Daig pa niya ang kumarera dahil sa bilis ng paghinga, patuloy na umaagos sa hita ang sariling katas. Ang brief na ng lalaki ang ginamit niya para pang-punas sa katas na inilabas.
May ibang sigla siya the whole day, pakanta-kanta pa si Sharon habang ginagawa ang mga gawaing bahay.
Gabi na ng dumating ang mag-ina kinabukasan, sinalubong niya ang mga ito at tinulungang buhatin ang mga dala dala. Mukang pagod ang binata pero hindi naman nakabawas sa ka guwapuhan nito.
Nagbilin lang ang pinsan na maaga silang aalis, pinasok saglit ang ina bago nagtungo sa sariling kwarto. Matapos ayusin ang tiyahin ay lumabas muna kaya naabutan ang binatang palabas ng kwarto ng pinsan.
Napatulala siya nang makita ang katawan nitong natatakpan lang ng boxer shorts, kung lagi niyang makikitang ganito ang suot na lalaki ay hindi malabong magkaroon siya ng sakit sa puso. Hindi niya maiwasang suyurin na mata ang kabuoan ng binata. Ilang beses siyang napalunok lalo na ng makita ang malaking bukol ng burat nito na hindi kayang itago ng manipis na tela.
“Ate Sha, is anything wrong?”
“Ah eh wala, kukuha lang ako ng gatas.”
“Okay, can you make one glass for me too?”
“Sige, dalin ko nalang sa kwarto mo.”
“Okay, thanks! Sa room nalang ni Lola.”
Tumalikod na ang binta at tinungo ang kwarto ng matanda. Siya naman ay nagtungo na sa kusina para magprepare ng gatas para sa kanila.
Pagpasok niya ay nakaupo ang lalaki sa kama ng lola nito, ibinaba niya ang gatas sa side table na malapit sa binata bago naupo sa isang one-seater na sofa katapat ng lalaki.
Ngunit malaking pagkakamali ang ginawa niya dahil sa medyo nakatagilid ang binata kaya nahatak ang boxer shorts na naging dahilan para sumungaw ang burat nito sa gilid. Gusto niyang umalis dahil sa eskandalong nakikita ng mata pero ayaw ng katawan niya. Pasimple niyang tinitingnan ang ulo ng burat nito na nakalaylay sa gilid ng boxers habang patuloy ang binata sa paghimas sa buhok ng lola nito. Para siyang nilalagnat dahil sa unang pagkakataon na nakakita siya ng totoong burat kahit na medyo malayo. Ang namumulang sandata ng lalaki ay nangangako ng hindi pangkaraniwang laki.
Mukhang nakaramdam ang lalaki kaya inayos ang upo, mabuti nalang din at nailihis na niya ang tingin dito ng bumaling sa kanya.
Lumipat na din siya na pwesto para miawasang magkasala ang mga mata. Hindi naman din nagtagal ang lalaki at hinalikan sa noo ang lola bago lumabas ng kwarto dala ang gatas na tinimpla niya.
Baon sa pagtulog ang imahe ng pamangkin sa pinsan, muli ay nanulay ang kamay patungo sa hiyas para muling lasapin ang sarap kahit sa pamamagitan lang ng pantasya.
Maaga pa lang ay nakagayak na sila, excited siya dahil first time niya makakapunta sa Baler bukod pa duon ay kasama ang anak ng pinsan. Kahapon pa ay nakuha na ang damit na dadalin.
Halos buong biyahe nila ay nakita niya kung gaano ka close ang mag-ina, pagdating sa Baler ay magkasama ang mag ina sa room samantalang sila naman ng tiyahin sa isang kwarto.
Madalas na ang binata ang umaakay sa lola nito habang naglalakad lakad sa tabing dagat at sa pag punta sa kainan. Bandang hapon ay nagsabi ang matanda na pagod kaya naman naiwan na sila sa room habangang mag-ina ay nagtungo muli sa dagat para mag surfing ang binata. Narinig din niyang tuturuan nitong maglangoy ang ina. Sa isip-isip ng dalaga ay maari din kaya siyang turuan ng lalaki dahil di din siya marunong mag langoy.
Bandang hapon na ng bumalik ang dalawa pero parang may di pagkakaunwaan dahil ang pinsan ay dumiretso sa kwarto nila samantalang si Dustine ay sa kwarto naman nilang mag ina. Halos kalahating oras na ang pinsan sa kanila.
“Sharon paki check nga si Dustine kung tapos na.”
“Okay ate.”
Tumayo na siya at tinungo ang kabilang kwarto para tingnan ang anak ng pinsan, hindi na siya kumatok sa halip ay agad ng binuksan ang pintuan. Napanganga siya ng makita ang lalaking wala kahit ano mang saplot sa katawan, nakatalikod kaya ang matambok na puwet ng lalaki ang nakita.
Mukhang naramdaman ng binata na may pumasok kaya humarap sa kanya. Nanlaki ang mga mata ni Sharon ng makita ang semi-erected na burat ng lalaki, hindi makapaniwala sa laki ng sandata nito. Kahit na hindi pa todo ang estado ng tigas ay malaki na talaga at namumula ang pinaka ulo.
