Ngunit isa sa mga quirkiness na natatandaan ko sa kanya ay yung palagi siyang naka-sunglasses maski sa loob ng classroom. First semester with him, meron nagtanong kung bakit siya naka-sunglasses palagi.
Ang sagot naman niya ay para pag-magkasama daw sila ni misis, hindi halata na tumitingin siya sa ibang babae. Kung baga deretso ang ulo na nakatingin sa harap, pero yung mga mata ay nakatutok sa iba.
As usual, tawanan kaming mga magkakaklase. Sabi naman ni prof ay hanggang sa tingin lang naman siya at hindi niya daw talaga maiwasan at parang otomatic ang pagsunod ng mga mata niya tuwing meron magandang babae siyang nasisilayan.
Tama man o mali yung sinabi niya, maski lalake man o babae, ay hindi maiwasang mag-“appreciate” minsan kapag nakakita nang beautiful people. To be honest ay napapatingin din ako sa ibang babae madalas, at kapag kasama ko ang asawa ko minsan ay hindi ko maiwasang mapatingin sa iba.
Kaya naman kapag may lakad kami ng asawa ko, like party, get-together, friend’s outing, etc., ay nagsimula na akong mag-suot ng sunglasses.
Para safe!
Ang problema naman ay hindi naglaon, nagsimula na rin mag-sunglasses ang misis ko. Sa una, akala ko ay nakikibagay lamang siya sa akin pero nalaman ko later on na naging prof niya rin si kumag. Ahead kasi ako sa asawa ko ng one year (or two years dahil nabuntis siya) at same school din kami nag-college, our alma matter noong highschool.
At ako naman yung nagkwukwento kase na madali lang ang mga subjects ni prof, na inuulit lang niya ang mga tanong sa exam kaya naman nag-enroll si misis sa mga minor subjects na hawak ni prof. Ang problema lang, hindi lang exams ang paulit-ulit sa kanya, pati na rin ang mga jokes at kwento niya.
—
Pareho kaming naka-sunglasses nang dumating kami sa birthday party ni baby Tricia—not to leer at people but to covered our puffy eyes. We had a heart-to-heart talk, but issues weren’t settled yet.
During the car-ride to her parent’s house where the party was held, I was thinking which one was worse: saying goodbye to someone who’s leaving or saying goodbye to someone who’s staying.
But when our five-year-old daughter sprinted towards us and gave us her tight hug, I knew then that while Jessica and I had drifted apart, we won’t be sailing that far from each other because we had the same beacon, Elizabeth.
Kapag lasing tayo, umaasta tayo o kumukilos na hindi natin kayang gawin kapag sober. Or kung galit naman ay nakapagsalita tayo ng mga masakit or mga inconsiderate words na hindi natin basta basta sasabihin kung kalmado tayo. At maski gaano pa ka taas ang libog natin, pagkatapos natin labasan, sometimes we feel awkward to our partner after saying the nasty and dirty talks post-orgasm. Kaya naman matapos ang away, gulo, o tinding libog, kapag nahimasmasan na, we all return to our usual and civil demeanor. Although still feeling sentimental, we both became sober from the cocktail of emotions upon seeing our baby Liz.
Tinaas ni Liz ang sunglasses ni Jessica, “Mommy, did you cry?”
“I’m just so happy to see you, sweetheart.”
Liz was a little confused because while it’s true that we’re happy to see her, Jess lied about the reason why she cried.
“Edi pag nakikita mo ako iiyak ka?”
“No baby, ngayon lang…namiss lang kita.”
“I miss you, too,” reply naman ni Liz.
I kissed her forehead, but I could not talk dahil nai-iyak din ako.
“Mommy tignan mo dami kong stickers,” at pinakita niya yung mga nakadikit sa damit at kamay niya. She’s very excited about the party kaya Liz kept on talking.
Hinawakan ni Jessica yung kamay ni Liz at naglakad patungo sa mga relatives. Liz stopped, turned to face me after one or two steps, and reached for my hand. Hinawakan ko yung kamay niya at naglakad kaming tatlo holding hands. Liz loved it when we held her and would momentarily lift her from the ground.
