Itinukod ang isang kamay sa pader habang patuloy na dumadaloy ang malamig na tubig sa katawan kasabay ang muling paglalaro ng isang kamay sa kahabaan, iniisip ang babaeng kanina pa nagpapainit sa karburador niya. Ilang taas baba lang sa burat niya ay pumusitsit sa pader ang malapot na katas.
Sa kusina ay hindi makapaniwala sa sarili si Sharon sa mga ginagawa sa lalaki, pati siya ay naninibago at hindi alam kung epektibo nga ba. Ilang beses siya napapalunok sa tuwing nanaalala ang malaking burat na halos bumutas sa shorts na suot ng lalaki. Hindi na niya namalayan na tapos na pala siya sa pag lilinis sa kusina. Parang siya ang napagod sa mga pinag-gagawa niya. Parang ayaw din muna niyang humanap sa lalaki, pero kinakabahan naman siya na baka mamaya ay maghanap ito ng iba kung hindi niya babantayan.
Dahil sa pagluluto ay nagpasya na din siyang maligo para maalis kung ano mang amoy ang kumapit sa kanya bago muling lumabas at tumambay sa sala. Nagkasabay pa silang lumabas ng kani-kanilang kwarto.
Ang lalaki ay nagtungo sa kwarto ni Aleli samantalang siya naman ay nagtungo sa sala. Matagal nananatili ang lalaki sa kwarto ni Aleli, talagang hindi siya umalis sa sala at baka makalusot ang lalaki.
“Ate Sha bakit di ka pa natutulog.”
Nagulat pa siya nang magsalita ang lalaki.
“Hindi pa ako inaantok eh.”
“Ah ganun ba, I will go ahead. Good night.”
Noon lang din siya pumasok sa sariling kwarto. Kinabukasan ay maagang umalis ang lalaki. Madami daw kliyente sa gym kaya naman. Pagpasok niya sa room ni Aleli para pakainin ay tahimik lang ito pero mukhang masaya.
“Sharon, can you bring food to Dustine?”
“Huh? Bakit?”
“Masarap kasi ang ulam, siguradong magugustuhan niya ito.”
Napatango nalang siya bilang pag sang-ayon.
“Can you open that closet?”
Sinunod nya ang utos ng pinsan.
“Take that bag, get something to wear going to the gym. It is all yours.”
“Ate Ali ano to?”
“Mga damit ko na di ko na nagagamit, I think it fits you too.”
“Thank you!”
“Come, bring them here.”
Binuksan nito ang bag at hinalungkat ang ilang laman bago inilabas ang isang body hugging na red blouse at skirt na hapit din.
“Ito isuot mo.”
“Ha Ate masyado atang mahikli.”
“Nasa manila ka kaya okay lang yan.”
“Baka di ko kaya ate.”
“Sige na, puntahan mo na si Dustine.” Pagtataboy nito sa kanya.
Sinunod nalang niya ang pinsan kahit asiwa ay isinuot na din ang pinili nito para sa kanya. Pinilit nalang niyang maging confident para hindi siya mag mukhang trying hard. Taxi na din ang sinakyan niya para hindi na siya magpalipat lipat pa ng jeep.
Dahil alam naman niya kung saang lugar ang gym at spa nito kaya hindi na siya nahirapan. Isang malalim na hinga ang binitawan bago itinulak ang pinto.
Bumungad sa kanya ang maraming kalalakihan na busy sa pagbubuhat ngunit ng makita siya ay nahinto sa ginagawa nila. Nadagdagan ang confidence niya sa ipinakitang atensyon ng mga tao sa gym.
Isang lalaking medyo maangas ang naglakas loob na lumapit sa kanya.
“Yes Miss, ako ba ang hanap mo?”
“Oh Hi, I hope so but no. I am looking for Dustine. Is he here?” narinig niya ang pang aalipusta ng mgakasamahan nito.
“Dustine, nasa office niya. Busy ata siya kaya I will be happy to assist you.”
“That will be great dear, but I think Dustine is hungry and I brought some food for him.”
“Parang kumain na ata siya.”
“Jake okay na, I will take it from here.”
“Pare hanap ka nga niya.” Kakamot kamot ito sa ulo niya.
“Okay thanks.” Tumalikod na sila sa lalaki, “by the way hindi pa ako nag lunch.”
Napangiti siya sa sinabi ng binata, binigyan nalang niya ng isang kindat ang lalaking tinawag nitong Jake.
Maarte niyang ikinembot ang baywang habang naksunod sa kanya si Dustine. Narinig pa niya ang mga pito ng lalaking naiwan nila.
“Why you’re here?” mariing tanong ni Dustine ng maisarado ang pinto.
“Dinalan lang kita ng pagkain at baka magustuhan mo ang luto ko.”
“Marami namang maoorderan, you shouldn’t have done something like this.”
“Oo nga pero see, hanggang ngayun di ka pa din nag lunch.”
Hinawakan na niya ang braso ng binata at iniupo sa sofa. Sa harapan nito ay isa isa niyang inilabas ang mga pagkain, naiilang siya dahil titig na titig ito sa kanya at madalas ay sa susong halos lumuwa na sasuot na blouse.
“Sige na, baka malusaw ako sa titig mo.”
Iiling iling ito ng simulan ang pagkain.
“Next time kung pupunta ka dito wag ganyan ang suot mo.”
“Why, what’s wrong?”
“Basta, it is not appropriate.”
Tumayo siya gamit ang reflection sa cabinet ay hinakab hakab ang katawan, siniguradong kaakit akit ang ginagawa sa lalaki.
“Bakit pangit ba? Di ba bagay?”
Nang lingunin niya ang lalaki ay halos tumulo ang laway nito at bahagya pang nakanganga ang mga labi.
“Dust I am asking you.”
“Oo pangit.”
Mabilis na ibinaba nito ang pagkain, tumayo at saka siya hinawakan sa kamay. Hindi naman siya kinakaladkad pero mabilis ang hakbang nila palabas ng gym.
“Naomi paki ligpit yung pagkain sa office. Ibigay mo nalang din kay Mang Nestor yung natira.”
Sa parking sila tumuloy, hinanap niya ang kotse pero huminto sila sa isang Ducati na motor.
Ibinigay sa kanya ang isang helmet.
“Diyan mo ako isasakay?”
“You don’t have any choice.”
Para namang hihimatayin si Sharon ng tinulungan siya ng lalaking ikabit ang helmet, amoy na amoy niya ang singaw ng katawan nito at ang pag flex ng muscles habang inaayos ang suot.
Bahagyang umangat ang suot ng shirt ni Dustine kaya sumungaw ang pinong buhok sa ibaba ng pusod. Hindi din nakaligtas ang muling matitigan ang malaking bukol ng burat.
Matapos siyang ayusin ay sumakay na ito sa motor habang siya naman ay nanatiling naka tayo.
“What are you waiting? Those men to rim you here?”
Para naman siyang napahiya kaya napilitan na siyang sumakay sa lalaki. Dahil asiwa kaya ng maupo ay hinawakan siya sa hita at iniayos ang pagkakabukaka sa motor.
Iniyakap din nito ang kamay sa gawing tiyan niya kaya ang matigas na abs nito ay malaya niyang nahahawaka…