Matagal na akong avid reader dito. Wala pang COVID noon, ay libangan ko na ang magbasa dito. May ilang mga nakausap at nakakilala nadin online dahil sa lobby chat ng site na ito.
Kaya minabuti kong maggawa ng isang account para maishare ko ang aking kwento nang malaya at walang pag aalinlangang mabunyag ang pagkakakilanlan at personal na buhay ko dahil may kaselanan ito. Nainspire ako sa mga nagsusulat dito at sa mga nababasa ko kaya nadevelop at naadopt ko nadin ang basic writing skills.
Naisipan kong di puro kalibugan ang ishare ko sa inyo.. Lalagyan ko din ng kaunting kwento ng buhay ko, parang pang radyo ba…
Tawagin nyo nalang ako sa pangalang Bruce.. Lumipas ang halos kalahati ng buhay ko sa pagttrabaho at walang hanggang effort para guminhawa sa buhay. Nakaluwag ako nang makaabroad ang utol ko at doon nakapangasawa at nagkapamilya ng kanya. Naging maganda ang kapalaran nito sa ibang bansa kaya naman kahit na may pamilya ay nakakaluwag padin ito. Simple lang naman ang buhay namin sa probinsya at may maipangdagdag lang sa araw araw ang mga magulang namin ay sapat na. Dahil may sakahan at alagang mga livestock ay di problema sa kanila ang pagkain. Di nagtagal ay pinondohan namin ni utol ang farm at kainan para sa aming magulang. Tuwang tuwa ang mga ito dahil may papagkunan na sila ng pang araw araw at sila na mismo ang ayaw magsabi samin ng ibang pangangailangan. Magipon nadaw kami para saming mga sari sariling pamilya.
Ngayon ay isa akong single dad. Maaga akong nagkaanak dahil sa kapusukan ko noong 20 pa lamang ako. Nagsama kami ni Ana at dahil pareho pa kaming masyadong maaga para sa gantong buhay ay siguro syang naging dahilan para magkahiwalay din kami.
Pinanindigan ko padin ang anak ko at nagsustento kahit na magkahiwalay na kami ng kanyang ina. Nagsimulang gumulo lalo ang buhay ng anak naming si Karina nang matapos ang wala pang isang taon nung kami ay naghiwalay, ay nakapangasawa naman ito ng foreigner. Mabilis ang mga pangyayari noon. Nang umuwi ang asawa nitong foreigner ay tila ba napabayaan at nakalimutan na ang anak ko. Kaya naman inilaban kong maging sa akin ang kustodiya nito at sa laking gulat ko ay walang ni isang pagtutol itong si Ana. Naki pabor pa sakanya at para bang ang dating sa akin ay nawalan sya ng dinadala. Ang sakit lang isipin na parang gusto na talaga nyang limutin ang nakaraan nya at magsimula ng bagong buhay kasama ang kanyang napangasawang dayo.
Maraming lakarang papeles at dokumentaryo ang inasikaso namin. Tumulong din ako asawa nitong Briton para mapabilis ang proseso. Wala naman kaming iringan ng kanyang bagong asawa, dahil ang concern ko lang naman ay ang ikabubuti ng anak ko at alam ko namang pabor din sakanya ito upang makapagsimula sila ng bagong buhay na walang bakas ng nakaraan namin ni Ana.
Matapos ang lahat ay napagkasunduan namin ng dati kong kinakasama na magsusustento padin sya kay Ana hanggang sa ito ay makatapos sa kolehiyo.
Hindi naman ako tumanggi dahil kahit papano pala ay iniisip nya padin ito. Nirespeto ko nalang ang desisyon nya at ang kasiyahan nilang mag asawa. Ang amin ni Ana ay matagal nang natapos at natuldukan. Di nagtagal ay umalis nadin sila papunta sa bansa ng kanyang bagong asawa.
Ilang linggo palang ang nakakalipas noon ay nakatanggap ako ng message sakanya, na palakihin ko nalang daw ang anak namin nang walang kinikilalang ina. Dina ako nagkaron pa ng kahit na anong sama ng loob at tanging ang koneksyon nalang nya ay ang pangako nyang sustento kay Karina hanggang sa ito ay makatapos ng college na hindi naman nya binigo at walang mintis ang padala nito buwanan.
Mabilis lumipas ang panahon noon, naging ina at ama ako para kay Karina. Kapag may pasok ay naiiwan ito sa kanyang mga lola at kapag naman dayoff ko ay lagi kaming namamasyal nito at kumakain sa labas. Nagsumikap ako noon na gumanda ang posisyon sa isang kumpanya na pinagttrabahuhan ko at dahil sa isa ako sa pioneer noon ay di nagtagal, nagbunga din ang dugo’t pawis ko. Simula ba naman ng makapagtrabaho ako ay ito na ang pinapasukan ko.
Nagkaroon ako ng mas maraming time para sa pamilya ko, sa anak ko at sa sarili ko nang gumanda ang trabaho ko. Papitik pitik nalang sa opisina, at mas madalas akong nasa field para maggawa ng inspections sa mga site.
Kahit na ganon ay humanap ako ng diskarte para kumita, nirehistro ko sa Grab ang sasakayan at ginawang raket kapag weekdays.
Eto na at 2020, tumama ang pandemic noon at tumigil ang mundo. Walang kita sa grab at buti naman ang trabaho ko ay pwedeng gawin sa bahay. Pagka announce palang na magkakalockdown ay humarurot na ako pauwi sa ermat ko para sunduin si Karina.
Mabilis lang naman ang pagsundo ko at pabalik na agad kami sa tinutuluyan ko dahil mas malapit iyon sa college na pinapasukan ni Karina.