Yun birthday party ni baby Tricia (anak ng pangalawang panganay nina Jessica na si Jeremy) ay isa itong typikal na family gathering at kahit ano pa ang okasyon or pinagdiriwang, palaging merong impromptu re-union ang nagaganap.
To skip the intricacies of Jessica’s family, madaming magkakapatid ang mga lola’t lolo nila sa respected sides, at madami din na magkakapatid sa mother and father sides nila. Kaya naman ang mga edad ngibangmga mag-pipinsan, tito, or tita ay minsan magkakalapit, kung hind man masayado malayo ang agwat.
Maayos at mabait ang family at angkan nina Jessica kaya naman it was not really bad attending yung mga celebrations at pagtitipon, especially her family has been there for us as the status of our relationship unfolded later on. But not the very private details, of course.
So, we mingled, as usual. Komustahan dito, komustahan dun. Matagal na kaming mag-kakakilala at that time. Among the relatives, nandun din si Gerald, at almost three months ago na pala yung shop-lifiting sa mall. I don’t hate him, but I never liked him after that incident.
There was a lot of food, so we ate, and some of us, including me, had wine, beer, whiskey, etc. Malakas ang loob ko na uminom kapag sa parent’s house ni Jessica ang salo salo dahil we could stay overnight sa dating room ni Jess. Well, it’s her room.
Sa katunayan ay bago kami lumipat sa 2-story duplex ay doon kami sa kanila nag-stay nung pregnant siya at hanggang halos mag-three years old na si Liz.
Kahit na nag-alternate kaming tumira sa kanila at sa mga parents ko, most of the time ay kina Jessica kami nag-stay noon, lalo na dahil mas nais niya sa bahay nila dahil mas comfortable siya with her family during the pregnancy, after the delivery, at sa manga first few years ni Liz. We’re both lucky to have kind parents.
Children’s party yun kaya merong magician, a clown, some games and prizes for the kids nung bandang hapon. Malaki yung front yard at yard dun sa right side of the house. There were several round tables covered with a white and yellow cloth at may centerpiece na bright colored flowers. Halos wala ng nakataling balloons dahil pinaglaruan na ng mga bata.
There was one long buffet table. Another table para sa mga alcohol at sa baba ay mga coolers with ice, beers, etc. Kaya it was really an impromptu re-union kaysa sa children’s party. Pero masaya.
Ugali kong mag-palipat lipat ng tables at nag-shoshot na lang after kong kumain. In that way, I could say hi to everyone at para makisama. Sa isang lamesa, kanya kanya ang pag-inom. Ikaw ang bahala kung gusto mo nang beer, wine, or hard. Halos naman ay natikman ko dahil nakikibagay ako sa kung ano ang iniinom nang mga kausap ko.
Sadya naman akong niki-pagsabayan sa ano mang usapan pero dahil nga sa mga nakaraang pangyayari ay medyo tahimik lang ako. Buti ay sa garden ang main salo salo at dahil may araw pa, nasuot ko ang sunglasses at hindi nila nakita yung mga namumugto ko pang mga mata. Kaya nung araw na iyon, sinasakyan ko na lang at ginagatungan minsan ang kanilang mga sinasabi at pinag-uusapan para hindi naman mahalata na may problema kami.
Ganun din si Jess, at dahil pamilya niya ang mga nandoon, kung saan-saan lamesa na din siya nagpupunta at minsan ay sa loob ng house nila siya nakikipag-kwentuhan with her siblings and other cousins.
Binabantayan din namin si Liz pero madami siyang older cousins at mga tita na nagbabantay habang nakikipaglaro siya. Kung sabagay sa loob lang naman ng bakuran kaya safe siya.
Liz is very smart kaya bago siya mapagalitan ay lalapit na siya. Natuto na. Well, never ko siyang pinagalitan, lalo na nung bata siya. Pinagsasabihan ko siya pero yung nasa level ng comprehension niya kaya kahit paano ay nagegets niya ang mga sinasabi ko na base na rin sa age niya.
Lalapit siyang hingal sa kakatakbo, “Daddy, pawis na likod ko.” Tapus, i-check ku yung towel niya sa likod na basa na sa pawis. Hawak ku yung back-pack niya at hahanap ako nang clean and dry towel para palitan yung basa.
