Mabilis lumipas ang araw hanggang sa dumating sa oras nag exam niya. Kahit kabado ay hindi naman siya nahirapan. Ilang araw din yun kaya naging abala siya.
Dalawang araw lang ay umuwi na siya sa Vizcaya para duon na hintayin ang resulta ng exam, kapansin pansin ang pagiging matabang sa kanya ng pinsan. Nang ihatid sa terminal ay ito lang ang kasama niya. Sinabi nalang ng pamangkin na masama ang pakiramdam. Hindi naman lingid sa kanya na madalas nagtatalo ang dalawa pero ayaw na niyang makialam pa.
Nang ihatid siya sa bus ay niyakap siya ng lalaki, inamin niya sa sarili na iba ang naramdaman niya sa pamangkin pero napansin din niya na may kakaiba sa pagyakap nito sa kanya. Hindi rin nalingid sa kanya nalihim na pagtingin tingin nito sa hitang nakalabas habang bumibiyahe patungo sa himpilan ng bus.
Pag akyat sa bus ay nauna siya kaya siguradong nakita nito ang manipis na panting suot ng umakyat kaya siguro ng yumakap ito ay tumukod sa puson ang matigas na burat na bahagyang ipinaramdam pa sa kanya.
Dahil sa ginawa ay pabiro niya itong pinalo sa braso.
“Pilyo ka talaga. Sige na at paalis na ang bus.”
“Mag-ingat ka ha, kumusta nalang sa kanila.”
“Ikaw din, intindihin mo nalang ang mama mo ba ka mag menopause na hihihi.”
Nagkibit lang ito ng balikat.
Tumalikod na ang lalaki sa kanya samantalang siya naman ay naupo na sa bakanteng upuan na pangdalawahan.
Nang maka settle na ay nagulat pa ng may biglang umupo sa tabi niya, pag tingin niya ay ang pamangkin.
Walang sabi sabing kinabig siya at buong kasabikang sinakop ang mga labi, mariin at mapusok ang halik ng lalaki. Hindi siya nagdalawang isip na tugunin ang halik ng lalaki. Hindi niya alam kung bakit ang alam lang niya ay sinunod niya ang dikta ng puso.
Bago pa lumalim lalo ang halik ay bumitaw na si Dustine, mabilis na tumayo at bumaba ng bus na nagsisimula ng bumiyahe.
Sinilip niya sa bintana ang lalaki, nakatayo at inihahatid siya ng tanaw. Hanggang tuluyang lumiko at lumayo ang sasakyan dahilan para mawala na ito sa paningin niya.
Kung maari lang sanang bumaba siya upang balikan ang lalaki, yakapin at muling hagkan pero hindi maari. Ayaw niyang makadagdag pa sa mahirap na sitwasyon nila. Kung ano man ang mayroon sila ay okay na at hahanggang duon nalang.
Hindi niya namalayan na may luha na palang pumatak sa mata niya.
Ang paglisan sa maynila ay naging napaka lungkot para sa kanya. Inaamin sa sariling bahagi ng puso ay naiwan kay Dustine. Bahagi nga lang ba o buong puso ang naiwan at hindi na niya maaring ibigay kaninoman.
Pagdating sa bahay ay halata ang lungkot sa kanya, inisip nalang ng ina na pagod sa biyahe pero hindi alam na mas pagod ang puso.
Hindi pa siya nakakababa ng gamit ng may message na nareceive. Ayaw sana muna niyang basahin ngunit sunod sunod ang dating ng mensahe.
Dustine ‘Bahay nako.’
Dustine ‘Bahay ka na ba?’
Dustine ‘Message moko pag Vizcaya ka na’
Dustine ‘Asaan ka na?’
Dustine ‘Message ka naman.’
Dustine ‘Na miss kita.’
Kinilig siya sa mga message na natanggap buhat kay Dustine. Wala itong sinabi tungkol sa halik pero parang may kakaiba.
Sha: Bahay na po.
Sha:Pagod sa biyahe. Salamat sa paghahatid.
Dustine: Glad to know your safe.
Marami pang messages si Dustine pero hindi na muna niya sinagot, gusto niyang mag isip kung ano ba ang tama. Aminado naman siya na talagang nahulog na ang loob sa lalake pero alam niya ang tama at mali.
Bago matulog ng gabing iyon ay nag decide siya na pipilitng kalimutan ang pamangkin. Ayaw na niyang dumagdag pa sa magulo na nilang buhay, naniniwala siya na may isang lalaki na laan para sa kanya.
Dustine’s POV
Hindi niya alam kung bakit at ano ang pumasok sa kukote niya para gawin ang kapangahasang hagkan si Sharon, ikinagulat din ang pagtugon nito sa halik. Malayo na ang bus pero nakatayo pa din sa pwestokung saan niya huling nakita ang babae.
Ilang minuto din ang itinagal bago nagbalik sa kotse ngunit hindi para umuwi, nagtungo sa isang mall at naglakad lang nang naglakad pilit ibinabalik ang sarili sa tamang pag iisip.
Yun ang gusto niya ang mag isip ng tama.
Pumasok siya sa sinehan, kahit hindi gusto ang palabas ay ayus lang dahil hindi naman talaga yun ang gusto niya. Gusto lang muna niyang mag isa. Pag labas ng mall ay madilim na kaya dumiretso na ng uwi.
