante bago niya sinagot si Ivy.
“Nag-usap na kami ni Mr. Aquino… OK na… wala nang problema… inayos ko na.” Sagot ni Joseph.
“Paanong ayos na? Hindi ko maintindihan…Joseph” gusto nang uling maiyak ni Ivy.
“Don’t worry… pero kailangan kang dumiretso sa opisina ni Mr. Aquino ngayon. Inaantay ka nya. Don’t worry” paniniguro ni Joseph.
Pero malungkot ang mukha ng binata nang tumalikod ito kay Ivy nang nagsimulang lumakad palayo. Ngunit humarap muli ito kay Ivy.
“Sorry ha… sorry sa lahat” iyon lang at iniwan na ni Joseph si Ivy.
Matapos ang ilang sandali ay nasa harap na nang opisina ni Mr. Aquino si Ivy. Kailangan ni Ivy ang lahat nang kanyang lakas nang loob para magawa niyang kumatok sa pintuan nito.
“Tuloy bukas yan.” boses ni Mr. Aquino.
Daha-dahang binuksan ni Ivy ang pinto ang bago pumasok sa opisina ni Mr. Aquino. Naabutan niya itong nakatayo at imiinom ng tubig mula sa mug na hawak. Halata sa kilos nito ang pagod sa katatapos na lektura nito sa isang kalse.
“Upo ka Ms. Ivy” utos ni Mr. Aquino sabay narin sa pag-upo nito sa sariling upuan.
“Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa Ms. Ivy. Mula ngayon ay sa akin ka na marereport. Assistant na kita mula ngayon.” Pormal na paglalahad ni Mr. Aquino.
Pinapasok pa ni Ivy ang mga salitang ito ni Mr. Aquino nang magsilata uli ang 50 anyos na professor….