Tapos biniro siya nang mga kapatid ng papa ni Jess (so bale mga lolo’t lola niya) na, among others, kasama ko sa table.
“O, dalaga ka na nagpapa-baby pa din sa daddy.”
“Baby pa ako.”
“Uy, mag-po ka anak, mga lolo yan,” sabi ko naman.
I-ikot-ikot siya side-to-side from her waist, na nahihiya, “Baby pa po ako.”
“Hindi na, dapat maging ate ka na niyan,” sabi naman nung isa.
Titingin si Liz sa akin na puzzled. Hindi pa naman niya get yung ganung concept. Meron siyang mga pinsan pero foreign pa din yung idea na magkaroon ng sibling.
“Gusto mo nang magkaroon nang kapatid?” Tanong naman nang isa.
“Ayaw ko po,” sagot naman niya na nalilito.
“Bakit, ayaw mo na ba ng meron kalaro?” Tanong muli sa kanya.
Nung na-realized ni Liz yung term na kalaro sumagot siya na, “Gusto po.”
“Sabihin mo kina daddy mo,” dagdag pa nung isang lola.
Tumingin lang sa akin si Liz kase syempre hindi pa niya na-iintidihan yung mga bagay na iyon. Kaya matapos mapalitan ang kanyang towel, takbo at balik siya sa mga kalaro niya at pahabol ko na lang sinabi, “Don’t bully you cousins!”
Naitanong din nila sa akin kung meron kaming balak sundan na si Liz. Syempre sagot ko na lang kunwari ay “oo” na lang, at “may plano na po,” at “maybe next year.”
Hindi pa nila alam that time yung status nang relasyun namin ni Jess. Also, nagtatanong din ang mga parents namin kung malapit nang sundan si Liz dahil excited silang lahat na magka-baby kami ulit.
—
Later that afternoon, madami pang mga relatives na dumating. Isa sa na-miss ko noon ay kahit na meron mga uuwi sa mga bisita o kamag-anak after ng mga get-together ay meron din nagsta-stay hanggang gabi para magkwentuhan.
At any given gathering sa bahay ng parents ni Jess, kanya kanyang umpukan at ang groupings ay depende sa edad, depende sa pinag-uusapan, at iba iba pa. Meron nasa sala, meron sa mga dining tables sa loob, at meron din nasa labas kung maganda ang panahon. Yung mga teenagers, or young adults, sa mga rooms naglalaro ng games or nanood ng movies. Meron nag-gigitara at nagkakantahan sa may terrace at dun sa metal swing na nasa garden.
Yung mga “ka-tropa” naman ni Liz ay meron nagtatakbuhan pa rin, meron nag-iiyakan, meron mga knock-out o tulog na at karga karga na ng mga parents, ate, kuya or yaya.
Karamihan, after ng salo-salo, ay uuwi pero kapag ang gathering ay Saturday, katulad nang birthday ni baby Tricia, ang kwentuhan ay minsan umabot ng past-midnight, at meron din doon na nag-oovernight.
Including yung maid’s quarter, anim ang rooms sa bahay nina Jess at halos spacious lahat. Yung iba sa sofa natutulog or naglalatag nang mattress sa floor.
Those were fun times. Kahit na na-mimiss ku yung mga panahon na yon, tuloy pa din naman yung mga ganung pagdiriwang. Syempre, kasabay ng paglaki ng mga bata, meron din mga tita, tito, lolo’t lola na pumanaw na. Pero syempre meron din mga new members ng family.
Sa bahay naman ni Jessica, maski siya ang unang nagka-baby sa kanilang magkakapatid, eventually lahat naman silang lima, lalu na yung dalawang mag-kasunod (Roseann and Jeremy) na mas panganay, ay sumunod na nagka family na rin.
—
Ang mga dumating or humabol later sa party that afternoon ay yung mga halos ka-age nang dalawang younger siblings (Marlon and Apple) ni Jessica. Yung iba may mga college classes pa ng Saturday morning kaya hapon na dumating. Meron din nagco-college sa ibang city at more or less 2 hours bus ride ay nakarating din sila.