“Shit shit shit, ate Sha why you didn’t knock?”
Mabilis na hinila ng lalaki ang towel upang itakip sa hubad na katawan. Nuon lang natauhan ang babae kaya agad tumalikod.
“Ah eh, sorry akala ko kasi ano uhmm. Pinatingnan ka ng Mommy mo kung nakabihis ka na. Balik nako sa kabila.”
Mabilis na tumalikod si Sharon, pagkasara ng pinto ay hawak ang dibdib sa sobrang lakas ng kabog. Hindi makapaniwala sa nakita, higit ito sa ini-imagine niya sa tuwing nagpaparaos na iniisip ang lalaking nasa loob ng kwarto.
Hindi na siya nagtagal at pumunta na sa kwarto, nang tanungin ng pinsan kung tapos na ay hindi niya alam kung ano ang isasagot dito. Si Aleli na ang tumayo at tinungo ang kanilang kwarto.
Inasikaso nalang niya ang tiyahin habang hinihintay ang mag-ina para maghapunan. Nakita niya ang pamangkin na nakaupo sa isang bench sa harap ng room nila. Ilang sandali pa ay lumabas ang ina nito at tinabihan siya.
Seryosong nag-uusap ang dalawa bago tumayo ang lalaki at lumayo. Naiwan naman si Aleli sa bench bago nagpunta sa kwarto nila.
Hanggang hapunan ay hindi na sumabay sa kanila ang lalaki at may pinuntahan daw. Halata ang lungkot at pagkabagabag sa mukha ni Aleli, gustuhin ma niyang mag usisa ay wala siya sa posisyon kaya nanahimik nalang.
Mag aalas diyes ng magsabi ang tiyahin na nahihirapan siyang huminga, hindi na din maipinta ang mukha dahil sa sakit na iniinda.
“Sharon puntahan mo nga ang pinsan mo sa kabila.”
Mabilis siyang tumayo para sabihin sa pinsan ang kalagayan ng tiyahin. Ilang katok na ang ginawa niya pero walang sumasagot. Nang silipin ang bintana ay walang tao sa loob. Lumakad siya patungo sa reception para mag-tanong, paalis na sana siya ng sabihin ng isang staff na baka nasa Cottage 3. Binigyan siya ng instruction kung paano ito pupuntahan kaya agad siyang nagtungo para masabihan sa sitwasyon ng tiyahin.
Nasa tapat na siya ng kwarto at aktong kakatok ng may marinig na anasan, mga bulong at ungol. Nag dalawang isip siya kung kakatok lalo na ng marinig ang boses ni Dustine.
“Ohhh ang init ng kamay mohhh.”
Puro ungol lang ng lalaki ang narinig bago magsalita si Aleli.
“This is big.”
“You don’t’ like it?”
“I like it, but I am afraid.”
“I will be gentle.”
Hindi na niya itinuloy ang pagkatok sa halip ay mabilis na tinungo ang kanilang kwarto. Nakabaluktot ang tiyahin, awang awa dahil sa itsura nito. Nahagip ng mata ang cellphone ng matanda.
Buti nalang at walang password kaya nabuksan niya agad. Hinanap sa dialled number ang numero ni Aleli pero unang nakita ang numero ‘apo ko’. Iyon na ang idinial niya, ilang ring din bago may sumagotna hinihingal.
Dustine: La?
Sharon: Ate Sharon to, Si Auntie di daw makahinga sa sobrang sakit.
Dustine: Sige papunta na kami.
Sharon: Pasabi kay Ate Aleli.
Dustine: Oo kasama ko si Mama.
Hindi naman nagtagal at dumating ang mag-ina, mabilis ang naging kilos ng mga ito para dalin sa pinakamalapit na ospital ang matanda. Naiwan na siya sa hotel para ayusin ang mga gamit nila at dalin ang ibasa ospital.
Nang mapag isa ay saka muling bumalik sa kanya ang narinig na mga ungol at usapan ng mag ina. Oo birhen siya pero hindi naman siya ignorante sa ganung mga anasan bagamat hindi pa din niya ma kumpirma na ang nangyayari sa loob ay ang iniisip ng malaswang isipan niya.
Lagpas hating-gabi na ng bumalik si Dustine, banaag ang pagod at lungkot. Suot ang sandong suot kanina at ang board shorts na puti. Hindi niya maiwasang hindi titigan ang harap ng shorts kung saan ay may bakas ng basa at hubog ang pinaka ulo. Naging malaswa na talaga siya buhat ng makita ang pamangkin at parang lumalala habang nagiging malapit sila sa isat isa.
“Ate Sha, paprepare daw mga gamit ni Lola.”
“Ayus na lahat, pati yung sa inyo inayos ko na din.”
“Salamat, magbibihis lang ako at babalik nako sa ospital.”
“Kumusta si Auntie?”
“Hindi ayos eh, we are waiting for the advise of the doctor tomorrow.”
“Baka napagod sa biyahe.”
“Yeah. Maybe. We shouldn’t have agree to travel this far.”
