Tanging liwanag na lamang ng buwan ang nagsisilbing ilaw sa kalsada gawa ng mga sirang poste ng ilaw.
Di lubos maisip ni Armando kung papaano sya napunta sa ganitong sitwasyon. Ngayon ay nakadakma sa kanyang pagkalalake ang binabaeng pulubi na kanyang tinulungan.
Sa sobrang gulat sa ginawa ni Egay ay di agad nakagalaw si Armando. Tila naninigas ang kanyang kalamnan at nanlalamig ang kanyang pakiramdam.
Pinisil pisil pa ni Egay ang harapan ni Armando.
“Ito! Ito ang gusto ko! Gusto kong matikman ito! Sobrang sarap mo kasi fafa ahihi!” Malanding sambit ni Egay.
“Te… Tetekaaa…. Sandali hindi tama to. Mali yang ginagawa mmm…mmo. Hindi ako bakla. May asawa at anak na ako. Hindi ako papayag sa kagustuhan mo!” Nauutal na sabi ni Armando.
“HAHAHAHA! Hindi mo nga gusto pero wala kang magagawa dahil ibibigay mo sa akin ang gusto ko!” Nababaliw na sambit ni Egay.
Sobrang lakas ng kabog sa dibdib ni Armando habang patuloy sa paglamas si Egay sa kanyang kargada. Hindi nya gusto ito. Wala syang interes sa nangyayari. Ngunit di sya makagalaw. Para bang kontrolado nito ang katawan nya.
Ngiting tagumpay na hinawakan ni Egay ang buckle ng belt ni Armando at sinimulan ng kalasin.
“Teka san… Sandali! Anong ginagawa mo?! Bakit di ako makagalaw?! Anong ginawa mo sa akin?! Walanghiya ka bitawan mo ko! Hayup ka di ako bakla! Di ako pumapatol sa katulad mo! Tangina ka! Bitawan mo ko!” Nagwawalang sumisigaw si Armando, ngunit nananatiling kalmado ang posisyon ng kanyang katawan.
“Sorry ka na lang fafa. Masyado kang mabait. Ayan tuloy nabiktima ka. HAHAHA! Wag ka mag alala masasarapan ka sa gagawin ko. Mas masasarapan ka kesa sa ginagawa sayo ng misis mo! Haha!” Malanding wika nito.
Pagkatanggal ng sinturon ay sunod na kinalas ni Egay ay ang butones ng pantalon ni Armando.
Dahan dahan nyang hinimas ang kargada nito. Sunod nyang binaba ay ang zipper nito.
“Ahhh! Gago tigilan mo yan! Tangina ka wag mo kong hawakan! Manyak kang bakla ka!!” Galit na sigaw ni Armando.
Pagkababa ng zipper ni Armando ay bigla na lamang hinila ni Egay ang pantalon nito pababa sa bandang tuhod.
Pinagpapawisan na si Armando at di na alam ang kanyang gagawin. Hindi sya makakilos. Tanging pagsasalita lamang at paghinga ang kanyang kayang gawin.
Lumapit ang ulo ni Egay at yumuko ito sa harapan ni Armando. Inamoy amoy nito ang tarugong nakatago sa manipis na telang nakaharang dito.
Walang anu ano’y napasinghap si Armando ng maramdaman nito ang isang matulis na bagay na humihimod sa kanyang pagkalalake.
Nanlaki ang mga mata nya ng makita ang napakahabang dila ni Egay na kanina lang ay kanyang ikapinagtaka.
Lumapat ito mula sa bandang bayag nya papunta sa ulo ng kanyang tarugo na nababalot pa rin ng kanyang underwear.
Pinagpapawisan at lumalabas na ang mga ugat ni Armando sa katawan. Sinyales na pilit nyang pinipwersa na makakilos at umiwas sa nagbabadyang peligro sa kanya. Ngunit sa kasamaang palad ay wala syang nagawa. Nanatili pa rin syang estatwa sa kanyang kinauupuan.
Patuloy na nilaro ng dila ni Egay ang kargada ni Armando na nasa loob pa rin ng kanyang underwear. Tinitikwas tikwas nito ang dila na tila nangaakit at sinasamba ang laman na nasa likod ng tela.
Hindi lamang iyon ang nagpakaba ng husto kay Armando. Nagimbal sya sa sunod nitong ikinilos.
Nagpatulo ito ng laway sa kanyang brief na naging dahilan upang dumulas ang pag dila nito at humulma ang kanyang kargada sa loob ng manipis na tela.
“Please wag…… Ughhhhh. Nakikiusap ako maawa ka. May asawa ako. May pamilya ako ayoko silang lokohin at pagtaksilan. Itigil mo na to. Parang awa mo na.” Pagmamakaawa ni Armando.
Sa puntong ito alam nyang wala na syang kapasidad upang manlaban. Kontrolado na ni Egay ang kanyang katawan at hindi nya pa rin maintindihan kung papaano nito iyon nagagawa.
Napasinghap ng biglaan si Armando ng maramdaman nya ang pagtigas ng kanyang tarugo. Alam nya sa sarili nyang isa syang totoong lalake. Kahit kailan ay hindi sya nahumaling sa kapwa nya lalake. Pero iba itong nararamdaman nya ngayon. Para bang may kung anong mainit na bagay na dumadaloy mula sa dila ni Egay papunta sa kanyang kargada.
Unti unting tumigas ang tarugo ni Armando. Tuwang tuwa naman si Egay sa kanyang nasasaksihan. Takam na takam sya sa kanyang nasa harapan ngayon. Aabot sa di kumulang na siyam na pulgada ang tarugo ni Armando. Hindi rin kakayanin ng isang kamay lang para masakop ang taba nito.
Dahan dahang umayos ng upo si Egay at marahang itinapat ang kanyang bibig sa tenga ni Armando at nagsalita.
“Ngayon fafa. Ughhhh… Handa ka na ba? Ha? Oras na para dalhin ka… Hindi sa langit. Kundi sa impyerno ng kahayukan at pagnanasa.” Pabulong na sambit nito at saglit na dinilaan ang tenga ni Armando.
Nagimbal si Armando sa sinabi at ginawa nito. Ito sya ngayon, bih…