Pagdating syempre nagkaroon nang benign commotion kasi mga nag-mano sila sa mga naroon pang mga tita, tito, lolo’t lola. Nag-hello din sa mga cousins at mga kapatid na naunang nang dumating, at pagkatapos ay kakain na rin sila. I remember mahigit seven or eight yung mga bagong dating kasama yung bunso nina Jessica na si Apple. Si Marlon ay Friday night pa lang ay dumating na.
Since dumating kami before lunch, later that day ay medyo naging okay na ang emosyon ko maski I was overall sad pa din. Ako, si Jess, at si Liz ang center nang sariling family namin pero na-appreciate at thankful din ako sa mga immediate relatives niya dahil nakapag-pagaan ng loob ang ganung pagdiriwang.
Moreover, ang side ko din naman ay halos equally traditional din pagdating sa mga salo-salo at reunion. The idea that I belong to two large families, by consanguinity and affinity, made me feel better. Walang perfect na clans pero walang major issues ang mga respective families namin ni Jess.
Going back about dun sa mga bagong dating, I was not really paying much attention kasi pangkaraniwang na meron nala-late or pahabol na lang kung dumating ang mga ibang relatives, lalu na yung mga college students nga na meron pang classes or galing sa ibang siudad.
Isa pa, I was not really paying much attention dahil medyo tipsy na rin ako. Subalit hindi naman ako sobrang nalalasing kasi pacing lang ang pag-inom ko at saka masaya akong nakikisalamuho sa mga relatives ni Jessica.
My attention was suddenly caught when I heard Liz. Akala ko ay nakatulog na din siya pero gising at hyper pa din ang chikiting ko na makulit. Kaya nabigla ako nang narinig ko siya at nang saktong napa-lingon ako sa kina-uupuan ko, nakita kong sumalubong si Liz mga bagong dating.
“Hi tita Becca!”
“Hello baby Liz,” greet naman ni Rebecca sabay nag-hug silang dalawa.
“I miss you Tita.”
Nag-kneel si Rebecca at yumakap si Liz sa leeg niya, “I miss you too, ang laki mo na.”
Ayaw bumitaw ni Liz na parang gustong mag-pakarga.
“Ay baby, ang laki at bigat mo na, hindi ka na kaya ni ate.”
Nauwaan naman at mukhang proud si Liz kapag naririnig niya na lumalaki na siya.
Rebecca was not Liz’s tita. They’re second-cousins. Pamangkin ni Jessica si Rebecca sa older cousin niya. Malaki ang agwat kasi nina Liz at Rebecca kaya tita ang tawag ni Liz sa kanya.
Kawawang Rebecca sa isip ko kasi, kakadating palang niya at hindi pa kumakain sa oras na iyon ay hinawakan at hinila naman siya ni Liz para makipag-bonding. Nakita ko naman ang joy sa mukha pati ni Rebecca dahil matagal na din silang hindi nagkikita.
There was an arrangement back then that Rebecca would stay with us sa bahay nina Jessica. Rebecca would be finishing up her high school and would assist in baby-sitting Elizabeth. In return, she will be given money for her tuition and allowance.
Pero may kaya naman ang family ni Rebecca. May business sila. Napagkasunduan namin kase na mas mainam na kamag-anak ang kunin para mag-alaga kay Liz. Gustong gusto din naman kasi ni Rebecca at that time na mag-alaga ng baby namin.
During Jessica’s pregnancy and Liz’s earlier years, nasa dorm yung mga two older siblings ni Jessica kaya nag-stay si Rebecca dun sa isang vacant room.
Rebecca would study in her room, and after mag-aral ay aalagaan niya si Liz. Most nights ay nandun yung crib ni Liz sa room ni Rebecca at magkasama silang natutulog para hindi kami mapuyat ni Jessica. Kami naman ni Jessica ay sa room niya kami natutulog to get proper rest since we’re still in school noon, and even nung first time naming magstart magwork.
