Pinipilit kong guluhin ang isip ko para mawala ang kung anumang malisya ang mayroon sa pagiisip ko. Umayos ito ng upo at inayos din ang seatbelt na dumadaan sa pagitan ng kanyang mga bumibilog nang dibdib.
Lintik ang lamig ng pawis ko at init ng pakiramdam ng mas makita ko ng malalim ang siwang sa kanyang suot.
Wala itong kamalay malay at sumasabay pa sa beat ng pnapanuod nyang korean band ang ulo nito.
Tinutok ko ang sarili ko sa daan at sinubukang libangin sa pagiisip ng ibang bagay. Ngayon lang ako nakaramdam ng gantong paghanga sa kanya.
Nang makalagpas kami sa mga tumpok ng checkpoint at traffic ay mabilis kaming nakauwi.
Tutok naman ako sa balita noon maghapon dahil sa nakakaalarmang pangyayare noon. Mataas ang panic ng mga tao at ang iniisip ko nga noon ay ang mga worst case scenario.
Lumipas ang mga unang araw ng pandemya na normal lang. Masaya na kahit papaano ay ligtas kami at magkasama ng anak ko. May kaba lang dahil sa walang kasiguraduhan kung anong mangyayari sa mga susunod na buwan, linggo at araw.
Hanggang sa tumawag na nga ang pinagttrabahuhan kong kumpanya. Lahat ay nabigla at hindi handa sa pangyayaring to. Sinimulan na namin noon ang work from home setup. Mabilis din akong nakakuha ng ECQ household ID noon para payagang makalabas.
Si Karina naman ay walang ginawa kundi magcellphone at manuod lang ng puro korean na palabas sa streaming online.
Unang weekend naman ng pandemya, ay isa ako sa mabilis na inoffer ang sasakyan para maging service sa mga panggabing opisina na malapit sa tinutuluyan namin. Maganda ang bigayan at sagot din ng kumpanya ang gas, kaya bakit hindi, raket din ito dahil nagagawa ko naman yon pagtapos ng oras ng work ko.
Unang gabi ng pagseservice ko ay talaga namang panalo. Kahit na noon ay takot na takot ako dahil sa pangambang mahawa ng COVID, pero sagot din naman ng kumpanya na umarkila sakin ang disinfect at iba pang safety protocols.
Binigay sa akin ang listahan ng mga address na di naman kalayuan at dahil nga ECQ noon, napakaluwag ng mga kalsada. Una kong sinundo ay isang babae na nagttrabaho sa call center sa Pasig. Ang bango nito pag akyat palang ng sasakyan. Nakamask ako noon pero amoy na amoy ko ang amoy bagong ligo at mapangakit na pabango.
Di din nalalayo ang sumunod na tatlong nasundo ko at pagkakataon nga naman parang puro babae ata ang naschedule kong sunduin. Dahil may seating capacity pa noon ay 6 lang nagkasya.
Sa huli kong sinundo ay talaga namang naturn on ako. naka blazer jacket ito pero ang suot nito sa loob ay kitang kita ang naglalakihang suso nito. Idagdag mo pa ang tattoo nito sa gitna ng mga melones at ang mala chinitang mata. Dahil nakafacemask ay yun lang ang pagkakakita ko sakanyang itsura. Sa unahan sya umupo, tabi ko. Habang nagddrive ay dko maiwasang sumulyap sulyap sa kanan ko dahil kita ko ang halos buong dede nito dahil sa kanyang suot. Tuloy lang ito sa pagcecelphone at tila ba di na-iilang na baka makitaan sya. Madilim lang noon dahil gabi kaya diko maaninag ng buo. Siguro ay naka nipple pads lang ito dahil bakat na bakat at kitang kita ko ang kabilugan ng kanyang mga suso.
At ung seatbelt na dumadaan sa gitna ng mga dibdib nya ang nagpatigas sa akin. Malaki ang dede talaga ni ate at hindi lawlaw ang mga suso nito.
Nahuli nya ako ng tingin ng sumimple akong tumitingin sa kanang side mirror. Dahil nakamask ay dko alam ang reaksyon nito. Nang makarating na kami sa opisina nila ay tila ba nagpaiwan pa ito ng tease sa akin. Bumaba muna at saka kinuha ang bag nya kaya nakayuko ito sa may pinto at shoot na shoot ang view sa kanyang mga pakwan dahil ang blazer nyang doble ay mejo hinawi nito.
“bye kuya! thank you!”
Ako: Ah, bye! Sige ingat po kayo mga madame.
Yun nalang ang nasabi ko. Matapos magdisinfect ay umuwi na agad ako. Nakakapanibago dahil sobrang bilis ng byahe at kahit ata harurutan mo ung stoplight ay walang sisita sayo dahil wala namang halos na ibang sasakyan ang pagala gala.
Naalala ko padin ang mga pakwan ng babaeng umupo sa tabi ko kaya naman balik tindig si manoy. Mas nalibugan ako sa tila ba panunukso pa nito sa akin. Pwede naman nya kasing kunin ung bag at taglayin na bago bumaba, pero sa halip ay bumaba ito at saka yumuko sa harap ko mismo para kunin ang bag nya na may katagalan pa dahil parang may inaayos at hinahanap dito.