“Mas mahalaga na napagbigyan nyo si Auntie.”
“You guess so?”
“Oo kasi nakita ko na masaya siya kanina.”
“Well, at least she looks happy.”
Nginitian nalang niya ang binata bago iniwan siya at nagtungo sa sariling kwarto. Kahit puno ng tanong ang isipan ay kinumbinsi nalang ang sarili na mali ang ina-akala niyang nangyayari sa loob ng kwarto dahil wala naman siyang nakita.
Baka naman minamasahe lang ng ina ang anak at pagod ang katawan sa pagmamaneho. Baka katulad ng mga nababasa niya dati na kung ano ano ang iniisip pero iba pala talaga ang nangyayari sa totohanan.Ganun pa man ay hindi talaga mawala sa isip niya ang magduda.
Nakapaligo na ang lalaki at nakabihis na ng katukin siya nito.
“Ate Sha, dun nalang sa isang room lahat ng mga gamit para madaling kunin. You can sleep in that room na din. Pa inform na din sa reception na i-check out na yung Cottage 3. Here’s the key.”
Tinulungan siya ng lalaking ilipat ang lahat ng mga gamit, kinuha ang ilang gamit ng ina at saka umalis. Nang maiwan siya ay nakita niyang bukas ang bag na kanina ay inayos niya siguro ay kumuha ng isusuot. Maging ang separate na lalagyan ng underwear ay bukas din. Hindi na siguro nakuhang isara sa pag mamadali.
Pumasok siya sa banyo para maglinis para kuhanin ang damit ng binatang pinagpalitan. Nakasabit sa likod ng pinto ang sando at shorts pero hindi niya makita ang brief. Sinuri niya mabuti at baka kasama ng shorts pero wala.
Ibig bang sabihin ay wala itong brief kanina kaya bakat na bakat ang burat nito.
Bago i-ayos ang gamit ng natira ay bumaba at pumunta sa reception para sa Cottage 3. Sumama siya sastaff para i-check kung may naiwan bang gamit sa cottage bago tuluyang mag check-out.
Nauna siyang pumasok. Mabilis siyang kumilos ng makita ang brief na nakakalat sa baba ng kama upang hindi makita ng staff. Wala namang naiwan pang iba maliban sa can ng beer sa lapag na hindi niya alam kung ano ang nangyari.
Ibinulsa na niya ang brief ng binata bago muling isara ang kwarto.
Lalong nadagdagan ang katanungan sa isipan niya dahil sa brief na nasa bulsa. Bago ilagay sa bag ay sinuri muna ang panloob at hindi maikakaila ang matsa na basa pa. Hindi naman siya ignorante para hindi malaman kung ano ba ito.
Kinabukasan ay sinundo na siya ng binata, dala na nila ang mga gamit at nagtungo na sa ospital. Sinabi sa kanya na kinakailangang ilipat sa Cabanatuan ang tiyahin gamit ang isang ambulansya. Ang pinsan na niya ang sumama sa tiyahin habang sila naman ay nakasakay sa Monterong minamaneho ni Dustine.
Hindi tuloy niya maiwasang titigan ito habang nagbibiyahe, minsang patitig niya dito ay nahuli siya ng lalaki. Hindi niya maintindihan pero iba ang ngiti nito ng mahuli siya.
Inwasan na niya inulit pa ang pagtitig dito hanggang makarating sila sa Cabanatuan na inabot lang ng mahigit dalawang oras ang biyahe. Hindi naman din siya nanatili dahil sa may pasok pa siya sa eskwelahan kaya kinabukasan din ay pinagbiyahe na siya pabalik ng Nueva Viscaya.
Ilang araw lang na namalagi sa Cabanatuan ang Tiyahin bago ibinalik sa private hospital sa Nueva Viscaya. Nalungkot siya dahil sa balitang hindi na kaya pang pahabain ang buhay ng tiyahin. Pinili ng mga ito na i-uwi nalang ang matanda kaysa sa malayong lugar pa abutan kumbaga.
Ilang araw lang at iniuwi na sa bahay ngunit muli ay dinala sa ospital at duon na binawian ng buhay. Nanatili siyang naka-alalay sa mag-ina at na witness din niya kung pano alagaan ni Dustine ang ina. Unti unti ay mas-naiintindihan kung ano man ang relasyon bukod sa pagiging ina at anak.
Siguro kung sa iba ang nakikita niya ay normal lang, kung sa iba ang nalalaman niya ay maaring husgahan ang immoral narelasyon ang mayroon sila. Hindi niya alam kung anong pagbabago sa ka kanya at naging malawak ang pang-unawa sa ganitong bagay.
Pag tinitingnan niya si Dustine ay hindi niya masisi ang pinsan na maging ganoon nga ang relasyon sa anak. Sa huli ay nilalabanan pa din niya ang maling iniisip dito kahit na isang daang porsiyento nasigurado siya.
Sa sementeryo ay iniwan na niya ang mag-ina, hindi na niya alam pa kung ano na ang plano ng mga ito. Sinabi naman ng nanay niya na hindi ititigil ang supp…