Pagdating sa bahay ay inabutan si Aleli na nakaupo sa sofa at hinihintay siya. Paghalik dito ay alam niyang may kakaiba dahil hindi ito gumanti manlang sa kaniya kaya naupo sa tabi ng babae.
“Bakit ang tagal mo?”
“Huh, nagdaan ako sa mall bibili sana ako ng shoes kaya lang wala akong makitang maganda. Tapos may nakita akong dating kakilala kaya nag snacks lang.”
“Di ka manlang nag message.”
“Sorry nawala na sa isip ko eh.”
Alam niya na hindi kumbinsido ang babae pero hinayaan nalang niya, wala siya sa mood na mag paliwanag dahil siya mismo ay naguguluhan.
“Ma papahinga lang ako.”
Hindi kumibo ang babae tahimik lang na nanonood.
Pagpasok sa kwarto ay nahiga na at saka naisipang mag message kay Sharon. Ilang messages na ang nasent niya pero walang reply. Inisip nalang na baka nasa biyahe pa ito. Mahigit isang oras pa ang lumipas bago ito nag reply at sinabing nasa bahay na kasunod ang pag papasalamat sa paghahatid sa kanya.
Ang mga sumunod na message ay wala na itong reply.
Napasabunot ang kamay sa ulo dahil sa inis lalo at alam niyang mali ang nangyayari.
Nang mga sumunod na araw minemessage pa din niya pero hindi na ito nagrereply. Duon niya napgdesisyunan na mali talaga ang ano mang meron sa kanila.
Kung kailan naman yun na ang gagawin niya saka naman biglang nagkaroon sila ng problem ani Aleli.
Habang naliligo siya ay naiwan niya ang CP niya sa sala, hindi ugali ng ina na tingnan ang cellphone niya at tiningnan ang mga messages.
Paglabas niya ay kita agad niya ang galit sa mata ng babae, puno ng pagtatanong. Ito ang unang pagkakataon ng nag-away sila na ilang araw di nagkibuan. Ngunit sa huli ay siya pa din ang sumuko dahil mahal talaga niya ang ina. Ipinaliwanag nalang niya na siguro namiss lang na magkaroon ng kapatid.
Dahil siguro ilang araw din silang hindi nag usap at kumalma na din ang damdamin ng ina kaya naging maayos naman sila.
“So Ma okay na tayo?”
“Um um.”
Nilapitan na niya ang babae at kinarinyo.
“I miss you so much, ilang araw akong nagtitiis ma.”
Inaangat niya ang babae ay kinandong upang iparamdam kung gaano niya ito kailangan sa pag upo sa naka tayung burat.
Mabilis na naalis nila ang mga damit sa katawan na mahihinang anasan at ungol ang namumutawi sa mgalabi.
Inangat niya si Aleli upang itutok ang burat sa biyak ng puke nito, dahil sa naglalawa na kaya ng untiunting ibinaba ang sarili ay swabe ang pagpasok ng malaking burat ni Dustine.
“Tang ina ma na miss ko toh!”
“Ako din, namiss ko ang burat mo.”
Kahit hindi na niya mabilang kung ilang beses nakantot ang babae ay masikip pa din at parang hinahigop ang burat niya. Ramdam pa din niya ang pagkapit nga laman nito sa katawan ng titi at maging ang maisagad sa malalim na parte ng puke nito.
Nang tingnan ang mukha nito ay parang sinasaniban dahil ang mata ay puro puti lang.
Mabilis na na nagtaas baba si Aleli sa kandungan ni Dustine, bawat pagbaba ay sinasalubong ng ulos pataas. Ang dibdib niya ay salitang pinaglalaruan at sinususo habang ang isang kamay ay nakasingit sa hita niya upang kalabitin ang nakausling tinggil.
“Ohhhhh Dust etoh nako.”
Dahil ilang araw na walang kantot ang binata kaya may gigil.
Bago pa matapos ang ina ay ibiniling na niya ang posisyon nila, siya na ngayun ang nasa ibabaw at mabilis na inuulos ang babae. Humuhulas ang katas sa burat niya na parang may syrup na kumakapit.
“Shit Dustine ohhhhhhh.”
Humulagpos na ang pinipigil na katas ni Aleli, bumalot sa matigas na burat ng lalaki ang dagta ng puke niya kaya ang lalong naging maiinit at madulas ang paglabas masok ng titi nito.
“Tang ina eto nako h mahhhh.”
Ilang araw na walang sex, hindi din siya nagparaos kaya ang pagsumpit ng tamod sa loob ng hiyas ng babae ay makapal at malapot. Punong puno ang hiyas sa dami na ipinutok ng lalaki. Matagal nakababad lang ang burat sa puke ni Aleli bago inaangat ang ina at dinala sa kwarto.
Buong magdamag ay hindi sila tumigil sa pagpapaligay sa bawat isa hanggang sa nakiusap nalang siAleli na tumigil na dahil pakiramdam niya ay magang maga ang pagkababae sa sobrang gamit ni Dustine.
Ngunit makalipas lang ang araw ay muli na naman silang ang talo at naging madalas, minsan dahil sa ibang babae na dinatnan sa gym at madalas ay si Sharon.
…