Preschooler na si Liz nung lumipat kami dun sa 2-story duplex-house. Nakasama din namin si Rebecca dun, and we needed her lalo na ng naging busy kami ni Jess sa work. However, Rebecca became busy, too dahil nag-start na din siya ng college eventually. Kaya our parents helped us take care of Liz. She bounced back and forth in three different houses when she was little.
Nakasama naman namin si Rebecca halos noong hanggang first semester ng second year niya sa college until mag-shift siya nang ibang course at sumunod sa ate Rowena niya na nasa another city.
—
Nag-mano ang mga bagong dating at pumunta sila sa mga tables, sa terrace, sa iba’t ibang places sa garden para lapitan ang mga tito, tita, at lolo’t lola na natira pa sa party. Pumasok din muna sila sa loob to say “hi” and “hello” sa mga pinsan nila, or kapatid na naroon na, at para magbless din sa mga older relatives na nag-uumpukan sa loob.
Nakadikit naman Liz kahit saan man pumunta si Rebecca at nang lumpit yung mga bagong dumating sa table namin ay nag-bless din sila. Dahil hindi naman malayo ang agwat nang age namin, hindi ko na rin inaabot ang mga kamay nila.
Ako yung tipong kapag meron nagble-bless sa akin ay itataas ko lang ang kamay ko at gagayahin ko yung blessing hand ng Pope. Una, I used it na parang signal to stop. So, mauudlot yung pag-hawak sa kamay ko para ilagay sa kanilang forehead. Pangalawa, parang sa mga pari, guguhit ako nang “cross” sa harap nang noo nila na mabilis. Kaso, figure-of-eight ang nangyayari.
Madami silang lumalapit, sabay-sabay, pero nang si Rebecca ang nag-extend nang kamay ay napa-abot ko ang aking kamay. Hinawakan niya ito at nilagay sa noo niya.
It’s known to everyone, at obvious naman, that Rebecca’s pretty. Jessica’s allegation early that morning about Rebecca was not entirely inaccurate. While I did “observe” her sometimes when she was staying with us before, I was not really infatuated with her.
Isa pa, around 15- or 16-years old pa lang yata siya nang dumating siya sa bahay at 18 years old na din siya siguro noong nag-shift siya ng course at lumipat sa ate niya. At saka first of all, Jessica and I were still doing fine in our relationship at that time and we were busy with our study/work and, most of all, our attention was on our baby Liz.
Secondly, Rebecca was too young then, so I never thought of doing anything other than simply appreciating her appearance. How I’d express myself to her was innocent compliments and the routinary greetings. At halos, ang aming physical contact ay kapag mag-bless or mag-mano siya sa akin noon pa, which I discouraged her from doing dahil kaunti lang ang agwat ng mga age namin.
At dahil medyo younger pa siya noon, I looked at her eyes kapag kausap ko siya. Hindi ko pinagmamasdan ang kanyang mga dibdib when we talk. Napapatingin ako minsan pero hindi ko tinititigan ang kanyang pwet, mga hita at binti kapag naka-short siya sa bahay.
Minsan, nasa living room siya. After niya yatang mag-study or gumawa nang homework and she’s bottle-feeding Liz. Liz was on her bassinet at naka-upo sa sofa si Rebecca while holding the bottle. Napadaan ako at napatingin lamang pero hindi ko pinagmasdan ang gitna nang kanyang mga hita at ang kanyang lumilitaw-litaw na yellow panty habang pabuka-bukaka siya sa sofa.
Tuwing early morning at pupuntahan ko si Liz sa crib niya kapag nasa room siya ni Rebecca, tinatakpan ko pa ng kumot si Rebecca kapag nakita ko siyang natutulog pa at halos naka-angat ang kanyang t-shirt at nakalitaw ang lowerroundpart ng umuusbong pa lamang na suso niya. Napansin ko din noon na hindi siya nagsusuot ng bra kapag natutulog kaya tatakpan ko din yung kanyang bakat na areolas or nipples tuwing malamig na umaga. Pati na rin yung mga hita at legs niya ay kinukumutan ko rin kapag nakalitaw sa sobrang ikli nang shorts niya kapag natutulog. I am sure na meron siyang panty na suot dahil minsan nadatnan kong nakadapa siya at halata sa manipis niyang short ang panty niya.
