5
My gosh! Paglabas ko sa pinto ng kwarto ko, nakasalubong ko ang anak ko.
“Aba, ‘Nay, ang ganda niyo po, ah! May lakad po kayo?” Napansin agad niya ang gayak ko. Ang pink fitted dress ko na may naka-imprintang roses sa laylayan, na 3 inches above the knee, hindi maiksi, hindi rin mahaba.
“Syempre. Malapit na kasi ang dating ng tatay mo, kaya dapat ngayon pa lang magpaganda na ako. Alam na.” kinikilig kong sagot.
“Naman! Gumaganda ka lang kapag darating si tatay, eh.” sagot niya, “Saan naman po kayo pupunta?”
“Saan pa ba? Ede sa Mall, magpapa-salon ako, noh!”
“‘Ba, talagang… Gusto niyo po samahan ko kayo?”
“Huwag na! Tumao ka na lang dito sa bahay, saka mag-aral ka ng liksyon mo!” at bigla kong naalala, “At huwag kang gumawa ng project, ha?!” dinuro ko pa siya at pinanglakihan ng mata. Siya lang kasing mag-isa ang maiiwan dito sa bahay, mahirap na!
“Project?! Bakit naman po?” takang tanong niya.
“Ah basta! Mag-aral ka ng liksyon mo! At nang matuwa naman sayo ang tatay mo pag-uwi niya.”
Iniwan ko na siya. Hindi ko na siya hinayaang makasagot pa. Baka kasi ma-late pa ako sa appointment ko.
Paglabas ko sa bahay, sakto naman ang pagdaan ng jeep papuntang Mall. Pinara ko agad at duon ako sa tabi ng driver sumakay. Baka kasi mabosohan ako sa likod, naka-panty lang kasi ako, kaya hinayaan ko na lang si manong driver na pag-fiesta-han ang mga legs ko.
Sa biyahe, inilabas ko ang cellphone ko mula sa bitbit kong shoulder bag. Chineck ko ang Messenger ko, baka nag-chat na kasi ang asawa ko.
Tama nga ako, pagbukas ko palang ng data connection ay nagsidatingan na ang mga chat sa akin. Pagbukas ko sa app, may tatlong sender akong nakita. Yung una ay mula kay Justin, yung super gwapong classmate ng anak ko. Yung ikalawa ay ang asawa ko, at yung ikatlo ay ang kumare ko.
Syempre ang una kong binuksan ay ang message mula sa…
Kumare ko.
“Mare, may bago akong item ngayon. Ano, order ka? Mura lang, 1 month to pay pa.” ‘yan ang nabasa ko.
“Ano na naman ba ‘yan?” reply ko. Kung ano-ano na lang ang tinitinda niya online!
Muntik na akong mahulog sa jeep nang send’an niya ako ng photo ng produkto niya. My gosh, hugis titi ang nakita ko, parang artifact noong unang siglo, pero gawa ata sa silicon rubber.
“Ano ‘to?! Figurine? Antique?” reply ko. “Hindi ‘to pwedeng i-display sa sala ko, noh!!!”
“Hahaha Baliw! Nagbibiro ka ba? O kahapon ka lang sinilang? Dildo ‘yan, Mare.” reply niya.
“Dildow?” Ngayon lang kasi ako nakakita ng ganito. Outdated kasi ako sa mga bagay-bagay.
“Ikaw talaga Mareng Amber! Huwag mong sabihing hindi ka pa gumamit niyan? Kailangan mo ‘yan, Mare, lalo na malayo si Kumpare.”
Rereplyan ko pa sana siya pero dumating na kami sa Mall at kailangan ko nang bumaba. Muntik pa akong hindi makabayad ng fare dahil sa kalokohan ng kumare ko.
My gosh! Ano naman kayang gagawin ko sa bagay na ‘yon? Nakakatakot nga ang itsura, eh! Anyway, kahit curious ako sa sinasabi niyang dildo ay hindi ko na siya nireplyan. Bukod sa sayang lang ang oras ko ay mas pinili ko na lang buksan ang message sa akin ng asawa ko na nasa Taiwan.
“Good news, Hon. Mapapaaga uwi ko, baka sa lunes na.”
Ba, sabado ngayon, ibig sabihin 2 days na lang makakasiping ko na siya– err, makakapiling pala!
“Akala ko ba next week pa?”
Napatingin ako sa oras, hala kailangan ko nang magmadali, dahil late na ako sa appointment ko. Hindi ko na tuloy nahintay pang mag-respond yung asawa ko, at maging yung message sa akin ni Justin the yummy guy ay hindi ko na rin nabasa.
Pagkatago ng phone ko nagmadali na ako sa paglalakad. Sumakay na ako sa escalator dahil sa malayo yung elevator. Pagdating ko sa second floor, natanaw ko na yung salon, lalo kong binilisan ang paglalakad at nang marating ko na ang salon ay nilampasan ko ito.
Sumakay ulit ako ng elevator at napadpad na rin ako sa wakas sa third floor. Hindi naman talaga sa salon ang appointment ko, kundi sa sinehan.
Luminga-linga ako sa tapat ng sinehan, buti nalang at agad ko ring nakita ang taong hinahanap ko. Nilapitan ko agad.
“O, ba’t ka naka-bluejeans?! Diba sabi ko mag-jogging pants ka?!” uminit agad ang ulo ko nang makita ko ang suot niyang pantalon.
“Wala po kasi akong jogging pants, Ma’am.” sagot ni Justin.
“Gosh! Ilang beses ko bang sasabihin, Justin, na Tita Amber na lang ang itawag mo sa ‘kin?! sabi ko sa mababang tono at mahinahon na pananalita.
“Sorry po.”
Ano ba ‘yan! Halos isang linggo na rin kaming nagkakasama o nagkakausap pero parang hanggang ngayon ay nahihiya pa rin siya sa akin.
Nilingon ko yung ticket booth ng sinehan, “Tara na nga!” at saka ko na siya niyaya.
Bumili ako ng dalawang ticket sa pelikulang ako na rin ang pumili. Syempre gastos ko kaya ako ang masusunod. Estudyante palang kasi si Justin kaya nauunawaan ko kung wala siyang datong.
“Katulad po ba nung project namin ‘tong papanoorin natin, Tita Amber?” tanong niya sa akin nang makapasok na kami sa sinehan.
“My gosh! Hindi noh! Tigilan niyo na nga yung project niyo! Pati anak ko nadadamay, eh.”
“Actually ako po yung nadamay, ang anak niyo po talaga ang may pakana nun.”
“Sasagot ka pa, eh!”
Walang gaanong tao sa loob ng sinehan. Napakawalang kwenta kasi ng pinili kong pelikula. Ewan ko ba kung bakit ginawa nila ‘to, nagsayang lang ng pera yung production company.
Umupo kami sa pinakataas, dun sa pinakamadilim na parte. Hindi na nga lang ganun kadilim tulad noong unang siglo.
“Gusto niyo po bang bumili ako ng makakain at maiinom?” tanong ni Justin nang makaupo n…