Kaliwat kanan ang traffic noon dahil sa panic buying ng mga tao..
Karina: Dad, buti dika nagpapanic? Sina lola po, don’t worry nandoon naman sina tita.. Kaso paano tayo?
Ako: Wag kang mag alala, baby. May stock sa atin, sakto at kakagrocery ko lang, kaya wag kang mag alala, madami tayong stocks okay?
ngiti ko dito sabay hawak sa ulo..
Karina: Dad naman eh! di na ako babyyy.
Dad: ay ganon ba, sorry na. nasanay lang. lagi kitang ginaganayan eh hehe
Kwentuhan lang kami ng anak ko habang nakababad sa traffic. Nginitian ko din ito at napansin kong malaki na nga ito at dina tulad ng dating baby ng lahat. Nagpapasalamat naman ako dahil maayos napakalaki ng mga lola nya at ako narin siguro itong si Karina.
Close kami ng anak ko at parang tropahan lang ang aming pakikitungo sa isa’t isa.
Open ito sa pagkkwento ng mga nangyayari sa school, ultimong nagbabalak manligaw sakanya at pati crush nyang kinagulat ko na babae din, ay sinasabi nito sa akin.
Bihis babae naman itong si Karina at dimo makikitaang ng pagkatomboy pero yun na ata ang bagong henerasyon ngayon. wala namang kaso sa akin kung LGBT sya dahil ang bunso kong kapatid ay LGBT din. Kahit na ganon ay kaming mga kuya nya ay bunsong babae ang turing sa kanya.
Karina: dad! look! ang gulo sa mga supermarkets..
Pakita nito sa tiktok video sa phone nya..
Dad: maswerte tayo, baby, dahil di na natin kailangang makipag rambulan pa makabili lang ng grocery. Buti boyscout ang daddy mo. ano? panis!
biro ko..
Karina: hahaha! yabang.. pero daddy, I’m scared.. what if maging super virus yan and it’s the end!!!
Dad: wag ka magpanic, diko din alam nangyayari pero wag kang mag-alala, kung anumang mangyari diko hahayaang may mangyari satin.. sayo..
Saka bawas bawasan mo pagtitiktok o mga media media na yan, puro pagpapanic ginagawa sa tao nyan eh.
Karina: daddy namaaan. of course alam ko naman yung obvious na fake news sa hindi no..
Ako: Okay, siguro marami kanang followers no?
Karina: wala ha… hehe. konti palang nga.
Sinilip ko phone nito at tinakpan naman nya. Sa di malamang kadahilanan ay ayaw nito ipakita ang tiktok at instagram nya sa akin. Ang facebook naman nito ay paniguradong di lang nag iisa dahil yung profile nya na friends kami at pamilya nya, halos walang laman.
Malamang ay may tinatago ito o may nahihiya lang na ipakita sa akin. Binalak ko yon tuklasin noon. Dahil nag aalala din ako, sa dami ng manyakis sa online na katulad ko ay paniguradong di nalalayong matarget si Karina. Tamang pasok at tyempo lang, nattiyak kong magoopen din ito.
Alam ko ang kalakaran sa ganon. Meron din kasi akong mga pekeng account sa facebook, instagram at tiktok na puro follow lang sa mga nag gagandahang chiks na beer at mani nalang ang kulang ay libreng liveshow na.
Biniro biro ko lang si Karina noon at kinakantyawan na sguro ay famous na ito.. Usad pagong noon sa trapiko kaya naman puro kulitan lang kami sa sasakyan upang di maburyo.
Napansin kong napakalaki na ng pinagbago ni Karina sa itsura at pangangatawan nito. Doon ko lang napansin ng buo nang tumama sa amin ang sinag ng araw dahil patanghali na yon.
May pagkamorena ito, masasabi kong malaki ang pagkakahawig nila ni Kristel Fulgar.
Di sya ganoong maputi at di naman din kaitiman. Ako at ang nanay kasi nya ay di rin naman nabiyayayaan ng mestiso/mestisang kutis kaya wala ding pagmamanahan.
Doon ko lang napansin na humubog nadin ang katawan nito, nagsisimula nang bumilog ang hinaharap nito at wala itong pagmamalisya na kita ko ang mga cleavage nya habang nagpipindot sa kanyang phone. Lalo pang nagpakorte ng dibdib nya ang seatbelt na dumaan sa gitna ng umuusbong nyang dibdib. Nakatank top lang ito noon at nakajacket na maong na bukas.
Karina: Dad? daad?
Tawag nito sa akin. Matagal din pala akong nakatulala. Pinikit pikit ko mata ko at pinilig ang ulo ko…
Ako: Pasensya na, may iniisip lang…
Ngumiti lang ito. Ilang minuto pa kaming naipit sa traffic, ng makalagpas kami sa kumulan ng sasakyan ay naging swabe na ang byahe.
Tahimik noon, dahil naglagay na sya ng earphones habang nanunuod ng paborito nyang korean boyband.
Ako naman ay tahimik nalang din at binaybay ang daan pauwi.
Nakonsensya akong bigla dahil unang beses yon na tila ba ay minalisyahan ko ang sarili kong anak. Nandiri ako sa sarili ko at naguilty..
Inamin ko naman sa sarili ko na noong nagsimulang maging dalaga na itong si Karina, ay napapansin ko nadin ang kagandahan at hubog nito. Pero sa mga oras na yon lang talaga nakumpirma sa sarili ko na tila ba ay nagnanasa ako. Alam kong malaking kasalanan iyon. Pero normal lang naman siguro na hangaan at pansinin ang pisikal nyang alindog, kung wala naman akong pisikal na gagawin hindi ba?
Itutuloy…