Noon nasa bahay pa siya ay never ko din na pinulot sa bathroom and naiwang unwashed na panty ni Rebecca. I may have thought about it but never touched or looked at it. I may have thought about it, but I never sniffed it, so I never knew whether it was still fresh or musky. Also, I may have thought about it, but I never licked or tasted any moist or dried whitish or yellowish streak that may have been left on its crotch area.
Kaya kahit na inaakusahan ako ni Jessica na tinitignan ko si Rebecca noon, wala pa naman akong tunay na interest sa kanya. Even after niyang lumipat nang school, hindi ko pa na siya naisip.
So, nang dumating si Rebecca na late with other relatives, everything was ordinary. Nakita ko siyang papasok ng gate, pero ang overall na turing ko sa kanya ay isa lamang siya sa mga kamag-anak at pamangkin ni Jessica at pinsan naman ni Liz. Nung marinig ko na tawagan siya ni Liz, I was surprised but not excited.
Subalit, nang mag-mano siya at mahawakan ko ang kanyang kamay at napuna ang kanyang kasuotan at itsura—sleeveless at miniskirt. Then, I felt an immediate admiration.
Sa totoo lang naman, I had mixed emotions that day. Maybe it was because I was sad that day and very worried about the future of my relationship with Jessica. Or maybe I was overwhelmed by the pressure mula sa mga kamag-anak about having another baby.
Mixed feelings kaya feeling happy din ako for being around with family; mixed feelings kaya hopeful pa din whenever I see our daughter. Nahaluhan pa lahat ng ito ng medyong kaunting katipsihan.
Pero nang lumapit sa akin si Rebecca at nahawakan ang kamay ko para mag-bless ay parang meron nag-click ng “reset” button. Syempre, I was not completely fine that afternoon. Pero, I felt a little settled.
“Hello komusta kana?”
“Okay lang po,” sagot ni Rebecca.
“Oh, yang alaga mo, ayaw kang lubayan,” referring to Liz.
“Ayos lang, nakakatuwa nga nakita ko siya.”
“Kailan ba tayo last nag-kitakita, kase?”
“Noon pa pong Christmas.”
“Medyo matagal na rin pala.”
“At least naman po, months lang naman.”
Nang mapansin kong papunta na sila sa other tables at sa mga ibang nag-umpukang kamaganak to show their respect, natanong ko na, “kumain na ba kayo?”
“Late breakfast pa po.”
“Oh Liz, let your ate eat muna.”
“I want to eat, too,” sabi naman ni Liz.
“Sige po isabay ko na si Liz.”
“Okay sige, thank you.” “Good to see you,” sabi ko habang papalayo sila.”
“Good to see you din, po.”
Mga 4 p.m. na yata yun at medyo meron pang araw kaya nagawang sundan na aking mga matang na naka-sunglasses si Rebecca. Doon ka lamang talaga nagawang i-appreciate ang kanyang height, pangangatawan, at pananamit. Ngunit maski junior or senior na sa siya sa college ay mahinhin pa din siya at nandun pa rin yung kanyang pagiging modest at pagka-inosenteng itsura.
—
Nang kaninang matapos ang mga games at show para sa mga bata, tuloy lang ang pakiki-salamuho nang bawat isa. Tuloy din ang kanya-kanyang laro nang mga bata at umpukan nang mga teenagers. Nalibot ko na halos lahat ng lamesa at iba pang kumpulan at halos umi-ikot ikot na lang ako sa kanila habang nag-shoshot.
Lahat ay halos madalas mag-restrooms para umihi dahil sa kakainom. Merong total 6 restrooms sa bahay, at yung isa ay nasa labas, doon sa malapit sa garage na katabi ng outdoor kitchen.
Around 6 p.m. nang pumasok ako sa bahay para mag-cr sa first floor at napadaan ako sa room namin. Ang kwarto kasi ni Jessica ay medyo hiwalay sa ibang rooms at malayo sa sala, pero meron restroom na malapit doon kaya doon ako nagpunta.