Pag-uwi ko naman sa tinutuluyan namin ni Karina ay napakatahimik. Dumirecho ako sa banyo para sana jumingle muna at gusto kong shumot. May kargada naman ng beer at ilang brandy sa bahay na naipamili ko bago pa man ang ECQ at liquor ban noon.
Dire-direcho ako sa banyo at binuksan ang pinto.
“ahhhhh!” sigaw ni Karina.
nagulat din ako dahil akala ko ay kung ano..
“Karina?” Binuksan ko ang ilaw at nakaupo pala ito sa may toilet. Sinarado nya agad ang pinto pero ng buksan ko ang ilaw ay nakita ko saglit ang katawan nito. Nakatshirt sya noon na purple at tingin ko ay nakataas ang tshirt nito hanggang dibdib. Nakaupo ito sa bowl kaya di ko na nakita pa ang lagpas sa baba ng tyan nito.
Karina: D-daad!
Ako: Sorry! akala ko walang tao. Bakit patay kasi ilaw? Anong ginagawa mo? Kanina ka pa dyan?
Karina: Okay lang ako dad, umm, kasiii, umm, sumasakit po tyan ko kaya matagal po ako dito..
Ako; Osige, paglabas mo dyan ay uminom ka ng gamot, ikuha kita.
Karina: Sige po daddy, thank you..
Ilang minuto pa bago ito lumabas. Ako naman ay nakaupo lang sa may bandang dining area para intayin ito at painumin ng gamot. Nag-aalala ako sakanya noon dahil nga isa din sa nabanggit na sintomas ng covid noon ang LBM.
Maya maya pa ay lumabas na ito ng banyo. Paglapit nya sa akin ay hinawakan ko ito sa kamay at dinampian ng palad sa noo at leeg. wala namang lagnat.
Ako: Hindi ka naman mainit.. Buti naman.. Sige na, uminom ka na ng gamot. Naghilamos ka?
Karina: Ahhh ehhh. pawis po daddy.. mainit po kasi sa CR..
Ako: Ha, eh diba’t may exhaust fan… naman… dito…
Sabi ko habang pahina ang boses ko dahil papunta na ako ng banyo. Majijingle na talaga ako noon.
Pagpasok ko ay ibang amoy ang sumalubong sa akin.. Pag nagccr ay mayroon akong nilalagay na fragrance na parang sabon sa tangke ng toilet para humalo sa ifflush na tubig. Pero walang ganong amoy. Iba ang amoy na naamoy ko. Hindi malangsa, hindi mabaho.. alam ko ang amoy na yon..
Sa mga nakasex ko na babae ay ganon ang amoy ng bagong ligong puke na para bang sumisingaw kapag nilalabasan o fertile ang babae. Pero ang iba sa amoy na to ay sobrang light lang.
Ang tagal mawala ng amoy na yon.. hanggang sa jumingle at nagflush na, doon palang natalo ng amoy lavander ang CR.
Paglabas ko ng banyo ay nasa sofa itong si Karina. Cellphone nanaman.
Ako: ahh, nak, Karina..
Karina: Po.? Yes dad?
Ako: kanina ka pa ata nagpphone, di ka naman nagsasalamin. Sabi naman sayo magsalamin ka pag magpphone o computer..
Ang tono ko ay palambing at hindi tonong strikto na maririnig mo malamang sa karamihan ng magulang. Simula’t simula ay sobrang bihira ko ito pinagtaasan ng boses at sa twing papagsabihan ko sya ay dinadaaan ko lang sa malumanay at maayos na usap. Sa gantong pagpapalaki ko sakanya sa tingin ko ay epektibo naman. Dahil di sya takot sa akin at open sya sa mga nangyayari sa kanya.
Di tulad ng karaniwang mga kabataan na naglilihim sa kanilang magulang dahil sa takot o pangambang mapagalitan..
Karina: Sorry po dad, sige magsasalamin na ako..
Nabobored na nga ako dad eh. haha puro lang phone and tv or computer. Di makalabas.
Natapos ko na lahat ata ng series eh hahaha
Ako: Grabe ka talaga manood. Hehe teka, kung wala kanang mapanuod eh anong pinapanood mo pa? Eh hanggang cr nanunuod kadin ata.
Karina: ahhhh… ah, eh…. umm, haha wala po sa youtube lang. Napasarap lang po ng pagpanood ng mga vlog sa youtube kaya diko namalayan ang tagal ko na sa CR..
Ako: Wehhh….
Sabi ko dito ng pabiro..
Ako: baka naman kasi may jowa kana haha
Karina: hala, dad! wala ha… saka diba sabi ko sayo, wala namang interesting sa mga kaklase kong boys haha meron akong crush na kaklase, pero girl. hahahaha
Ako: asuuuus. Ikaw talaga. Okay lang yan. Basta ke lalaki o ke babae pa yan, pag right age na. ha? Tignan mo ang corny kaya ng mga nasa tiktok na yan ang babata pa mga nagjojowa tapos doon nagdadrama haha
Karina: Oo nga dad, mukang tanga lang no? They’re crying in front of their phones… tapos ipopost? like duh? hahaha
Tawanan kami at kung iba ang makakarinig ay para lang kaming magkatropang naguusap. Sanay na kami sa gantong pakikisama. Naiilang nga ako na nag sasabi pa ng “po” ito sa akin pero wala eh, napalaki kong ganon at nasanay nadin dahil sa mga lola nya.
