Confessions By Le: Ac’s Revelations

This is an actual convo between me and an online friend. I wanted it to be raw, kaya di ko masyadong in-edit ang pag-uusap namin. Read on….

Me: Heyy, AC(what I used to call her) long time no chat ah. Kumusta?

AC: Hello LE, eto okay naman.

Me: Balikan nga natin yung sinasabi mong time na nag-cheat ka sa hubby mo. Binitin mo ko nun eh. Sino nga ulit yun?

AC: Old friend ko yun. Dati na rin niyang binalak na may mangyari samin nung nagpunta kame ng Tagaytay. Eh kaso mapilit ako nun na gusto ko ng umuwi kaya, di nakaiskor. Hahaha.

Me: Old friend? Childhood friend ganun? Nasa isip ko kasi matanda talaga, hehe.

AC: Dating kaibigan, sira .. matagal kameng nawalan ng communication sa isa’t isa.

Me: Ahh, parang Friends With Benefits, tapos dati pa niya balak hingin yung benefits niya, lately lang natanggap, hahaha.

AC: Parang ganun nga. Hahaha. Kwento niya yun saken eh.

Me: Kwento niya na matagal na niya gusto maka-score sayo?

AC: Yep. Kinuwento niya yung saken. Yun daw yung time na, nag-iinarte sya na masakit yung balikat niya while driving . Motor kse gamit namin nun.

Me: Dapat iniliko na niya sa pwedeng pahingahan hehe.

AC: Kung pumayag daw ako noon na magpahinga muna, yun lang.. eh wala pa kong muwang nun. Di ko naisip na may balak syang ganun.

Me: Wala ka pang muwang? Nagparamdamdam, di mo naramdaman o dinedma mo, sorry siya.

AC: Sira! Wala pa akong muwang sa mga ganun padali.

Me: Padali, ganda ng term, hahaha.

AC: Nagulat nga ko ng kinuwento niya yun. hahaha. As in, wala. wala sa isip ko yung ganung bagay. Hindi ko talaga naisip na may hidden agenda sya. Sumama ako sa kanya sa Tagaytay kse gustong makagala. Yun Lang. hahaha.

Me: Kala ko wala naman nangyari sa Tagaytay? Saan ba nangyari? And paano na din?

AC: Let see… Hmm, December yun.. December 19 to be exact. Natatandaan ko pa, hahaha. Mali mali.. hahaha. Ito pala muna.

Me: Hahaha, gulo mo po 😛

AC: Ang alam ko friends na kami sa fb dati pa. Nag-aaral pa ko nun. Then, one time pag open ko ng Fb, may Friend Request sya. Then, i accepted it. nagkataon din naman na OL sya. Little chat muna, kamustahan, then binigay niya yung number niya. So ako, sinave ko lang sa phone ko. Pero wala akong balak na kontakin siya. Tapos, ayun na nga. December, may little Christmas party yung Team namin. Dun lang sa isang kilalang Bar along Shaw Blvd.. Chill lang, inuman at videoke.

Me: Okie, mukhang masarap ka kainuman, hehe.

AC: Hahahaha! Marami naman kami nun.. Red horse yung inumin. First yung bucket na puro Stallion. 5 kse kaming nauna dun sa place. Mahina na yung Alcohol Tolerance ko nun, dahil two years din akong namahinga sa pag-iinom. Kaya dun palang. sinisimulan na kong tamaan.

Hanggang sa dumating na yung mga iba pa naming ka-team. At nagrent na kami ng room na may Videoke. Tinetest ko pa din yung sarili ko kung kaya ko pang uminom ng alak. Nung nakapwesto na kmi sa loob, edi crowded, kse marami-rami din kami. Yung alak namin, nasa beer tower na. Kanya-kanya pa din ng baso.

Then, yun, I started texting him na. Kase, di ko kabisado yung lugar na yun. Di ko alam kung pano ako makakauwi. At, dahil nga din sa may tama na din ako,. hahaha.

Me: Saan si bf ng time na yan?

AC: Live-in na kami niyan. Nasa work din pero una siya lagi nakakauwi para bantayan baby namin.

Me: Ahh ok.

AC: Ayun, kinaya ko pang mag-inum til 10pm. Sinabi ko kase kay friend na sunduin niya ako.

Me: Wala ka ng worry na malasing ka kasi may susundo naman?

AC: He knows the place naman kase. Dahil around Pasig din sya nagwowork .. Kaya, yeah, na-lessen yung worry ko kung paano ako makakauwi..

Me: Ang kaso.., tuloy mo kwento, hahaha.

AC: Nagpaalam na ako sa mga ka-team ko, since, malapit na sya. Nagkita kami dun sa medyo malayo na sa Bar kung saan ang party. Para di rin sya makita ng mga ka-team ko. Motor ulit yung dala niya. Kaya may bitbit din syang extra helmet para saken. Then, he drove off na from that place. Tinatanong niya ko kung saan niya daw ba ako dadalhin.., sabi ko, sya na ang bahala. Lasing na ko nun eh.

Me: Wow, alam na kung saan ka dadalhin, hehe.

AC: Yeah, ayaw ko pang umuwi nun, kase nag-aaway na kami ni hubby nung oras na yun. Hinahanap pa rin kasi ako kahit nagpaalam naman ako na may party kame. Nagdrive na si friend, ’til we reach Pasig. Then, nagpark sya sa isang Apartelle.

Me: So, sub-conciously.., alam mo na din pwedeng mangyari sa inyo?

AC: Actually, no.

Me: Aaahh, dahil may trust ka pa din sa kanya, as friend?

AC: Yep. I trust him pa din, na wala syang gagawin sake. I thought he’s genuinely concern. Yun bang hahayaan niya lang akong magpahinga for a while, tsaka ako ihahatid pauwi.

Me: Never crossed your mind na lalaki pa din siya at baka may gusto siya sayo?

AC: No. we’re good friends naman kase back then. We hang out. Friend ko din yung kapatid niya.

Me: Hmmm, ok. Tuloy ang kwento hehe.

AC: So ayun nga, nag-park sya dun sa Apartelle, somewhere in Pasig. Bumaba kame sa motor. Then sya nakipag-usap sa receptionist. Feeling ko wasted na ko nun. Sobrang hilo at antok na. After malinis yung kwartong kinuha niya, umakyat na kami. Hinubad ko lang yung shoes ko, then humiga na ko sa kama.

Na…