Napansin ko na sarado ang pinto ng aming kwarto pero wala akong na-ririnig na nagsasalita, kumakanta, o nagtatawanan. Kapag kasi meron ganitong okasyon, maliban sa master’s bedroom, lahat nang kwarto ay open na tambayan nang mga kamag-anak, lalu na mga bata. Napansin ko na yung kwarto namin ay medyo tahimik lamang.
Inikot ko ang doorknob at hindi ito naka-locked. Pag-bukas ko nang pinto ay ang nakita ko kaagad ay yung mga paa ni Liz sa kama. Pagpasok ko ay nakita kong knock-out ang anak ko at parang nabiglang napa-angat si Rebecca. Natutulog din siya at nagising sa pag-pasok ko.
Nakahiga si Liz sa mga unan at malapit sa headboard at nasa bandang right side si Liz pero malayo sa gilid (from the door, one could see the lower left side of the bed). Sa ganitong posisyon malamang inilagay ni Rebecca si Liz para hindi mahulog. Sa kanyang pag-kaka-angat, si Rebecca naman ay nasa left side ng kama na nakahiga sa mga unan sa bandang headboard. Mas malapit siya sa pinto.
Tila mula siya sa pagkakadapa or patagilid na nakahiga sa mga unan at ang upper body lang niya ang nasa kama. Ang bewang niya ay nasa gilid at ang mga hita, binti, at paa ay naka-hang sa gilid ng left side ng bed.
Kaya noong pag-pasok ko ay sumandal si Rebecca sa headboard pero naka-upo pa rin siyang patagilid sa kaliwang side ng kama.
“Ay pasensya na nagising kita.”
“Okay lang po, napa-idlip lang ako. Nagpasama kasi si Liz sa kwarto at kwekwentuhan niya daw ako pero ayan po nakatulog siya.”
“Oo nga, knock-out na knock-out nga siya. Kanina pa kasi takbo nang takbo yan.”
“Teka, check ko kung hindi basa yang suot niya.”
“Pinalitan ko na po yung damit niya. Pawisan nga po kase.”
“Oh, thank you. Kaya pala iba na ang suot niya.”
“Napagod na rin po siya kakalaro.”
“Ayos lang yan at naka-tulog para hindi ka niya maistorbo. Alam mo naman may pag-kamadaldal na yang si Liz.”
Natawa si Rebecca, “Maganda nga po yon para hindi siya nagiging mahiyain.” Tumingin at hinaplos niya yung mukha ni Liz para i-hawi yung buhok na nasa ilong at bibig.
Sakto naman akong napatingin sa mga tuhod at mga binti ni Rebecca. Tikom ang kanyang mga hita pero halos kalahati nito ay nakalitaw dahil sa suot niyang maroon or burgundy na mini-skirt.
Umupo ako sa isang single sofa-chair na malapit sa pinto at nasa left side nang kama. Nasa bandang lower side ng kama ang sofa. Mga two meters ang distansya ng sofa sa bottom edge ng queen-size bed, at mga 4 to 5 meters ang actual na layo ni Rebecca mula sa’kin.
“Angat mu yung mga paa mo sa bed para hindi ka mangawit,” ang sabi ko sa kanya.
Ini-akyat niya ang kanyang mga paa, at sa pag-angat nang kanyang mga hita at binti ay napabukaka nang kaunti ang kanyang hita subalit hindi ko nakita ang panty niya.
Pag-katapos ay sumandal na siya nang lubusan sa headboard at naka-extend ang kanyang hita at binti sa kama. Mula sa aking kina-uupuan, kitang-kita ko rin ang cute niyang mga paa at talampakan. Naglagay siya nang isang unan sa lap niya pero nakalantad pa rin ang kanyang mga hita.
“Namiss ka na siguro ni Liz kaya ayaw ka niyang tantanan,” ang sabi ko sa kanyag habang nakatingin saglit sa kanyang mga paa.
“Oo nga po, ang sweet nga niya at saka namiss ko din siya.”
“Well, na-miss ka naming lahat.”
“Ganun din po ako.”
“Sana dito mo na lang itinuloy yung studies mo.”
“Yun nga po eh, pag-transfer ko ay dun naman nag-offer ang school ko dito ng course na kinukuha ko ngayon.”