Lumalim ang gabi at nagsabi nang matutulog na itong si Karina. Isa lang ang kwarto sa bahay namin dahil intensyon kong ipaupa din ang unit na to pero kesa naman kumuha pa ako ng ibang matutuluyan, kaya dito nalang ako tumuloy. Tuwing weekend naman ay umuuwi kami ni Karina sa mga lola nya para doon magbonding kapag sabado linggo. Dahil nga pandemya ay para kaming mga nasa abroad na sa video call nalang nag uusap.
Karina: good night ‘la, goodnight tita! ingat po kayo dyan… Si daddy po may inaayos lang, sabihin ko nalang po.. byee!
Rinig kong paalam nito..
Ako: Karina, oh, okay na tong kama mo. Malamig lamig nadin ang temp.. tara na, tulog na..
Pumasok na ito sa kwarto at nakangiti..
Ako: oh? bakit?
Karina: haha wala lang daddy, nakakapanibago yung setup ngayon. Nasa bahay lang tayo lagi.. Nakakasawa na nga yung ginagawa ko eh nakakaboring haha
Ako: edi stop ka muna sa pagpanuod mo ng mga series ng mga koryanong yan. Ang papayat naman, parang sikmuran mo lang, knockout na hahaha
Karina: daaaad! hindi ha, may mga abs din sila hihihi
Ako: sus, abs din gusto ng mga yan tignan mo nga mga naglilipstick..
Pang aasar ko..
Nang mapipikon na ay binago na ang usapan. knwento ko yung paghahatid ko sa mga call center agent at papano ung disinfect, o kung ano ichura sa labas pag walang mga tao at sasakyan..
Maya maya ay tinamaan na ng antok ito at umayos ng higa..
Sa baba ako ng kama natutulog. May isang kuchon pa na walang frame. Oo nakakahiya man aminin, pero magkasama parin kami sa kwarto ni Karina. Sinubukan ko noong matulog sa sala nalang, pero di sya makatulog at natatakot. Lumaki kasi itong may kasama pag matutulog at kung nasa mga lola naman nya ay mga tita o sa lola nya sya tumatabi.
Sa bandang kanan naman ay may wardrobe na di naman kalakihan pero sapat na para maging bihisan nya.
Mabilis nakatulog noon si Karina.. Ako naman ay di makatulog at pakiramdam ko’y napakatagal ng gabi.. Nakailang idlip at gising na ako’y ala una palang ng madaling araw. Lumabas ako ng kwarto noon para mag isa o dalawang bote ng beer pampaantok.
Nagbukas din ako ng mang juan na paborito kong chicharon pamulutan. Nang maka dalawang bote ng beer ako ay ayos ayos na ang amats.
Pagbalik ko sa kwarto ay malamig at madilim. Bagsak ang katawan ko sa kama at nakatulog agad..
“hmmmmmm….. uhmmm.. aahhmmmm” parang humuhugong na humahagulhol na umuungol ang gumising at nagpabalikwas sa akin.. Tumingin ako agad sa oras at alas tres pasado palang. ramdam ko ang konting amats ng ininom ko.. Akala ko’y naalimpungatan lang ako o nanaginip na may maingay..
Antok pa ako noon at kakamot kamot sa ulo ng may umingay na para bang humahagulhol na paungol..
Ang ingay ay nangagaling sa kama kung saan tulog si Karina.
Mabilis akong tumayo. Binuksan ko din ang ilaw
. Nanlaki naman ang mata ko pagtayo ko. Di ko alam, litong lito ako kung anong gagawin sa nakita ko..
Nakapikit si Karina at di makali ang kilos nito.
Di din naman sunod sunod ang parang naiiyak at napapaungol nyang ingay. Minsang bumabaling ang ulo sa kaliwa, at pakanan ulit. Pabalik balik. Umaangat din ang bewang nito..
Ang nakakapagtaka ay sa kabila ng ingay at kilos nito ay tila ba tulog na tulog ito. Nag alala na ako at baka binabangungot ito kaya tinanggal ko ang kumot na nakabalot sakanya.
Basa ang kama. Nung una ay nakkapgtaka. Dahil di naman na to bata para magbasa sa kama.. Di rin mapanghi ang basang spot sa kama at napakakaunti noon parang maging ihi. Nawala antok at amats ko sa pag asikaso kay Karina.
Inayos ko ito ng higa at matapos ang ilan pang ingay ay nahimbing na ito.. Pinatay ko na ang ilaw at nang ibabalik ko na ang kumot sa pagkakabalot sa kanya ay doon ko pa lang napansin na ang kanang kamay nito ay nasa loob ng kanyang pantulog na shorts….
Itutuloy…