“Hindi ba nila sinabi na mag-ooffer sila?”
“May balak naman po pero depende daw sa dami ng mag-eenroll.”
“Sabagay, ganun talaga kase kung kaunti lang ang nag-enroll ay malamang i-didisolve yung class,” sabay tingin saglit sa kanyang mga binti.
“Kaso nga po, umabot pa nang two sections yung pioneer batch.”
“Ah ganun ba? Sayang naman.”
“Oo nga po, tapus naging ireg pa ako sa nilipatan ko at na-extend pa po ako nang isa pang sem.”
“Grabe naman. Pero kung sakali ba, kung dito mo itinuloy, mag-stay ka parin sa-amin?”
“Oo naman po.”
Inabot niya ulit si Liz at hinaplos ang mukha. At sa kanyang pag-kilos ay nag-lean siya to her right para abutin si Liz. Nag-twist din ang kanyang mga hita, tuhod, at paa noong nag-leaned siya at humarap kay Liz.
Dahil dito, umangat ang left butt niya at natanaw ko ang ilalim nang kanyang left thigh at left leg. Minasdan ko siya habang hindi siya nakatingin ngunit tila naramdaman niya na nakatitig ako sa kanya sapagkat napansin niya ako sa kanyang peripheral view.
Mula kaninang nag-mano siya at maramdaman ko yung slight admiration at sa puntong naka-upo siya sa kama at namamasdan ko siya, iba na namang mixed emotions at ideas ang nag-lalaro o naglalaban sa isip ko.
Una, pamangkin ko siya pero hindi ko naman kadugo dahil sa side siya ni Jessica.
Pangalawa, maski hindi ko siya kadugo ay meron pa din akong moral ascendency sa kanya maski kaunti lang ang age-difference namin.
Pangatlo, kahit kaunti lang ang age-difference namin, sobrang close sila ni Liz kaya parang daughter na rin ang pwedi kong ituring si Rebecca.
Naisip ko ang mga ito ngunit hindi upang balakin na mag-karelasyon sa kanya ngunit para huwag kong bigyan nang malisya ang aming pag-tatagpo at pag-uusap.
Ang problema ay ang pang-apat. Medyo iba na ang aking timpla dahil kanina pa ako umiinom nang alak kaya’t hindi ko maiwasan makaramdam ng kaunting pananabik sa isang dalaga na maaring ituring ko na rin na parang isang anak.
Kahit ang mga emotions at ideas ay nag-lalaro o naglalaban sa isip ko, sinubukan ko na lang makipag-kwentuhan sa kanya.
“Nalungkot si Liz noong umalis ka,” sabi ko sa kanya.
Nang sabihin ko iyon, halatang lumungkot ang itsura ni Rebecca pero hindi ko kaagad napansin na na-iiyak pala siya habang nakatagilid pa din at hini-himas ng likod ng kanyang mga kanang daliri ang left temple ni Liz.
“Namiss ko si Liz pagdating ko sa dorm noon.” Na parang ma-papa-iyak siya.
“Beka, I did not mean to make you upset, nakwento ko lang.”
“Don’t worry po, wala po yun.”
“Saka support naman kami at happy din sa mga decisions mo. Syempre future mo yung pina-plano mo, diba?”
“Sa totoo po kasi, wala naman akong balak lumipat talaga at magshift ng course-. Nahikayat lang din po kasi ako ng parents ko na samahan ko yung ate ko.”
“Okay lang naman yun. Dapat mu naman talagang sundin ang mga parents mo. Pag-kagraduate mo, banda dito ka na lang mag-hanap ng work.”
“Yun din po ang plano ko.”
“Pwedi ka naman mag-stay dito kina Jessica or dun sa bahay namin para nakakasama mo si Liz.”
Bumalik na siya muli sa pag-kakasandal sa headboard pero may pasimpleng tingin ako sa mga binti at hita niya.
“Ay, oo nga pala lumipat na po pala kayo.”
“Oo, minsan pasyal ka dun.”
“Hindi ninyo po ba namimiss yung dito?”
“Namimiss, memorable kasi dito kina Jessica.”
“Nakwento nga po ni ate Rona noon nandito pa ako.”
…